Zgubiłam się, krzywdzę innych....

[susinka1]

Hej. Może zacznę od tego, że nie szukam rady, po prostu potrzebuję się wygadać, wyrzucić to z siebie bo nie mam do kogo zwrócić się z sytuacją w której się znalazłam. Wiem też, że po przeczytaniu mojej historii większość z was mnie potępi. Trudno..... Muszę to wyrzucić bo oszaleję.

Mam 25 lat. Od 9 i pół roku posiadam,a raczej posiadałam TŻeta. Między mną a TŻ psuło się od jakiegoś czasu. Między sprzeczkami bywały te dobre chwile. Jednak od kilku lat sukcesywnie wszystko zmieniało się na gorsze. TZ miał ciągłe fochy, na wszystkie sprawy patrzył bardzo pesymistycznie, wynajdował sobie problemy w sprawach, w których można było to olać. Strasznie się zrobił marudny. Miał pretensje nawet czas który razem spędzaliśmy ze znajomymi. W sprawach seksu.... hmmm... Nie inicjował zbliżeń a ich rządał, nalegał a gdy odmawiałam, złościł się okropnie. Dodam, że zaczęłam odmawiać coraz częściej, gdyż TZ zaczął traktować seks w kategoriach kar i nagród. Gdy był TZ był ok natomiast gdy czasem odmawiałam to stawiał sprawę inaczej. Mówił np, że nigdzie nie pójdzie czy nie zrobi czegoś bo nie było seksu i wciąż musi się o nigo dopraszać. Rozmawialiśmy, mówiłam co mi przeszkadza i dlaczego tak się dzieje. Kilkakrotnie kłuciliśmy się o jego fochy i zachowanie. Obiecywał poprawę. Tylko obiecywał bo ok było przez pierwszy miesiąc potem to samo.

Wszystko zaczęło się styczniu.

TZ pracowal z kolegą. Znamy się od trzech lat. Kolega, nazwijmy go X ( teraz 34 lata dorosły mądry facet ) miał dziewczynę, która teraz jest jego żoną. Znamy się dobrze, spędzaliśmy wszyscy razem sporo czasu w ramach integracji. Poznaliśmy znajomych X i jego ówcześnie narzeczonej. Wspaniali, wartościowi, pełni ciepła, otwarci ludzie.

Ale do rzeczy...
Po kolejnej sprzeczce z TZ wyzalałam się X przez gg. Próbował mi doradzać, wspierał mnie bardzo mi pomógł. Podniósł poczucie mojej własnej wartości. Wraz z narzeczoną próbowali mnie wyciągać z dołka. W ramach odstresowania zabrali mnie na basen. Po powrocie otrzymałam od niego sms że jestem cudowną dziewczyną i że zaszczytem dla niego było spędzenie ze mną czasu, patrzenie na mnie. Oczywiście grzecznie odpisałam, że nie życzę sobie tego typu tekstów i powinien podobne prawić narzeczonej. Przystopował. jednak w rozmowach przez gg często powtarzał mi że jestem piękną wartościową mądrą kobietą, ze mało teraz takich, że TZ powinien mnie na rekach nosic. Olewałam jego komplementy jednak rozmawialismy normalnie. Trwało to do kwietnia. Wtedy byliśmy na grillu u nich. Szukał kontaktu ze mną. Smyrał delikatnie niby nieświadomie po dłoni. Puściłam to mimochodem. Błędnie...

W czerwcu jakoś od smsa do smsa od naprawde nienachalnego komplementu do kolejnego umówiliśmy się na rolki. Chciałam wyjaśnić sytuację. Dodam, że nikt nigdy w ten sposób do mnie nie mówił. I stało się. w czasie rozmowy pocałował tak namiętnie i czule, że zwalił mnie z nóg. I wcale nie było tak, że dałam się złapać na czułe słowka. Zawsze dobrze się rozumieliśmy, strzelił nas piorun wtedy.

Spotkaliśmy się 2 raz. Nie mogliśmy się oderwać od siebie choć celem spotkania było zakończenie tej sytuacji.

Potem potoczyło się jak z bicza strzelił. X powiedział mi, że od 2 lat wchodziłam mu do głowy, że o mnie myślał, że wiedział, że jesteśmy do siebie podobni, że pasujemy do siebie. Gryzłam się sama z sobą bo on miała się za półtorej miesiąca żenic a ja wciąż miałam TZ.

Jednak X pokazał mi jak mężczyzna powinien traktować kobietę. Czuły delikatny bardzo wrażliwy uroczy. Smsy i słowa które wypowiadał na żywo przepełnione były uczuciem. Tego nie dało się udawać było to widać gołym okiem. Olśniło mnie, że mój TZ to zimny dran tak naprawdę. Dobry człowiek ale zimny... Jednak broniłam się przed nim. Starałam się bronić.

Nadal spędzaliśmy czas w szerszym gronie. tu wypad nad wodę, tu impreza czy grill.

Wyjechałam w delegację. Przed wyjazdem mówił, że już tęskni. W czasie gdy mnie nie było smsowalismy rozmawialismy przez tel.
Usłyszałam, że mnie kocha.... Mówił to milion razy na sekundę. Było mi smutno, przesłał mi muzykę. Gdy otworzyłam maila i odsłuchałam poryczałam się jak bóbr, nie mogłam się opanować. Przepiękne utwory o miłości. Żadne tam jakieś ballady...
Uświadomiłam siebie, że też coś do niego czuję. Napisałam mu to.

Zazdzwonił, płakał, mówił, że odwoła ślub ( za miesiąc ). Bałam się. Odwiodłam od tego pomysłu.
Wróciłam, przyjechał po mnie 200 km mimo, że nie prosiłam. Mówił, że mnie kocha ale kocha też narzeczoną. Ale jedno moje słowo i ją rzuci będziemy razem. Bałam się. Miałam TZ on miał ją, cały czas ich okłamywaliśmy, zdradzaliśmy. Mętlik totalny.

Doszliśmy do wniosku, że ślub się odbędzie a my to skończymy, że nie może tak być. Bawiłam się na jego weselu. Serce mi pękało na ślubie.

Jednak to co nas łączy jest jakieś niesamowite. Ja nie potrafię o nim nie myśleć a on o mnie. Spotykamy się jednak. Potrafimy siedzieć i słowem się nie odezwać, patrzeć na siebie. gdy rozmawiamy, żartujemy, rozumiemy się bez słów. Mówimy to samo w tym samym momencie. Magia....
Spaliśmy ze sobą kilkakrotnie. Wiem... rozbijam małżeństwo, jestem ostatnią suką, wiem...

Z tym, ze on mnie nie okłamuje. Wiem, że jej nie zostawi. Powiedizał wprost, że go pionu postawiłam i się z nią ożenił, że kocha ją ale kocha też mnie bardziej. Bardziej dziko, że przy mnie zyje i się spełnia. Przyznał się, że jej nie zostawi bo się boi. Gdyby to była tylko kwestia jej to nie miał by problemu. Ale jest rodzina i cała ta otoczka.

Trudno mi przelać myśli i opisać to dosadnie i dokładnie. Wiem, że może to brzmieć niedorzecznie ale jest tu ogromne uczucie. Ogromne. On jest w stanie rzucic wszystko aby się wyrwać do mnie.
Chce mnie nauczyć wielu rzeczy, rozmawia ze mną, wspiera, pomaga, zawsze jest. Nie jest to bałamucenie. na pewno

Ja w międzyczasie rozstałam się z TZ. Nie mogłam wytrzymać.

Zostanę pewnie przez was zbesztana, potępiona itp a ja po prostu go kocham, on kocha mnie tylko okoliczności nie sprzyjają...

Zapytacie, czy mam wyrzuty sumienia. Mam. Motam się. On też. Ale nie potrafimy bez siebie żyć. Ogromna siła nas przyciąga do siebie. Pytałm go dlaczego to robi. Powiedział, że zawsze wiedział, że będzie nam razem dobrze, że kocha mój temperament, oczy usta, charakter, całą mnie. że daję mu ciepło, miłość, że spełnia się przy mnie, że w domu tego nie ma.

Długie to i strasznie chaotyczne wiem. Może nie do końca udało mi się przelać myśłi na słowo pisane ale musiałam się wygadać

[Maalwaaa]

Ale ja nie rozumiem jednego? Skoro się tak kochacie to czego nie jesteście razem? Powinnaś się rozstać ze swoim tz wtedy, a on odwołać wszystko i powiniście być ze sobą razem. Najbardziej to współczuje tej biednej dziewczynie jejku jak mi jej szkoda, tak jej życie marnować... wstydzilibyście się. A jak dla mnie to on ma teraz 2 bzykania. W domu ciepło i miło, a z tobą szaleńczo i ostro. :/

[kamciurka]

jedno co mi sie nasuwa to to, ze chlopak ma niezla frajde, jak by cie tak kochal to by sie nie zenil uwierz mi, a tak to ma i zone i cieply dom i troche rozrywki na boku

[susinka1]

Rozstałam się ze swoim TZ. Nie odwołał wszystkiego wtedy bo mu nie pozwoliłam. Myślała, że się temu oprę, nie chciałam oby to zrobił. Bałam się.

A z sypianiem ze sobą to nie jest tak do końca, że on ma frajdę na boku. Nie musieliśmy tego robić. On stwierdził, że nie musi, że możemy spotykać się bez tego typu kontaktów. To była moja decyzja. Rozmawialiśmy o tym. Ba! tez miałam takie myśli. Uwierzcie, że rozwiał je wszystkie. On chce dawać mi radość, przyjemność nie koniecznie pod fizyczną postacią. . nigdy, przenigdy nie nalegał na seks. Spotykał by się ze mną bez tego.

[Tetrix]

o rany, ona Ci pomagała, jak miałaś problemy z facetem. Chemia chemią, ale lojalność...

[susinka1]

Napisane przez Tetrix

o rany, ona Ci pomagała, jak miałaś problemy z facetem. Chemia chemią, ale lojalność...

Ona sama z siebie mi nie pomagała. On mi pomagał, ona po prostu była z nim wtedy. Moje stosunki z nią są na poziomie znajoma ze znajomą, bez jakiejś zażyłości czy przyjaźni.

[c640cdfa886255292692728c9c3f51a456c1754b_657ce90228a24]

Napisane przez susinka1

Hej. Może zacznę od tego, że nie szukam rady, po prostu potrzebuję się wygadać, wyrzucić to z siebie bo nie mam do kogo zwrócić się z sytuacją w której się znalazłam. Wiem też, że po przeczytaniu mojej historii większość z was mnie potępi. Trudno..... Muszę to wyrzucić bo oszaleję.

Mam 25 lat. Od 9 i pół roku posiadam,a raczej posiadałam TŻeta. Między mną a TŻ psuło się od jakiegoś czasu. Między sprzeczkami bywały te dobre chwile. Jednak od kilku lat sukcesywnie wszystko zmieniało się na gorsze. TZ miał ciągłe fochy, na wszystkie sprawy patrzył bardzo pesymistycznie, wynajdował sobie problemy w sprawach, w których można było to olać. Strasznie się zrobił marudny. Miał pretensje nawet czas który razem spędzaliśmy ze znajomymi. W sprawach seksu.... hmmm... Nie inicjował zbliżeń a ich rządał, nalegał a gdy odmawiałam, złościł się okropnie. Dodam, że zaczęłam odmawiać coraz częściej, gdyż TZ zaczął traktować seks w kategoriach kar i nagród. Gdy był TZ był ok natomiast gdy czasem odmawiałam to stawiał sprawę inaczej. Mówił np, że nigdzie nie pójdzie czy nie zrobi czegoś bo nie było seksu i wciąż musi się o nigo dopraszać. Rozmawialiśmy, mówiłam co mi przeszkadza i dlaczego tak się dzieje. Kilkakrotnie kłuciliśmy się o jego fochy i zachowanie. Obiecywał poprawę. Tylko obiecywał bo ok było przez pierwszy miesiąc potem to samo.

Wszystko zaczęło się styczniu.

TZ pracowal z kolegą. Znamy się od trzech lat. Kolega, nazwijmy go X ( teraz 34 lata dorosły mądry facet ) miał dziewczynę, która teraz jest jego żoną. Znamy się dobrze, spędzaliśmy wszyscy razem sporo czasu w ramach integracji. Poznaliśmy znajomych X i jego ówcześnie narzeczonej. Wspaniali, wartościowi, pełni ciepła, otwarci ludzie.

Ale do rzeczy...
Po kolejnej sprzeczce z TZ wyzalałam się X przez gg. Próbował mi doradzać, wspierał mnie bardzo mi pomógł. Podniósł poczucie mojej własnej wartości. Wraz z narzeczoną próbowali mnie wyciągać z dołka. W ramach odstresowania zabrali mnie na basen. Po powrocie otrzymałam od niego sms że jestem cudowną dziewczyną i że zaszczytem dla niego było spędzenie ze mną czasu, patrzenie na mnie. Oczywiście grzecznie odpisałam, że nie życzę sobie tego typu tekstów i powinien podobne prawić narzeczonej. Przystopował. jednak w rozmowach przez gg często powtarzał mi że jestem piękną wartościową mądrą kobietą, ze mało teraz takich, że TZ powinien mnie na rekach nosic. Olewałam jego komplementy jednak rozmawialismy normalnie. Trwało to do kwietnia. Wtedy byliśmy na grillu u nich. Szukał kontaktu ze mną. Smyrał delikatnie niby nieświadomie po dłoni. Puściłam to mimochodem. Błędnie...

W czerwcu jakoś od smsa do smsa od naprawde nienachalnego komplementu do kolejnego umówiliśmy się na rolki. Chciałam wyjaśnić sytuację. Dodam, że nikt nigdy w ten sposób do mnie nie mówił. I stało się. w czasie rozmowy pocałował tak namiętnie i czule, że zwalił mnie z nóg. I wcale nie było tak, że dałam się złapać na czułe słowka. Zawsze dobrze się rozumieliśmy, strzelił nas piorun wtedy.

Spotkaliśmy się 2 raz. Nie mogliśmy się oderwać od siebie choć celem spotkania było zakończenie tej sytuacji.

Potem potoczyło się jak z bicza strzelił. X powiedział mi, że od 2 lat wchodziłam mu do głowy, że o mnie myślał, że wiedział, że jesteśmy do siebie podobni, że pasujemy do siebie. Gryzłam się sama z sobą bo on miała się za półtorej miesiąca żenic a ja wciąż miałam TZ.

Jednak X pokazał mi jak mężczyzna powinien traktować kobietę. Czuły delikatny bardzo wrażliwy uroczy. Smsy i słowa które wypowiadał na żywo przepełnione były uczuciem. Tego nie dało się udawać było to widać gołym okiem. Olśniło mnie, że mój TZ to zimny dran tak naprawdę. Dobry człowiek ale zimny... Jednak broniłam się przed nim. Starałam się bronić.

Nadal spędzaliśmy czas w szerszym gronie. tu wypad nad wodę, tu impreza czy grill.

Wyjechałam w delegację. Przed wyjazdem mówił, że już tęskni. W czasie gdy mnie nie było smsowalismy rozmawialismy przez tel.
Usłyszałam, że mnie kocha.... Mówił to milion razy na sekundę. Było mi smutno, przesłał mi muzykę. Gdy otworzyłam maila i odsłuchałam poryczałam się jak bóbr, nie mogłam się opanować. Przepiękne utwory o miłości. Żadne tam jakieś ballady...
Uświadomiłam siebie, że też coś do niego czuję. Napisałam mu to.

Zazdzwonił, płakał, mówił, że odwoła ślub ( za miesiąc ). Bałam się. Odwiodłam od tego pomysłu.
Wróciłam, przyjechał po mnie 200 km mimo, że nie prosiłam. Mówił, że mnie kocha ale kocha też narzeczoną. Ale jedno moje słowo i ją rzuci będziemy razem. Bałam się. Miałam TZ on miał ją, cały czas ich okłamywaliśmy, zdradzaliśmy. Mętlik totalny.

Doszliśmy do wniosku, że ślub się odbędzie a my to skończymy, że nie może tak być. Bawiłam się na jego weselu. Serce mi pękało na ślubie.

Jednak to co nas łączy jest jakieś niesamowite. Ja nie potrafię o nim nie myśleć a on o mnie. Spotykamy się jednak. Potrafimy siedzieć i słowem się nie odezwać, patrzeć na siebie. gdy rozmawiamy, żartujemy, rozumiemy się bez słów. Mówimy to samo w tym samym momencie. Magia....
Spaliśmy ze sobą kilkakrotnie. Wiem... rozbijam małżeństwo, jestem ostatnią suką, wiem...

Z tym, ze on mnie nie okłamuje. Wiem, że jej nie zostawi. Powiedizał wprost, że go pionu postawiłam i się z nią ożenił, że kocha ją ale kocha też mnie bardziej. Bardziej dziko, że przy mnie zyje i się spełnia. Przyznał się, że jej nie zostawi bo się boi. Gdyby to była tylko kwestia jej to nie miał by problemu. Ale jest rodzina i cała ta otoczka.

Trudno mi przelać myśli i opisać to dosadnie i dokładnie. Wiem, że może to brzmieć niedorzecznie ale jest tu ogromne uczucie. Ogromne. On jest w stanie rzucic wszystko aby się wyrwać do mnie.
Chce mnie nauczyć wielu rzeczy, rozmawia ze mną, wspiera, pomaga, zawsze jest. Nie jest to bałamucenie. na pewno

Ja w międzyczasie rozstałam się z TZ. Nie mogłam wytrzymać.

Zostanę pewnie przez was zbesztana, potępiona itp a ja po prostu go kocham, on kocha mnie tylko okoliczności nie sprzyjają...

Zapytacie, czy mam wyrzuty sumienia. Mam. Motam się. On też. Ale nie potrafimy bez siebie żyć. Ogromna siła nas przyciąga do siebie. Pytałm go dlaczego to robi. Powiedział, że zawsze wiedział, że będzie nam razem dobrze, że kocha mój temperament, oczy usta, charakter, całą mnie. że daję mu ciepło, miłość, że spełnia się przy mnie, że w domu tego nie ma.

Długie to i strasznie chaotyczne wiem. Może nie do końca udało mi się przelać myśłi na słowo pisane ale musiałam się wygadać

Jak dla mnie to facet jest zwykłym tchórzem. Kocha Ciebie, ale żeni się z inną, bo "rodzina i ta cała otoczka"?! No litości. A Ty jesteś zaślepiona i uważasz, że jest ideałem. Dziękuję za ideał, który zdradza narzeczoną, a później żonę. Przejrzyj na oczy!

[Immaginary]

Myślę, że to Twoja potrzeba ciepła i bliskości, wywołała tak ogromną fascynacją panem X. I z Was wszystkich również najbardziej współczuje tej biednej kobiecie... Dla mnie to prawdziwy dramat, żyć od kilku lat w ewidentnym oszustwie i ślepo ufać mężowi, który w rzeczywistości pogrywa na dwa fronty... Tobie jednak także serdecznie współczuje, bo potrafię sobie wyobrazić Twoją samotność w tak nieudanym związku. Pozdrawiam i mam nadzieję, że sytuacja się polepszy

[Mell_xx]

jejku! straszna historia, moze troszke staram sie wyobrazic twoja sytuacje - wspolczuje! Ty jestes odwazna zostawilas tz nie potrafilas zyc w klamstwie co do x to trudno mi sie wypowiedziec moze faktycznie facet ma teraz za dobrze, tyle sie slyszy o zonatych majacych kochanki ze je kochaja itd...ale zony nie zostawia...
cos tu nie gra...czyzby taka lojalnosc wobec zony??? to dlaczego ja zdradza?
No najbiedniejsza jest tu zona x ...a napisze to....ty tez...
Nie wiem co ci doradzic, nigdy nie bylam w takiej sytuacji...
w sumie to sa dwa wyjscia albo on od niej odejdzie albo sie rozstaniecie, inaczej cala trojka szczescia nie zazna no moze x jest w tym trojkacie szczesliwy...
niestety musze dodac ze ciebie tez nie pochwalam bo co myslalabym o tobie bedac na miejscu zony x ???

[Maalwaaa]

to co teraz planujesz? żyć w 'szczęśliwym' trójkącie po wsze czasy? wóz albo przewóz. Albo odchodzisz i to kończysz raz na zawsze albo on odchodzi od żony i jesteście razem. Ja innej opcji nie widze. Pomyśl o tej dziewczynie. Traci czas i życie na bycie z takim stworem. Kocha was obie? Oj nie w to to ja nie uwierze. A i jeszcze dodam, że szczęścia nie buduje sie na a czyimś nieszczęściu. Uważaj, bo los lubi być okrutnie sprawiedliwy. I od miłości są większe wartości jak szacunek czy UCZCIWOŚĆ.

[susinka1]

ja sobie doskonale zdaje sprawę z tego, że to co robię jest złe. Nie jestem zaślepiona X widzę jego wady próbowałam to skończyć. Nie potrafię. Chyba emocje są jeszcze zbyt silne. Nie wiem co planuję. nie wiem. On jest też moim przyjacielem. Nie chce tego stracić. na prawdę bardzo dużo mi pomógł i pomaga. Trudno byłoby potem utrzymywać jakiś kontakt z nim i ludźmi z którymi się zaprzyjaźniłam.

Co do jego żony to też łatwo nie jest Czasem spotykamy się w szerszym gronie i muszę patrzeć jej w oczy i udawać. Zaprzyjaźniłam się z ich znajomymi i im też muszę patrzeć w oczy. Musiałabym nawet gdybym była w stanie to zakończyć bo co się stało to się nie odstanie.

Jeśli chodzi o niego to wrażliwy z niego facet. Nie żadne ciepłe kluchy po prostu uczuciowy wrażliwy facet. Podejrzewam, że boi się narobić syfu wynikającego z rozstania z żoną. Kiedyś miał nerwicę, różne czynniki się na to złożyły. Paraliżowało go na samą myśl o jednym z nich. Może po prostu by sobie nie poradził z całą tą nagonką. Sytuacja jest bardzo ale to bardzo skomplikowana. Trudno to wszystko przelać na słowo pisane. Staram się.

Czy można kochać 2 kobiety? Bo mnie w życiu już nic nie zaskoczy....

[Dotka90]

Gdyby naprawdę Cię kochał, to odwołałby wtedy ślub.
Bez względu na to, czy Ty mu 'pozwoliłaś', czy też nie.
Niestety, ale dla mnie facet jest po prostu zakłamany - już abstrahując od tego, czy byście byli razem, czy nie, to i tak powinien odwołać ślub, bo podobno wiedział, że kocha Cię bardziej, niż ją.

[biala lila]

pierwsze co mi sie nasuwa , byłaś z ex Tż od 11 roku zycia?

[Dotka90]

Napisane przez biala lila

pierwsze co mi sie nasuwa , byłaś z ex Tż od 11 roku zycia?

Chyba źle policzyłaś
Ma 25 lat, a jest (była) z tym facetem od 9 i pół roku. Czyli miała 15,5

[susinka1]

Napisane przez Dotka90

Gdyby naprawdę Cię kochał, to odwołałby wtedy ślub.
Bez względu na to, czy Ty mu 'pozwoliłaś', czy też nie.
Niestety, ale dla mnie facet jest po prostu zakłamany - już abstrahując od tego, czy byście byli razem, czy nie, to i tak powinien odwołać ślub, bo podobno wiedział, że kocha Cię bardziej, niż ją.

To nie jest tak, że mu nie pozwoliłam. Postawiłam go do pionu wtedy. Wytłumaczyłam, że tak nie można. Sama wtedy strasznie się bałam tego co mogłoby się stać w takiej sytuacji. Nie byłam tego wszystkiego pewna. Zmądrzał na chwilę. Doszliśmy do wniosku, że za wiele osób byśmy skrzywdzili. Tak wiem teraz tez krzywdzimy ale nieświadomie, tzn nikt nic o tym nie wiem. Wiem jakie to infantylne i głupie wiem... Sytuacja jest teraz o tyle skomplikowana że pozostawienie żony to nie takie hop siup. I uwierzcie mi, że żałuję strasznie, że go wtedy nie przycisnęłam do odwołanie wszystkiego. Może myślałam, że mylę miłość z zauroczeniem i fascynacją ( teraz wiem, że nie myliłam ) a może nie chciałam być egoistyczną suką ( i tak jestem ehh )

[Dotka90]

No właśnie - zostawienie żony nie jest takie proste. Mógł ją zostawić przed ślubem.
Dla mnie i tak facet jest zakłamany i tak i tak.
Niezależnie od tego, czy Ty go postawiłaś do pionu, czy nie, powinien ślub odwołać.
Swój rozum przecież ma, więc doskonale wiedział co czuje i do kogo. Wiedział, że bardziej kocha Ciebie, a ożenił się z nią? Nie widzisz tu małego problemu?
Twojej postawy nie komentuję, bo widzę, że nie ma sensu - sama wiesz, że tak się nie robi i że to jest świństwo, więc besztać Cię nie zamierzam, bo i po co?
Tylko, że niestety, ale dla mnie to jest hipokryzja - wiesz, że to jest złe itd, ale i tak to robisz.

[asienka213]

Ale dlaczego od 11 roku ?? Autorka ma 25 lat, byla z ex Tz 9,5 wiec wychodzi na to, ze miala 15,5



Kurcze, dziewczyny mnie juz wyprzedzily :P

[Dotka90]

asienka - już to wyjaśniłam

[Marti99]

Napisane przez susinka1

To nie jest tak, że mu nie pozwoliłam. Postawiłam go do pionu wtedy. Wytłumaczyłam, że tak nie można. Sama wtedy strasznie się bałam tego co mogłoby się stać w takiej sytuacji. Nie byłam tego wszystkiego pewna. Zmądrzał na chwilę. Doszliśmy do wniosku, że za wiele osób byśmy skrzywdzili. Tak wiem teraz tez krzywdzimy ale nieświadomie, tzn nikt nic o tym nie wiem. Wiem jakie to infantylne i głupie wiem... Sytuacja jest teraz o tyle skomplikowana że pozostawienie żony to nie takie hop siup. I uwierzcie mi, że żałuję strasznie, że go wtedy nie przycisnęłam do odwołanie wszystkiego. Może myślałam, że mylę miłość z zauroczeniem i fascynacją ( teraz wiem, że nie myliłam ) a może nie chciałam być egoistyczną suką ( i tak jestem ehh )

ale czego nie mozna? ślubu odwołać? a zdradzać żone to już można?
co to znaczy za wiele osób byśmy skrzywdzili gdyby odwołał ślub???
przynajmniej nie oszukiwałby swojej zony, która niczego nie świadoma żyje w trójkącie, mógł jej przed slubem powiedzieć, ze kocha dwie kobiety, przynajmniej miałaby wybór, wiedzę, która jej się należy.
Tak swoją drogą to ten męzczyzna musi być niezłym aktorem skoro się zona jeszcze nie zorientowała, ze leci na dwa fronty
ale ja myslę, ze wasz problem niedługo sie rozwiąże, bo żona się zorientuje co jest grane, i pewnie go zostawi, dając sobie tym samym szanse na spotkanie uczciwego i kochającego mężczyzny.

[***luna]

Ale jakich rad oczekujesz?

Wyjście jest jedno: przestań się z nim spotykać.

[bluebluesky]

To wszystko się kiedyś wyda. I niestety, takie tajemnice mogą mieć tylko straszny koniec. Mówisz, że miał nerwice, ciekawe jak ten „wrażliwy" facet zniesie upokorzenie własnej żony, rozwód, wyklęcie przez rodzinę, do której tak bardzo chciał należeć, zniszczenie Twojej reputacji, swojej, utratę znajomych...

[Ćwirka]

Rzuciło mi się głównie jedno w oczy:

"Jednak X pokazał mi jak mężczyzna powinien traktować kobietę. "

Czyli chamsko, kłamliwa postawa, tchórz, podły zdrajca i szuja?

Bo tak traktuje swoją kobietę. Swoją żonę.

[Klarissa]

Napisane przez susinka1

To nie jest tak, że mu nie pozwoliłam. Postawiłam go do pionu wtedy. Wytłumaczyłam, że tak nie można. Sama wtedy strasznie się bałam tego co mogłoby się stać w takiej sytuacji. Nie byłam tego wszystkiego pewna. Zmądrzał na chwilę. Doszliśmy do wniosku, że za wiele osób byśmy skrzywdzili. Tak wiem teraz tez krzywdzimy ale nieświadomie, tzn nikt nic o tym nie wiem. Wiem jakie to infantylne i głupie wiem...

Nie prawda. Skrzywdziliście wiele osób ciągnąc farsę dalej. Gdybyście wtedy byli uczciwi dzisiaj jego żona może była by z kimś w szczęśliwym związku a tak to jest z palantem i oszustem. Na dodatek nie rozumiem, jak możesz pisać, że teraz krzywdzicie ich nieświadomie? Nie dosyć, że z pełną świadomością i premedytacją to jeszcze trudno mówić o tym by przyświecała wam miłość - raczej własny egoizm. Fajnie, że chociaż po części zdajesz sobie sprawę z tego co robisz. Ale "posypanie głowy popiołem" poprzez nazywanie siebie suką czy idiotką czemu ma służyć? Przecież twój żal nawet nie jest szczery bo robisz to dalej...

Sytuacja jest teraz o tyle skomplikowana że pozostawienie żony to nie takie hop siup. I uwierzcie mi, że żałuję strasznie, że go wtedy nie przycisnęłam do odwołanie wszystkiego. Może myślałam, że mylę miłość z zauroczeniem i fascynacją ( teraz wiem, że nie myliłam ) a może nie chciałam być egoistyczną suką ( i tak jestem ehh )

Pewnie, że rozwód to nie jest prosta sprawa, ale oszukaliście ją i jeśli macie chociaż resztki sumienia to powinniście jej to wyjaśnić. Jeszcze wszystko można odkręcić. Będzie trochę wstydu, część znajomych się od was odwróci, ale przynajmniej chociaż raz zachowacie się uczciwie w stosunku do innych. Gdzie wasz honor?

[arrabbiata]

Napisane przez susinka1

Wiem... rozbijam małżeństwo, jestem ostatnią suką, wiem...

no

Ale świństwo oboje robicie biednej dziewczynie, masakra coś strasznego. Było go nie odwodzic od pomysłu odwołania ślubu, moglibyście byc legalnie ze soba, oboje siebie warci jesteście. Cudowny mężuś, nie ma co.
Pomyśl tylko, ze gdybyś ty była na miejscu jego żony, na twoim mogła by być jakaś inna, która go zauroczy.

[sine.ira]

Napisane przez susinka1

teraz 34 lata dorosły mądry facet

Mam wątpliwości co do obu tych przymiotników.

Napisane przez susinka1

Jednak X pokazał mi jak mężczyzna powinien traktować kobietę.

No to źle Ci pokazał. Mężczyzna nie powinien zdradzać kobiety wobec której ma jakieś zamiary/podjął zobowiązania.
A to, w jaki sposób "tańczył" koło Ciebie oraz to, że Tobie to imponuje jest tylko dowodem na to, że chyba nigdy nie byłaś w dobrym zwiazku, ot co.

Generalnie powiem Ci jedno - za dużo romatycznych filmów się oboje naoglądaliście.
Życie to nie je bajka i skoro on się ożenił z tamtą kobietą (za Twoją wiedzą i "zgodą") to powinnaś chociaż Ty wykazać się obrobiną klasy i dojrzałości i po prostu urwać kontakt z tym facetem.
Czego oczekujesz od niego ?

[Onetta]

Napisane przez susinka1

ja sobie doskonale zdaje sprawę z tego, że to co robię jest złe. Nie jestem zaślepiona X widzę jego wady próbowałam to skończyć. Nie potrafię. Chyba emocje są jeszcze zbyt silne. Nie wiem co planuję. nie wiem. On jest też moim przyjacielem. Nie chce tego stracić. na prawdę bardzo dużo mi pomógł i pomaga. Trudno byłoby potem utrzymywać jakiś kontakt z nim i ludźmi z którymi się zaprzyjaźniłam.

Co do jego żony to też łatwo nie jest Czasem spotykamy się w szerszym gronie i muszę patrzeć jej w oczy i udawać. Zaprzyjaźniłam się z ich znajomymi i im też muszę patrzeć w oczy. Musiałabym nawet gdybym była w stanie to zakończyć bo co się stało to się nie odstanie.

Jeśli chodzi o niego to wrażliwy z niego facet. Nie żadne ciepłe kluchy po prostu uczuciowy wrażliwy facet. Podejrzewam, że boi się narobić syfu wynikającego z rozstania z żoną. Kiedyś miał nerwicę, różne czynniki się na to złożyły. Paraliżowało go na samą myśl o jednym z nich. Może po prostu by sobie nie poradził z całą tą nagonką. Sytuacja jest bardzo ale to bardzo skomplikowana. Trudno to wszystko przelać na słowo pisane. Staram się.

Czy można kochać 2 kobiety? Bo mnie w życiu już nic nie zaskoczy....

oczywiście,że nie!
Bo czym jest miłość? Miłość to zaufanie, szczerość, lojalność, czułość, poczucie bezpieczeństwa i można by było jeszcze długo wymieniać.

Jak zdefiniujesz sobie to uczucie dojdziesz do prostego wniosku, że tak naprawdę żadnej z Was nie kocha/ł.
Ciebie pożąda (fizycznie i psychicznie, to drugie dlatego,że jesteś kimś nowym, nieosiągalnym), a z żoną jest z poczucia obowiązku i strachu, że mógłby zbyt wiele stracić.

Nie opowiadaj o magii, która jest między Wami, to jest zwykła namiętność. Byłaś w nudnym związku z "zimnym" facetem " przez tyle lat, więc jak już spotkałaś faceta, który potrafi Cię wysłuchać, doradzić, wykazać zainteresowanie, doszłaś do wniosku,że to jest prawdziwa Miłość. Przy nim się dowartościowałaś (naturalne, jak Ci słodził), dużo obiecywał (hmm tylko nieważne są słowa a czyny), więc masz wrażenie, że straciłaś coś niesamowitego.

Zejdź na ziemię i zmień obiekt westchnień (najlepiej na wolnego faceta).

[sine.ira]

Klarisso...honor...używasz totalnie abstrakcyjnych określeń

[c640cdfa886255292692728c9c3f51a456c1754b_657ce90228a24]

Napisane przez susinka1

To nie jest tak, że mu nie pozwoliłam. Postawiłam go do pionu wtedy. Wytłumaczyłam, że tak nie można.(...)Zmądrzał na chwilę.

Ale wytłumacz, czemu uważasz, że to było mądre? Jak można coś takiego uważać za mądre? Ożenił się z kobietą, od której woli inną, która nie jest dla niego najważniejsza Zdradza ją Faktycznie mądre...

Ja myślę, że jemu taki układ pasuje i wcale go nie ustawiłaś do pionu, tylko on Cię umiejętnie zmanipulował, żebyś myślała, że to był Twój pomysł.

[karolinkamalinka]

Skoro on nie odwołał ślubu, bo "Ty mu nie pozwoliłaś", to teraz powinnaś zniknąć z ICH życia. Mieliście szansę być razem, przed jego ślubem, ale zabrakło Wam odwagi i zdecydowania. Czytając Twoje posty mam wrażenie, że to bardziej pożądanie i fascynacja niż miłość.

[cava]

Napisane przez Ćwirka

Rzuciło mi się głównie jedno w oczy:

"Jednak X pokazał mi jak mężczyzna powinien traktować kobietę. "

Czyli chamsko, kłamliwa postawa, tchórz, podły zdrajca i szuja?

Bo tak traktuje swoją kobietę. Swoją żonę.

To właśnie miałam napisać.

Szuja i kłamca bez krzty honoru.
I jeszcze te drętwe gadki o tym jaki on biedny , znerwicowany i wystraszony.
Błe, obleśne to aż.


Susinka, zostaw drania, to nie jest ani przyjaciel, ani porzadny facet on Cię wykorzystuje.
A jak w końcu żona wyweszy zdradę, to jeszcze Ty zostanesz zoną, będziesz mu prać skarpety i majty żeby kolejna kochanka miała go czyściutkiego i gotowego do wciskania kitu o tym jaki to on znerwicowany i wrazliwy.
Przejrzyj na oczy dziewczyno, facet Cię wkręcił bez krzty litości i wykorzystuje az furczy.