[bordowa]

Napisane przez ycnan

No i muszę się "pochwalić", że dziś Borysek usiadł sam Wprawdzie trzymał się moich dłoni, ale dźwignął się samodzielnie. I tak fart, że zauważyłam, bo oglądałam akurat tv z nim na udach/brzuchu (był na pół leżąco). Podałam mu tylko dłonie, by mi się nie zsunął i nie spadł. W pewnym momencie poczułam, że nie dotyka mojego brzucha, patrzę, a ten sobie siedzi Wariat mały

Asia też to robi

Napisane przez gabisun

Jeszcze się wypowiem z tym terroryzowaniem...kurcze kto ma przytulić moje dziecko jak tego potrzebuje jak nie ja? Nie potrafię sobie wyobrazić, że dziecko płacze bo potrzebuje bliskości a ja to sobie olewam Jesteśmy dla dzieci na tym etapie najważniejsza osobą i czasami potrzebuje się po prostu przytulić, mówił mi o tym nawet lekarz jak mnie zszywał

Co do noszenia jeszcze to młoda jest noszona sporo...przeważnie przez dziadka zwiedzają całą chatę, pokazuje je lustro ( które mama musi codziennie myć bo są poodbijane małe łapki ) często bawimy się jak mała jest u mnie na kolanach, ale też dużo czasu przebywa w leżaczku, na kocyku jak sobie ćwiczymy i robię jej "matę edukacyjną a'la Klarissa" więc sama sobą też potrafi się zająć. Kurde to ,że dziecko chce być bliżej mnie to znaczy, że mnie wykorzystuje

Oczywiście, że nie Dziecko ma ogromną potrzebę przytulania i bliskości i trzeba tą potrzebę zaspokajać
Ja jednak jestem w stanie zrozumieć, że nie za każdym razem bierze się dziecko na ręce. Przykład: Asia płacze, ja myślę, że chce się przytulić. Biorę ją na ręce i przytulam, uspokaja się. Siadam (przytulając ją cały czas) a ona znów płacze. Wniosek: to nie była w tym momencie potrzeba przytulania, więc szukam innego sposobu na uspokojenie. Noszeniu na rękach bez powodu mówię nie


martucha84 Zmień mi proszę wiek na liście, "już" 21 lat
Dziękuję wszystkim za życzenia