trochę przykro...

[BrigitteBardot]

Matka katechetka... i wszystko jasne.

No co tu zrobić, albo się z tż-tem odcinacie od nich, idziecie do pracy, wynajmujecie coś sami, albo godzisz się na ich zasady i wtrącanie się w twoje życie (także seksualne). Chyba, że się rozstaniecie. Żądaj konkretów.

[kotekblond]

Spójrz na problem oczami chłopaka. Studiuje dziennie, więc nie ma jak znaleźć pracy, a nawet jeśli by mu się to jakoś udało, to byście mieli o wiele mniej czasu na spotkania, bo nie dość, że sie uczy, to jeszcze pracuje. A gdybyście do tego zamieszkali razem, to i obowiązków by mu przybyło (mamusia napewno o niego dba). Ma tylko 22 lata. To jest młodość!!! Nie warto jej tracić. Jeśli naprawdę się kochacie, to jeszcze zdążycie sę ze sobą namieszkać. A swoją drogą katechetki zazwyczaj są nawiedzone

[d0lcevita]

Napisane przez Ixcuina

Muffinko,
to, że Twój chłopak otwarcie mówi, że boi się, że moglibyście zerwać po wspólnym zamieszkaniu świadczy- paradoksalnie - właśnie o jego dojrzałości. Dojrzałości faceta 22-letniego, która jest inna niż, dajmy na to, dojrzałosć 30-latka. Jest widać świadomy tego, że do zakładania rodziny jeszcze nie dorósł i nie chce niszczyć tego co jest między Wami. myslę, że zależy mu na Tobie, a na wspólne mieszkanie i życie naprawdę będziecie mieli jeszcze czas. Narazie cieszcie się sobą, spotkaniami, randkami, ale też chwilami, kiedy kazde siedzi we własnym domu (zobaczysz, że jeszcze będzie Ci tych chwil brakować ) Wspólne życie jest piękne, ale jest też cholernie trudne.

cos w tym może być

[baobabka]

Ale tu nie chodzi o to,żeby już, teraz mieszkać. Chłopak nie chce nawet myśleć i rozmawiac o wspólnej przyszłości. Nie mówię o konkretnej dacie ślubu etc, ale temat "my za 5 lat" jest jak widać tabu. Byłabym więc ostrożna.