Panika,obawa szok-30stka sie zbliza!

[Equita]

Ja obchodze "30" juz od dwoch lat... tzn. juz od dwoch lat dodaje sobie lat, tak zeby potem nie byc zaskoczona Tak naprawde to 30 mam w przyszlym roku w czerwcu... w ten dzien bede gdzies daleko od domku... bo od 2 lat zbieram juz na wycieczke mojego zycia... moje plany moze zmienic jedynie ciaza... ktora "planujemy" z moim mezem w przyszlym roku... tak naprawde to jestem dumna, ze koncze 30 lat i czuje, ze nareszcie wszystko zaczyna sie ukladac.
Lustra tez sie juz nie boje, a bywalo inaczej, bo moj maz jest duzo mlodszy ode mnie i chcialabym wiecznie mlodo dla niego wygladac Wlasciwie to jestem calkiem zadowolona z tego co widze w lustrze, a moja siostra mowi mi, ze mam teraz o wiele lepsza figure niz 10 lat temu

[Katarzynka77]

Napisane przez sine.ira

Noooo w TYM WIEKU uchodzić za młodą mamę to faktycznie niesamowite
Kurde, nie osłabiajcie mnie kobity

Napisane przez architekt80

Bo jesteś bardzo młodą mamą.


Nie wiem czemu ale mnie się wydaje że jestem jeszcze bardzo młoda

Dziewczyny, ja też uważam, że macierzyństwo koło 30-stki to nie jest późne macierzyństwo. I też uważam się za naprawdę młodą mamę. Chodziło mi o to, że wyglądam (nie przechwalając się) na niewiele ponad 20-stkę, a tym samym na baaaaardzo młodą mamę.

A wracając do samopoczucia po 30-stce to widzę jeszcze więcej plusów. Po ciąży mam bardziej kobiecą sylwetkę. Pewnie uśmiejecie się, że 47 kg uważam za kobiece, ale przed ciążą ważyłam 40-42 kg i za cholerę nie mogłam przytyć. Teraz wyglądam tak jak zawsze chciałam, nawet jeszcze bym sobie trochę "podtyła".

[monipolka]

Dla mnie 30-ka była nowym etapem mojego zycia- urodziłam synka Jakoś nie zauwazyłam większej ilości kosmentyków na mojej półeczce, nie chodze częsciej do kosmetyczki, nie stosuje żadnych diet, specjalnych preparatów, itd. O moja kondycję dba synek chorować nigdy nie chorowałam za często, może bliżej 40-ki przyjdzie jakiś kryzysik, ale narazie się tym nie martwię, nie zawracam sobie głowy "pierdółkami"

[Orianna]

Hej, kobitki!
Ja sie nie moglam doczekac swojej 30-stki! Moje bycie dwudziestoparolatka bylo po prostu koszmarne. Z facetami nie wychodzilo, doly, stres na studiach w nowej pracy, przeprowadzki i szukanie swojego ja i swojego miejsca...
Teraz dopiero jestem szczesliwa. Obiecalam sobie,ze po 30-stce bedzie najlepszy etap mojego zycia i trzymam sie tego. Mam juz skonczone 31 i nie cofnelabym sie w czasie do 20 czy 25. Nie wygladam na swoje podobno, ale teraz po prostu mam inne wartosci. Jak np ktos ma rodzine i dzieci (ja jeszcze nie mam), to go tak bardzo nie rusza czy wyglada na 25 czy na 31. 10 lat temu bylam glupolkiem, nie popelnialam jakichs specjalnych szalenstw, ale teraz mam wiecej dystansu i czuje sie dopiero swietnie w swojej skorze. Jestem teraz bardziej swiadoma roznych wyborow, w tym kariery zawodowej, bo nie moge np.sobie rzucic pracy i zaczac od nowa czego innego. Wreszcie sie zmusilam,zeby cholernego mgr pisac. W ogole czuje sie super, teraz jestem kobieta i wiem czego chce! Jeszcze duzo przede mna - np .. nie umiem chodzic na szpilkach czy nie nosze zakietow itp, ale na taki image jeszcze bedzie czas . No i czuje ,ze czas na zakladanie rodziny, ten jedyny jest, chociaz z instynktami u mnie tak sobie
Szkoda tylko,ze dla rodzicow moj wiek specjalnie nie ma znaczenia. Ciagle by chcieli mi poukladac zycie po swojemu
Pozdrawiam! I nie panikujcie! 30 lat to wlasnie etap pod tytulem Kobieta przez duze K.

[sine.ira]

Napisane przez Orianna

Hej, kobitki!
Ja sie nie moglam doczekac swojej 30-stki! Moje bycie dwudziestoparolatka bylo po prostu koszmarne. Z facetami nie wychodzilo, doly, stres na studiach w nowej pracy, przeprowadzki i szukanie swojego ja i swojego miejsca...
Teraz dopiero jestem szczesliwa. Obiecalam sobie,ze po 30-stce bedzie najlepszy etap mojego zycia i trzymam sie tego. Mam juz skonczone 31 i nie cofnelabym sie w czasie do 20 czy 25. Nie wygladam na swoje podobno, ale teraz po prostu mam inne wartosci. Jak np ktos ma rodzine i dzieci (ja jeszcze nie mam), to go tak bardzo nie rusza czy wyglada na 25 czy na 31. 10 lat temu bylam glupolkiem, nie popelnialam jakichs specjalnych szalenstw, ale teraz mam wiecej dystansu i czuje sie dopiero swietnie w swojej skorze. Jestem teraz bardziej swiadoma roznych wyborow, w tym kariery zawodowej (...) Wreszcie sie zmusilam,zeby cholernego mgr pisac. W ogole czuje sie super, teraz jestem kobieta i wiem czego chce! Jeszcze duzo przede mna - np .. nie umiem chodzic na szpilkach czy nie nosze zakietow itp, ale na taki image jeszcze bedzie czas . No i czuje ,ze czas na zakladanie rodziny, ten jedyny jest, chociaz z instynktami u mnie tak sobie
Szkoda tylko,ze dla rodzicow moj wiek specjalnie nie ma znaczenia. Ciagle by chcieli mi poukladac zycie po swojemu
Pozdrawiam! I nie panikujcie! 30 lat to wlasnie etap pod tytulem Kobieta przez duze K.

Podpisuje się po tym obiema łapkami i lewą nogą Jakbym o sobie czytała

No, może tylko to mnie nie dotyczy:

Napisane przez Orianna

bo nie moge np.sobie rzucic pracy i zaczac od nowa czego innego

W tym roku np. zmieniałam pracę 2 razy Nigdzie nie mogę zagrzać miejsca na dłużej.

A moje trzydzieste urodziny będą za równy miesiąc - licząc od jutra

[desti]

No coz... czasu sie cofnac nie da ... i choc juz po 30 to ani sie nie czuje ani nie wygladam, kryzys mnie nie dopadl, wrecz przeciwnie poczulam sie jakos lzej i wcale nie chodzi o kilogramy :P ... jakos latwiej mi akceptowac pewne rzeczy i jakos przyjazniej patrze w lustro ... nie doszukuje sie zmarszczek i innych "efektow ubocznych" ... chyba w koncu zaakceptowalam siebie taka jaka jestem

[gonieczka_o]

mnie ciągle zadziwia fakt, że do 25ego roku życia czas wolno płynie, a potem jak z bicza strzelił ale cóż, walki z czasem nie wygramy. Chyba trzeba zaakceptować siebie i cieszyć się życiem podwójnie W moim przypadku wyluzowałam, widzę, że się zmieniam fizycznie, ale najbardziej liczy się zmiana wewnętrzna- akceptacja, dosyć przejmowania się głupotami i poczucie, żeby brać z życia garściami i doceniać nawet małe rzeczy

[ruda7816]

Wiecie, ja za 6 dni skonczę 30 lat.
I coż mogę rzec.
Mam doly ,mam.
Największe mialam gdy konczylam 25 lat.
To byl koszmar. Przeplakalam swoje urodziny, bo przecież ćwierć wieku już minęlo ,a ja co? nic nie osiagnęlam tkwilam w dziadowskiej pracy, zero sukcesow. Na to jeszcze przyszlo zalamanie nerwowe, wiec coż, czulam się jak stuletnia kobieta (chodziaz nie wiem ,jak się takie czuja )

Pewna wizażanka uswiadomila mi niedawno, że wcale nie jest tak zle!
Pozwolę sobie ją zacytować, mam nadzieję,że nie bedzie miala mi tego za zle.
''Bo najgorzej to się zestarzeć mentalnie i skapcieć
A przecież dopiero zaczynamy się rozkręcać''.

I tego zaczęlam się trzymać.
Po 10 latach przerwy rozpoczęlam na nowo edukację . Jest cięzko, duzo mlodych ludzi, wiadomo chlonne umysly, i mam ochotę uciec ,zostawić to w cholere.Ale za chwilę uswiadamiam sobie,że skoro stracilam tyle lat, to przecież nie mogę teraz znow na to sobie pozwolic!
Cieżko mi ,ale mam nadzieję,że dam radę.

Na pewno nie bedę plakać ,ze trzydziecha na karku ( tak jak to bylo z 25 urodzinami) ale i nie bedzie powodow do wielkiej radosci .

Najbardziej mnie przeraża to ,że wszystkie moje kolezanki ,te blizsze i dalsze, rowieśniczki czy też mlodsze, albo juz urodzily,albo zaszly w ciązę.

To mnie przytlacza.
Zaczynam myslec,'' no tak teraz rozpoczęlam naukę, wiec nie mogę zawalic, jesli zajdę w ciąże, to nie poradzę sobie i z tym i z tym, ale gdy ukoncze ,będę miala juz 32 lata, to jeszcze gorzej,wieksze problemy z zajsciem ,tyle się trąbi w mediach o problemach po trzydziestce.
I kolko się zamyka.

Moj najwiekszy problem ,to wlasnie mysl o dziecku.

Nie przejmuję sie tak bardzo zmarszczkami ,owszem ,gdy patrze w lustro ,to nie widzę juz napiętej skory jak u dwudziestolatki,ale jakos tak bardzo mi to nie przeszkadza.
Jedyne czym sie przejmuję trochę wiecej, to wlosami,bo są rzadkie. Tak jakby z wiekiem łysiala.

Ubieram się tak samo jak i 10 lat temu, bo dobrze się czuję w stylu dzinsow ,cięzkich butow .

uff,no to wywalilam z siebie rozterki trzydziestolatki.

[evela28]

na pocieszenie dodam że ja też tak mam ale też mam nadzieję że życie dopiero przedemną,ja już mam dzieci ale zawaliłam szkołe i pracę wynik - 30stka na karku a doświadczenie minimalne
ale gdy świeci słońce czuję że będzie lepiej

[ruda7816]

evela, gdybym ja miala robić bilans mojego trzydziestoletniego życia... to wyszloby wiecej minusow niż plusów.
Ale .. no własnie. liczę na to ,że przede mną jeszcze z 50 lat życia więc dużo mozna osiagnąć.
Mimo tego,że faktycznie dni mijają bardzo szybko , nie tak jak dawniej. Kiedyś doszlam do wniosku ,że zycie jest stanowczo za krotkie.
Jak dla mnie ,to powinno życ się z 200 lat, i to w dobrej formie, no może w wieku stu osiemdziesięciu, moglaby być starosc.

[desti]

ruda7816 jak przeczytalam to co napisalas to moglambym sie pod tym podpisac. Z tym, ze u mnie 30 juz minela.

Dwa lata temu poszlam do szkoly i jeszcze rok przede mna. A potem przydaloby sie rok popracowac (wlasciwie musze przynajmniej rok... renta itd. ciaglosc musze miec).

I dookola tez same dzieci i ciagle pytania a u was to co... zegar bilogiczny cyka. Zabilabym, bo mi nic nie cyka . Mam czasami dosc tlumaczenia po raz setny, ze wyszlo jak wyszlo i tego nie przeskocze. W zeszlym roku mialam praktyki na oddziale polozniczym i to co zaobserwowalam przez ten czas to to, ze trafialy albo mlode dziewczyny co wpadly lub bardzo chcialy... lub takie kolo 35 i w wielu przypadkach byly to pierwsze dzieci.

Jest jak jest i tego nie zmienimy, pozostaje nam to co mamy wykorzystac najlepiej jak sie da .


I te wlosy ... juz mi czasem sily brak

[ciapulinka]

jak to sie mowi zycie po 30 sie zmienia.....
ja po 30 w tym roku niedawno ja skonczylam moge powiedziec ze strach jaki mi towrzyszyl wczesniej raz dwa znikl i czlowiek sie smieje czego sie tak balas ale wiem jedno ze dojrzalam wewnetzrnie i duchowo poculams ie dojrzalym owocem!!!30to jednak fajny wiek!!! pelnia jak czuje dzis nei miaalm wczesniej nigdy

[sine.ira]

A bo się tam gadaniem ludzkim przejmujecie. Wszystkim zegar tyka tak samo i to jedyna sprawiedliwa rzecz

[evela28]

ostatnio moja siostra (20 lat) powiedziała
- wiesz ostatnio sami starzy faceci się za mną oglądają
ja- nie jeden dziadek chciałby mieć taką młódkę choć na chwile
ona - ostatnio taki 30 latek się mnie uczepił jak rzep
ja- coooo 30 latek to ten stary (ja miałam na myśli faceta ok 70)

dostała po nosie ale w jej wieku też tak myślałam

[sine.ira]

Napisane przez evela28

ostatnio moja siostra (20 lat) powiedziała
- wiesz ostatnio sami starzy faceci się za mną oglądają
ja- nie jeden dziadek chciałby mieć taką młódkę choć na chwile
ona - ostatnio taki 30 latek się mnie uczepił jak rzep
ja- coooo 30 latek to ten stary (ja miałam na myśli faceta ok 70)

dostała po nosie ale w jej wieku też tak myślałam

nieeee no bez jaj...ja tak myślałam o 30 latkach jak sama miałam jakieś 12
Bez przesady, przecież to tylko 10 lat różnicy a nie np. 25 Ja w wieku 20 lat umiałam już to jakoś sensownie wyczuć i o 30 letnim facecie na pewno nie powiedziałbym wtedy, że staruch.

[ruda7816]

Desti ,no tak,pozostaje nam wykorzystac jak najlepiej ten czas.
Co do cykania, to usmialam sie ''zabilabym ,bo mi nic nie cyka '' -> wlasnie tak ja reaguje na to gadanie wszystkich ktorzy tak trują !

Sine.ira,podoba mi sie Twoje podejscie,jest bardzo zdrowe, i takie .... otrząsające rzekłabym.

A odnosnie nazywania ludzi trochę starszych od siebie okresleniem ''starszy/a'' to niestety mi sie zdarza powiedziec np. ''no ,taka starsza babka ok 50tki.''
A przeciez ona nie jest taka starsza. Albo gorzej,mowie np'' stara baba''
Coz nawyki z przeszlosci, nic na to nie poradzę.
Chamuje sie ale ,czasami sie wymsknie.

[kasiasiar]

Mi do 30 brakuje kilku miesiecy, jeszcze nie panikuję ale budzi ten fakt we mnie poruszenie

I to nie dlatego, ze boje sie zmarszczek , ten proces można opóźniać stosujac tony kosmetyków ( toaletka peka w szwach )

Ale w ogóle nie czuje sie na "ten" wiek i boje sie, ze w pewnym momencie otoczenie zacznie mnie postrzegac jako probujaca sie odmłodzic babke w starszym wieku. Chodzi mi o to, ze moze w niektóre rzeczy nie powinnam sie juz ubierać?, nie czesac w kucyka itp? Bo to nie przystio trzydziestce? własciwie to zazwyczai wydaje mi się to glupie, ale czasami zapala sie taka lampka

No i jest jeszcze jedna sprawa ... brak potomstwa zawsze chcialam byc młoda mamą A teraz wiem, ze juz do 30 na pewno nie urodze

Jednoczesnie jestem bardziej swiadoma swojego ciała, zaczynam je w koncu akceptowac, choc nie jest doskonale. Juz nie przemykam ukradkiem pod prysznicami na basenie czy saunie.
jestem smielsza, nie czerwienie się z byle powodu, śmiało wyrazam swoje zdanie ...

ta trzydziestka budzi we mnie sprzeczne uczucia, jeszcze nie panikuję , ale nie powiem, ze w pelni akceptuje ten fakt

[sine.ira]

Napisane przez ruda7816

Sine.ira,podoba mi sie Twoje podejscie,jest bardzo zdrowe, i takie .... otrząsające rzekłabym.

Mówisz ? Staram się zachować dystans do spraw, w gruncie rzeczy, mało istotnych.
Dzięki

Napisane przez kasiasiar

Chodzi mi o to, ze moze w niektóre rzeczy nie powinnam sie juz ubierać?, nie czesac w kucyka itp?

oo ooo o !!! To ja tez czasem mam myśl, że powinnam zmienić styl na bardziej "dojrzały" i taki "ą", "ę"....ale(ę) jakoś nie umiem...jakoś to do mnie nie pasuje. Muszę dojrzeć (jeszcze)

[kasiasiar]

Mi sie czasami wydaje, ze ja sie zatrzymałam , nooo powiedzmy na 25 I troche to moze byc złudne, bo minie 30, 40 , 50 a ja nadal bede sie czuła na 25 latkę to moze byc szokujace dla otoczenia Kiedy jest ta granica? czy to na prawde jest tak, ze np po 30 nie wypada chodzic w spódnicach do polowy uda? czy nie wypada jeżdzic na rolkach w spodenkach krotkich? czy trzeba byc stateczna matrona? Ja nie wiem < nie umiem sobie jeszcze tego poukładac Przeciez nie wbije sie w bluzki zapiete pod sama szyję bo to one dodadza mi lat

[sine.ira]

To ja odpowiem

Napisane przez kasiasiar

po 30 nie wypada chodzic w spódnicach do polowy uda?

Jak uda niczego sobie, to łaj not ?

Napisane przez kasiasiar

czy nie wypada jeżdzic na rolkach w spodenkach krotkich?

Tak wygodniej to pewnie bez znaczenia czy wypada czy nie.

Napisane przez kasiasiar

czy trzeba byc stateczna matrona?

Bynajmniej.

Napisane przez kasiasiar

Przeciez nie wbije sie w bluzki zapiete pod sama szyję bo to one dodadza mi lat

Otóż to

Pytaj dalej - Ciocia Dobra Rada zna odpowiedź na każde pytanie natury egzystencjalnej

[kasiasiar]

Napisane przez sine.ira

Pytaj dalej - Ciocia Dobra Rada zna odpowiedź na każde pytanie natury egzystencjalnej

Aaa no i jeszcze jest cos takiego , ze tak własciwie to nie czuje za bardzo tej nadciagajacej 30 i wydaje mi sie, ze jeszcze na wiele rzeczy mam czas, mysle sobie :" bez pospiechu, nie szarp sie, zdazysz..." A co jak nie zdaze, jak czas na pewne rzeczy przeminie i nigdy nie powróci? np na maciezynstwo, na skok z bungee na nauke jezyków, na podróze, na przelotne znajomosci ....

no i to chyba na tyle

[sine.ira]

Napisane przez kasiasiar

Aaa no i jeszcze jest cos takiego , ze tak własciwie to nie czuje za bardzo tej nadciagajacej 30 i wydaje mi sie, ze jeszcze na wiele rzeczy mam czas, mysle sobie :" bez pospiechu, nie szarp sie, zdazysz..." A co jak nie zdaze, jak czas na pewne rzeczy przeminie i nigdy nie powróci? np na maciezynstwo, na skok z bungee na nauke jezyków, na podróze, na przelotne znajomosci ....

no i to chyba na tyle

aaa bo czasu faktycznie nie warto marnować. Dobrze mieć wytyczone cele dalsze i bliższe. W każdym wieku

W wieku 30 lat nie wchodzi się jeszcze przecież w "smugę cienia". Zresztą zawsze jest czas na zaczynanie wszystkiego od nowa. No, może im później tym trudniej, ale da się jak się chce.

Tak mi się przynajmniej wydaje

[mg78]

Napisane przez kasiasiar

Mi sie czasami wydaje, ze ja sie zatrzymałam , nooo powiedzmy na 25 I troche to moze byc złudne, bo minie 30, 40 , 50 a ja nadal bede sie czuła na 25 latkę to moze byc szokujace dla otoczenia Kiedy jest ta granica? czy to na prawde jest tak, ze np po 30 nie wypada chodzic w spódnicach do polowy uda? czy nie wypada jeżdzic na rolkach w spodenkach krotkich? czy trzeba byc stateczna matrona? Ja nie wiem < nie umiem sobie jeszcze tego poukładac Przeciez nie wbije sie w bluzki zapiete pod sama szyję bo to one dodadza mi lat

wiesz mam takie same odczucia a 30 tuz tuz jeszcze 14 dni....................:c ool:

[kasiasiar]

Napisane przez sine.ira

aaa bo czasu faktycznie nie warto marnować. Dobrze mieć wytyczone cele dalsze i bliższe. W każdym wieku

W wieku 30 lat nie wchodzi się jeszcze przecież w "smugę cienia". Zresztą zawsze jest czas na zaczynanie wszystkiego od nowa. No, może im później tym trudniej, ale da się jak się chce.

Tak mi się przynajmniej wydaje

masz racje, absolutną, tylko to widmo 30 tak przydusza, ze odbiera jasnośc myslenia- przynajmniej mi

Napisane przez mg78

wiesz mam takie same odczucia a 30 tuz tuz jeszcze 14 dni....................:c ool:

A moze to i lepiej przekroczyc ten próg magicznej 30 , mieć to za soba, odetchnąc i zobaczyc, ze to wcale nic strasznego Bedzie huczne swietowanie?

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Napisane przez sine.ira

A bo się tam gadaniem ludzkim przejmujecie. Wszystkim zegar tyka tak samo i to jedyna sprawiedliwa rzecz

Parsknęłam śmiechem A na pytania o dziecko odpowiadam, że jak to? Przecież ja mam dzieci, całą 19, tyle, że państwowe

[Biedronilla]

kochane 30-latki
najważniejsze jest wasze nastawienie i podejście do życia, dlaczego macie sie martwić na zapas czymś czego nie dacie rady zmienić?? to tylko niepotrzebny stres
ja mam 31 lat i nie zmieniłabym ani jednego dnia w swoim życiu... (no może jeden taki sobotni poranek ) od miesiąca wiem, że jestem w ciąży i przez pierwszy tydzień nie mogłam pogodzić się że nie zaczekaliśmy z moim Tż
jeszcze jakiś czas, przecież ja taka młoda i w ciąży i że poszaleć to by się chciało, ale wytłumaczylam sobie,że z dzidzią też moge...
bo o tym ile mam lat uświadamiam sobie na wizycie u lekarza bądź w urzędzie, lub kiedy ktoś mnie pyta wprost "ile mam lat", ani nie wyglądam ani nie czuję się na te lata (moja i innych opinia).
dziewczyny grunt to pozytywne, optymistyczne nastawienie, naprawde

[kasiasiar]

Biedronillo wspaniale podejscie do zycia zazdroszcze
Gratuluje bobaska

[Biedronilla]

kasiasiar dziękuje
smiejemy się z Tż, że dziecko odmładza, więc
znów odejmię sobie kilka latek
a podejścia do życia nauczyło mnie... życie

[sine.ira]

Napisane przez Biedronilla

bo o tym ile mam lat uświadamiam sobie na wizycie u lekarza bądź w urzędzie, lub kiedy ktoś mnie pyta wprost "ile mam lat", ani nie wyglądam ani nie czuję się na te lata (moja i innych opinia).

No ale przecież OBIEKTYWNIE patrząc, to nie masz przecież tych lat aż tak dużo, co nie ? Więc nie łapię z tym uświadamianiem sobie ile to FAKTYCZNIE masz lat w pewnych sytuacjach...
A jak właściwie się wygląda na 31 latkę ? Bo na moje oko kobieta 31 letnia i np. 26 letnia nie różnią się od siebie pod względem "posunięcia w latach". Pomijam przypadki ekstremalne. Przecież 30 tka to ciągle młodość.
Nie kumam tego pocieszania się, że nie wyglądam na "te lata" tak jakby w grę wchodziła co najmniej zaawansowana starość

[Biedronilla]

witaj sine.ira
przez UŚWIADAMIANIE sobie ile mam lat miałam na mysli to, że
ogólnie nie przywiązuje to tego faktu żadnej wagi, ale nie chodzi mi szczególnie o te 31, tak miałam zawsze, czy to było w wieku 22 czy 28lat, poprostu nie żyję z metryką w ręce i nie mysle co juz powinnam byla osiągnąć a na co jest już za późno
ehhhh... mam nadzieje, że się nie zapętliłam w tym tłumaczeniu, ale na pewno nie miałam na mysli starości i wszystkiego co by się z tym miało wiązać, normalny wiek, jak każdy inny