[Limonka2738]

Ostatecznie ocenić możesz tylko ty, autorko, bo ty go znasz najlepiej.

W moich związkach panuje taka transparentność, że od razu bym wiedziała, że coś jest nie tak, gdyby nagle mój facet spotkał się z jakąś obcą kobietą, o której w życiu nie słyszałam i on mi o niej nie powiedział.

Bo ja po prostu zawsze wiedziałam, że X idzie pić z Zenkiem, Heńkiem, Kryśką i Staśkiem. Wiedziałam, co to za ludzie (czasem tylko z opowieści) i tyle.

Jak się z jakąś koleżanką z pracy na kawę umówił, to też wiedziałam. (Tru story, mój ówczesny facet mnie pyta, czy może ze starą znajomą wyjść na kawę, bo ona ma do niego sprawę, ja zdziwiona w ogóle, że mnie pyta o pozwolenie stwierdzam, że spoko, a na miejscu okazuje się, że ona myślała, że to w sumie randka, a on na to, że on w sumie jest w związku. )

Ale wyobrażacie sobie, jak by to wyglądało dla mnie z boku, gdybym nie wiedziała i zobaczyłabym ich w tej kawiarni? (Nie pracowałam daleko, to było realne.)

Ale jeśli partner autorki nie mówi o takich sprawach często, no to sytuacja wygląda inaczej. Bo może rzeczywiście nie zdążył wspomnieć, bo znajomość nie była na tyle istotna.

Są tacy ludzie. Pytanie, czy mąż jest jednym z nich. Śmiem wątpić, bo nie byłoby tego wątku, gdyby to było jego standardowe zachowanie.

Jakbym miała obstawiać kasę, to pewnie doszło do zdrady emocjonalnej, ale facet się opamiętał po jednej randce. Ciężki temat, bo zdrada emocjonalna jest w moim odczuciu gorsza od zdrady fizycznej. Dopóki się z nią nic nie robi no to wiadomo, zdarza się. Ale na pewno łatwo bym nie wybaczyła czegoś takiego.

Z drugiej strony trochę mało na zerwanie po 18 latach dobrego związku.

Raczej bym mocno przegadała temat, może w obecności psychoterapeuty. (Ale tylko może, zależy jak dobrzy jesteście w komunikację, bo nie uważam, żeby obecność mediatora była konieczna.)