[bemolka]

ciąg dalszy

Nasz następny przystanek to Bouda U Bileho Labe. Dziarsko maszerujemy przez tundrę by po jakimś czasie obniżając wysokość znów ujrzeć drzewa. Od pewnego momentu szlak z szerokioej drogi przekształca się w węższa kamienista ścieżkę, kamienie będa już nam towarzyszyły niemal do końca, przez co niektórych uczestników wyprawy niemiłosiernie bolały stopy..
Wkraczamy w las, gdzie przeważają piekne czerwone jarzębiny. Wczesną jesienią moim zdaniem jest to jeden z piękniejszych szlaków w tym rejonie, niestety aparatem słabo widac Klimatu dodaje też szumiąca rzeka, ze swoimi wodospadami. Naprawdę piękne widoki.
Dochodzimy do schroniska, zjadamy resztki prowiantu i ruszamy dalej. Przez chwile znów kamienie, juz każdy ma ich dość. Na szczęscie kamienisty odcinek jest względnie krótki i łączy się z szeroką drogą, która dochodzimy już do Przełęczy Karkonoskiej.
Warto nadmienić, że Czesi tutaj mają lepsza organizację - drogę samochodową na przełęcz, parę knajpek, hotel z kortami do gry w kosza, tenisa, nawet czasem pojawia się tu autobus. A po polskiej stronie do niedawna zobaczyć można było najgorsze polskie schronisko w Karkonoszach - Odrodzenie, istny obraz nędzy i rozpaczy. Noclego był tam bardzo drogi, a kto raz przenocował chyba nie wracał tu już nigdy... Na szczęsci eniedawno obiekt przejęli nowi właściciele, remontują budynek i mam nadzieję że miejsce to odzyska dawną świetność


zdjęcia:
1 - ostatni rzut okiem na Śnieżkę, wśród traw i krzewów
2 - szlak niebieski do drugiego czeskiego schroniska
3 - zupełnie jak wielki kanion
4 - i wreszcie drzewa z przewagą jarzębiny
5 - i trochę paproci
6 - strumyk płynący z wolna
7 - i wodospadziki
8 - Bouda U Bileho Labe
9 - początek szlaku na przełęcz
10 - szeroka droga, ostatni odcinek na przełęcz


cdn.