[misiol]

Napisane przez Rosalyn

[/COLOR]Rozumiem Cię doskonale. Człowiek jest głupi że tak porównuje, ale na mnie jakoś dziwnie zadziałała sytuacja mojej współlokatorki z sali. Jej synek leżał już tydzień na neo, bez perspektywy wyjścia wtedy, starsze dziecko bardzo za nią tęskniło, odciągała mleko co 3 godziny i chodziła do malucha, mieszał jej się już dzień z nocą, miała cukrzycę (ale nie ciazowa) i poważny problem dermatologiczny. Więc stwierdziłam że ja nie mam powodu żeby się użalać nad sobą...
Wiem głupie. A tak to Uważam ze każdy ma prawo do zwątpienia w nowej sytuacji. Każdy Powtarza że będzie lepiej i tego się trzeba trzymać. I nie wstydzić się poszukać pomocy jeżeli dziwne myśli utrzymują się za długo [emoji8]

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Z córką też ciężkie chwile przeszliśmy, dużo płaczu, pobudek. Wtedy podczytywałam inny wątek mamusiowy. Tak jedno dziecko było poważnie chore. To mnie sprowadzało na właściwe tory. Przy chorobach te kilka ciężkich miesięcy to jest nic tak naprawdę. Ważne że dzieci zdrowe.