[martaakow]

Ja na pewno nie maluję się, jeśli siedzę w domu. Daję wtedy zwyczajnie skórze odpocząć.
Ale z uwagi na to, że mam bardzo jasną i cienką skórę, łatwo u mnie o przebarwienia i zaczerwienienia, więc kolor mojej skóry jest bardzo niejednolity. Jak więc wychodzę - muszę choćby użyć podkładu i pudru oraz lekko podkreślić brwi, które z natury mam rzadziutkie.
Zdecydowanie lepiej się czuję w makijażu. Dodaje mi pewności siebie i sprawia, że czuję się bardziej atrakcyjna. Poza tym dzięki makijażowi mogę tworzyć różne "wersje" siebie, w zależności od nastroju. Nie zmienia to jednak faktu, że jak siedzę w domu, to nie nakładam makijażu. Podobnie jak przychodzi do mnie TŻ i wiem, że będziemy gnić przed jakimś serialem czy filmem.

A stosunek TŻta jest taki, że woli mnie bez makijażu, bo nie marudzę mu, żeby mi nie ścierał podkładu z twarzy I zawsze mówi, że mam taką milutką, śliczną skórę, jak nie ma na niej "tapety" (chociaż wcale nie nadużywam kosmetyków, to takie jego uogólnienie na makijaż).
Ale za to jak wychodzimy, to podoba mu się, jeśli się "zrobię", bo wiadomo - samcza duma pt. "patrzcie na moją piękną kobietę! moja!"
I raczej zauważa, kiedy jestem pomalowana, nawet kiedy jest to lekki makijaż. Zdarzyło mu się podpatrywać mnie, jak się maluję, więc pewnie przyuważył, co się od czego zmienia i po czym poznać, że jest tam jakiś kosmetyk.