[neitka]

najpierw anty...
siedzący u mnie znajomy wątpliwej urody zewnętrznej, jak i wewnętrznej (wpraszał się i nigdy nie wiedział kiedy wyjść, a ja chciałam być grzeczna i tylko delikatnie sugerowałam... tem typ), na zakończenie chciał mnie uraczyć historią z jego burzliwego życia sercowego... :" wiesz, miałem kiedyś dziewczynę... ale nie taka super laska tylko taka, jak Ty..."

i drugi: usłyszałam, że kompletnie nie można się do mojej urody ustosunkować - raz wyglądam ślicznie, raz tak sobie, a kiedy indziej trzeba ode mnie uciekać, i nie ma to żadnego związku z fryzurą, makijażem, czy strojem - tak po prostu jest.

i trzeci... brat powiedział mi, że muszę mieć fantastyczny charakter... bo za urodę to mnie raczej ludzie nie lubią..

Pozytywów nie było wiele, bo faktycznie piękna nie jestem, ale bardzo podobał mi się zwrot, że jestem "zaprojektowana by cieszyć", i txt mojego brata, że stworzył kobietę idealną Usłyszałam też kiedyś, że mam te ogromną zaletę, że rano wyglądam tak samo ślicznie jak wieczorem, i że mam swój chcrakterystyczny zapach, niepodrabialny, który wypełnia cały pokój i jest zapachem dobrze się koja(r)zącym...