|
poronienie
Opowiem wam o mojej przyjaciółce.
Była w ciązy zaczynał sie 3 miesiąc. Dziewczyna chodziła rozpromieniona, dobrze sie odżywiała wogóle inna osoba. Całkowicie na plus. Takiej jej jeszcze nigdy nie widziałam.
Wtedy poszła do szefa, by powiedzieć mu, że jest w ciąży i wogóle by wiedział i później nie było komedii w pracy. Wręczyła mu zaświadczenie od lekarza. A ten.. sk..syn tak sie wściekł, że głowa mała. Powiedział, że żadna dziwczyna u niego w pracy nie będzie chodziła w ciąży, że on nie będzię za nikogo płacił, jakieś urlopy, brak pracownika, wolne - nie mieściło mu sie to w głowie.
Ona pracowała na kasie (to był sklep z ceramiką). Przyszłedł później do niej i kazał jej zamiatać cały dzień parking. Dziwczyna tak sie rozżaliła, nadwyrężyła siły, że za 2 dni niestety poroniła.
Oczywiście po kilkudniowym pobycie w szypitalu, gdy odzyskała siły fizyczne, bo psyhicznych nie sposób, zapytała się jej czy zamierz coś s tym zrobić.
nie miała siły sie z nim użerać. ja byłam wtedy strasznie rozdrażniona, że ona nie chce i wogóle. Teraz ją roumiem.
Nawet nie macie pojęcia ja ona to przeżyła. To był strzępek chłowieka. Dzięi rodzinie i przejacołom odzyskała siły i wiarę.
Ta historia wiele mówi o dzisiejszych czasach. Co sie dzieje w pracy. oczywiście nie wszędzie tak jest. Ale przykro mi, że wogóle to ma miejsce.
Przepraszam, że w tym wątku.
|