Ciągle sama

[biankaaaa]

jak doskonale to rozumiem. mam 21 lat i nigdy nie byłam w związku, właściwie to nigdy się nawet z nikim nie umawiałam tak dłużej. byłam natomiast kilka razy zakochana, tak platonicznie i przelotnie (jestem strasznie uczuciowa). ale te zakochania raczej sprawiały mi wyłącznie ból. czuję się strasznie samotna, to mocno oddziałuje na całe moje życie (stany depresyjne, próby zagłuszenia bólu i samotności różnymi używkami). ciągle szukam odpowiedzi w sobie, wmawiam sobie, że jestem brzydka, nudna, itp,itd (choć inni mówią mi, że to nieprawda) chyba krzywdzę tym siebie jeszcze bardziej i zamykam się na innych, ale nie potrafię inaczej. jeszcze 2 lata temu potrafiłam flirtować i podrywać facetów, ale oni najczęściej mnie ranili (albo chcieli tylko jednego, albo nagle urywali kontakt). teraz bardzo zamknęłam się w sobie i czuję, że już nigdy nikogo nie poznam, na zawsze będę samotna. takie życie nie ma sensu

[Amylkad]

Napisane przez Jello

no cóż...widzę, że właśnie odnalazłam swoje miejsce na forum

Nawet się jeszcze nie całowałam co wstyd jest przyznać, bo wy wszystkie macie to za sobą...

mam nadzieję, że mnie nie wygonicie z tego wątku.
Trzeba trzymać się w kupie, bo w kupie moc i siła!

Nie wszystkie, nie wszystkie... Ja też należę do tej nielicznej grupy dziewczyn niedoświadczonych w ten sposób przez los... Z drugiej strony trochę mi raźniej, że nie jestem tu sama

[Jello]

Napisane przez biankaaaa

jak doskonale to rozumiem. mam 21 lat i nigdy nie byłam w związku, właściwie to nigdy się nawet z nikim nie umawiałam tak dłużej. byłam natomiast kilka razy zakochana, tak platonicznie i przelotnie (jestem strasznie uczuciowa). ale te zakochania raczej sprawiały mi wyłącznie ból. czuję się strasznie samotna, to mocno oddziałuje na całe moje życie (stany depresyjne, próby zagłuszenia bólu i samotności różnymi używkami). ciągle szukam odpowiedzi w sobie, wmawiam sobie, że jestem brzydka, nudna, itp,itd (choć inni mówią mi, że to nieprawda) chyba krzywdzę tym siebie jeszcze bardziej i zamykam się na innych, ale nie potrafię inaczej. jeszcze 2 lata temu potrafiłam flirtować i podrywać facetów, ale oni najczęściej mnie ranili (albo chcieli tylko jednego, albo nagle urywali kontakt). teraz bardzo zamknęłam się w sobie i czuję, że już nigdy nikogo nie poznam, na zawsze będę samotna. takie życie nie ma sensu

na szczęście są tu dziewczyny, które nas rozumieją

---------- Dopisano o 16:55 ---------- Poprzedni post napisano o 16:49 ----------

Napisane przez Amylkad

Nie wszystkie, nie wszystkie... Ja też należę do tej nielicznej grupy dziewczyn niedoświadczonych w ten sposób przez los... Z drugiej strony trochę mi raźniej, że nie jestem tu sama

też mnie podniosło to na duchu

[aaangaaa]

NO u mnie powoli rozpoczyna się przykry dla studentów okres zaliczeń i wielkimi krokami zbliża się sesja. Także nie mogę poświęcić czasu na forum, ale jak zwolni się tępo to się odezwę...

[PorannaLatte]

A ja zostaję na cały weekend sama - współlokatorki jadą do domów/TŻ-ów, a ja już nie chcę znowu siedzieć z rodzicami (były święta przecież!). Przynajmniej nikt mi nie będzie przeszkadzał w nauce...

[SekretnyWachlarz]

Napisane przez biankaaaa

jak doskonale to rozumiem. mam 21 lat i nigdy nie byłam w związkuj, właściwie to nigdy się nawet z nikim nie umawiałam tak dłużej. byłam natomiast kilka razy zakochana, tak platonicznie i przelotnie (jestem strasznie uczuciowa). ale te zakochania raczej sprawiały mi wyłącznie ból. czuję się strasznie samotna, to mocno oddziałuje na całe moje życie (stany depresyjne, próby zagłuszenia bólu i samotności różnymi używkami). ciągle szukam odpowiedzi w sobie, wmawiam sobie, że jestem brzydka, nudna, itp,itd (choć inni mówią mi, że to nieprawda) chyba krzywdzę tym siebie jeszcze bardziej i zamykam się na innych, ale nie potrafię inaczej. jeszcze 2 lata temu potrafiłam flirtować i podrywać facetów, ale oni najczęściej mnie ranili (albo chcieli tylko jednego, albo nagle urywali kontakt). teraz bardzo zamknęłam się w sobie i czuję, że już nigdy nikogo nie poznam, na zawsze będę samotna. takie życie nie ma sensu

Ooo, ja też mam 21 lat (rocznikowo to już nawet 22) i też nigdy nie miałam partnera to dopiero akcja.

[BioIvO]

Z mojego doświadczenia powiem wam tak, ze większość dziewczyn, które żaliły mi sie, ze wieku 20- 22 lat nikogo nie mają, do skończenia studiów były już szczęśliwie zakochane. Znałam kilka takich dziewczyn, które twierdziły, ze one będę juz zawsze same, bo skoro do 21 roku życia nie miały chłopaka to już koniec! Potem był 4, 5 rok na studiach i związki bardzo szybko sie pojawiły, nawet wśród tych "beznadziejnych przypadków". Myśle, ze 90% dziewczyn pozna kogoś do 25 roku życia.
Ja sie znalazłam w tej pozostałej dziesiątce, wiec mam w pewnym sensie gorzej.

[cyanide sun]

Napisane przez BioIvO

Z mojego doświadczenia powiem wam tak, ze większość dziewczyn, które żaliły mi sie, ze wieku 20- 22 lat nikogo nie mają, do skończenia studiów były już szczęśliwie zakochane. Znałam kilka takich dziewczyn, które twierdziły, ze one będę juz zawsze same, bo skoro do 21 roku życia nie miały chłopaka to już koniec! Potem był 4, 5 rok na studiach i związki bardzo szybko sie pojawiły, nawet wśród tych "beznadziejnych przypadków". Myśle, ze 90% dziewczyn pozna kogoś do 25 roku życia.
Ja sie znalazłam w tej pozostałej dziesiątce, wiec mam w pewnym sensie gorzej.

zgadzam sie z toba.
ja niestety pozostaje rowniez w grupie 10%. niedlugo koniec studiow, rocznikowo mam juz 25 l. a przedemna brak jakichkolwiek perspektyw na poznanie kogos. wszystki znajome w zwiazkach, zreszta znajomi tez. nie ma z kim wyjsc. jedyna szansa znalezienie nowej pracy ale to jest ciezkie, pozatym zazwyczaj poznaje ludzi sparowanych. tak naprawde nie widze juz dla siebie zadnej szansy na poznanie fajnego wolnego faceta.

[Kromstwo]

ja mam rocznikowo 21 lat, a za sobą tylko jeden "związek", bo chłopak nie traktował mnie poważnie. teraz mam wstręt do facetów, bo wyrolował mnie taki jeden... wszystko wskazywało na to, że coś do mnie czuje a tu BUM! bolesna niespodzianka. wygląda na to, że mnie okręcał wokół palca tylko po to, żeby mieć z tego korzyści. najgorsze jest to, że jestem z nim na jednym roku i mam z nim każde zajęcia = widuje go codziennie. to bardzo boli

[ogolnie]

Napisane przez Kromstwo

ja mam rocznikowo 21 lat, a za sobą tylko jeden "związek", bo chłopak nie traktował mnie poważnie. teraz mam wstręt do facetów, bo wyrolował mnie taki jeden... wszystko wskazywało na to, że coś do mnie czuje a tu BUM! bolesna niespodzianka. wygląda na to, że mnie okręcał wokół palca tylko po to, żeby mieć z tego korzyści. najgorsze jest to, że jestem z nim na jednym roku i mam z nim każde zajęcia = widuje go codziennie. to bardzo boli

też spotykałam się z takim jednym delikwentem, co to fałszywie o mnie dbał i dawał nadzieje na uczucie, a okazało się że spotykamy się tylko w jednym celu, zapewne dla wszystkich wiadomym. nie powiem, bo było fajnie, ale jakoś tak...chciałam czegoś więcej. niestety po kilku miesiącach urwał kontakt NAGLE i tyle. teraz nasza znajomość ogranicza się jedynie do wysyłania życzeń świątecznych.

[WampLady]

Napisane przez ogolnie

też spotykałam się z takim jednym delikwentem, co to fałszywie o mnie dbał i dawał nadzieje na uczucie, a okazało się że spotykamy się tylko w jednym celu, zapewne dla wszystkich wiadomym. nie powiem, bo było fajnie, ale jakoś tak...chciałam czegoś więcej. niestety po kilku miesiącach urwał kontakt NAGLE i tyle. teraz nasza znajomość ogranicza się jedynie do wysyłania życzeń świątecznych.

Ja bym takiemu nie wysyłała życzeń! Po co marnować pieniądze i wysiłek? Chyba, że coś typu "wszystkiego niedobrego Ty...."

[glergda]

mam tak samo jak Wy...

niby wszytsko jest okej, nic na siłę w końcu, ale potem mam wolny wieczór i jest mi samotno.

[SekretnyWachlarz]

Napisane przez BioIvO

Z mojego doświadczenia powiem wam tak, ze większość dziewczyn, które żaliły mi sie, ze wieku 20- 22 lat nikogo nie mają, do skończenia studiów były już szczęśliwie zakochane. Znałam kilka takich dziewczyn, które twierdziły, ze one będę juz zawsze same, bo skoro do 21 roku życia nie miały chłopaka to już koniec! Potem był 4, 5 rok na studiach i związki bardzo szybko sie pojawiły, nawet wśród tych "beznadziejnych przypadków". Myśle, ze 90% dziewczyn pozna kogoś do 25 roku życia.
Ja sie znalazłam w tej pozostałej dziesiątce, wiec mam w pewnym sensie gorzej.

U mnie to mało możliwe. Studia już kończę, bo to licencjackie są i mój kierunek studiów to nauczycielskie i przez 3 lata otaczały mnie same dziewczyny i tylko 3 chłopaków. Dwóch było w mojej grupie, jeden w innej. Tych dwóch w mojej ma już żony, bo jeden ma 30 lat, a drugi 32 lata.

[Jello]

i kolejny weekend w domu...

[Erykah_B]

Mnie to poważnie zastanawia czasem, gdzie ludzie się poznają. Bo studia studiami, ale często znajomości po nich nie utrzymują się zbyt długo. A jednak mam masę znajomych, którzy gdzieś jakoś się poznają, kontaktują, wychodzą razem.

[Amylkad]

Ja też się zastanawiam, skąd wziąć fajnego chłopaka

Mi się wydaje, że można poznać się przez jakąś pasję wspólną, jak się gdzieś wychodzi na jakieś zajęcia pozalekcyjne/uczelniane. Tylko, że ja nie mam jakiejś takiej konkretnej pasji, którą żyję jeśli nie liczyć amatorskiego gotowania, jedzenia, tudzież kwejkowania/fejsbukowania z braku ciekawszych zajęć...

A nie będę po klubach jakichś latać, bo to nie w mojej naturze...

[Phoce]

Na sztuki walki się zapisać! Tam chłopów od groma

[kroolewna_z_drewna]

Czytam, czytam, bo spać nie moge i powiem Wam Kochane, ze szczerze z całego serca życzę każdej z Was wielkiej miłości.

Sama byłam w podobnej sytuacji. Od zawsze miałam wielu znajomych, zawsze było wkoło mnie pełno ludzi, nigdy nie brakowało towarzystwa wiec przez długi czas nie odczuwałam potrzeby "posiadania kogoś". Ale z czasem, kiedy widzi się jak inni obok Ciebie się zakochują zaczynasz się sam nad tym zastanawiać, albo poprostu czas robi swoje, ze też zaczyna się o tym myślec. Ale, że wszyscy moi znajomi płci męskiej traktowali mnie jak kumpla wiec nie było nawet co liczyc na zainteresowanie z ich strony mną jako potencjalną kandydatką na dziewczyne Wmawiałam sobie, ze mi to nie potrzebne, że mam zielono w głowie i fiołki w niej rosną i wole biegać po lesie z wiankiem paproci na głowie. Z czasem zaczęłam umawiać się z pewnym młodym mężczyzną, który oferował moim rodzicom polise ubezpieczeniową, ale robiłam to tylko po to żeby mój bilans życiowy nie wynosił zero- jak dzis o tym mysle, mam chęć wypukać sobie dziure w głowie Głupie to było i przy okazji dałam się zranić na tyle, ze zaprzestałam tego typu działalności i w ramach odcięcia się od tego pojechałam na wakacje do pracy za granicę. Tam w pierwszy dzien pewnien młody szef w mój pierwszy dzień przyszedł mnie opierdzielić, ze źle pracuje, więcej słowa z nim nie zamieniłam, gdzie tylko go widziałam to uciekałam, ale jakoś po głowie mi chodził.
Za granicą łatwo "złapać" jakiegoś faceta, wielu polaków na emigracji to desperaci, ale jakoś nie miałam ochoty na takie pierdoły. Jak wróciłam do kraju napisał do mnie tamten szef. Przepisałam z nim cały rok, między nauką a codziennymi zajęciami odpisywałam na maile i o 3 rano czekałam na odpowiedzi. Skromnie mówiąc się zakochałam Więc w maju spakowałam się, wyjechałam z Polski. Stwierdziłam, ze zawsze mogę wrócić, a nóż moj wyjazd "za nim" się opłaci. Warto było

Tak więc moje drogie, miłość moze zaskoczyc Was w najmniej oczekiwanym momencie Waszego życia, tak jak mnie na szklarnii wsród pomidorów gdy byłam cała na żółto upaprana od siarki

[Jello]

Napisane przez kroolewna_z_drewna

Czytam, czytam, bo spać nie moge i powiem Wam Kochane, ze szczerze z całego serca życzę każdej z Was wielkiej miłości.

Sama byłam w podobnej sytuacji. Od zawsze miałam wielu znajomych, zawsze było wkoło mnie pełno ludzi, nigdy nie brakowało towarzystwa wiec przez długi czas nie odczuwałam potrzeby "posiadania kogoś". Ale z czasem, kiedy widzi się jak inni obok Ciebie się zakochują zaczynasz się sam nad tym zastanawiać, albo poprostu czas robi swoje, ze też zaczyna się o tym myślec. Ale, że wszyscy moi znajomi płci męskiej traktowali mnie jak kumpla wiec nie było nawet co liczyc na zainteresowanie z ich strony mną jako potencjalną kandydatką na dziewczyne Wmawiałam sobie, ze mi to nie potrzebne, że mam zielono w głowie i fiołki w niej rosną i wole biegać po lesie z wiankiem paproci na głowie. Z czasem zaczęłam umawiać się z pewnym młodym mężczyzną, który oferował moim rodzicom polise ubezpieczeniową, ale robiłam to tylko po to żeby mój bilans życiowy nie wynosił zero- jak dzis o tym mysle, mam chęć wypukać sobie dziure w głowie Głupie to było i przy okazji dałam się zranić na tyle, ze zaprzestałam tego typu działalności i w ramach odcięcia się od tego pojechałam na wakacje do pracy za granicę. Tam w pierwszy dzien pewnien młody szef w mój pierwszy dzień przyszedł mnie opierdzielić, ze źle pracuje, więcej słowa z nim nie zamieniłam, gdzie tylko go widziałam to uciekałam, ale jakoś po głowie mi chodził.
Za granicą łatwo "złapać" jakiegoś faceta, wielu polaków na emigracji to desperaci, ale jakoś nie miałam ochoty na takie pierdoły. Jak wróciłam do kraju napisał do mnie tamten szef. Przepisałam z nim cały rok, między nauką a codziennymi zajęciami odpisywałam na maile i o 3 rano czekałam na odpowiedzi. Skromnie mówiąc się zakochałam Więc w maju spakowałam się, wyjechałam z Polski. Stwierdziłam, ze zawsze mogę wrócić, a nóż moj wyjazd "za nim" się opłaci. Warto było

Tak więc moje drogie, miłość moze zaskoczyc Was w najmniej oczekiwanym momencie Waszego życia, tak jak mnie na szklarnii wsród pomidorów gdy byłam cała na żółto upaprana od siarki

nie chcę wyjeżdżać po to żeby kogoś spotkać

[cyanide sun]

Napisane przez kroolewna_z_drewna

Czytam, czytam, bo spać nie moge i powiem Wam Kochane, ze szczerze z całego serca życzę każdej z Was wielkiej miłości.

Sama byłam w podobnej sytuacji. Od zawsze miałam wielu znajomych, zawsze było wkoło mnie pełno ludzi, nigdy nie brakowało towarzystwa wiec przez długi czas nie odczuwałam potrzeby "posiadania kogoś". Ale z czasem, kiedy widzi się jak inni obok Ciebie się zakochują zaczynasz się sam nad tym zastanawiać, albo poprostu czas robi swoje, ze też zaczyna się o tym myślec. Ale, że wszyscy moi znajomi płci męskiej traktowali mnie jak kumpla wiec nie było nawet co liczyc na zainteresowanie z ich strony mną jako potencjalną kandydatką na dziewczyne Wmawiałam sobie, ze mi to nie potrzebne, że mam zielono w głowie i fiołki w niej rosną i wole biegać po lesie z wiankiem paproci na głowie. Z czasem zaczęłam umawiać się z pewnym młodym mężczyzną, który oferował moim rodzicom polise ubezpieczeniową, ale robiłam to tylko po to żeby mój bilans życiowy nie wynosił zero- jak dzis o tym mysle, mam chęć wypukać sobie dziure w głowie Głupie to było i przy okazji dałam się zranić na tyle, ze zaprzestałam tego typu działalności i w ramach odcięcia się od tego pojechałam na wakacje do pracy za granicę. Tam w pierwszy dzien pewnien młody szef w mój pierwszy dzień przyszedł mnie opierdzielić, ze źle pracuje, więcej słowa z nim nie zamieniłam, gdzie tylko go widziałam to uciekałam, ale jakoś po głowie mi chodził.
Za granicą łatwo "złapać" jakiegoś faceta, wielu polaków na emigracji to desperaci, ale jakoś nie miałam ochoty na takie pierdoły. Jak wróciłam do kraju napisał do mnie tamten szef. Przepisałam z nim cały rok, między nauką a codziennymi zajęciami odpisywałam na maile i o 3 rano czekałam na odpowiedzi. Skromnie mówiąc się zakochałam Więc w maju spakowałam się, wyjechałam z Polski. Stwierdziłam, ze zawsze mogę wrócić, a nóż moj wyjazd "za nim" się opłaci. Warto było

Tak więc moje drogie, miłość moze zaskoczyc Was w najmniej oczekiwanym momencie Waszego życia, tak jak mnie na szklarnii wsród pomidorów gdy byłam cała na żółto upaprana od siarki

no dobrze a ile mialas wtedy lat? bo jesli mniej niz 25 to niestety dla mnie zadne pocieszenie.
i tez nie chce robic czegos "pod faceta". tak jak ty np wyjechalas.

[ogolnie]

Napisane przez WampLady

Ja bym takiemu nie wysyłała życzeń! Po co marnować pieniądze i wysiłek? Chyba, że coś typu "wszystkiego niedobrego Ty...."

on wysyła pierwszy, więc mnie nie wypada nie odesłać

a nawet mi do głowy nie przyszło, żeby mu jakiekolwiek życzenia wysyłać.

[WampLady]

Napisane przez ogolnie

on wysyła pierwszy, więc mnie nie wypada nie odesłać

a nawet mi do głowy nie przyszło, żeby mu jakiekolwiek życzenia wysyłać.

To, co z tego, że pierwszy?! Ja bym nie odpisała...nie po tym, co zrobił..

[Kromstwo]

no właśnie, po co takiemu palantowi odpisywać? niech się wypcha tymi życzeniami.

u mnie nie chodziło o seks, tylko... informacje o studiach paranoja totalna!!!

[Jello]

Napisane przez WampLady

To, co z tego, że pierwszy?! Ja bym nie odpisała...nie po tym, co zrobił..

popieram. TAKIM się nie odpisuje

---------- Dopisano o 13:15 ---------- Poprzedni post napisano o 13:14 ----------

Napisane przez Kromstwo

no właśnie, po co takiemu palantowi odpisywać? niech się wypcha tymi życzeniami.

u mnie nie chodziło o seks, tylko... informacje o studiach paranoja totalna!!!

coooooo

[Kromstwo]

serio co robiliśmy na takich to a takich zajęciach, co jest zadanie do przerobienia w domu... aha, jemu była chyba też potrzebna osoba, która będzie ciągle śmiała się z jego żartów i będzie dla niego miła (mamy po prostu podobne poczucie humoru, na to chyba nie wpadł). żałość, gdzie ci mężczyźni, orły, sokoły, herosy?

[Jello]

Napisane przez Kromstwo

serio co robiliśmy na takich to a takich zajęciach, co jest zadanie do przerobienia w domu... aha, jemu była chyba też potrzebna osoba, która będzie ciągle śmiała się z jego żartów i będzie dla niego miła (mamy po prostu podobne poczucie humoru, na to chyba nie wpadł). żałość, gdzie ci mężczyźni, orły, sokoły, herosy?

uciekli przed nami

[zieloneoczymam]

Napisane przez SekretnyWachlarz

U mnie to mało możliwe. Studia już kończę, bo to licencjackie są i mój kierunek studiów to nauczycielskie i przez 3 lata otaczały mnie same dziewczyny i tylko 3 chłopaków. Dwóch było w mojej grupie, jeden w innej. Tych dwóch w mojej ma już żony, bo jeden ma 30 lat, a drugi 32 lata.

A u mnie spora ilość facetów którzy przyszli na studia - byli już w związkach i do tego czasu, tylko dwóch z nich "zmieniało" dziewczynę, a kilku innych już na pierwszym roku kogoś poznali. I chyba w sumie to jakiś 3 facetów na roku jest bez dziewczyny. Dziewczyny - praktycznie tak samo, te które przyszły na studai już w związkach nadal są w nich, sporo poznało na pierwszym roku kogoś, a te które wtedy nikogo nie poznały to teraz są same ( w tym i ja)

[ogolnie]

Napisane przez WampLady

To, co z tego, że pierwszy?! Ja bym nie odpisała...nie po tym, co zrobił..

kij mu w oko.
parę dni posmutałam i było dobrze.
po palantach powodzi z łez nie robię.

a pal licho te życzenia, dwa razy w roku.

[Jello]

Napisane przez ogolnie

kij mu w oko.
parę dni posmutałam i było dobrze.
po palantach powodzi z łez nie robię.

a pal licho te życzenia, dwa razy w roku.

świetna postawa

[SekretnyWachlarz]

Napisane przez zieloneoczymam

A u mnie spora ilość facetów którzy przyszli na studia - byli już w związkach i do tego czasu, tylko dwóch z nich "zmieniało" dziewczynę, a kilku innych już na pierwszym roku kogoś poznali. I chyba w sumie to jakiś 3 facetów na roku jest bez dziewczyny. Dziewczyny - praktycznie tak samo, te które przyszły na studai już w związkach nadal są w nich, sporo poznało na pierwszym roku kogoś, a te które wtedy nikogo nie poznały to teraz są same ( w tym i ja)

Przykro mi.
Moje szanse na znalezienie kogoś maleją również ze względu
a) na moją przeszłość, o której wcześniej czy później wypadałoby powiedzieć
b) na moje choroby typu depresja czy kancerofobia
c) moją brzydotę. o ile jeszcze 4 lata temu wyglądałam jako tako, bo coś ze sobą robiłam to teraz się zapuściłam i z przeciętnej zrobiłam się brzydka.