[poziomka21]

smutne_dziewczątko jak czytałam to wszystko co napisałaś... serce mi się krychało na kawałki... zupełnie jakbym oglądała jakiś dramat, melodramat, thriller... Kochanie... z tej rozmowy jednoznacznie wynika, że on nic sobie z tego nie robi... nawet nei potrafi Cie podtrzymać na duchu, nie ptorafi Cie od tego oderwać, nie potrafi pomóc... zupełnie jakbyś rzucała grochem o ścianę... Wiem, że chciałabyś usłyszeć coś dużo bardziej optymistyczniejszego, coś miłego i dobrego, ale... Jesteś cudowną dziewczyną, ładną, miłą... nie zasługujesz na takie lekceważenie, na takie traktowanie... nie jest wart najmniejszego i najkrótszego Twojego słowa... niejest wart tego co chcesz zrobić... Kochana... ja tez dlugo dochodzilam do siebie po tym jak rozstalam sie z chlopakiem, ktorego wydawalo mi sie kcohalam. Minelo 13 miesiecy i wtedy powiedzialam STOP... zdalam sobie sprawe ze ja nei tesknie za nim, nie za tym czlowiekiem, tylko za tym co dawal mi on a czego nei dostalam w drugim zwiazku... byl kims pierwszym i dlatego tak bardzo to zerwanie odcisnelo sie na mojej psychice... dzisiaj jestem silniejsza, bo zdalam sobei sprawę, że tęsknie nadal, ale nei za nim, tęsknie za tym co poznałam, za tym co mi dawał, co pozwalał brać, za jego głosem, za jego dotykiem, za jego śmiechem... iwiem, ze nigdy już drugiego takiego nie spotkam, bo spotkam kogoś lepszego, kto da mi to wszystko co dawał mi on ijeszcze więcej, bo na więcej zasługuję, tak samo jak Ty... Słońce... nie zachodż za chmury... promieniej dalej tak jak promieniałaś przed jego poznaniem, bądź tą samą dziewczyną, jaką poznał, tą ciepłą, tą, którą pokochał... bądź sobą... nie warto zmieniac sie dla kogoś... Bo przecież amsz siłę!!!!!!! Pozdrawiam cieplo...