Uzasadniony żal?

[Ilfirin]

Mam przyjaciela. Znamy się od dwóch lat i znamy się niemal na wylot. Jest w podobnej sytuacji do mojej, mianowicie ma kilku kumpli, znajomych którzy mają rodziny i nie mają dla niego tyle czasu co kiedyś. Widujemy się dość często, dużo rozmawiamy, dzwonimy do siebie ale praktycznie nigdy razem nie wychodzimy na miasto, nawet na piwo.
Ostatnio zapytał, czy na dziewczynie zrobiłoby wrażenie gdyby zaprosił ją do opery. Powiedziałam, że raczej tak. Zapytałam czy znalazł sobie w końcu jakąś kandydatkę na dziewczynę? A on mówi, że nie. Nie wiedział kogo zaprosić więc zaprosił koleżankę z pracy. Ale nic od niej nie chce, to tylko koleżeńskie wyjście. Ona też nic nie chce od niego. Znam tą dziewczynę i wiem jak go traktuje toteż zdziwiłam się że wybrał właśnie ją. A potem pomyślałam, że odkąd się przyjaźnimy nigdy nie zaprosił mnie na wyjście do kina nie mówiąc już o operze. I nagle poczułam straszny żal i smutek.
Przecież skoro nie miał kogo zabrać ze sobą, to w pierwszej kolejności powinien pomyśleć o przyjaciółce.
Czy tak nie jest? Ja bym pomyślała właśnie o nim.
Teraz nie mogę przestać o tym myśleć. Powiedziałam mu w końcu, że mam do niego o to żal, na co on powiedział, że zrobił to bo chce się z nią zaprzyjaźnić. Kolejne ukłucie bólu. Szuka nowej przyjaciółki bo? Znudził się mną? Boję się odrzucenia. Już nie raz miałam podobną sytuację, pojawiała się osoba trzecia, trzeba dzielić się czasem, często druga osoba jest faworyzowana i wszystko się kończy.
I co zrobił mój przyjaciel? Nagle zaczął mnie zapraszać na obiady, na piwo. Widzę co się dzieje. Ale nie o to miałam do niego żal. On nie rozumie, że boli mnie tylko to, że wtedy nie pomyślał o mnie. Tylko wybrał dziewczynę, której prawie nie zna, z którą nie rozmawia, na którą wiecznie narzeka że go wkurza.

To uzasadnione i normalne że czuję się tak jak się czuję? Czy po prostu jestem nie fair i się czepiam, a nie mam prawa?

[puchaty71]

Masz prawo do każdego uczucia. Masz prawo czuć DOKŁADNIE to, co czujesz. Jedynym "problemem" jest to, że nie przyjmujesz do wiadomości, że Twój przyjaciel ma dokładnie takie samo prawo.

Gdy zrozumiesz, że on ma prawo przyjaźnić się z wieloma osobami, ma prawo szukać sobie partnerki, ma prawo do robienia czegokolwiek ze swoim życiem, poczujesz ulgę.
Ale aby zrozumieć, że inni mają prawo do swoich uczuć, powinnaś wcześniej dać to prawo sobie samej - inaczej będzie to jedynie martwa koncepcja. Nie oceniaj tego co czujesz, po prostu zobacz, że nie możesz w żaden sposób zaprzeczyć swoim uczuciom (nawet, gdy tym uczuciem jest protest). On też nie może.

To uzasadnione i normalne że czuję się tak jak się czuję? Czy po prostu jestem nie fair i się czepiam, a nie mam prawa?

A odpowiadając mniej naokoło na Twoje pytanie. Pewnie, że jest to normalne i uzasadnione, że tak się czujesz. Ale powodem tych Twoich uczuć nie jest Twój przyjaciel ani jego zachowanie. Uzasadnienia szukaj raczej w swoich przekonaniach na temat tego, jak powinna wyglądać rzeczywistość (Wasza przyjaźń), która wygląda akurat inaczej, niż wierzysz, że powinna.

[cava]

Napisane przez Ilfirin

Mam przyjaciela. Znamy się od dwóch lat i znamy się niemal na wylot. Jest w podobnej sytuacji do mojej, mianowicie ma kilku kumpli, znajomych którzy mają rodziny i nie mają dla niego tyle czasu co kiedyś. Widujemy się dość często, dużo rozmawiamy, dzwonimy do siebie ale praktycznie nigdy razem nie wychodzimy na miasto, nawet na piwo.
Ostatnio zapytał, czy na dziewczynie zrobiłoby wrażenie gdyby zaprosił ją do opery. Powiedziałam, że raczej tak. Zapytałam czy znalazł sobie w końcu jakąś kandydatkę na dziewczynę? A on mówi, że nie. Nie wiedział kogo zaprosić więc zaprosił koleżankę z pracy. Ale nic od niej nie chce, to tylko koleżeńskie wyjście. Ona też nic nie chce od niego. Znam tą dziewczynę i wiem jak go traktuje toteż zdziwiłam się że wybrał właśnie ją. A potem pomyślałam, że odkąd się przyjaźnimy nigdy nie zaprosił mnie na wyjście do kina nie mówiąc już o operze. I nagle poczułam straszny żal i smutek.
Przecież skoro nie miał kogo zabrać ze sobą, to w pierwszej kolejności powinien pomyśleć o przyjaciółce.
Czy tak nie jest? Ja bym pomyślała właśnie o nim.
Teraz nie mogę przestać o tym myśleć. Powiedziałam mu w końcu, że mam do niego o to żal, na co on powiedział, że zrobił to bo chce się z nią zaprzyjaźnić. Kolejne ukłucie bólu. Szuka nowej przyjaciółki bo? Znudził się mną? Boję się odrzucenia. Już nie raz miałam podobną sytuację, pojawiała się osoba trzecia, trzeba dzielić się czasem, często druga osoba jest faworyzowana i wszystko się kończy.
I co zrobił mój przyjaciel? Nagle zaczął mnie zapraszać na obiady, na piwo. Widzę co się dzieje. Ale nie o to miałam do niego żal. On nie rozumie, że boli mnie tylko to, że wtedy nie pomyślał o mnie. Tylko wybrał dziewczynę, której prawie nie zna, z którą nie rozmawia, na którą wiecznie narzeka że go wkurza.

To uzasadnione i normalne że czuję się tak jak się czuję? Czy po prostu jestem nie fair i się czepiam, a nie mam prawa?

Czepiasz się i czujesz sie zraniona, bo chyba nie pojmujesz, ze w przyjaźni nie chodzi o wyłączność.
I chyba trochę mylisz , lub masz nadzieję, ze ta przyjaźń to erzac związku. Lub wstęp do niego.
A najwyraźniej tak nie jest.

Dlatego właśnie ten gest, zaproszenie innej kobiety do opery, co ma wydźwięk romantyczny + wiesz ze miało w zamierzeniu zrobić wrażenie na niej, tak Cię ukłuly i wywołały zazdrość.

[ad661336dba67467d5566b7c0c939a9c82ec46ac_5f7e48729cea2]

Zal d Ci scisnal bo facet chce poznawac innych ludzi. Dla mnie to nie jest uzasadnione i Twoj wybuch zazdrosci jest dziwny. Nie mial obowiazku Cie zaprosic, wiec po co ten cyrk?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Ellen_Ripley]

Autorko, facet szuka, próbuje, chciałby kogoś poznać (kogoś w sensie kobiety, która będzie się nim interesowała w określony sposób i którą oczywiście on się będzie interesował w określony sposób; Ty nie jesteś taką kobietą). Ty uważasz, że on niczego nie chce od tej koleżanki z pracy (może Ci nawet tak powiedział na odczepnego), ale fakt, że ją zaprosił może świadczyć o tym, że zakładał chociaż w małym procencie, że jednak coś może dzięki temu wyjściu wypalić. Nie wypaliło, ale jednak na nią patrzy w inny sposób, niż na Ciebie - kumpelę od rozmów przez telefon, bo nawet nie od spotkań na mieście.

Jeżeli forma Waszej znajomości przestała Ci odpowiadać, nie podoba Ci się fakt, że praktycznie nigdy razem nie wychodzicie, to zaproponuj mu to lub pogadaj z nim o tym. I tyle.

Boisz się odrzucenia? Odrzucenia od czego? Rozmów przez telefon? Myślę, że trochę na wyrost nazywasz to przyjaźnią. To, że jesteście teraz w podobne sytuacji i nie mieliście komu na ten temat ponarzekać nie czyni Was automatycznie przyjaciółmi. Z przyjacielem coś jednak trzeba przeżyć, a Wy się praktycznie nie widujecie.

[fristi]

Napisane przez puchaty71

Masz prawo do każdego uczucia. Masz prawo czuć DOKŁADNIE to, co czujesz. Jedynym "problemem" jest to, że nie przyjmujesz do wiadomości, że Twój przyjaciel ma dokładnie takie samo prawo.

Gdy zrozumiesz, że on ma prawo przyjaźnić się z wieloma osobami, ma prawo szukać sobie partnerki, ma prawo do robienia czegokolwiek ze swoim życiem, poczujesz ulgę.
Ale aby zrozumieć, że inni mają prawo do swoich uczuć, powinnaś wcześniej dać to prawo sobie samej - inaczej będzie to jedynie martwa koncepcja. Nie oceniaj tego co czujesz, po prostu zobacz, że nie możesz w żaden sposób zaprzeczyć swoim uczuciom (nawet, gdy tym uczuciem jest protest). On też nie może.
A odpowiadając mniej naokoło na Twoje pytanie. Pewnie, że jest to normalne i uzasadnione, że tak się czujesz. Ale powodem tych Twoich uczuć nie jest Twój przyjaciel ani jego zachowanie. Uzasadnienia szukaj raczej w swoich przekonaniach na temat tego, jak powinna wyglądać rzeczywistość (Wasza przyjaźń), która wygląda akurat inaczej, niż wierzysz, że powinna.

Zgadzam się bardzo bardzo bardzo. Twój przyjaciel może zapraszać kogo chce i gdzie chce. Tak samo Ty i każdy inny człowiek. Tobie również nikt nie zabrania poznawania innych ludzi, zaprzyjaźnienia się z kimś innym. A co jak Twój przyjaciel naprawdę kogoś pozna (w sensie partnerkę)? Wiesz, będzie miał wtedy mniej czasu dla Ciebie, nie będzie Cię cały czas gdzieś zapraszał itd. Może w Tobie rodzi się jakieś uczucie do niego? Niezależnie od tego nie bądź zaborcza, bo Twój przyjaciel może się od Ciebie odwrócić.
Jeśli chodzi o Twoje uczucia to jest inna sprawa. Nie sabotuj swoich uczuć, bo jw napisano masz do nich prawo. Może one nie są racjonalne, ale to nie znaczy, że jakieś źle. Zamiast skupiać się na żalu do przyjaciela zastanów się skąd on się u Ciebie wziął? Może czujesz się samotna, może rodzi się w Tobie jakieś uczucie do niego? Może coś jeszcze innego, w każdym razie na tym powinnaś się skupić, a nie na przyjacielu.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Ilfirin]

Napisane przez Ellen_Ripley

Autorko, facet szuka, próbuje, chciałby kogoś poznać (kogoś w sensie kobiety, która będzie się nim interesowała w określony sposób i którą oczywiście on się będzie interesował w określony sposób; Ty nie jesteś taką kobietą). Ty uważasz, że on niczego nie chce od tej koleżanki z pracy (może Ci nawet tak powiedział na odczepnego), ale fakt, że ją zaprosił może świadczyć o tym, że zakładał chociaż w małym procencie, że jednak coś może dzięki temu wyjściu wypalić. Nie wypaliło, ale jednak na nią patrzy w inny sposób, niż na Ciebie - kumpelę od rozmów przez telefon, bo nawet nie od spotkań na mieście.

Jeżeli forma Waszej znajomości przestała Ci odpowiadać, nie podoba Ci się fakt, że praktycznie nigdy razem nie wychodzicie, to zaproponuj mu to lub pogadaj z nim o tym. I tyle.

Boisz się odrzucenia? Odrzucenia od czego? Rozmów przez telefon? Myślę, że trochę na wyrost nazywasz to przyjaźnią. To, że jesteście teraz w podobne sytuacji i nie mieliście komu na ten temat ponarzekać nie czyni Was automatycznie przyjaciółmi. Z przyjacielem coś jednak trzeba przeżyć, a Wy się praktycznie nie widujecie.

Przepraszam, może zabrzmiało to nie tak jak powinno. Chodzi o to, że przez te dwa lata wiele razem przeżyliśmy i sam stwierdził, że znam go lepiej niż jego była dziewczyna i jego rodzice. Że jestem dla niego jak siostra. I widujemy się bardzo często! Tylko nigdzie do tej pory razem nie wychodziliśmy. Spotkania były w domu, zazwyczaj u mnie.

[f284c48a05423b409a451c4db0eed2c1276616e1_6008c4288f43f]

Napisane przez Ilfirin

Przepraszam, może zabrzmiało to nie tak jak powinno. Chodzi o to, że przez te dwa lata wiele razem przeżyliśmy i sam stwierdził, że znam go lepiej niż jego była dziewczyna i jego rodzice. Że jestem dla niego jak siostra. I widujemy się bardzo często! Tylko nigdzie do tej pory razem nie wychodziliśmy. Spotkania były w domu, zazwyczaj u mnie.

Skoro nie wychodziliście nigdy przez 2 lata to czego się dziwisz że wychodzi z inną? Może on myśli że wolisz siedzieć na kanapie?

[ad661336dba67467d5566b7c0c939a9c82ec46ac_5f7e48729cea2]

Napisane przez Ilfirin

Przepraszam, może zabrzmiało to nie tak jak powinno. Chodzi o to, że przez te dwa lata wiele razem przeżyliśmy i sam stwierdził, że znam go lepiej niż jego była dziewczyna i jego rodzice. Że jestem dla niego jak siostra. I widujemy się bardzo często! Tylko nigdzie do tej pory razem nie wychodziliśmy. Spotkania były w domu, zazwyczaj u mnie.

Ale takie wyznanie, również nie zobowiązuje go do tego, żeby z Tobą wychodził.

[Ilfirin]

Napisane przez fristi

Zgadzam się bardzo bardzo bardzo. Twój przyjaciel może zapraszać kogo chce i gdzie chce. Tak samo Ty i każdy inny człowiek. Tobie również nikt nie zabrania poznawania innych ludzi, zaprzyjaźnienia się z kimś innym. A co jak Twój przyjaciel naprawdę kogoś pozna (w sensie partnerkę)? Wiesz, będzie miał wtedy mniej czasu dla Ciebie, nie będzie Cię cały czas gdzieś zapraszał itd. Może w Tobie rodzi się jakieś uczucie do niego? Niezależnie od tego nie bądź zaborcza, bo Twój przyjaciel może się od Ciebie odwrócić.
Jeśli chodzi o Twoje uczucia to jest inna sprawa. Nie sabotuj swoich uczuć, bo jw napisano masz do nich prawo. Może one nie są racjonalne, ale to nie znaczy, że jakieś źle. Zamiast skupiać się na żalu do przyjaciela zastanów się skąd on się u Ciebie wziął? Może czujesz się samotna, może rodzi się w Tobie jakieś uczucie do niego? Może coś jeszcze innego, w każdym razie na tym powinnaś się skupić, a nie na przyjacielu.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

To też nie do końca tak. Nie mam nic przeciwko żeby znalazł sobie dziewczynę. Ba nawet sama go do tego namawiam. Po prostu przez te dwa lata miałam go jakby na wyłączność. Nigdy nie myślał o tym żeby szukać kontaktów z ludźmi. Nawet twierdzi, że nie jest mu to potrzebne. Nie lubi ludzi. Nie szuka też stałego związku i otwarcie się do tego przyznaje nie tylko przede mną. Chodzi bardziej o to w jaki sposób przekazał mi tą informację.
"Nie wiedziałem kogo zaprosić... nie miałem kogo, więc zaprosiłem pierwszą kobietę która weszła do biura."
I teraz jak mam się z tym czuć? To nie jest tak, że on chciał konkretnie ją zaprosić i myślał o tym od dawna. Było mu wszystko jedno kto byle kobieta. W takim razie ja nie kwalifikuję się nawet do "wszystko jedno kto". Myślę, że to mnie zabolało.
Ale on w ogóle tego nie rozumie i teraz mam wrażenie, że na siłę, zaprasza mnie na obiady. Żeby mi to wynagrodzić. Staje się to dla mnie wręcz natrętne. Powiedziałam mu o tym. Oczywiście reakcja była taka, że nie zaprasza to źle, zaprasza też nie dobrze.
A mi chodzi tylko o szczerość zamiarów. Twierdzi, że się przyjaźnimy, a dla mnie przyjaciele spotykają się nie tylko po domach, ale też wychodzą razem np na piwo do jakiejś knajpy, pogadać. To nie musi być teatr czy opera. Ale też nie chodzi o to żeby po moich pretensjach o coś nagle przesadzał. Zwykle to ja wychodzę ze wszystkim z inicjatywą. Może po prostu powinnam się wycofać i zobaczyć czy jemu w ogóle zależy na tej relacji? Może mi się tylko wydaje?

[ad661336dba67467d5566b7c0c939a9c82ec46ac_5f7e48729cea2]

Napisane przez Ilfirin

To też nie do końca tak. Nie mam nic przeciwko żeby znalazł sobie dziewczynę. Ba nawet sama go do tego namawiam. Po prostu przez te dwa lata miałam go jakby na wyłączność. Nigdy nie myślał o tym żeby szukać kontaktów z ludźmi. Nawet twierdzi, że nie jest mu to potrzebne. Nie lubi ludzi. Nie szuka też stałego związku i otwarcie się do tego przyznaje nie tylko przede mną. Chodzi bardziej o to w jaki sposób przekazał mi tą informację.
"Nie wiedziałem kogo zaprosić... nie miałem kogo, więc zaprosiłem pierwszą kobietę która weszła do biura."
I teraz jak mam się z tym czuć? To nie jest tak, że on chciał konkretnie ją zaprosić i myślał o tym od dawna. Było mu wszystko jedno kto byle kobieta. W takim razie ja nie kwalifikuję się nawet do "wszystko jedno kto". Myślę, że to mnie zabolało.
Ale on w ogóle tego nie rozumie i teraz mam wrażenie, że na siłę, zaprasza mnie na obiady. Żeby mi to wynagrodzić. Staje się to dla mnie wręcz natrętne. Powiedziałam mu o tym. Oczywiście reakcja była taka, że nie zaprasza to źle, zaprasza też nie dobrze.
A mi chodzi tylko o szczerość zamiarów. Twierdzi, że się przyjaźnimy, a dla mnie przyjaciele spotykają się nie tylko po domach, ale też wychodzą razem np na piwo do jakiejś knajpy, pogadać. To nie musi być teatr czy opera. Ale też nie chodzi o to żeby po moich pretensjach o coś nagle przesadzał. Zwykle to ja wychodzę ze wszystkim z inicjatywą. Może po prostu powinnam się wycofać i zobaczyć czy jemu w ogóle zależy na tej relacji? Może mi się tylko wydaje?

Nie mam nic przeciwko, ale jak czyni jakieś kroki to jestem zazdrosna i odwalam. Możesz być szczera ze sobą? Po co takie zagrywki, jakieś wycofania? Nie można porozmawiać jak dorośli ludzie?

[Karena 73]

Proponowałaś wcześniej jakieś wyjścia, czy było Ci obojętne dopóki nie zaprosił innej dziewczyny? Nie rozumiem jakie znaczenie w zwykłej przyjaźni mają wyjścia na miasto. Skoro ich wcześniej nie potrzebowaliście to chyba żadne.
On może mówić wiele, ale trudno uwierzyć, że akurat zaprosił osobę, której nie lubi a ona natychmiast się zgodziła. Może nie jest z Tobą do końca szczery, bo nie chce swatania, albo pytań dotyczących jego sympatii do innej. Żalami wymusiłaś na nim niejako zaproszenia, a teraz piszesz, że są natrętne. Trudno o szczere zaproszenie jeśli pada tylko dlatego, że po dwóch latach nagle wyskakujesz z jakimiś żalami. Zamiast siedzieć w domu mogłaś sama zaproponować wypad na piwo, do kina itp. Jeśli jesteś dla niego "siostrą" to pozwól mu na randkowanie z innymi. Randki wcale nie oznaczają, że szuka do związku "na już". A choćby nawet to chyba ma do tego prawo.
Moim zdaniem Twój żal jest nieuzasadniony i trochę dziwny.

[Ellen_Ripley]

Napisane przez Ilfirin

(...)
"Nie wiedziałem kogo zaprosić... nie miałem kogo, więc zaprosiłem pierwszą kobietę która weszła do biura."
I teraz jak mam się z tym czuć?
(...)

Powinnaś się czuć normalnie, bo to tylko Twój kolega (sorry, przyjaciel mi tu nie pasuje za bardzo, skoro się nie widujecie; samo to, że dużo o sobie wiecie nie czyni znajomości przyjaźnią). Plus może nie kupuj wszystkiego, co facet mówi? Już widzę, jakby brał do opery "pierwszą która weszła do biura" panią Krysię lat 65 lub jakąś nielubianą "Grażynę". Jasne...

I w takiej sytuacji się mówi od raz" Stary, szkoda że o mnie nie pomyślałeś, dawno nie byłam w operze. Może się wybierzemy też gdzieś niebawem?". Co za problem?

[Ilfirin]

Napisane przez Karena 73

Proponowałaś wcześniej jakieś wyjścia, czy było Ci obojętne dopóki nie zaprosił innej dziewczyny? Nie rozumiem jakie znaczenie w zwykłej przyjaźni mają wyjścia na miasto. Skoro ich wcześniej nie potrzebowaliście to chyba żadne.
On może mówić wiele, ale trudno uwierzyć, że akurat zaprosił osobę, której nie lubi a ona natychmiast się zgodziła. Może nie jest z Tobą do końca szczery, bo nie chce swatania, albo pytań dotyczących jego sympatii do innej. Żalami wymusiłaś na nim niejako zaproszenia, a teraz piszesz, że są natrętne. Trudno o szczere zaproszenie jeśli pada tylko dlatego, że po dwóch latach nagle wyskakujesz z jakimiś żalami. Zamiast siedzieć w domu mogłaś sama zaproponować wypad na piwo, do kina itp. Jeśli jesteś dla niego "siostrą" to pozwól mu na randkowanie z innymi. Randki wcale nie oznaczają, że szuka do związku "na już". A choćby nawet to chyba ma do tego prawo.
Moim zdaniem Twój żal jest nieuzasadniony i trochę dziwny.

W takim razie nie jest ze mną szczery a chyba na to zasługuję! Twierdzi że to nie randka i że niczego od niej nie chce. Ona twierdzi, że nic od niego nie chce. Że nie jest w jej typie.
I tak! Wcześniej proponowałam mu wyjście na piwo, do kina. Zawsze twierdził, że nie ma czasu, bo ma dużo pracy w domu.
Nie zabraniam mu randkowania, nigdy nie zabraniałam. To nie jest pierwsza kobieta którą zaprasza. Ale wcześniej mówił szczerze, że ta dziewczyna mu się podoba. Nie mam z tym problemu.

[patusiaa23]

Czyli ty nie jesteś dla niego kobietą, tylko ziomkiem. Z kobietami chodzi do opery, a z ziomkami gada przy piwku o życiu.

[Ellen_Ripley]

Napisane przez Ilfirin

W takim razie nie jest ze mną szczery a chyba na to zasługuję! Twierdzi że to nie randka i że niczego od niej nie chce. Ona twierdzi, że nic od niego nie chce. Że nie jest w jej typie.
I tak! Wcześniej proponowałam mu wyjście na piwo, do kina. Zawsze twierdził, że nie ma czasu, bo ma dużo pracy w domu.
Nie zabraniam mu randkowania, nigdy nie zabraniałam. To nie jest pierwsza kobieta którą zaprasza. Ale wcześniej mówił szczerze, że ta dziewczyna mu się podoba. Nie mam z tym problemu.

Najwidoczniej nie "zasługujesz". Żadne z Was nie jest chyba do końca szczere. On Ci mówi coś na odczepnego, Ty hodujesz jakieś ciche żale. Serio sobie przemyśl na ile to nadal jest przyjaźń, nawet jeżeli kiedyś nią była.

Masz z tym problem. Założyłaś o tym wątek. Przestań wypierać.

---------- Dopisano o 11:42 ---------- Poprzedni post napisano o 11:41 ----------

Napisane przez patusiaa23

Czyli ty nie jesteś dla niego kobietą, tylko ziomkiem. Z kobietami chodzi do opery, a z ziomkami gada przy piwku o życiu.

Żeby oni chociaż przy piwku o życiu. Wg opisu Autorki wątku to bardziej konsultacje telefoniczne.

[Ilfirin]

Napisane przez Ellen_Ripley

Powinnaś się czuć normalnie, bo to tylko Twój kolega (sorry, przyjaciel mi tu nie pasuje za bardzo, skoro się nie widujecie; samo to, że dużo o sobie wiecie nie czyni znajomości przyjaźnią). Plus może nie kupuj wszystkiego, co facet mówi? Już widzę, jakby brał do opery "pierwszą która weszła do biura" panią Krysię lat 65 lub jakąś nielubianą "Grażynę". Jasne...

I w takiej sytuacji się mówi od raz" Stary, szkoda że o mnie nie pomyślałeś, dawno nie byłam w operze. Może się wybierzemy też gdzieś niebawem?". Co za problem?

Czy ja mówię niewyraźnie? Widujemy się od dwóch lat bardzo często!
Taaaak. Problem w tym, że kilka dni przed zaproszeniem tej dziewczyny mówiłam mu, że nigdy nie byłam w operze. I potem zaprosił ją. Gdzie tu przyjaźń? (Oczywiście jeśli naprawdę niczego od niej chce i mu się nie podoba)

[patusiaa23]

Mam przyleciela od dziecka. I tak, inne rzeczy robi ze mną, inaczej spędza czas z pozostałymi przyjaciółmi, inaczej z koleżanką, a inaczej potencjalna dziewczyna, a ty byś chciała byś dla niego all in inclusive i jedyna opcja. Straszny bluszcz z Ciebie.

[Milagros12345]

Mowil, ze jestes dla niego jak siostra, Ty tez mowisz, ze nie ma w tym podtekstow erotycznych z Twojej strony ani uczuc romantycznych, wiec o co chodzi? Jakie miejsce chcialabys zajmowac w jego zyciu? Skoro tak bardzo Ci ufa i macie tak bliska relacje, to cjyba normalne, ze on nie potrzebuje przed Toba grac i sprawiac dobrego wrazenia tak jak przed obca kobieta. Przed Toba moze byc swobodny, szczery itd. Czego wiec od niego chcesz? Milosci romantycznej? Przyjazn juz macie, wiec skad ta zazdrosc? Nie zaprosil Cie bo moze szuka osoby do relacji romantycznej ( a Wy w niej nie jestescie i sama nie masz nic przeciwko by on znalazl sobie dziewczyne). Nie zachowuj sie jak pies ogrodnika. Albo myslisz o nim jak o mezczyznie albo nie.

[Ilfirin]

Napisane przez Ellen_Ripley

Najwidoczniej nie "zasługujesz". Żadne z Was nie jest chyba do końca szczere. On Ci mówi coś na odczepnego, Ty hodujesz jakieś ciche żale. Serio sobie przemyśl na ile to nadal jest przyjaźń, nawet jeżeli kiedyś nią była.

Masz z tym problem. Założyłaś o tym wątek. Przestań wypierać.

---------- Dopisano o 11:42 ---------- Poprzedni post napisano o 11:41 ----------



Żeby oni chociaż przy piwku o życiu. Wg opisu Autorki wątku to bardziej konsultacje telefoniczne.

Rozmawiamy o życiu, nie przy piwku. W domu, w zamknięciu przed światem. Zapytałam nawet kiedyś czy wstydzi się ze mną pokazywać na mieście.

[patusiaa23]

No to z kobietami idzie do opery, a z ziomkami gada o życiu bez piwa. Ty dla niego widocznie "kobieta" nie jesteś.

[Ilfirin]

Napisane przez Milagros12345

Mowil, ze jestes dla niego jak siostra, Ty tez mowisz, ze nie ma w tym podtekstow erotycznych z Twojej strony ani uczuc romantycznych, wiec o co chodzi? Jakie miejsce chcialabys zajmowac w jego zyciu? Skoro tak bardzo Ci ufa i macie tak bliska relacje, to cjyba normalne, ze on nie potrzebuje przed Toba grac i sprawiac dobrego wrazenia tak jak przed obca kobieta. Przed Toba moze byc swobodny, szczery itd. Czego wiec od niego chcesz? Milosci romantycznej? Przyjazn juz macie, wiec skad ta zazdrosc? Nie zaprosil Cie bo moze szuka osoby do relacji romantycznej ( a Wy w niej nie jestescie i sama nie masz nic przeciwko by on znalazl sobie dziewczyne). Nie zachowuj sie jak pies ogrodnika. Albo myslisz o nim jak o mezczyznie albo nie.

Jakie jest jego tłumaczenie? Dlaczego ona? Bo intryguje go jej umiejętność manipulacji facetami. Uważa, że jak ona każe coś zrobić to facet to robi bez sprzeciwu. I to go intryguje.

[Milagros12345]

Ok, proponowalas mu wyjscia na piwo, on kilka razy sie wykrecil, to jasno pokazuje, ze on z jakiegos powodu nie traktuje Cie jak osobe do umawiania sie. Nie oznacza to, ze sie Ciebie wstydzi. Moze po prostu jestes dla niego przyjaciolka od zwierzen i tak ma pozostac. Moze on nie chce aby ta znajomosc zaszla dalej z Twojej strony i zeby nabrala charakteru randkowania. Moze boi sie, ze potencjalne kandydatki na jego dziewczyne pomysla, ze jestescie para, gdy zaczniecie razem wychodzic itd. Powodow moze byc mnostwo. Moim zdaniem czyny pokazuja, na czym mu zalezy a na czym nie. Lepiej nie naciskac, zdystansowac sie i poszukac sobie innego towarzystwa do wyjsc na miasto.

[ad661336dba67467d5566b7c0c939a9c82ec46ac_5f7e48729cea2]

Napisane przez Ilfirin

Czy ja mówię niewyraźnie? Widujemy się od dwóch lat bardzo często!
Taaaak. Problem w tym, że kilka dni przed zaproszeniem tej dziewczyny mówiłam mu, że nigdy nie byłam w operze. I potem zaprosił ją. Gdzie tu przyjaźń? (Oczywiście jeśli naprawdę niczego od niej chce i mu się nie podoba)

Czyli jak nie zaprosił Cie do opery, to już nie przyjaźń?


Nie miał obowiązku, facet ma własne życie, może chce porandkować, a Ty walisz fochy. Obrażona księżniczka. Masakra.


Twoje zachowanie to NIE JEST PRZYJAŹŃ ;]

[Limonka2738]

Zgadzam się z dziewczynami.

Gdybyś była jego partnerką - ok. Ale ty jesteś bliską znajomą.

Masz prawo tak czuć, ale moim zdaniem albo jesteś zakochana i na coś liczysz, albo jesteś samotna i nie masz nikogo innego, więc chciałabyś, żeby przyjaciel też miał tylko Ciebie. W obu przypadkach nie jest dobrze.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Milagros12345]

Ilfrin, wiec odpowiedz jest prosta, choc moze bolesna. Chlopak powiedzial Ci, ze ona go intryguje (jej zdolnosci manipulacji), choc wczesniej zapieral sie, ze jej nie lubi. Mysle, ze on po prostu widzi w niej potencjal na dziewczyne lub na relacje romantyczna. Ty jestes mu bliska w inny sposob, jak przyjaciolka od serca i nie chce Cie byc moze zranic. Moim zdaniem dla wlasnego dobra odpusc. On byc moze sie w niej zakochal, zauroczyl (nie sluchaj tlumaczen tylko patrz na czyny), a Ciebie to boli. Zakochalas sie w nim, tylko chyba nie do konca sie do tego przyznajesz przed soba. Stac Cie na czysta przyjazn, w sensie czy umiesz zaakceptowac, ze on zakocha sie na zaboj w innej kobiecie? Jak tak, to super, ciesz sie w takim razie jego szczesciem. Jak nie, to jest problem.

[la'Mbria]

Jesteś kumplem. Z kumplami się nie chodzi do opery. Proste.

Ale rozumiem twój żal. Mam koleżankę, z którą bardzo często się widuję. Jak ja proponuję wyjście- skorzysta zazwyczaj. Ale jeszcze się nie zdarzyło zebh ona zaproponowała jakieś wspólne wyjście. Innym, wspólnym znajomym proponuje. Mi nie. Nie wiem dlaczego na razie nie poruszałam tego tematu bo mi to wisi.

Wysłane z mojego SM-J710F przy użyciu Tapatalka

[f284c48a05423b409a451c4db0eed2c1276616e1_6008c4288f43f]

To nie jest przyjaźń, tylko chyba długie oczekiwanie na faceta który może się obudzi i zakocha w przyjaciółce, pomimo że ta mu tego nie okazuje.


Jak mu wyskoczysz z takim problemem to się nie zdziw jak stracisz "przyjaciela". Ja bym uciekał.

[Ellen_Ripley]

Napisane przez Ilfirin

Czy ja mówię niewyraźnie? Widujemy się od dwóch lat bardzo często!
(...)

Sorry, źle się wyraziłam. Nie wychodzicie nigdzie razem w sensie miejsc publicznych. A o to masz żal.

---------- Dopisano o 12:14 ---------- Poprzedni post napisano o 12:13 ----------

[1=f284c48a05423b409a451c4 db0eed2c1276616e1_6008c42 88f43f;86264257]To nie jest przyjaźń, tylko chyba długie oczekiwanie na faceta który może się obudzi i zakocha w przyjaciółce, pomimo że ta mu tego nie okazuje.

Jak mu wyskoczysz z takim problemem to się nie zdziw jak stracisz "przyjaciela". Ja bym uciekał.[/QUOTE]

Jak wyżej.

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Szczerze to nie chciałabym mieć takiej przyjaciółki jak ty. Zachowujesz się co najmniej śmiesznie. Niby się tylko kumplujecie, a ty oczekujesz wyłączności i absolutnej szczerości. Niby mu życzysz dziewczyny, ale lepiej wiesz, która jest dla niego odpowiednia.

Przyznaj się przed sobą i kumplem, że chciałabym z nim coś więcej. A jak nie to daj mu żyć swoim życiem, przestań matkować i nakręcać dramy.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz