[karolca]

moee o ile są to soby, z którymi MOŻNA powiedzieć coś zartem na ich temat to nie ma problemu. Z resztą znajomi, którzy znaja mnie jakiś czas, wiedzą jak ze mną jest i nigdy z ich ust nie slyszałam nic przykrego. Ale sprawa raczej jest nieprzyjemna jesli jest to twój pracodawca, który nie lubi żartowac z siebie.
Niestety pani W. nalezała do ludzi wiecznie złych. Jak sie okazało wszystko przez księgową, chociaz nie wiadomo dlaczego (moze tutaj byla zazdrosc, przynajmniej w kwestii zarobków?).
Któregos razu, kilka dni przed końcem stażu nie wytrzymalam (trafila tym razem na MOJ ZŁY DZIEŃ). Zaczeła sie mnie czepiac (dziwne, ze pozostałym dziewczynom slowa nie powiedziala)... no i wyszedł "mały" konflikt... Ale skończyło sie to bardzo niemiłą opinią na mój temat, która wraz ze mną trafiła do urzędu pracy. Dlatego własnie cierpliwie znosiłam jej przycinki i udawalam, ze to mnie śmieszy.
Chociaz tak naprawde mialam ochote się rozpłakac jak dziecko.
O mnie jak o mnie... jeszcze potrafie zniesc cos takiego... ale tekst typu (jak dowiedziala sie, ze jestem juz mężatką):
"Oj, ten twoj mąż to nie ma latwego zycia z taką chudzinką... może jedynie do kości sie przytulić... a wiadomo, ze pies na kości nie leci... one na cmentarzu powinny leżeć".
No i jak coś takiego wytrzymać. To już nie było wycelowane we mnie, ale nienawidze, jak ktoś w moją chudosć miesza męża. On mnie lubi taką (chociaz nie ma nic przeciwko abym miala 2-3 kg wiecej ) i sie cieszę z tego.
wiem, ze nie lubi kobiet grubszych. kiedys sie go spytalam, czy jak bede gruba (marzenia sciętej glowy, haha) to tez będę dla niego taka atrakcyjna jak teraz (biedak nie moze ode mnie odkleić wzroku... szczegolnie gdy mam ubranie dopasowane do sylwetki, hehehe i chociaz nie zaslonę swoim ciałem calego tv ale skutecznie odwróce Jego uwagę od niego ]:->