[ivana]

Witam.
Ja po łikendzie w Tatrach. Pogoda wbrew zapowiedziom sie udała, w porównaniu z zeszłorocznym wrzesniowym śniegiem rewelka Przez dwa dni przeżyłam więcej niż przez dziesieć w zeszłym roku.

Po pierwsze: Wodogrzmoty Mickiewicza - D5S - Szpiglasowa Przełęcz (plus Szpiglasowy Wierch) - MOko. Piękna trasa, widoczki w miare wspinania sie na przełęcz piękne, trasa mało męcząca i urozmaicona, a krajobraz z przełęczy na MOko super. Z łańcuchami miałam pierwszy raz do czynienia, ale jakoś się z nimi dogadałam. Generalnie polecam, bo trasa nie wykańcza i jest bardzo wdzięczna

Po drugie: Wodogrzmoty Mickiewicza - MOko - Rysy - Popradzki Staw.
Trasa znad Czarnego Stawu jest nie do opisania, to trzeba przeżyć. Trasa jest trudna i mecząca, ale krajobraz jaki sie rozpościera w miarę wspinania wynagradza trud. Wg mnie wyprawa wymaga cierpliwości, jest długa, ale nie monotonna, wystarczy iść swoim tempem. Ja w pewnym momencie robiłam kilkunastosekundowe postoje co kilka kroków, ale wtedy rzut oka na widoczki i mogłam isć dalej. Ponieważ z łańcuchami zapoznałam sie dnia poprzedniego i z tymi udało mi się nawiązać współpracę. Oczywiście na szczycie nie było prawie gdzie nogi postawić, już nie wspomnę o obejściu szczytu i zrobienia fotek z każdej ze stron. Poniewaz nie wyobrazałam sobie zejścia tą samą drogą (mijanie ludzi na łańcuchach czy nawet na stopniach), zeszliśmy na stronę słowacką. Krótki odpoczynek w Chacie Pod Rysami (polecam "ekologiczne WC") i potem dłuuuugie i monotonne zejście; powrót mnie bardziej wymęczył niż wspinanie sie na Rysy, nigdy nie weszłabym od słowackiej strony, bo szlak jest dla mnie koszmarnie nudny. Dotarliśmy do stacji kolejki elektrycznej. Stamtąd wróciliśmy "okazją" do Łysej Polany i dalej do schroniska w Roztoce.

Zdjęcia dołączę wkrótce.
Pozdrawiam maniaczki gór