[Limonka2738]

Napisane przez twojamuza

Cześć, mam kryzys wiary i chciałabym poznać opinie innych osób jak wy to widzicie. Praktycznie od zawsze jestem praktykującą katoliczką, bo wychowałam się w takiej rodzinie. Jednak od dłuższego czasu mam ogromne wątpliwości. Bóg jest miłosierny. Ale czy oby na pewno? Jak może być miłosierny skoro skazuje ludzi na piekło? Tak bardzo Bóg kocha swoje dzieci, ale wtrąci je do piekła za przedmałżeński seks, albo za to, że ktoś popełni samobójstwo w ciężkiej depresji, albo za to, że kradł, bo nie miał innego wyboru. (to takie przykłady), więc ja się pytam gdzie to miłosierdzie? Druga sprawa Bóg jest wszechmocny. Na prawdę? Tyle jest zła na świecie. Wojny, głód, każdy ma swoje problemy. Każdy rodzic, by chciał swojemu dziecku pomóc, a Bóg nie. W takim razie może nie jest wszechmocny? Albo jest,ale po prostu nie chce nam pomagać? Niby zdarzają się jakieś "cuda", ale dlaczego akurat tamtym ludziom, a nie innym? Trzeba sobie jakoś specjalnie zasłużyć, aby Bóg dokonał cudu? Wychodzi na to, że tak na prawdę większość ludzi ma bardziej rozwiniętą empatię od Boga. No, bo gdybyście mogli pstryknąć palcem i zakończyć np. wojnę to byście to zrobili? Oczywiście, że każdy normalny by tak zrobił. A Bóg nie. Przestałam w ciemno iść za tłumem i mogę otwarcie powiedzieć, że moim zdaniem ludzie wymyślili sobie bóstwa przed strachem przed śmiercią. Nabawiają się jakąś nadzieją, czekając na jakieś ukojenie z niebios. Prawda jest taka, że każdy sam jest kowalem swojego losu i tylko my możemy go zmienić. Żaden Bóg nam nie pomoże, bo albo nie istnieje, albo ma nas gdzieś. Takie jest moje zdanie. Jak wy rozpatrujecie się na ten temat? Jestem ciekawa opinii innych.

Jeśli naprawdę jesteś ciekawa, poszukałabym kanałów na YT, książek. Gdzieś, gdzie dokładnie ludzie swoje stanowiska opisują.

Ja jestem agnostyczną ateistką i sceptykiem, nie wierzę w Boga, bogów, zaświaty, duchy etc. W nic na co nie mamy dowodów.

W dodatku uważam, że jeżeli istnieje wszechmogący, wszechwiedzący Bóg (którykolwiek) to doskonale wie, że nie uwierzę, wie, co by mnie przekonało i tego nie robi. Więc widocznie postawił na mnie już krzyżyk - trudno. Takiego mnie stworzył, mózg mi dał, więc będę korzystać.

Dochodzi też problem pod tytułem - czy gdybym uwierzyła, to bym czciła. Biblijnego Jahwe - w życiu. Jeśli w Biblii opisana jest prawda co do przecinka, to facet zachowuje się jak psychol, zabija wszystkich wokół i żąda bezwzględnego uwielbienia.

Jest też kwestia dodatkowa - co jeśli będę czciła nie tego boga i jeszcze bardziej zirytuję prawdziwego?

I na koniec - a co jeśli Biblia, Koran, Tora etc. to sprawdzian od prawdziwego boga i ludzie, którzy na tej podstawie uważają homoseksualistów za abominację i wszystkie inne mądrości przyjmują bezdyskusyjnie idą do piekła. Bo bóg sprawdza naszą naiwność.

Gdybać i wymyślać scenariusze możemy do jutra, dlatego ja się trzymam prostej wersji - nie mam ani jednego dowodu, aby uznać którąkolwiek obecnie religię za prawdziwą - odrzucam wszystkie.

Twoje przemyślenia bardzo mi przypominają moje własne kiedy miałam 12 lat. Ale byłam przerażona. Jeśli chcesz więcej poczytać o stanowiskach podobnych do moich (nie zawsze się zgadzam z całą treścią) polecam książki Richarda Dawkinsa, Barta Erhmana (bardziej o tym, jak Biblię przepisywano i zmieniano przez wieki), kanały na YouTubie, chociażby The Atheist Experience gdzie co odcinek rozmawiają z teistami i omawiają dowody na istnienie boga, Godless Cranium całkiem niegłupio gada, Genetically Modified Sceptic, Atheist Voice to takie pierwsze z brzegu, które mi przyszły do głowy, jest tego mnóstwo.