[Shanraya]

Jestem w podobnej sytuacji jak Ty, tylko, że z moim TŻ jesteśmy już 3 lata a od 2 mieszkamy razem, Na początku też miałąm takie myślenie jak Ty. Nie pozwalałam żeby Tż płacił za jedzenie, dom, upierałam się na dokładanie. Tż nic nie mówił i w końcu sama podjęłam temat. Okazało się, że sama sobie stworzyłam problem. Wymyśliłam sobie, że jak on będzie płacił to ja automatycznie będę jego utrzymanką, więc nie pozwalałam, że on finansował nasze życie. Z drugiej strony nie bardzo było mnie stać na wydanie na spożywkę jednorazowo np. 400 zł. Nigdy nie miałam takiej dziury finansowej ajk wtedy. Więc postanowiłam pogadać z Tż i okazało się, że jemu strasznie nie pasowała moja postawa ale nie mógł mnie zmuszać i chciał, żebym się ze wszystkim dobrze czuła, więc pozwalał płacić. Teraz pracujemy nad moją zmianą postrzegania wspólnego życia. Tż zarabia ponad 10x więcej niż ja i postanowił, że to on będzie płacił za nasze życie i utrzymywał dom a ja mam mieć swoje pieniążki na moje potrzeby. Dalej czasem źle mi z tym ale wiem, że nie ma co się upierać. Tż chce podróżować, mnie na to nie stać. On chce drogi TV, ja na taki sobie pozwolić nie mogę. itd. itd.
W związku nie można tak bardzo dzielić na moje, twoje. U was to początki więc będzie trudniej. Ja sama jeszcze mam problemy, żeby nauczyć się "wspólnego" życia. I do tej pory jak jesteśmy gdzieś np na zakupach, nie wrzycam bez skrupułów wszystkiego co mi przyjdzie do głowy, albo na co mam ochotę tylko tj. czekam na pozwolenie co strasznie denerwuje Tżta. Bo niby jego pieniążki są nasze ale.... też nie do końca.
To bardzo trudny temat ale obserwuj i rozmawiaj z Tżtem.