[plameczka]

Tez na poczatku bylam, na diecie, schudlam, potem zaczelam jesc wiecej i przytylam 2 kg i sie wystraszylam. I sie zaczelo cale to bledne kolo, ciagle liczenie kalorii, planowanie jadlospisow, wstretna obsesja na punkcie jedzenia. Juz nie przytylam i stopniowo zwiekszylam ilosc kalorii. Narazie utrzymuje wage ale obsesja nadal jest i rujnuje mi zycie. Ale dzisiaj, teraz powiedzialam sobie dosc. Zauwazylam, ze im bardziej sobie czegos zabraniam (jedzenia) tym bardziej tego pragne. Od dzisiaj bede starala sie jesc normalnie, jak kazdy czlowiek, ani nie za duzo, ani nie za malo. Normalnie. Nie chce juz ciagle myslec o jedzeniu. Czytalam ze to wszystko zwiazane jest z naszymi emocjami, ktore myli sie z glodem. I to po czesci jest prawda. Dlatego czas na zmiany. Bedzie ciezko, bo teraz to jedzenie mna rzadzi, ale nie dam sie. Zycze wam zebyscie to wy panowaly nad swoim zyciem, a nie jedzenie nad wami. Sobie z reszta tez. Pozdrawiam serdecznie.