[beliczek]

Napisane przez amethys

To prawda ze ludzio sie nie chce pracowac, nie chce generalizowac bo rozumiem iz sa różne rejony w Polsce gdzie o prace trudno ale u nas na pomorzu? Moja przyjaciółka ma kawiarnie i bardzo długo szukała pracowników i można było zauważyc jak lekceważąco niektórzy podchodzą do pracy. Ona bardzo dobrze płaci, zapewnia umowe o prace i premie a mimo wszystko brak chetnych lub bardzo nieodpowiedzialne podejście do pracu. W swoim zyciu pracuje juz dość długo i to od kasjera w sklepie do menagera. Wiem co znaczy mało zarabiac i być poniżanym ale nie rozumiem tych którzy wolą robic kariere w urzedzie pracy niż zdobywać doświadczenie. Dziewczyny szanuje was za to za chcecie pracować że nie boicie sie byc ankieterkami czy kasjerkami. To bardzo ważne doświadczenie które niie wiedzieć kiedy bardzo sie przyda. Trzymam kciuki za Was

Ja nie lekceważę pracy, broń Boże. Ale dlaczego mam pozowlić na lekceważenie mnie? Przyjąć pracę, z której na rękę po odliczeniu dojazdów zostanie mi 600zł? W imię czego? Jakie doświadczenie da mi praca na stanowisku kasjer/ sprzedawca? Przecież nawet nie wpiszę tego do CV.
Gdyby chciała być kasjerką to nie pracowałabym ciężko od czasów liceum, nie uczyłabym się 4 języków, nie kończyłabym ciężkich studiów, nie robiłabym doktoratu, nie kończyłabym trudnych kursów podnoszących moje kwalifikacje (bardzo drogich zresztą). Nie robię kariery w Urzędzie Pracy. A jeżeli mam zarabiać tyle ile kasjerka to wolę udzielać korepetycji i zarobić wielokrotność takiego wynagrodzenia.
Ja szanuję pracę, szanuję pracodawców ale oczekuję (nie tyle wymagam, co oczekuję) chociaż odrobiny szacunku dla mnie ze strony tych pracodawców.
Szanuję ludzi, którzy nie boją się pracy i biorą wszystko co "się nawinie". Ale nie znaczy, że mam zejść poniżej moich umiejętności i wykształcenia. Niżej o kilka pięter.