[madana]

Napisane przez sadkitten

Bardzo ładnie mi odpowiedziałaś, dziękuję. Znamy się 5 lat, on jest niesamowicie szczerą, prostolinijną osobą (tym m.in. mnie ujął od początku), więc aż tak nie martwię się niewidywaniem codziennie. Często przecież nawet mieszka się z kimś wiele lat i nagle wychodzi poważny problem, rozwód, itd, tu nie ma reguły.

Tak, bardzo smuci mnie fakt, że on nie chce wynająć mieszkania, woli mieszkać z mamusią (pewnie mamusia też nie chce go w świat posyłać szybko).

---------- Dopisano o 10:41 ---------- Poprzedni post napisano o 10:40 ----------



Również dziękuję za rozsądny głos! Ale co zrobić, gdy go kocham ;(

- o to także może być problemem, bo jeśli o czymś po wielu latach małżeństwa jestem przekonana, to o tym, ze para dla siebie musi być najważniejsza, PRZED matką, ojcem itp.- najpierw są oni, którzy chcą być razem, potem reszta, 30-latek wolący być "przy mamusi"słabo rokuje; i jak zauważył Sadek - 30-latek bez stałej pracy, ciągle się uczący- też nie bardzo to wygląda- czy za tym doktoratem idzie chociaż pewność sensownie płatnej i pewnej pracy?
Bo naprawdę rozumiem Twoje oczekiwania, bo sensu w długim narzeczeństwie nie widzę (zaręczyny to dla mnie przygotowania do ślubu i tyle; poznaje się na etapie chodzenia- i tu już z kolei nie jestem zwolenniczką pośpiechu), ALE przyjrzyj się dobrze, czy chłop rokuje na sensowne małżeństwo, bo wyjść za mąż na zasadzie "wyszłam za mąż,zaraz wracam"- nie ma chyba sensu.