Dzieciaczki lutowo-marcowe 2006 i przyjaciele cz. III

[kism]

Dalej w brzuchu siedzi łobuz... Pewnie trzeba będzie go wykurzać po terminie jak starszego brata
Jakbym się gdzieś do szpitala wybrała, to dam znać Kashce, tak jak obiecałam, a ona na pewno Wam przekaże

[kasiulka]

Kism czekamy .. i trzymamy kciuki !
Ch ago a pokazesz fotke małego? ech te powroty do pracy...dobrze ze sie szybko zaaklimatyzowałas, pamietam ze ja cierpiałam i cały czas myslałam co dziadki z Oliwką wyprawiają

pustki tu... ja bylam na weekend w UStroniu, bylo ok, choc wydalismy kupe kasy na knajpki ... a teraz zęby w sciane i wodzionka

Agika bardzo dawno nie pisała, moze juz za oceanem jest?

hop hop odezwijcie sie

Haniu - swietne fotki na FB wkleiłas, fajna masz rodzinke

[kociulek]

Tomciu, spóźnione, ale szczere sto lat!! sto lat!!
zdróweczka, radości i spełnienia wszystkich marzeń
: cmok:

Kism, dziś masz termin. Czy synio jeszcze w brzusiu? Ależ ten czas leci

[kashka]

Kociulku, bardzo dziękuję za życzenia w imieniu Tomka

Też jestem ciekawa co u Kism. Jak tylko dostanę sms'a z radosną nowiną to od razu tu napiszę
Kism, a może jeszcze jesteście w domku? Jeśli tak to napisz co ze szkołą muzyczną. Były już przesłuchania? Pamiętam też, że wybierałaś się w kwietniu z Maksiem do poradni na badanie gotowości szkolnej. Byliście? Agika też chyba miała iść, ale skoro zdecydowała się na zostawienie Kamilka w przedszkolu to może z tego zrezygnowała.

Miłego weekendu dziewczyny!

[kism]

Kashka, Tomuś! Wybaczcie

Tomciu! Wszystkiego najlepszego, zdrówka, uśmiechu, spełnienia marzeń z okazji urodzin!

Chyba fajnie musi być w tym moim brzuchu Kaj siedzi sobie tak samo, jak i Maksiu siedział i ani myśli wychodzić
Kashka, dobrze pamiętasz Byliśmy i w poradni i na egzaminie do szkoły muzycznej już. W poradni totalna porażka Ani grama nowości w moje spojrzenie na Maksa kobieta nie wniosła, takie farmazony gadała i stereotypy, że jej opinia zbyt wielkiej wartości dla mnie nie ma Dwie rzeczy, które mnie rozłożyły na łopatki - po pierwsze stwierdziła, że Maks jest nadpobudliwy Moje przez 6 lat w porównaniu do rówieśników ociężałe i powolne dziecko zostało określone jako nadpobudliwe bo... Po 45 min robienia różnych zadań w skupieniu miał powiedziane, że może wstać i ja teraz z panią porozmawiam i chodził sobie za moim plecami po cichu, nie przeszkadzając, tylko tak lekko podrygując, a ona popatrzyła na to i mówi: "O, nadpobudliwy jest, bo już skacze" Druga rzecz - opowiedziała mi historię córki znajomych, bomba, po prostu, że specjalista psycholog w dyskusji opowiada czyjąś historię jako merytoryczny argument. Więc owa córka, już dorosła kobieta, poszła rok wcześniej do szkoły, była bardzo zdolna i sobie radziła, ale teraz zapytana o to jak się czuła, mówi, że zawsze czuła się jakaś gorsza Naprawdę świetny argument! Za to powiedziała, że Maks jest trochę zbyt pewny siebie. Ok, mogę się z tym zgodzić. W dzisiejszych czasach lepiej jest być trochę zbyt pewnym siebie niż nieśmiałym i chwalimy Maksa zawsze, gdy na to zasłuży
Na tym tle cała reszta, którą mówiła, ma dla mnie małe znaczenie... Powiedziała, że Maks jest przeciętnie zdolny, powolny w zadaniach (bo jakieś rysunki z kropeczek, które przerysowywał robił bardzo dokładnie, liczył każdą kropkę i dokładnie tyle samo na swoim rysunku rysował) i przez to pewnie nie będzie nadążać w nauce w szkole, a takie podstawy na początku jak czytanie czy pisanie, mogą być dla dzieci bardzo frustrujące. Jak powiedziałam, że już czyta, pisze i liczy, to popatrzyła na mnie, jak na wariatkę i pyta "tzn. literuje słowa?", ja na to "nie, po prostu czyta", ona dalej z niedowierzaniem "aha, czyta pojedyncze słowa? składa sobie?", a ja na to "nie, normalnie czyta książki". Raczej mi nie uwierzyła i mówi, że to czy poślemy go do szkoły to tylko nasza decyzja, ona powiedziała, co myśli i nic nie będzie doradzać choć ogólnie jest temu przeciwna. To oczywiście nie jest nawet połowa jej całego komentarza, ale i tak już się rozpisałam bardzo, tyle wystarczy, bo i tak się denerwuję, jak sobie to przypomnę
Jedynie tyle to zmieniło w naszych planach, że prawdopodobnie wstrzymamy się w tym roku ze szkołą muzyczną. Małż jest ogólnie szkole muzycznej przeciwny, ale głównie organizcyjnie, że trzeba będzie Maksa tam wozić, jak my to ogarniemy i w ogóle, gdzie on miałby ćwiczyć, jak my w domu nie mielibyśmy gdzie tej perkusji postawić, itd Dla mnie to mało istotne argumenty i nie chcę przez naszą wygodę odbierać Maksowi możlwości realizacji marzenia Instrumentu nie trzeba koniecznie kupować, może Maksiu parę lat pochodzić i zrezygnować, a może jednak za parę lat być dalej tak samo nakręcony i jakoś się to wszystko uda zorganizować Chodził na te zajęcia przygotowawcze przed egzaminem i strasznie mu się tam podobało. Dowiedzieliśmy się, że jest taka możliwość chodzenia do szkoły muzycznej I st. (a nie ogólnokształcącej szkoły muzycznej) na same zajęcie muzyczne 2x w tyg. To jeszcze coś innego niż ognisko, za które się płaci. Za to sie nie płaci i niekoniecznie musi iść dziecko równo ze zwykłą szkołą. Może iść tam np. rok później. I chyba w tym roku Maks nie pójdzie, żeby się nie okazało, że to za dużo nowości i obowiązków dla niego. Nie dość, że brat, szkoła w ogóle, to jeszcze szkoła muzyczna... Ale na egzamin poszedł (8.05., wyniki będą 17.05), żeby się z tym obyć, żebyśmy wiedzieli, czy się dostanie, czy np. z góry powiedzą, że nie ma szans i nie ma po co tego wszystkiego obmyślać

Heh, to nadrobiłam moje braki w pisaniu Ale wiecie, jak to ja, nie potrafię w 2 słowach
Szkoda mi, że tak mało piszecie... Ja się tak trochę wycofałam, bo przez jakiś czas, to co drugi post był mój

[ch_aga]

Ja za to chętnie wszystko czytam ale jakoś nie mam co pisać
Pozdrawiam

[kashka]

Kism, dziękuję za życzenia

Zatkało mnie jak przeczytałam o Waszej wizycie w poradni. Ręce opadają. 6-latek, który czyta książki jest przeciętnie zdolny

A jak to jest z tą szkołą muzyczną I stopnia? Tak jak w ogólnokształcącej szkole muzycznej obowiązują 2 instrumenty (w tym obowiązkowe pianino)?
Trzymam kciuki za pozytywny wynik egzaminu

[kism]

Myślę, że tak, też są 2 instrumenty, tylko oczywiście nie od początku. Koleżanka, która uczy w szk. muz. i Maks w sumie przez przypadek trochę trafił do niej na te zajęcia przygotowawcze, mówiła, że to jest wszystko to samo, co w ogólnokszt. tyle, że dziecko chodzi do normalnej szkoły, a tu ma zebtrane te zajęcia muz. na 2 popołudnia w tyg.
Dziękujemy za kciuki

[kociulek]

Kism, z tego co piszesz, spotkanie z psychologiem było więc tylko stratą czasu Z usług takiej pani więcej bym nie skorzystała
Wiesz, mój Adrian jest powolny w robieniu jakichkolwiek zadań. Tak, robi to bardzo dokładnie. Pani zawsze chwali go za tą dokładność, ale niestety zajmuje mu to strasznie dużo czasu Z tym że powolność mojego synka, a Twojego Maksa, to według mnie dwie różne sprawy
Opinia tej pani powaliła mnie na kolana

[ch_aga]

I mnie ta opinia powaliła na kolana. Chyba baba nigdy nie miała do czynienia z dziećmi. Szkoda że tacy ludzie zajmują miejsce pracy komuś, kto chciałby naprawdę pomóc dzieciom i rodzicom.
Pozdrawiam

[kism]

Dzięki, dziewczyny!
Kociulku, ja myślę, że ta powolność i dokładność naszych chłopaków wygląda podobnie Tylko opinia tej kobiety się kupy nie trzymała, bo próbowała mi udowodnić, jak to strasznie trudno będzie Maksowi przez to z nauką czytania i pisania, co on już w dużym stopniu umie... Pewnie, że pisanie pozostawia wiele do życzenia, ale przecież nie musi w ogóle tego jeszcze umieć
Zresztą już się nad tym nie zastanawiam, rekrutacja w przedszkolu zakończona, klamka zapadła...

[agika11]

hej kobiety,
Tomeczku serdeczne życzenia z okazji urodziń - radości, zdrowia i wielu spełnionych marzeń. Kaskha dla ciebie równeiż wszyskego naj naj naj z okazji bycia mamą.

to jeszcze ja wam opiszę naszą wizytę w poradni. Choć klamka zapadła, że Kamil zostaje w przedszkolu poszliśmy na wizytę, która jednym słowem bardzo nam się podobała i była pomocna. Generalnie psycholog po długim badaniu i rozmowie powiedziała, że Kamil nadaje się do szkoły (na początku zaznaczyła, że jest przeciwna posyłaniu dzieci wcześniej do szkoły, jako, że nasze szkoły w większości nie są do tego nowego programu przystosowane). Aczkolwiek, każdy wybór będzie wymagał od nas pracy i zaangażowania: jeśli zostanie w przedszkolu - będziemy musieli zapewnić mu dodatkowe zajęcia, bo będzie się nudził, jeśli tylko będzie chodził do przedszkola. Ten materiał ma opanowany. Jeśli pójdzie do szkoły będziemy musieli skupić się na pomocy w rozwiązywaniu różnych problemów głównie emocjonalnych, tłumaczenia mu różnych spraw. Radziła, by wybrać się do szkoły, zobaczyć jaki będzie podział wieku w 1 klasie, jak duże grupy, jakie jest nastawienie szkoły do przyjmownaia młodszych dzieci. Napiszę co może być też dla was ważne wszyskich, powiedziała, że warto dzieci zapisać na jakieś zajęcia sportowe, ponieważ większość problemów z koncentracją wynika z braku ruchu. Pochwaliła, ze Kamil chodzi na piłkę nożną. Wskazała nam słabą stronę Kamila (o której wiedzieliśmy, ale nie wiedzieliśmy czy się tym martwić). Kamil ma problem z merytoryką małą - koordynacją ręki i oka, stąd brzydkie szlaczki. Powiedziała, że aż dziwne, bo we wszyskich zadaniach był w normie lub ją przekraczał, a tu zdecydowanie widać słaby punkt. Przyczyną tego jest najprawdopodobniej to, że długo nie mógł zdecydować się, czy będzie prawo, czy lewo ręczny. Prawą ma dominującą, ale lewa zamiast współpracować - przeszkadza mu trochę. Dała nam zestaw ćwiczeń i powiedziała, ze jest to szybkie (2-3 msc) do korekty. Co jeszcze, dla mnie wazne było pytanie nie związane ze szkołą. Kamil ma często poczucie krzywdy, często marudzi i lubi się unieszczęśliwiać, ze np. czegoś nie dostał. Zapytałam jak postępować i z czego to wynika i okazało się, że przyczyną może być młodszy brat. Sami z małżem szliśmy wcześniej tym tropem (TŻ chodzi na warsztaty dla rodziców, bardzo fajne). Dała nam parę wskazówek jak postępować.
Jeszcze mi się przypomniało z rad, by przyzwyczajać dzieci do zadaniowości. Szkoła jest ukierunkowana zadaniowo, więc dobrze już zacząć dawać im zadania, nawet takie, których nie lubią, tłumacząc, że czasem takie zadania też trzeba wykonać.

No i chyba tyle, alem się rozpisała. Pewnie nikomu nie pomoże, bo klamka zapadła, ale co tam.

JA jestem nadal poza krajem, choć już nei za oceanem. Ale fajnie było, ale nas obkupiła w ciuchy, kosmetyki itp. Strasznei tęsknię za chłopcami, choć radzą sobie świetnie. Chyba mi gorzej idzie. Teraz jest ok, bo możemy choć się na skypie zobaczyć, a cały zeszły tydzień ze względu na różnicę czasową nie było możliwości. W srodę będę już w domu.
Wrzucam wam fotkę, którą wczoraj dostałam.
Kism - umyj okna, pobiegaj po schodach i zobaczysz jak pójdzie. Choć może Kaj chce ci niespodziankę na dzień mamy zrobić Trzymaj się.
Ch_aga obiecałaś nam fotki, wklejaj bo jeszcze twojego szkraba nie widziałąm, a MAtiego kilka lat temu.
Pozdrawiam
A

[ch_aga]

Agiko ale masz cudnych kibiców Rewelacyjne zdjęcie Może zaraz coś wkleję, niech no tylko ssak się ode mnie odessie
Pozdrawiam

[kism]

Agiko, superowi piłkarze
Dzięki za Twój opis wizyty w poradni. Ciekawe uwagi np. z tą zadaniowością. Racja, też starałam się tak robić intuicyjnie, teraz będę świadomie...
Troszkę zazdroszczę merytorycznej pomocy

I błagam, nie aż Dzień Matki... To by było 15 dni po terminie... Myślę, że w pt już pójdę do szpitala...

[ch_aga]

Ja tak na szybko: mój kluseczek i szczupaczek
Pozdrawiam

[kism]

Hehe, fajne określenia Śliczni obydwaj
Mateusz też był taki okrągły jako niemowlak czy od początku szczupły?

[ch_aga]

Dziękuję Matiś był pulchny ale ciut mniej, to znaczy był dłuższy więc i szczuplejszy się wydawał. A teraz spodnie nosi na 116 i gumkę naciągam ile się da Chodzi o te gumki wszyte w pas, regulowane na guziczki. Bluzeczki dalej nosi na 110 ale nowe kupuję już oczywiście na 116. A Olucha nosi 68 - 74. A pomyśleć, że ważył 3kg i miał 49cm długości Jak zakładałam ciuszki na 56 to jeszcze niektóre były za duże Ale ten czas leci
Pozdrawiam

[kashka]

Dziewczyny, mam wiadomości od Kism. Akcja porodowa rozwija się powoli od wczorajszego wieczora. Teraz Kism jest w drodze do szpitala w Krakowie.

Agiko, Ch_ago, macie wspaniałych chłopaków! Widzę, że wasze 6-latki są tej samej budowy co Tomek.
Ja też kupuję spodnie tylko z regulacją na guziki, ale Tomka bardzo te guziki uwieraja w kości biodrowe i zazwyczaj je odpruwam, a gumkę skracam.

Agiko, dzięki za życzenia
Widzę, że Wasza wizyta w poradni w dużym stopniu przypominała naszą. Usłyszeliśmy dokładnie to samo co Wy:

Napisane przez agika11

Generalnie psycholog po długim badaniu i rozmowie powiedziała, że Kamil nadaje się do szkoły (na początku zaznaczyła, że jest przeciwna posyłaniu dzieci wcześniej do szkoły, jako, że nasze szkoły w większości nie są do tego nowego programu przystosowane). Aczkolwiek, każdy wybór będzie wymagał od nas pracy i zaangażowania: jeśli zostanie w przedszkolu - będziemy musieli zapewnić mu dodatkowe zajęcia, bo będzie się nudził, jeśli tylko będzie chodził do przedszkola. Ten materiał ma opanowany. Jeśli pójdzie do szkoły będziemy musieli skupić się na pomocy w rozwiązywaniu różnych problemów głównie emocjonalnych, tłumaczenia mu różnych spraw.

Napisałaś również, że Kamil ma często poczucie krzywdy i psycholog powiedziała Ci jak sobie z tym radzić.Jeśli znajdziesz chwilę to napisz tu proszę co Ci poradziła, bo mam dokładnie ten sam problem z Tomkiem. Tomek nie ma rodzeństwa, więc w jego przypadku "wychodzi" to głównie w przedszkolu, np. gdy długo się zgłasza a pani pyta inne dzieci a nie jego.

Miłego dnia!

[agika11]

no to trzymamy za Kism i czekamy na wiesci.
Ch_ag, matko MAti nie do poznania, świetny chłopak, a junior - wg mnie cały MAti, mam w głowie bardzo podobne zdjęcie Matiego z czasów kiedy był mały, ależ masz fajnych chłppców. Zobaczysz jak za 2-3 lata zacznie się między nimi tworzyc prawdziwa realcja. Ja czasem nie mogę się na swoich napatrzeć. CHoć też się tłuką , ale to też tworzy relację.
KAskha nie wiem czy ci pomogę, bo myśmy to powiązali z Adim, zwłaszcza, ze wsześniej szliśmy tym tropem. Np. jakiś miesiac temu nasz sąsiad mówi: Ależ ten wasz Adaś radosny, nigdy nie marudzi, wszysko mu pasuje, zawsze się uśmiecha. Mieszkamy razem, a poza jakimiś wypadkami, nie widział Adiego płączącego. Ja mu na to, że KAmil kiedyś też taki był, radosny, bezproblemowy, do rany przyłóż, a małż na to: " no do czasu jak Adaś się nie urodził" równocześnie spojrzelismy na siebie i nas olśmiło. A psycholog nam potwierdziła. Generalnie radziła, by zaznaczać, że pewne przywileje są tylko dla starszych chłopców (i tu np: Adi chciał chodzićna piłkę z Kamilem,nawet nam się popłakał, a zaznaczyliśmy, że to przywilej starszych braci), nie zawsze kazać ustępować, bo Adi jest młodszy, nie mówić, że nie może gdzieś iść, przez Adiego (np. zdarzało nam się powiedzieć: nie możesz isć do sąsiadki koleżanki, bo Adiemu będzie smutno). Zauważyłam reakcję Kamila, jest dumny jak mówimy, ze to przywilej starszego dziecka. Należy jednak uważać w drugą stronę, By nie zacząć krzywdzić Adiego. Ale jak sobie uświadomiliśmy, to staramy się by Kamil poczuł przywilej bycia starszym bratem. Z poczuciem krzywdy np. jak nie chcemy coś mu kupić radziła by wyznaczać cele, okresy kiedy coś kupimy, jasne zasady, których będziemy się trzymać. Np. kupujemy zabawkę na Dzień Dziecka i pokazać w kalendarzu ile dni do dnia dziecka(ale niezbyt odległy temin), dawać poznawać wartość pieniądza poprzez zadania np. ostatnio w sklepie Kamil się popłakał, bo odmówiłam mu kupienia auta, powiedziałam, że albo kupimy jedzenie i wskazałam po koleji na wszysko co mamy w koszyku, albo auto i przez tydzień, mama, tata, Kamil i Adi będą głodni. NA szczęście wybrał jedzenie. Ale ustaliliśmy, ze na dzień dziecka, będzie mógł wybrać zabawkę. Opowiedziałam tą historię psycholog i powiedziała, ze ok. Że musimy uczyć dzieci, że czasem trzeba z czegoś zrezygnować, ale wcale nie muszą przez to być nieszczęśliwi.
Dodatkowo zadania i punktu na nagrody. Spróbować formy oszczędzania.
A tak naprawdę zastanowić się co może powodować to poczucie krzywdy, niezadowolenia.
NIe wiem, czy pomogłam, piszę tylko co nam się usatło ustalić z obserwacji i podpowiedzi psycholog.

Jutro home sweet home,
Pozdrawiam
A

[kashka]

Kaj jest już na świecie!

Dopiero teraz wróciłam z pracy, ale sms od Kism przyszedł już o 16, więc poród był na szczęście szybki. Chłopczyk jest duży (58 cm. 3840 g) i zdrowy

Agiko, dziękuję, że tak szczegółowo mi odpisałaś. Jeśli chodzi o prezenty to ja właśnie tak postępuję jak napisałaś. Tomek dostaje je tylko, kiedy jest okazja (i tak jest ich kilka w roku) i ewentualnie jako "nagrodę" np. po jakimś bolesnym zabiegu (ale wtedy to jest jakiś drobiazg). Ma na ścianie swój kalendarz i tam zaznacza sobie różne święta i sprawdza ile dni do jakiegoś wydarzenia zostało.

[hania024]

Kism Gratulacje

Chaga super chłopcy a Oluś super wygląda, u nas Damian pomimo dużej wagi urodzenia potem już tak nie przybierał .

Agiko super stroje Fajnie że napisałaś o poczuciu krzywdy

U nas Pati też bywa zazdrosna jak zajmujemy się Damianem i się obraża, ale od samego początku staramy się mówić do małego że ma jej nie ciągać za włosy, szczypać i dajemy mu za to kary i Pati jest wtedy bardzo dumna że się jej broni. Co do zakupów to ja od dawna stosuje że jak Pati chce w sklepie np. żelki, ciastka to ma wybrać jedną bo niewystarczy nam pieniążków. A ostatnio już nie pamiętam co to było ale przeliczaliśmy ile by miała pet shopów i sama powiedziała że to bardzo dużo kosztuje. I jak chce zabawki to też mówie że dostanie na dzień dziecka co będzie chciała, oczywiście jedną zabawke . Jedynie książki kupujemy bez okazji bo Pati lubi wieczorem jak tatuś jej czyta

U nas Pati chora infekcja gardła z gorączką po 40 stopni i do tego Pati od jakiegoś czasu po jedzeniu bolał brzuch i po infekcji idziemy do szpitala na jednodniowe badania. A w sobote roczeka Damiana a w niedziele 2 egzaminy.


Pa

[ch_aga]

Dziewczynki dziękuję za komplementy odnośnie chłopców Kashka wielkie dzięki za info Gratulacje dla Kism
Pozdrawiam

---------- Dopisano o 14:01 ---------- Poprzedni post napisano o 13:59 ----------

U nas Mati jest na etapie klocków lego. Ciągle by chciał nowe zestawy; czasem kupuję mu samego ludzika a większy zestaw na jakąś okazję. Teraz marzy o dwóch, na szczęście niewielkich więc cierpliwie czeka na Dzień Dziecka i nie marudzi
Pozdrawiam

[kociulek]

Kism, gratulacje!!!!
Buziaczki dla Maluszka Niech rośnie zdrowo, a Ty szybko dochódź do siebie


Agiko, dobrze, że poruszyłaś ten temat, bo u nas poczucie krzywdy też bardzo często się pojawia. Już dawno zauważyliśmy, ze to od czasu narodzin Karoliny, ale muszę trochę bardziej zwracać na to uwagę.
Co mnie zainteresowało... Te zajęcia sportowe Adrian rzeczywiście nie może usiedzieć w jednym miejscu. Jedego zadania w szkole nie zrobi, jak z parę razy nie wstanie i nie przejdzie się po klasie Już rozumiem dlaczego zawsze w-f mają przed zajęciami
A zdjęcie rewelacja!!!

Chaga, ja już nie pamiętam zdjęć Mateuszka więc miło go zobaczyć. Jak dla mnie Twoi chłopcy są bardzo podobni do siebie


Nie pisałam Wam, ale w końcu zdecydowałam się na szczepionkę przeciwko ospie Chciałam zaszczepić ich jak szliśmy z Adrianem na bilans. Na bilans ani nawet do lekarza się nie dostaliśmy, bo jak się okazało potrzebny był druczek ze szkoły. Dobra, myślę, parę dni w tą, czy w tą, nie ma większego znaczenia. Załatwiłam druczek z zamiarem załatwienia sprawy w najbliższy wolny dzień, czyli jutro. Zaprowadziłam dzieci od szkoły i przedszkola. Adrian miał dziś klasowe wyjście do kina. W pracy dostaję telefon. Z przedszkola. Karolina ma ospę No tak, wczoraj wspominała mi, że tu, czy tu ją swędzi, ale pół dnia latała po działce, więc zwaliłam to na komary I masz ci los. To się nazywa rychło w czas Mam w domu biedronkę
Szczęście w nieszczęściu, że jutro zaczyna mi się planowany od dłuższego czasu tygodniowy urlop No to sobie posiedzimy

[ch_aga]

Kociulek dziękuję Co do ospy to mój Mati jeszcze nie chorował. U szwagierki zachorowała córka czterolatka a młodszy roczniak się nie zaraził. Chyba to najważniejsze przetrwać, nie dać dziecku się drapać i po chorobie chronić przed infekcjami; tak mi się wydaje A przy okazji znalazłam taki artykuł o ospie https://mamotoja.pl/maluch_zdrowie_artykul,11857.html
Pozdrawiam

[kashka]

Damianku, wszyskiego najlepszego z okazji pierwszych urodzin!

Kism, co u Was słychać? Jak się czujecie? Pokażesz nam Kaja?

Dużo zdrówka dla Pati i Karolinki, mam nadzieję, że szybko zdrowieją

My w sobotę byliśmy na pikniku w przedszkolu, potem Tomek spędził popołudnie u kolegi z grupy. Wczoraj cały dzień byliśmy na działce i Tomek przesiadł się z małego roweru na duży, 20 - calowy (który czekał na niego od ubiegłych urodzin). Dopiero teraz jazda na rowerze sprawia mu radość, bo wcześniej na tym za małym i przez to niewygodnym nie bardzo chciał jeździć.
Dzisiaj zaprowadzę Tomka po raz pierwszy na zajęcia karate. Dowiedziałam się od mamy jego kolegi, że w szkole koło nas są takie zającia i dzieci bardzo je lubią. Zobaczymy, czy Tomkowi też się spodoba
Dziewczyny, czy Wasze dzieci są alergikami? Może Wy mi coś doradzicie, bo już nie mam siły. Tomek praktycznie od początku roku szkolnego ma katar. Jesteśmy pod stałą opieką laryngologa i alergologa. Przez ten czas dostawał najprzeróżniejsze leki (w tym antybiotyki), miał zabieg płukania zatok, stale przyjmuje leki antyhistaminowe i z przerwami sterydy do nosa. Wszystko bez skutku. Katar jak był tak jest. Lekarze rozkładają ręce. To co najbardziej mnie w tym martwi to to, że ten przewlekły katar powoduje płyn w uszach i Tomek nie słyszy dobrze . Wiem, że z płynem w uszach należy się w ciągu 3 miesięcy uporać, u nas trwa to już przynajmniej 3 razy dużej ... Wszystko wskazuje na to, że winna jest alergia (miał testy i wyszły nieciekawie), ale leki na alergię, nawet te nowe 3-generacji nie działają. Pomyślałam, że spytam Was, bo może macie jakieś doświadczenia, np. z inhalacjami, grotą solną itp. i podsuniecie mi jakiś pomysł.

[kism]

Wszystkiego najlepszego dla Damianka z okazji wyjątkowych pierwszych urodzin!
Zdrówka, uśmiechu i wesołego poznawania świata!

Dziękuję za gratki!
Zdjęcia Kaja w albumie

[ch_aga]

Damianku i od nas przyjmij spóźnione życzenia

Kism masz cudnych chłopców
Pozdrawiam

[kociulek]

Wszystkiego co najlepsze Damianku!!!
Dużo, dużo zdróweczka, radości
i słoneczka na każdy dzień

Kashka, to trudna sprawa Mój Adriano jest alergikiem, ale zazwyczaj te na sterydach do noska od razu przynoszą rezultaty więc nie bardzo wiem jak Ci pomóc. A co mówią lekarze?

[hania024]

Dziękujemy za życzenia

Ksim jeszcze raz gratuluje Chłopcy śliczni a maluszek poprostu cudo

Ale ten czas szybko leci pierwszy rok już za nami jak znaje chwile to wstawie fotki z urodzin i majówki

Pati już poszła do przedszkola, brzuch dalej ją boli po jedzeniu ale już mniej, czekamy teraz na wizytę w szpitalu na badania pewnie na następny tydzień będziemy umówieni. Za to Damian dziś dostał gorączki mam nadzieję że to tylko zęby .

Kashka ja też niestety nie pomogę u nas mamy alergię ale objawia się kaszlem. Ale mamy nebulizator i jestem bardzo zadowolona jak mamy katar to wszyscy się inhalujemy i super pomaga

[agika11]

szybki poranny wpis:
Kism wielkie gratulacje, cieszę się że Kaj jest już z wami. Napisz jak poszło, jak powrót do domu i jak Maks bratem się zajmuje. Jeszcze raz gratulujędzielna mamo

Daminku przyjmij serdeczne zyczenia z okazji roczku. Zdrówka i radości. Haniu wszyskiego najlepszego dla ciebie

Czekam na zdjęcia.
Uff nareszcie piątek.
Miłego dnia,
A