ja znam coś takiego:
To co morzesz uczynić
Jest tylko maleńką kroplą
W gromie oceanu
Ale jest Właśnie tym
Co nadaje znaczenie
Twojemu życiu
Zostanie cichy, cichy lęk
Głęboko w sercu na dnie...
Jaskrawych kwiatów świeży pęk
W bezdomną noc upadnie
Zostanie dziwny, dziwny mrok
Na ustach i żrenicach...
...Czerwonej zjawy ciemny wzrok
W północnych błyskawicach
Wierzyłam Twoim Słowom
Lecz Słowa uciekły...
Wierzyłam twoim ustom
Lecz usta Twe kłamały...
Wierzyłam twemu sercu
LEcz serce rytm zmieniło...
Więc-czy mam nadal wierzyć
W to co kiedyś prawdą było?
Nie wierze że twoje słowa puste były
i że tak szybko się wypaliły
Prawdziwa miłość tak nie przemija
chyba że kłamstwem cały czas była
Edytowane przez Laura2112
Czas edycji: 2007-03-22 o 10:38
Powód: post pod postem
|