[OldWorldBlues]

Cry Me A River to mój tegoroczny hymn

To była dłużąca się droga, ale udało się dotrwać niemal do końca; pozostał ostatni etap, w dodatku taki z przyjemnie spadającego pagórka. Będzie dobrze, a ja jestem z siebie nieskromnie dumny.

Pożeram wręcz książki polskich autorów. Jakby mi w głowie coś przeskoczyło. Nic dziwnego, że na tej fali piszę rzecz, która wydaje mi się być sto razy lepsza od wszystkich poprzednich. Kończę to i wysyłam na konkurs.

Bliżej trzydziestki niż dwudziestki, a wciąż pytają o dowód przy zakupie energetyka. Oby nic się nie zmieniało przez najbliższe lata