I Bóg powiedział: to było dobre...

[PannaCathy]

Nie jest to bynajmniej wątek religijny, ot tak mnie naszło na taki temat, który w jakiś dziwny sposób kojarzy mi się z moimi przemyśleniami. I nie jestem osobą wierzącą, ale szczerze mówiąc nie ma to tu za dużego znaczenia.

Generalnie mam ostatnio pewne zboczenie-patrzę na świat i komentuje sobie w głowie- "to jest dobre" i się uśmiecham do siebie. I stąd chyba to nawiązanie religijne
A co jest dobre według mnie?
Po pierwsze wieś, polska wieś zaciszna, polska wieś spokojna To jest dobre, prawda? Tam gdzie nie ma zgiełku, hałasu, gdzie widać ludzi, którzy się znają, sąsiadów przychodzących do siebie bez zapowiedzi. Gdzie nie ma pośpiechu, gdzie człowiek ma czas, nie musi pędzić. Może się zatrzymać.
Ja mieszkam z mieście, dość sporym-w Krakowie. Ale od małego wakacje spędzam na wsi, gdzie mamy stary, pusty dom do którego jeździłam zawsze z dziadkami. Wszystko co najlepsze kojarzy mi się z tamtym miejscem. I za każdym razem jak tam wracam, czas biegnie inaczej, lepiej wolniej. Albo jak idę z dziadkiem na zakupy, czasem wręcz przebieram nogami z zniecierpliwienia, bo on wszystko tak wolno robi. Nasze czasy są strasznie zabiegane i nie jest to dobre
I co jest jeszcze dobre? Praca. Praca fizyczna, ciężka albo mniej ciężka, taka po której człowiek czuje prawdziwą przyjemność z zjedzenia obiadu i chwili odpoczynku. Ja raczej nigdy nie pracowałam ciężko, ale nieraz bywało tak, że po koszeniu trawy, zbieraniu orzechów, wyrywaniu chwastów, zbieraniu czereśni itp. czułam, że prawdziwie wypoczywam, bo pracę umysłową (szkoła) zastąpiłam fizyczną, a potem prawdziwy odpoczynek i jestem pełna siły i optymizmu. A jak cały weekend przesiedzę w domu przed telewizorem to tak nie jest
Generalnie mam wielki szacunek dla ludzi pracujących fizycznie, czy to budowniczych, czy górników, nie mówiąc już o tatrzańskich ratownikach . I czuję, że w takich mogłabym się zakochać
Nie wiem, czy któraś z Was czytała może najnowszą książkę Musierowicz " Wnuczka od orzechów". Tam właśnie jest taki piękny obraz takiego życia, jakie bym chciała. Proste, swojskie, w którym nie brak pracy, a brak nowych technologii. Chciałabym bez tego żyć, bez komputera, bez telefonu (mam stary, nie dotykowy, ludzie nieraz patrzą na mnie jak na wariatkę;p) bez współczesnych świńskich produktów spożywczych.

Czasem tak sobie myślę, że ucieknę gdzieś w góry, zbuduję sobie chatkę z drewna, bez prądu, bez bieżącej wody (nie będę płacić rachunków ), założę sobie ogródek, gdzie będę wszystko hodować, parę kurek, czasem będę zachodzić do wsi, pomogę przy zbiorach, wpadnie trochę grosza. Bo na co mi więcej, skoro za nic nie płacę, tylko za jedzenie, ubrania sama sobie uszyję? Wiem, że to nierealne, nie możliwie z wielu praktycznych względów. Ale czy Wam, nie wydaje się, że to jest dobre? Że takie życie, gdzie pracujesz, a nie masz wszystkiego podanego na tacy jest lepsze?
Chciałabym poznać Wasze opinie, czy tylko ja marzę w głębi o takim życiu, czy może nie jestem sama?

[Lexie]

Co kto lubi, "dobre" takie życie może jest, ale i tak nie chciałabym takiego prowadzić. Co innego też może być dobre.

I nie sądzę, by życie w mieszkaniu z prądem i wodą, pracowanie umysłowo zamiast fizycznie oznaczało, że ma się wszystko podane na tacy

Straszliwie idealistyczne to co napisałaś, niezbyt życiowe i możliwe do spełnienia.

[PannaCathy]

Wiem że idealistycznie i nie życiowo;p
Podane na tacy nie, nie twierdze też, że praca umysłowa jest gorsza, sama tak zamierzam pracować. Tylko, że chodzi o to, że nie musimy się martwić o podstawy wegetacji do której jesteśmy przyzwyczajeni. Idziesz do łazienki i spuszczasz wodę, a nie lecisz najpierw do studni, wyciągasz wiadro pełne wody, zanosisz je do domu i spuszczasz kubełkiem A wcześniej jeszcze było trzeba wykopać samemu jakiś odpływ tej wody za dom.
Generalnie ludzie są teraz ubożsi w wiedzę praktyczną (ja także się do nich zaliczam, żeby nie było) i to co było proste dla ludzi z XIX wieku teraz jest dla nas nie do wykonania. Jesteśmy trochę ślepo zależni od różnych czynników, tacy bezbronni.

[zakonna]

Ja się bym chciała takie kombo czyli domek z ogrodem w cichym miejscu, ale z prądem, woda i internetem. Bo wszystko fajnie ale jak jest mróz to lepiej przyjść i włączyć ogrzewanie i wziac cieply prysznic niż iść po drewno do komórki żeby napalic w piecu i nagrzac wody w garnku na jycie

[ama]

https://m.youtube.com/watch?v=eumEuK1sD90
Polecam sobie posłuchć

Ja te mam takie marzenia jak Ty, ale to sa marzenia mieszczucha, ktory tak napdawde nie zna wsi. A polska wieś to nie sielskie, anielskie pola, czesto bieda, zacofanie, ciagniki wprzed 40 lat, wywlnie smieci do lasu, pijacy saiedzi, okradanie czego sie da.

[Mijanou]

I stworzył Bóg mężczyznę. I widział Pan, że było to dobre.

Potem wyjął mu zebro i stworzył kobietę. Spojrzał na swoje dzieło krytycznie i orzekł: " A Ty się całe życie będziesz malować"....

[2016070953]

Też czasem mam ochotę rzucić to wszystko i uciec do głuszy, uciec to dobre słowo bo to by była ucieczka. Czasem kumpel z pracy mi mówił: hard, nie łam się, ty powinnaś nie uciekać w Bieszczady, a zatrudnić się w armii, wyjechać na misje i budować drogi albo szkoły dzieciakom z Afganu.
Także takie życie może i ok, ale dla mnie to by była ucieczka.

[pankasztan]

Ale wieś to nie samo dobro.

Jest tam wielu pracowników fizycznych, których życie toczy się pomiędzy gospodarstwem rolnym, monopolowym a domem rodzinnym. Ich praca jest tak paskudna, że uciekają w alkoholizm, co prowadzi do przemocy domowej i innej patologii. Piszę tak, bo znam to środowisko.

Ogólny brak perspektyw na dobrą pracę musi być przytłaczający. Nie każdy przecież jest rolnikiem na unijnych dotacjach.

Do tego dochodzi wścibskość sąsiadów i obgadywanie, bo każdy z każdym się zna. Ogólny konserwatyzm, gdzie każde odchylenie od normy jest niemile widziane.

[Bananalama]

dzisiaj uczyniłam akt stworzenia ciastek, są więcej niż dobre, jestę bogię.

Dla mnie dobry byłby dom, malutki, pod lasem, nad jeziorem jakimś. Duży ogród. Kwiaty, zioła, warzywa. Owocowe drzewa. Cisza i spokój. I gdzieś daleko inni ludzie. Ale mimo wszystko, żeby każdy z moich przyjaciół mógł zawsze do mnie wpaść. Pogadać, zjeść ciasteczka. Żeby każdy czuł się u mnie ważny i kochany .
Zioła są dobre, samodzielne uprawianie warzyw i owoców. Ale i życie w mieście może być dobre. Każde życie jest tak dobre, jak dobry jest człowiek, który je prowadzi. Każdy z nas ma tu coś do zrobienia, obojętnie jak żyje i skąd pochodzi.

[kikamrusia]

Napisane przez pankasztan

Ale wieś to nie samo dobro.

Jest tam wielu pracowników fizycznych, których życie toczy się pomiędzy gospodarstwem rolnym, monopolowym a domem rodzinnym. Ich praca jest tak paskudna, że uciekają w alkoholizm, co prowadzi do przemocy domowej i innej patologii. Piszę tak, bo znam to środowisko.

Ogólny brak perspektyw na dobrą pracę musi być przytłaczający. Nie każdy przecież jest rolnikiem na unijnych dotacjach.

Do tego dochodzi wścibskość sąsiadów i obgadywanie, bo każdy z każdym się zna. Ogólny konserwatyzm, gdzie każde odchylenie od normy jest niemile widziane.

Mam troche milsze doświadczenia, Z tym obgadywaniem to fakt, kazdy jest wszystkim zajnteresowany. Co do pracy znam wsie w ktorych malo kto pracuje w polu, a wiekszosc ludzi pracuje w miescie - wada sa napewno dojazdy, ale w sumie nawet w obrebie miasta przejazd z jednego konca na drugi moze byc tak samo czasochlonny.

Odnośnie patologii we wsiach ktorych znam zauważylam ich o wiele mniej niz w miescie ktorym mieszkam. Wiec z tym bym sie nie zgodzila.

Moim zdaniem zalezy to od lokalizacji wsi - do takiej ktora jest polozona w dobrym miejscu -dobra komunikacja etc, bardzo chetnie bym sie przeprowadzila, ale do takiej ktora jest bardzo oddalona od szlakow komunikacyjnych raczej bym nie zawitala

[_Mia]

Napisane przez Bananalama

dzisiaj uczyniłam akt stworzenia ciastek, są więcej niż dobre, jestę bogię.

Dla mnie dobry byłby dom, malutki, pod lasem, nad jeziorem jakimś. Duży ogród. Kwiaty, zioła, warzywa. Owocowe drzewa. Cisza i spokój. I gdzieś daleko inni ludzie. Ale mimo wszystko, żeby każdy z moich przyjaciół mógł zawsze do mnie wpaść. Pogadać, zjeść ciasteczka. Żeby każdy czuł się u mnie ważny i kochany .
Zioła są dobre, samodzielne uprawianie warzyw i owoców. Ale i życie w mieście może być dobre. Każde życie jest tak dobre, jak dobry jest człowiek, który je prowadzi. Każdy z nas ma tu coś do zrobienia, obojętnie jak żyje i skąd pochodzi.

O kurczę, mogę to w podpis?

[Bananalama]

Napisane przez _Mia

O kurczę, mogę to w podpis?

bier

[Lulu Mortese]

Napisane przez PannaCathy

Nie jest to bynajmniej wątek religijny, ot tak mnie naszło na taki temat, który w jakiś dziwny sposób kojarzy mi się z moimi przemyśleniami. I nie jestem osobą wierzącą, ale szczerze mówiąc nie ma to tu za dużego znaczenia.

Generalnie mam ostatnio pewne zboczenie-patrzę na świat i komentuje sobie w głowie- "to jest dobre" i się uśmiecham do siebie. I stąd chyba to nawiązanie religijne
A co jest dobre według mnie?
Po pierwsze wieś, polska wieś zaciszna, polska wieś spokojna To jest dobre, prawda? Tam gdzie nie ma zgiełku, hałasu, gdzie widać ludzi, którzy się znają, sąsiadów przychodzących do siebie bez zapowiedzi. Gdzie nie ma pośpiechu, gdzie człowiek ma czas, nie musi pędzić. Może się zatrzymać.
Ja mieszkam z mieście, dość sporym-w Krakowie. Ale od małego wakacje spędzam na wsi, gdzie mamy stary, pusty dom do którego jeździłam zawsze z dziadkami. Wszystko co najlepsze kojarzy mi się z tamtym miejscem. I za każdym razem jak tam wracam, czas biegnie inaczej, lepiej wolniej. Albo jak idę z dziadkiem na zakupy, czasem wręcz przebieram nogami z zniecierpliwienia, bo on wszystko tak wolno robi. Nasze czasy są strasznie zabiegane i nie jest to dobre
I co jest jeszcze dobre? Praca. Praca fizyczna, ciężka albo mniej ciężka, taka po której człowiek czuje prawdziwą przyjemność z zjedzenia obiadu i chwili odpoczynku. Ja raczej nigdy nie pracowałam ciężko, ale nieraz bywało tak, że po koszeniu trawy, zbieraniu orzechów, wyrywaniu chwastów, zbieraniu czereśni itp. czułam, że prawdziwie wypoczywam, bo pracę umysłową (szkoła) zastąpiłam fizyczną, a potem prawdziwy odpoczynek i jestem pełna siły i optymizmu. A jak cały weekend przesiedzę w domu przed telewizorem to tak nie jest
Generalnie mam wielki szacunek dla ludzi pracujących fizycznie, czy to budowniczych, czy górników, nie mówiąc już o tatrzańskich ratownikach . I czuję, że w takich mogłabym się zakochać
Nie wiem, czy któraś z Was czytała może najnowszą książkę Musierowicz " Wnuczka od orzechów". Tam właśnie jest taki piękny obraz takiego życia, jakie bym chciała. Proste, swojskie, w którym nie brak pracy, a brak nowych technologii. Chciałabym bez tego żyć, bez komputera, bez telefonu (mam stary, nie dotykowy, ludzie nieraz patrzą na mnie jak na wariatkę;p) bez współczesnych świńskich produktów spożywczych.

Czasem tak sobie myślę, że ucieknę gdzieś w góry, zbuduję sobie chatkę z drewna, bez prądu, bez bieżącej wody (nie będę płacić rachunków ), założę sobie ogródek, gdzie będę wszystko hodować, parę kurek, czasem będę zachodzić do wsi, pomogę przy zbiorach, wpadnie trochę grosza. Bo na co mi więcej, skoro za nic nie płacę, tylko za jedzenie, ubrania sama sobie uszyję? Wiem, że to nierealne, nie możliwie z wielu praktycznych względów. Ale czy Wam, nie wydaje się, że to jest dobre? Że takie życie, gdzie pracujesz, a nie masz wszystkiego podanego na tacy jest lepsze?
Chciałabym poznać Wasze opinie, czy tylko ja marzę w głębi o takim życiu, czy może nie jestem sama?

Jesteś bardzo naiwna...

[Mick]

Napisane przez PannaCathy

Wiem że idealistycznie i nie życiowo;p
Podane na tacy nie, nie twierdze też, że praca umysłowa jest gorsza, sama tak zamierzam pracować. Tylko, że chodzi o to, że nie musimy się martwić o podstawy wegetacji do której jesteśmy przyzwyczajeni. Idziesz do łazienki i spuszczasz wodę, a nie lecisz najpierw do studni, wyciągasz wiadro pełne wody, zanosisz je do domu i spuszczasz kubełkiem A wcześniej jeszcze było trzeba wykopać samemu jakiś odpływ tej wody za dom.
Generalnie ludzie są teraz ubożsi w wiedzę praktyczną (ja także się do nich zaliczam, żeby nie było) i to co było proste dla ludzi z XIX wieku teraz jest dla nas nie do wykonania. Jesteśmy trochę ślepo zależni od różnych czynników, tacy bezbronni.

Wiesz co, poczytaj trochę choćby polskich pozytywistów, bo piszesz potworne dyrdymały...

[Milennka03]

Napisane przez PannaCathy

Czasem tak sobie myślę, że ucieknę gdzieś w góry, zbuduję sobie chatkę z drewna, bez prądu, bez bieżącej wody (nie będę płacić rachunków ), założę sobie ogródek, gdzie będę wszystko hodować, parę kurek, czasem będę zachodzić do wsi, pomogę przy zbiorach, wpadnie trochę grosza. Bo na co mi więcej, skoro za nic nie płacę, tylko za jedzenie, ubrania sama sobie uszyję?

no bez prądu to ciężko będzie Ci je uszyć...

[Lexie]

Napisane przez Milennka03

no bez prądu to ciężko będzie Ci je uszyć...

Świeczka/światło dzienne, materiał, nożyce, igła i nitka.

Może jeszcze krosno, by utkać coś z zebranej z własnych owiec wełny

[ama]

Napisane przez Milennka03

no bez prądu to ciężko będzie Ci je uszyć...

Ale wcale nieprawda Ja mam w domu maszynę Singera z 1905 roku. Śmiga jak nowa, a napęd ma nożny.

[Elfir]

mam domek, ogródek i jestem ogrodnikiem. Jestem w raju.