[Jersey Girl]

Napisane przez asjulka

Może się zdziwicie, ale pracuję od 10 do 20. Zanim wrócę do domu już jest 21 i jestem tak zmachana, że nic mi się nie chce.
Teraz miałam 2 dni wolnego, dziś znowu do roboty.
Czas na hobby, kursy - sorki, ale nie posiadam. Weekendy też pracuję tyle że do 18. Wiem - zaraz niektóre mi poradzą - zmień pracę
Wracam wieczorami do pustego domu i to mnie najbardziej boli. Dzień w dzień to samo. Chyba zacznę pić - łatwiej będzie mi to znieść.
Rozumiem, że jak ktoś kogoś ma, to ciężko mu zrozumieć samotność drugiej osoby. Syty głodnego nie zrozumie
A konta na portalach mam. Ale zero zainteresowania moją osobą, bo napisałam, że nie szukam panów w związkach i na jednorazowy numerek.

To jest jakaś prowokacja? Powiedz że robisz sobie żarty! Obrażasz ludzi, którzy mają poważne problemy! Posłuchaj santos i nie szargaj słowa "cierpienie"!!! Ty jesteś NAJSZCZĘŚLIWSZA JAK JESTEŚ NIESZCZĘŚLIWA!!! A już z tym piciem to śmiech! Czekasz aż ktoś się będzie użalał nad Tobą? Alkoholem szantażujesz? To od razu idź do psychiatry niech Ci przepisze Coaxil, a jak nie pomoże to Zyprexę!!! Nie dziwię się że ten człowiek nie chce mieć z Tobą nic wspólnego, nikt nie chce być z chodzącym cierpieniem i nieszczęściem-na-siłę! Ładne obciążenie psychiczne miałby na karku gdyby się z Tobą związał. Wylecz się, a potem weź się za układanie życia z kimś. A pracy broń Boże nie zmieniaj, bo nie wiem co będzie, jak będziesz miała więcej czasu na myślenie...

Dla ścisłości ja nie jestem w związku i właśnie dlatego czuję się usprawiedliwiona żeby Ci powiedzieć, że jesteś chora.