czy zwiazek na odleglosc moze sie udac?

[Luannee]

Przejdę od razu do rzeczy, potrzebuję waszej porady bo nigdy nie byłam w podobnej sytuacji...

Z Tż jesteśmy razem pół roku, różnie bywało u niego z pracą i ogólnie jest to główna przyczyna jego złego humoru zwykle. Ostatnio dostał pracę, ledwie ją zaczyna, ale znów nie jest usatysfakcjonowany z wynagrodzenia i chce wyjechać do przyjaciela za granicę. Ten kolega już chyba któryś rok pracuje tam za granicą i zjeżdża na parę dni co miesiąc czy dwa, dokładnie nie wiem. Ma tutaj narzeczoną i przesyła jej pieniądze na opłaty, zbiera sobie powoli na remont itd, z resztą narzeczona jest nawet w ciąży teraz. Mojemu Tż imponuje to, że ten przyjaciel sobie przez tą pracę może tak dużo odłożyć w krótkim czasie i mówi, że ileż może mieszkać z rodzicami (ma 26 lat). Narzeka, że zarabiając 2 tysiące, które oferuje mu praca w Polsce, nie będzie miał z czego oszczędzać. Mówił też że rok czy dwa wyjazdu mogą nei wystarczyć i nie wiadomo, czy nei będzie musiał tam za granicą posiedzieć nawet 5 lat.

Mnie osobiście ta sytuacja przeraża, widywaliśmy sie dotychczas co weekend, na 2 czy nawet 3 dni, zależy jak aktualnie wygladala jego praca. Ogólnie bardzo się boję, że miałby tam mnóstwo pokus, że odzwczaiłby się ode mnie i odkochał, że nie wytrzymamy tyle czasu spotykając się tylko sporadycznie. Mnie w ogóle nie zależy na pieniądzach, wolę klepać biedę ale mieć go przy sobie. Jestem młodsza i ogólnie mam może mniej przyszłościowe spojrzenie na życie póki co, ale obawiam się, że jemu bardziej może zależeć na pieniądzach, które mógłby zarobić za granicą niż na związku ze mną. Oczywiście wiadomo, ze sie do tego nie przyzna, nie chcę mu też stawiać ultimatum że albo ja albo wyjazd... Wspólny wyjazd póki co nie wchodzi w grę, ja jestem w przedsionku stażu, nie stać mnie na wyemigrowanie no i nawet nie miałabym do czego wyjechać. Oni tam mieszkają w kilku facetów na mały mieszkaniu i nie ma tam miejsca dla kobiet...

Proszę doradźcie mi jakimi argumentami mogłabym go odwieźć od tego pomysłu i powiedzcie mi, może którejś z was udało się utrzymać związek w takiej sytuacji??

[fbf4f81e41525779832788cd71e9a6a506251643_6580de17ecce4]

Napisane przez Luannee

Przejdę od razu do rzeczy, potrzebuję waszej porady bo nigdy nie byłam w podobnej sytuacji...

Z Tż jesteśmy razem pół roku, różnie bywało u niego z pracą i ogólnie jest to główna przyczyna jego złego humoru zwykle. Ostatnio dostał pracę, ledwie ją zaczyna, ale znów nie jest usatysfakcjonowany z wynagrodzenia i chce wyjechać do przyjaciela za granicę. Ten kolega już chyba któryś rok pracuje tam za granicą i zjeżdża na parę dni co miesiąc czy dwa, dokładnie nie wiem. Ma tutaj narzeczoną i przesyła jej pieniądze na opłaty, zbiera sobie powoli na remont itd, z resztą narzeczona jest nawet w ciąży teraz. Mojemu Tż imponuje to, że ten przyjaciel sobie przez tą pracę może tak dużo odłożyć w krótkim czasie i mówi, że ileż może mieszkać z rodzicami (ma 26 lat). Narzeka, że zarabiając 2 tysiące, które oferuje mu praca w Polsce, nie będzie miał z czego oszczędzać. Mówił też że rok czy dwa wyjazdu mogą nei wystarczyć i nie wiadomo, czy nei będzie musiał tam za granicą posiedzieć nawet 5 lat.

Mnie osobiście ta sytuacja przeraża, widywaliśmy sie dotychczas co weekend, na 2 czy nawet 3 dni, zależy jak aktualnie wygladala jego praca. Ogólnie bardzo się boję, że miałby tam mnóstwo pokus, że odzwczaiłby się ode mnie i odkochał, że nie wytrzymamy tyle czasu spotykając się tylko sporadycznie. Mnie w ogóle nie zależy na pieniądzach, wolę klepać biedę ale mieć go przy sobie. Jestem młodsza i ogólnie mam może mniej przyszłościowe spojrzenie na życie póki co, ale obawiam się, że jemu bardziej może zależeć na pieniądzach, które mógłby zarobić za granicą niż na związku ze mną. Oczywiście wiadomo, ze sie do tego nie przyzna, nie chcę mu też stawiać ultimatum że albo ja albo wyjazd... Wspólny wyjazd póki co nie wchodzi w grę, ja jestem w przedsionku stażu, nie stać mnie na wyemigrowanie no i nawet nie miałabym do czego wyjechać. Oni tam mieszkają w kilku facetów na mały mieszkaniu i nie ma tam miejsca dla kobiet...

Proszę doradźcie mi jakimi argumentami mogłabym go odwieźć od tego pomysłu i powiedzcie mi, może którejś z was udało się utrzymać związek w takiej sytuacji??

Tak, jak widać po przykładzie kolegi związek na odległość może istnieć i się utrzymać dłuższy czas. Może nawet ewoluowac, skoro narzeczona zaszła w ciążę.

Natomiast najważniejsze pytanie to takie, jakie para ma korzenie, jakie ma podstawy, jak bardzo jest związana, jak silna jest to miłość. Uważam, że większe szanse na przetrwanie ma związek, gdy para jest ze sobą parę lat i jedno wyjeżdża za granicę. Ale wtedy jeśli myśli o sobie poważnie, to ma jakiś plan, np że wróci za parę miesięcy gdy dorobi na coś tam. Albo sciagnie do siebie drugą połówkę za parę miesięcy za granicę. Wtedy jeszcze to ma jakiś sens.

Natomiast wy jesteście ze sobą dość krótko. I wiesz co, może nie chodzi tutaj o pokusy, bo jeśli facet jest wierny i kocha, to nie rzuci się na obce baby latające mu pod nosem. Chodzi raczej o to, że facet może uznać, że ma teraz życie tam za granicą, inne środowisko, znajomych, że nie planuje wracać do kraju przez 5 lat i stwierdzi, że to uczucie was łączące zaczyna gasnąc i że nie łączy was wcale taka wielka zażyłośc jak myślał a teraz macie zupełnie dwa inne światy i nie ma sensu tego ciągnąć.

Spójrzmy prawdzie w oczy, facet próbował tutaj pracować, kompletnie mu nie odpowiada płaca, którą dostaje w Polsce. Jest pod ogromnym wrażeniem zarobków kolegi. Sam przyznaje, że wyjazd za kasą może potrwać nawet 5 lat. On sam daje Ci odpowiedź - nie zamierza szybko wracać. W związku jesteście stosunkowo krótko - czy byłabys gotowa poświęcić się dla stosunkowo świeżego związku i czekać na niego w kraju 5 lat? I nikt nie powiedział, że to będzie tylko 5 lat. Kto wie, co się wydarzy po takim czasie.

I nie myśl o tym, że on wolałby kasę od Ciebie. Po prostu ma już 26 lat, na pewno marzy o usamodzielnieniu się i wyprowadzce od rodziców, sam mówi, że ma dość. Nie dziwię się mu. No ale niestety ja nie wierzę w związki na odległość, to nie dla mnie, ja potrzebuje bliskości. Więc ja bym zerwała, gdybym nie mogła wyjechać z nim.

[Adrianna_8]

Może się udać, ale jest to ciężkie.
Podejrzewam, że jego kolega wyjechał po paru latach związku z kobietą. Założyli, że zakładają razem rodzinę, on tam zarabia na mieszkanie/remont i wraca. Spoko. Jest plan, jest określony czas i sobie żyją.

W Twoim przypadku może być różnie, bo jesteście ze sobą króciutko. Chyba za bardzo zajeżdża od Ciebie desperacją... Rozumiem, że Ci zależy, ale jesteście ze sobą naprawdę krótko i nie wiesz, czy wyjdzie z tego coś poważnego.

Wydajesz się być jeszcze bardzo niedojrzałą osobą. Pewnie ze względu na wiek, nie wiem. W świecie dorosłych nie ma "wolę klepać biedę, ale być razem" - tak myślą tylko niedojrzali, nieodpowiedzialni ludzie. Twój chłopak ma już swoje lata, chce się ustatkować i do czegoś dojść. Nie dziwie mu się, że chce wyjechać.

Porozmawiaj z nim o swoich obawach, ale wątpię, że go przekonasz do zmiany decyzji i nie sądzę, że powinnaś próbować to robić.

[slawek_33]

Napisane przez Luannee

Przejdę od razu do rzeczy, potrzebuję waszej porady bo nigdy nie byłam w podobnej sytuacji...

Z Tż jesteśmy razem pół roku, różnie bywało u niego z pracą i ogólnie jest to główna przyczyna jego złego humoru zwykle. Ostatnio dostał pracę, ledwie ją zaczyna, ale znów nie jest usatysfakcjonowany z wynagrodzenia i chce wyjechać do przyjaciela za granicę. Ten kolega już chyba któryś rok pracuje tam za granicą i zjeżdża na parę dni co miesiąc czy dwa, dokładnie nie wiem. Ma tutaj narzeczoną i przesyła jej pieniądze na opłaty, zbiera sobie powoli na remont itd, z resztą narzeczona jest nawet w ciąży teraz. Mojemu Tż imponuje to, że ten przyjaciel sobie przez tą pracę może tak dużo odłożyć w krótkim czasie i mówi, że ileż może mieszkać z rodzicami (ma 26 lat). Narzeka, że zarabiając 2 tysiące, które oferuje mu praca w Polsce, nie będzie miał z czego oszczędzać. Mówił też że rok czy dwa wyjazdu mogą nei wystarczyć i nie wiadomo, czy nei będzie musiał tam za granicą posiedzieć nawet 5 lat.

Mnie osobiście ta sytuacja przeraża, widywaliśmy sie dotychczas co weekend, na 2 czy nawet 3 dni, zależy jak aktualnie wygladala jego praca. Ogólnie bardzo się boję, że miałby tam mnóstwo pokus, że odzwczaiłby się ode mnie i odkochał, że nie wytrzymamy tyle czasu spotykając się tylko sporadycznie. Mnie w ogóle nie zależy na pieniądzach, wolę klepać biedę ale mieć go przy sobie. Jestem młodsza i ogólnie mam może mniej przyszłościowe spojrzenie na życie póki co, ale obawiam się, że jemu bardziej może zależeć na pieniądzach, które mógłby zarobić za granicą niż na związku ze mną. Oczywiście wiadomo, ze sie do tego nie przyzna, nie chcę mu też stawiać ultimatum że albo ja albo wyjazd... Wspólny wyjazd póki co nie wchodzi w grę, ja jestem w przedsionku stażu, nie stać mnie na wyemigrowanie no i nawet nie miałabym do czego wyjechać. Oni tam mieszkają w kilku facetów na mały mieszkaniu i nie ma tam miejsca dla kobiet...

Proszę doradźcie mi jakimi argumentami mogłabym go odwieźć od tego pomysłu i powiedzcie mi, może którejś z was udało się utrzymać związek w takiej sytuacji??

Hej,

Takie rzeczy jak dobrze płatna praca i pieniądze powinny być dla faceta istotne, oczywiście w umiarze jak wszystko. W pełni go rozumiem że nie chce pracować za 2tysiące kiedy ma możliwość wyjazdu i oszczędzenia jakiejś kasy (na biznes? własne mieszkanie?). Nie odwiedziesz go raczej Poza tym jemu nie zależy na tyle aby Ciebie uwzględniać w swoich planch, ważniejsze jest coś zarobić. Gdyby widział Was razem nakłaniałby Cię do wyjazdu i powiedziałby coś w stylu: na razie zamieszkam tam z nimi, ogarnę się trochę, a jak będziesz mogła do mnie przyjechać to wynajmę coś tylko dla nas. A tak to przedstawiłaś jakby on sam wykluczył tą możliwość i nie chce Ciebie tam...

[cherry_flamme]

Nie uda się, jeżeli on zamierza na stałe tam pracować, a Ty zostaniesz w Polsce. To może wyjść w przypadku par z długim stażem- coś w stylu ''on wyjeżdża zarabiać, ona zostaje z dziećmi'', wtedy też wiadomo, że albo się wróci, albo ściągnie rodzinę (zazwyczaj to drugie).
Jeżeli Wy nie macie dobrych fundamentów i Wasz związek jest jeszcze świeży, to odległość spowoduje, że to co Was łączy osłabnie.
Ale nie odradzaj mu wyjazdu, bo jak się ma 2 tysiące i zero perspektyw na lepszą pracę, to faktycznie się nie pożyje i za parę lat facet skończy z depresją. A jak wygląda Twoja sytuacja finansowo-zawodowa? Zostajesz tutaj, czy też myślałaś o emigracji.

[Luannee]

Napisane przez cherry_flamme

A jak wygląda Twoja sytuacja finansowo-zawodowa? Zostajesz tutaj, czy też myślałaś o emigracji.

Niedawno skończyłam studia i wkrótce zacznę staż, nie wykluczam emigracji ale w najbliższym czasie to niemożliwe.

---------- Dopisano o 01:08 ---------- Poprzedni post napisano o 01:06 ----------

Napisane przez slawek_33

Poza tym jemu nie zależy na tyle aby Ciebie uwzględniać w swoich planch, ważniejsze jest coś zarobić.

tego nie powiedziałam, z jego słów wynika, że zamierza żyć ze mną podobnie jak ten przyjaciel z zagranicy. Tam zarabiać na życie dla nas i wrócić...

---------- Dopisano o 01:11 ---------- Poprzedni post napisano o 01:08 ----------

Napisane przez Adrianna_8

Podejrzewam, że jego kolega wyjechał po paru latach związku z kobietą. Założyli, że zakładają razem rodzinę, on tam zarabia na mieszkanie/remont i wraca. Spoko. Jest plan, jest określony czas i sobie żyją.

oni poznali się gdy ten przyjaciel już pracował za granicą, więc ich związek od początku tak wygląda

Napisane przez Adrianna_8

Chyba za bardzo zajeżdża od Ciebie desperacją...
Wydajesz się być jeszcze bardzo niedojrzałą osobą.

Śmiałe osądy, przykro się to czyta. Nie wydaje mi się, żebym była zdesperowana. To, że mi zależy na związku to chyba jeszcze nie świadczy o ubytkach w mózgowiu.

[cherry_flamme]

Napisane przez Luannee

Śmiałe osądy, przykro się to czyta. Nie wydaje mi się, żebym była zdesperowana. To, że mi zależy na związku to chyba jeszcze nie świadczy o ubytkach w mózgowiu.

Chodzi chyba o to, że za bardzo Ci zależy, żeby on został w kraju. Przecież nie ma tu pracy, więc nie powinnaś mu odradzać wyjazdu.

[Luannee]

[1=fbf4f81e41525779832788c d71e9a6a506251643_6580de1 7ecce4;54022266]Chodzi raczej o to, że facet może uznać, że ma teraz życie tam za granicą, inne środowisko, znajomych, że nie planuje wracać do kraju przez 5 lat i stwierdzi, że to uczucie was łączące zaczyna gasnąc i że nie łączy was wcale taka wielka zażyłośc jak myślał a teraz macie zupełnie dwa inne światy i nie ma sensu tego ciągnąć.
[/QUOTE]

Nie pomyślałam o tym nawet z tej perspektywy, dziękuję za wypowiedź.

---------- Dopisano o 01:21 ---------- Poprzedni post napisano o 01:19 ----------

Napisane przez cherry_flamme

Chodzi chyba o to, że za bardzo Ci zależy, żeby on został w kraju. Przecież nie ma tu pracy, więc nie powinnaś mu odradzać wyjazdu.

Zależy mi żeby został w kraju, bo obawiam się o to, czy w przeciwnym wypadku związek się utrzyma - to wszystko. Nie wiszę mu na szyi i nie jęczę, że musi pracować za 2 tysiące bo chcę widywać misiaczka co tydzień. Bez obaw, Nie zamierzam go ograniczać, jeśli tak zdecyduje. Chciałam się tylko rozeznać w doświadczeniach wizażanek z takimi sytuacjami.

[niebieskie_oczko]

Jeżeli byłabym z kimś wiele lat i mielibyśmy w szybkiej perspektywie jego powrót lub moją przeprowadzkę do niego, to spoko. Wierzę, że to może się udać.
Wy jesteście ze sobą króciutko. Nie dziwię się facetowi, że chce wyjechać, skoro tam ma lepsze perspektywy. Pracując za 2 tysie w Polsce będzie musiał pracować 3/4 życia, by kupić mieszkanie lub spłacać kredyt przez ileśdzieści lat
A czy dacie radę? Jeśli macie w planach, że za określony czas wróci albo ty po stażu dołączysz to spoko. Jeśli nie było to w ogóle obgadane, to nie wróżę nic dobrego.

[fbf4f81e41525779832788cd71e9a6a506251643_6580de17ecce4]

Napisane przez Luannee

Nie pomyślałam o tym nawet z tej perspektywy, dziękuję za wypowiedź.

---------- Dopisano o 01:21 ---------- Poprzedni post napisano o 01:19 ----------



Zależy mi żeby został w kraju, bo obawiam się o to, czy w przeciwnym wypadku związek się utrzyma - to wszystko. Nie wiszę mu na szyi i nie jęczę, że musi pracować za 2 tysiące bo chcę widywać misiaczka co tydzień. Bez obaw, Nie zamierzam go ograniczać, jeśli tak zdecyduje. Chciałam się tylko rozeznać w doświadczeniach wizażanek z takimi sytuacjami.

Wyobraź sobie siebie w tym samym miejscu. Wyjeżdżasz, zmieniasz środowisko. Poznajesz nowych ludzi, także facetów, żyjesz w innym trybie, także w innej kulturze, inny tryb życia, czy będziesz mieć wystarczająco dużo siły, aby pielęgnować przez parę lat związek z kimś kto jest daleko i żyje w innej rzeczywistości? Z kim coraz mniej Cię łączy i nie rozumie Cię tak dobrze, bo jest w kompletnie innej sytuacji? Taki związek z czasem staje się coraz bardziej mglisty, brak czułości osłabia więź, trzeba mieć dużo samozaparcia by wytrwać a przede wszystkim trzeba mieć cel, np wspólne zamieszkanie za granicą za rok itp. Wtedy łatwiej jest wytrwać, gdy się dąży razem do tego celu.

Osobiście znam związki na odległość tylko w kraju. I ci ludzie starają się często odwiedzać, mimo że trzeba jechać parę godzin pociągiem czy busem. Spędzają też razem święta, sylwestry, wakacje. Pytanie, czy Twój obecny chłopak naprawdę zjezdzalby do kraju co miesiąc na kilka dni? To co to za praca, że miałby tyle wolnego?

[kahoko hino]

jak dla mnie, to nie emigracja jest tu problemem, ale ciągłe malkontenctwo partnera. jemu nigdzie nie będzie dobrze, zawsze ktoś będzie miał lepiej - to jest wg mnie prawdziwy problem. związki na odległość mogą działać, sama przechodziłam nie raz taki etap. nie jest to łatwe, ale jeśli obie strony tego chcą, to się da. ja bym się jednak zastanowiła, czy chcę być z kimś, komu zawsze coś nie pasuje - bo już teraz zakłada, że w rok zarobi za mało pieniędzy i że może będzie trzeba zostać nawet i 5 lat.

rozmawiałaś z nim na temat planowania wspólnej przyszłości?