[kasia_ruda]

Yssmay, to trudne strasznie w sobie zmienić nastawienie, sama z resztą znasz mnie trochę z tego forum i nigdy jakąś optymistką nie byłam. Ale nagle przy tej całej procedurze coś mi się po prostu poukładało w głowie, uspokoiłam się i wyluzowałam mocno (jak na mnie ) I kto wie, może właśnie dlatego nam się udało. Rozumiem, że u ciebie jest inna sytuacja, więcej obostrzeń z powodu diagnostyki preimplanacyjnej itp. Ja uważam, że tak naprawdę nie da się sobie kazać czegoś czuć, gdzieś trzeba zrozumieć, po co mamy to zrobić... nie umiem tego jakoś sensowniej ubrać w słowa... ani powiedzieć, jak to zrobić.

Nafie Ty się cieszysz na ferie, a ja rozpaczam, bo okazało się, że muszę iść na stałe zwolnienie. W mojej klasie obecnie panują: szkarlatyna, rumień i ospa i mój lekarz powiedział "dość". Zareagowałam płaczem... Ja tak kocham swoją pracę i te dzieciaki, już za nimi tęsknię, a poza tym mam poczucie, że ich zawiodłam. Tak ci się wyżalam, bo jesteś z branży, więc rozumiesz, co czuję. Poza tym przeraża mnie siedzenie w domu...

Wysłane z mojego GT-I8260 przy użyciu Tapatalka