[dezire]

pewnie gdyby na Twoim miejscu bylby mezczyzna, a w takie delegacje z pracy jezdzila kobieta od pon -pt. to pewnie najlogiczniejszym rozwiazaniem byloby dla niego powiedziec: zmien prace, bo chce zebys byla przy mnie i przy dziecku, a takie malzenstwo nie ma sensu. BO nie ma. Za cene najlepszej kasy. I pewnie by posluchala

troche zakrecona dygresja, ale z perspektywy czasu to byloby najlepszym rozwiazniem. I wcale nie egoistycznym, bo raczej taka praca jest nastawiona na jego rozwoj i jego szanse, a nie zycie rodzinne.

trudna sprawa, teraz rowniez, kiedy OBOJGU wam jest potrzebny psycholog, jego nei bedzie. To jest nawet trudniejsze niz bycie zona marynarza, bo przynajmniej rejs trwa okreslony czas i mozna sie przyzwyczaic, a tutaj ani nie mozesz sie przyzwyczaic ze go nie ma, ani nadrobic bliskosci w te dni kiedy jest.

Ale odcinajac sie od problemow w Waszym ukladzie malzenskim, kwestia jest jeszcze Ciebie: jednoznacznie: potrzebujesz bliskosci i zupelnie nie jestes w tym ukojona. To gdzies tkwi w Tobie i chodzi mi tutaj o reakcje na to ze on wyjezdza, a Ty wpadalas na ten czas w taka mala czarna dziure. Wydaje sie, ze potrzebujesz takiej bliskosci ze strony mezczyzny, jakiej potrzebuje male dziecko ze stron rodzicow. I pomijajac to, ze jego praca wplywa fatalnie na wasze malzenstwo, Ciebie tez powinna czekac ciezka praca w kwestii popracowania nad wlasna osobowoascia. Bo teraz im bardziej bedziesz go chciala, on bedzie bardziej uciekal.