[ROZ-ter-KA]

na odejście nigdy nie ma dobrej pory, bez względu ile człowiek ma lat, dla jego bliskich jest zbyt wcześnie.
Śmierć jest naturalną koleją rzeczy i dlatego , kiedy umiera zdecydowanie stary człowiek jesteśmy smutni, ale przyjmujemy to zdarzenie z pokorą , a czasami nawet z ulgą gdy- na przykład - osoba ta bardzo cierpiała od dłuższego czasu.Czas też szybciej leczy nasz ból.

Kiedy umiera człowiek w sile wieku a jeszcze bardziej kiedy umiera młody człowiek czy dziecko, czujemy jeszcze większy smutek, a przede wszystkim trudno nam się z tym pogodzić, bo to nie jest naturalna kolej rzeczy.

Każdy z nas chyba przeżył odejście kogoś, kto nie powinien był jeszcze odchodzić.
Ale jest takie powiedzenie "niezbadane są wyroki niebios". To znaczy , że nie zawsze rozumiemy dlaczego coś się tak , a nie inaczej dzieje, szczególnie jeżeli nie ma w tym działania człowieka.
Ja zawsze wtedy myślę sobie tak: a może dalsze życie skazałoby tego człowieka, na tak wielkie cierpienie, że dla niego lepiej, iż znalazł się już po tamtej stronie.To pomaga.

Niedawno zmarł nagle na serce ojciec mojej koleżanki. Chorował na nowotwór.
Lekarze stwierdzili, że chyba sam Bog dał mu taką szybką , bezbolesna śmierć. Bo przy tak rozwijającym się nowotworze , ten człowiek i tak skazany na rychłe odejście musiałby strasznie przed tym cierpieć.
Myślę, że ból po śmierci ojca z czasem się ukoi. Ale pamięc jego ogromnych cierpień nie zatarłaby się nigdy.To tak na marginesie.

Życie ziemskie to podobno tylko pewien etap w naszym rozwoju. Ja w to wierzę