Dot.: Wasze wiersze
Namiastka szczęścia, zaledwie
To jedyne co daje mi życie.
Rzucając ochłap żąda zapłaty
W postaci łez, morza łez.
Za chwile,
sekundy
Za marzenia
Za to że ich dotykam.
Karze tonąć w marzeniach
Dlaczego nie daje mi szansy na ich realne spełnienie
Pozwalając się w nich zatopić
Mój wyimaginowany świat w którym trwam
Przestaje mi wystarczać
|