[aromatyzowana]

ja urodziłam bardzo szybko,ale myślę,że miedzy innymi dlatego,ze był przy mnie przez cały czas mąż i trzeźwym okiem patrzył na wszystko z boku,przy porodzie opiekę miałam dobrą, ale obok na trakcie leżała dziewczyna (rodziła bez męża) i wiem, że położne nie poświęcały jej tyle opieki co mi. natomiast po porodzie rozczarowałam się mocno.był to pierwszy mój poród i wszystko co się z tym wiąże było nowe,nie umiałam przewinąć dziecka i poprosiłam o pomoc położną, stwierdziła stanowczo "co to za matka co nie potrafi przewinąć swojego dziecka",czy tak ciężko było podejść i mi pokazać?? skoro tak to po co wybrała ten zawód? pomogła mi dziewczyna która leżała ze mną na sali, w sumie to ona bardzo mi pomogła,wytłumaczyła wiele spraw (rodziła drugi raz). na drugą dobę pobytu w szpitalu miałam tak "skamieniałe" piersi, że wogóle myślałam,że się załamię,przyszła pani doktor,na moje zapytanie czy mam je masować i odciągać mleko,ona złapała mnie za sutka i "targała" piersią w różne strony,czy tak się postepuje?? miałam wszystkiego serdecznie dość! dla kobiet,które rodzą po raz pierwszy wszystko wydaje się takie straszne,dlatego w szpitalu powinna być opieka nie tylko medyczna ale również powinien być ktoś kto wytłumaczy,kto czasami przytuli.ja pamiętam,że płakałam cały czas i bardzo chciałam do domu.pobyt w szpitalu wspominam bardzo niemiło własnie przez kadrę pracujących tam osób,a w szczególności przez położne "starej daty"!!!