AUTOAGRESJA- piszę pracę na ten temat

[kiniaczeq]

Miałam bliską styczność z tym ponieważ ciełam sie. Mineło mi ..ale czasem (rzadko) w chwilach dużej słabości w domu mam ochote na powtórke z programu. Ale wiem że tak nie można, więc staram sie myśleć o czymś innym, to chyba leży w psychice.. raz sie potniesz i pomimo tego ze wiesz że tak nie wolno, myślisz o tym. Ja sie powstrzymuje od paru miesięcy i sądze że będzie dobrze

EDIT : Ciesze się że jednak ten temat już z dniem mnie coraz mniej dotyczy, są jednak osoby które robią takie rzeczy dla szpanu, znam taką jedną i w dość dziwny sposób okazywała to, co ma na ręce. Dobrą terapią na to jest założenie sobie 2 gumek recepturek na ręke i strzelanie za każdym razem kiedy ma się ochote pociąć.

[kiniaczeq]

Napisane przez ...:::oblabobla:::...

Podbijam i pytam: Co sądzicie o autoagresji? Jesteście w stanie zrozumieć takie osoby?

Żeby zrozumieć - trzeba być w takiej sytuacji jak te osoby. Nie należy jednak gadać że ta osoba jest głupia robiąc to i owo sobie i ze odwrócisz sie od niej jak będzie to dalej robić. To NIC nie pomoże. Z taką osobą trzeba dużo rozmawiać.

[...:::oblabobla:::...]

Wiecie co zauważyłam? Jak się strasznie zdenerwuję, to pędzę do łazienki, staję przed lustrem i wyżywam się na swojej buzi: wyciskam każdą kropkę, każdy zaskórnik i nie potrafię sie od tego powstrzymać. Widzę że nie tylko ja wyładowuję swoją frustrację, stres i złość na własnej skórze. Na f. kosmetycznym znalazłam wątek JAK POWSTRZYMAĆ SIĘ OD WYCISKANIA
http://www.wizaz.pl/forum/showthread.php?t=98069
i jestem w szoku, to jest jak nałóg i mnóstwo osób ma z tym problem i próbują z tym walczyć, często przegrywają, bo to strasznie korci. Niektóre Wizażanki piszą, żę np. jak mają doła to wyciskają, chyba jednak coś w tym jest. Kancerowanie sobie twarzy też można uznać za przejaw autoagrsji. Sama nieraz widzę, że leje mi się krew, ale dalej wyciskam... liczę na to, że coś wyjdzie... dziwnie uspakaja mnie to, nawet nie byłam tego świadoma, że lubię kancerować sobie twarz

[Anett_]

oblabobla , jeśli Pozwolisz, udzielę Ci małej wskazówki. Zanim przystąpimy do jakiegokolwiek badania, musimy dokładnie przemyśleć jego cel, uściślić interesujace nas problemy i opracować sobie starannie narzędzie badawcze- tylko wówczas takie badanie jest miarodajne i ma sens. Jeśli nie zaprojektujemy badania dokładnie i nie opracujemy metodycznie poprawnego narzędzia, nasza praca naprawdę będzie nadaremna. Twoje pytnie jest bardzo ogólnikowe i jak Widzisz pojawiają sie w nim odpowiedzi dotyczące różnej genezy zjawiska-(np. nie jest tym samym autoagresja sfrustrowanego nastolatka i osoby niepełnosprawnej intelektualnie, w której specyficzny rozwój, autoagreja może być poprostu włączona.) To jest bardzo ciekawe, wymaga tylko odpowiedniego podziału i klarownej kategoryzacji.
Jeśli mogę Ci coś podpowiedzieć- wyniki niniejszej sondy, możesz traktować jako tzw. badanie pilotażowe- tzn takie, które wykonujemy dla bardzo ogólnej i pobieżnej orientacji w interesującym nas zjawisku
Pojawiły się tutaj bardzo cenne wypowiedzi i uwagi, ale będzie Ci je trudno teraz opracować i ująć statystycznie. Proponuję , Byś przygotowała dokładniejszą ankietę, bardziej rozbudowaną i szczegółową, z podziałem na różne typy autoagresji i przeprowadziła ją ponownie. Najlepiej przygotować się w Wordzie - wiem z doświadczenia , że na Wizażanki można liczyć i napewno pomogą w jej wypełnieniu, a Ty uzyskasz wartościowy materiał badawczy

*

Wiecie co zauważyłam? Jak się strasznie zdenerwuję, to pędzę do łazienki, staję przed lustrem i wyżywam się na swojej buzi: wyciskam każdą kropkę, każdy zaskórnik i nie potrafię sie od tego powstrzymać. Widzę że nie tylko ja wyładowuję swoją frustrację, stres i złość na własnej skórze. Na f. kosmetycznym znalazłam wątek JAK POWSTRZYMAĆ SIĘ OD WYCISKANIA
http://www.wizaz.pl/forum/showthread.php?t=98069
i jestem w szoku, to jest jak nałóg i mnóstwo osób ma z tym problem i próbują z tym walczyć, często przegrywają, bo to strasznie korci. Niektóre Wizażanki piszą, żę np. jak mają doła to wyciskają, chyba jednak coś w tym jest. Kancerowanie sobie twarzy też można uznać za przejaw autoagrsji. Sama nieraz widzę, że leje mi się krew, ale dalej wyciskam... liczę na to, że coś wyjdzie... dziwnie uspakaja mnie to, nawet nie byłam tego świadoma, że lubię kancerować sobie twarz

Tak, to także forma odreagowania stresu. Tego typu zachowanie składa się na odmianę trądziku zwaną trądzikiem neuropatycznym.

Jak Sama bardzo słusznie Zauważasz, autoagresja ma wiele oblicz Jest to bardzo ciekawy temat i problematyka, w obrębie której można napisać świetną pracę, jeśli właściwie do niej podejdziemy- tego Ci bardzo życzę

[Anett_]

Celowo nie używam edycji, bo z szacunku dla Osoby, chce zwrócic się do Niej w osobnym poście.

Napisane przez ruda

ja jestem przypadkiem autoagresji.
Trwalo to od lat 10 do 20 kilku.Nie jestem nienormalna .
Jestem inteligentna .
(ak to brzmi )
ale tak robilam.

Rudziu, to jest wielki, wielki sukces, że o tym Napisałaś. Nie- nie tylko Jesteś inteligentną Osobą, ale także pełną ciepła, wrażliwości i dobrej wewnętrznej energii, którą nietrudno wyczuć z Twoich wypowiedzi, miłą, serdeczna i- bardzo silną. Bardzo różne nosimy w sobie doświadczenia i przeżycia, czasem bolesne i smutne, każdy z nas jest inny, inaczej odporny. Tobie udało się wygrać trudną walkę, dla wielu ludzi abstrakcyjną i uzyskać coś bezcennego. I życzę Ci z głębi serca, by udało Ci się osiągnąć prawdziwe szczęście, na które Zasługujesz.

[kiniaczeq]

Napisane przez Anett_

Rudziu, to jest wielki, wielki sukces, że o tym Napisałaś. Nie- nie tylko Jesteś inteligentną Osobą, ale także pełną ciepła, wrażliwości i dobrej wewnętrznej energii, którą nietrudno wyczuć z Twoich wypowiedzi, miłą, serdeczna i- bardzo silną. Bardzo różne nosimy w sobie doświadczenia i przeżycia, czasem bolesne i smutne, każdy z nas jest inny, inaczej odporny. Tobie udało się wygrać trudną walkę, dla wielu ludzi abstrakcyjną i uzyskać coś bezcennego. I życzę Ci z głębi serca, by udało Ci się osiągnąć prawdziwe szczęście, na które Zasługujesz.

tak taaak ja też ci tego właśnie życzę

[ruda7816]

Napisane przez Anett_

Celowo nie używam edycji, bo z szacunku dla Osoby, chce zwrócic się do Niej w osobnym poście.



Rudziu, to jest wielki, wielki sukces, że o tym Napisałaś. Nie- nie tylko Jesteś inteligentną Osobą, ale także pełną ciepła, wrażliwości i dobrej wewnętrznej energii, którą nietrudno wyczuć z Twoich wypowiedzi, miłą, serdeczna i- bardzo silną. Bardzo różne nosimy w sobie doświadczenia i przeżycia, czasem bolesne i smutne, każdy z nas jest inny, inaczej odporny. Tobie udało się wygrać trudną walkę, dla wielu ludzi abstrakcyjną i uzyskać coś bezcennego. I życzę Ci z głębi serca, by udało Ci się osiągnąć prawdziwe szczęście, na które Zasługujesz.

Dzieki pewnej wizażance dzis dopeiro mialam sposobnosc ujrzec ten wątek.
Anett, bardzo Ci dziekuję za slowa tu napisane.
Walka pewnie bedzie cale życie,ale na szczęscie umiem,a raczej ucze sie nadal panować nad tym co się dzieje.

Napisane przez kiniaczeq

tak taaak ja też ci tego właśnie życzę

Dziekuje.

[_Magda]

W Lo koleżanka popełniła samobójstwo.Rzuciła się pod pociąg.Wcześniej kilka razy próbowała,ale zawsze ją odratowali.Była długo w szpitalu psychiatrycznym,podobno miała bulimie.Zanim przestała z tego powodu chodzić do szkoły poznałam ją troche-była bardzo inteligentna,ale nerwowa(tiki,szybko wybuchała),chyba niska samoocena.

Napisane przez ...:::oblabobla:::...

.
Nurtuje mnie pytanie co w danym momencie czuje człowiek który robi sobie krzywde Wyczytałam, że nie czuje nadzwyczajnego bólu, pojawia się on po ok. godzinie. Czuje ulgę? Satysfakcję? spokój wewnętrzny, a może żałuje, że to zrobił? niestety chyba nie uzyskam odp. na to pytanie. Bardzo istotne jest to, co popycha ludzi to autodestrukcji.

Nie wiem co czują takie osoby podczas samookaleczania się(mam na myśli emocjonalne nie instrumentalne),mogę jedynie powiedzieć,że w chwili gdy chce się to zrobić czuje się potworny ból wewnętrzny,chaos w głowie i dziwny rodzaj lęku.Rzeczywiście czucie jest ograniczone(fizyczne),wię c podejrzewam,ze nie boli.

[ruda7816]

hmm moze nie, nie boli.
To ma bolec wlasnie.
To jest tak ,że na poczatku nie boli,a potem czuć ten bol.
Ale on jest inny.
Hmm pozwolę uzyc okreslenia''przyjemny'' .

[kiniaczeq]

-

[zlotowa]

Ja się tne.. i nienawidzę ludzi którzy myślą że to dla szpanu i nazywają 'debilami' ;//

[maudy]

hej fajnie ze znalazlam ten watek. Jeszcze pol roku temu mialam problem z autoagresja, cielam sie glownie na udach tak zeby nikt nie widzial. Pare razy zdarzylo mi sie tylko pociac na nadgarstkach ... probowalam sie tez przypalac i walic piesciami w sciane. Potem dostalam jak dla mnie powaznego kopa od zycia i jakos po tym doswiadczeniu juz sie ciac nie moglam. Chociaz w chwilach slabosci mam wizje ze tne sie i cale rece mam we krwi...Mam nadzieje ze ostatecznie mi sie udalo z tego wyleczyc natomiast samo to moje okaleczanie sie trwalo moze z 5 lat w roznych odstepach czasowych ... Nie mowie ze nie mam ochoty sie teraz pociac jak mam za duzo emocji w sobie ale staram sie przed tym jakos powstrzymac... Kazdemu zycze zeby mial w sobie tyle sily zeby z tym skonczyc bo wiem ze jest naprawde ciezko ...
Teraz mam takie pytanie. Znacie moze jakies ksiazki lub fragmety ksiazek gdzie wlasnie pisze o autoagresji. Mam napisac prase semstralna na psychologie i wlasnie temat o autoagresji wybralam. Narazie udalo mi sie znalesc "Autoagresja mowa zranionego ciala" i 'Autoagresja" Anngent Eckharht. A to troszke za malo pozycji do bilbiografii