[Ines1985]

Mimo ze mialam dzis dobry dzien, to powody do narzekan zawsze sie znajda .
Po pierwsze - zaczynam szukac pracy. I juz wiem jak bedzie ciezko .
Mam wieksze wymagania ... Nie finansowe (te akurat sie zmniejszyly) ale dotyczace atmosfery, szefostwa itp. Nie chce znów przeżywac tego co w ostatnich miejscach pracy. Wiec jesli wroce z rozmowy kwalifikacyjnej z wrazeniem, że szef jest bufonem i pewnie bedzie sie na mnie wyżywał to chocby mnie błagali nie podejme tam pracy.
Jest to myslenie bardzo nie pasujace do dzisiejszych czasow - niestety. Ludzie walcza o prace a ja mysle tylko o swoim komforcie psychicznym.
Dopoki jednak moge sobie pozwolic na ten egoizm to bede z tego korzystac. Tyle tylko, ze wiem ze czekaja mnie trudne poszukiwania. I to mnie dołuje. Bo pracy potrzebuje, nie mam juz w ogole pieniedzy... Od nikogo ich nie dostaje... I jeszcze dzisiaj zrobilo mi sie strasznie przykro bo ja nie moge wybłagać od mamy nawet 20 zł na karte do komorki (mam juz zablokowane konto i moge stracic numer) a przychodzi moj (pracujacy) brat i prosi o "pozyczke" a mama wyciaga 50 zł i mu je tak po prostu daje (chociaz doskonale wie, ze wszystkie jego pozyczki sa bezzwrotne a on wszystkie pieniadze zostawia u buckmachera).
To takie dwa moje dzisiejsze smutki