[peggy7]

Crystal_tokio, a propos mgr to nie ma się co łamać Jakoś napiszesz, nikt nie umiera, nie ma co beczeć Mówię to ja, która ciągle napisać nie może :P Nie stresuję się tym zbytnio - jasne, jest mi trochę wstyd i wolę nie rozmyślać za dużo, ale do depresji z takich powodów zawsze było mi daleko (a do depresji ogólnie niekoniecznie). Uszy do góry

Dzięki za wsparcie dziewczyny, moi znajomi pracują nad spotkaniem, może w ten piątek już...

Ja to mam jakieś szczęście ostatnio... Ze 3 tyg temu zaczepił mnie na ulicy student mechatroniki, a dziś w autobusie jakiś dziwny koleś zaczął do mnie mówić. Wyglądał dobrze, ale jak się zaczął trząść, kiedy do mnie mówił :/ Wiecie, skrajnie zdenerwowany człowiek, zęby mu się trzęsły. Straszne to było i mnie jakoś rozbiło na resztę dnia, ale dałam mu swój nr (już sama nie wiem czy z litości z czy czego). Dziwne rzeczy do mnie mówił, jakieś komplementy... A jak o coś pytałam, to przeskakiwał z tematu na temat dosyć nielogicznie. Masakra, dziwne przeżycie :/

Poza tym pomyliły mi się godziny otwarcia dziekanatu mojego, a miałam donieść papiery do absolutorium (zadzwonili do mnie w pt). 20 parę minut po czasie weszłam tam, a babka za szybą mnie zwyczajnie ignorowała, nawet nic nie powiedziała. Ja do niej "przepraszam", potem "przepraszam, słyszy mnie pani?", a ona coś tam robiła... Mogła powiedzieć, że już nieczynne, czy coś. Wielka krzywda by się jej nie stała, jakby ode mnie wzięła te dokumenty, ale skoro było po czasie, to zrozumiałabym odmowę. A tak to troszkę słabo :/