Oj, każdemu się zdarza, ale wiadomo o co chodzi...
Wprawdzie Starorobociański widziałam za każdym razem będąc jakieś pół godziny od szczytu, ale coś tam mogę powiedzieć.
- Osobiście polecam trasę przez Ornak (dobrze dokumentujące trasę zdjęcia znajdziesz w poprzedniej części wątku), uwielbiam ją! Jest łatwa i wspaniała widokowo (moje zdjęcia z samego Ornaku też znajdziesz w poprzedniej części). "Problem" stanowi jedynie wejście na Przełęcz Iwaniacką, które jest typowym szlakiem w lesie po schodkach, bez większych walorów widokowych czy urozmaiceń po drodze. Na Ornaku zwykle jest mało ludzi, idzie się spokojnie granią. Podejście na sam szczyt Starorobociańskiego nie jest długie ani trudne, ale dość żmudne po kamiennych schodach. Da się przeżyć ;] Za to widoki imponujące! Wobec Ornaku jestem bezkrytyczna
- Szlak przez Dolinę Starorobociańską widziałam z góry z obydwu stron. Nie wygląda na trudny, podobno nie jest bardzo popularny, ale jednak trzeba pokonać spore przewyższenie (ok. 800m metrów od Chochołowskiej). Idąc od północy w otoczeniu stromych ścian, przez jakiś czas (nie znam konkretnych godzin, ale ta wiedza może się przydać w trakcie upałów) można spodziewać się cienia i ładnych, choć jednostajnych widoków.
- Szlak przez Krowieniec na Trzydniowiański jest na początku denerwujący, bo idzie się w lesie dość stromo po błocie, a jeśli są kamienne schody, to dość wysokie. Nie polecam w deszczu. Po wyjściu ponad granicę lasu idzie się między korzeniami kosówki, trzeba ciągle patrzeć pod nogi, żeby się nie potknąć. Moje kolana nie polubiły tego szlaku. Potem już idzie się spokojnie granią wśród mniej rozległych widoków niż z Ornaku, a z Kończystego lekko w dół i po schodach w górę. Końcowe podejście jest nieco mniej strome niż od strony Ornaku, ale w tym samym stylu.
- Trasa z Polany Chochołowskiej papieskim szlakiem na Trzydniowiański jest najdłuższa i zajmuje cały dzień, jeśli masz kwaterę w Zakopcu. Najpierw idzie się doliną wzdłuż potoku, mijając polany o ładnym widoku na otaczające szczyty. W święta religijne Dolina Jarząbcza jest miejscem kultu (czyt. tłumy, odradzam 15 sierpnia). Pokonujące 500m przewyższenia podejście z Jarząbczych Szałasisk jest dość żmudne, potem trzeba przetuptać się granią jak przy trasie powyżej.
Jeśli śpisz w schroniskach, Starorobociański jest fantastycznym punktem przelotowym między dolinami. Nie spiesząc się, można leżeć do woli w trawie i robić zdjęcia. Kwaterując się w Zakopcu trzeba się sprężyć na mniej istotnych elementach trasy, czyli w Chochołowskiej lub Kościeliskiej. Obecnie pokonuję je praktycznie bez żadnej fotki, bo nie są ciekawe w porównaniu z tym, co czeka później. Dowolny szlak na Starorobociański w sporej części biegnie granią, więc jest się wystawionym bezpośrednio na palące słońce lub z drugiej strony wiatr i deszcz. Jadąc autem i wybierając inną trasę zejścia niż wejścia trzeba wziąć pod uwagę dotarcie na parking, między dolinami około pół godziny Drogą pod Reglami. Tak czy inaczej, wycieczka na Starorobociański jest długa i męcząca, ale bez trudności i wspaniała widokowo
