[lady17]

Raz w miesiącu to nie jest tragedia. Loty do Skandynawii są bardzo tanie. Poza tym są maile, skype - nie zginiecie. Ja obecnie też jestem w zwiazku na odległość - facet studiuje w Anglii, ja nie zostawie tego co mam tutaj, więc widujemy się raz w miesiącu/raz na dwa miesiace. Każdy ma swoje życie, jak masz co robić to czas leci bardzo szybko. Nie obejrzysz się jak ten miesiąc zleci. Ale najważniejsze - to jest do zrobienia, ale oboje musicie tego chcieć.

---------- Dopisano o 20:55 ---------- Poprzedni post napisano o 20:52 ----------

Napisane przez Asia_19

Wiem, że moglam o tym pomyslec wczesniej no ale...nie pomyslalam. Albo inaczej- pomyslalam ale mialam nadzieje, ze jakos sie ulozy np uda mi sie go namowic na wspolny wyjazd do Szwajcarii. To niestety nie wchodzi w gre.
On powiedzial, ze nie zgadza sie na zwiazek na odleglosc. Wiadomo jak to bedzie wygladac- ja przyjade na jakis weekend, jemu w tym czasie cos wypadnie i sie nie spotkamy. Albo przez dluzszy czas nie bede mogla przyjechac...skype, telefon- jasne ale to dobre na okres kilku miesiecy a nie co najmniej 5 lat. Kamerka nie zastapi realnej obecnosci i bliskosci. Jak sie ma 19, 20, 21 lat to ciezko takie cos przetrwac bo czegos innego oczekuje sie od zycia. Dlatego moj chlopak postawil sprawe jasno- albo zostaje albo sie rozstajemy.
A ja nie umiem podjac decyzji bo boje sie tego co bedzie. Jesli wyjade bede na pewno tesknic, moze sobie nie poradze, wiecej go nie odzsykam. A jesli zostane- tez nie wiadomo jak sie wszystko potoczy, bede zalowac utraconej szansy...
Bo z drugiej strony czemu to ja mam byc ta osoba, ktora cos poswieca?
A moze jednak warto poswiecic cos dla czegos wazniejszego?

Ja na tak postawione ultimtum nie zawahałabym się powiedzieć Panu do widzenia. Ale to ja. Sama musisz rozważyć co jest dla Ciebie ważniejsze.