Szukam dziewczyn, które są chore i chcą z tego wyjść - część IV

[nicka01]

Napisane przez FilifionkaB

A jak powinno wyglądać życie osoby chorej?

Źle mnie zrozumiałyście. Chodziło mi o kompulsywne napady. Nie było ich w Twoim opisie dnia codziennego.
A czy leczysz się ? Masz jakieś plany na najbliższe dni ? |

[porannarosa89]

Napisane przez nicka01

Źle mnie zrozumiałyście. Chodziło mi o kompulsywne napady. Nie było ich w Twoim opisie dnia codziennego.
A czy leczysz się ? Masz jakieś plany na najbliższe dni ? |

a dlaczego zakładasz, że nękają ją kompulsy

[nicka01]

Napisane przez porannarosa89

a dlaczego zakładasz, że nękają ją kompulsy

A chodzi o anoreksję, bądź o inne zaburzenie ?
Jeżeli tak, to bardzo przepraszam, może sama gdzieś sobie dopowiedziałam że kompulsy

[FilifionkaB]

Chodzi o anoreksję.., największym dla mnie "kompulsem" od dłuższego czasu było jednorazowe zjedzenie dwóch kromek chleba

[warrior_mortal]

Napisane przez Dekas

tylko czego?
tylko dokąd?
tylko co z tego?

mnie się pytasz?
zapytaj siebie, czego jeszcze nie zrobiłam a kiedyś przez myśl mi przeszło, że bym chciała? MOże chciałabyś na początek uśmiechnąć się do kogoś w sklepie? MOże chciałabyś nauczyć się tańczyć? Robić na drutach? Przeczytać książkę z przyjemnością? No dalej dziewczyno, może chciałabyś komuś coś wygarnąć?

Gdzie iść, no powiem CI szczerze, że ja nigdy nie wiedziałam dokąd iść, zawsze skupiałam się na odległości jaką chciałam przejść, do czasu. Otóż pewnego dnia założyłam słuchawki, i w rytmie red hotów, poszłam przed siebie. Przez las do innej wsi, dalej do miasta, dalej i dalej, wróciłam autobusem (: Muzyka pozwoliła mi zapomnieć, że ktoś poza mną jest na ulicy i krzywo patrzy.

No właśnie co z tego, że wiesz, jak możesz zwinąć w rolkę tę wiedzę i postawić w łazience?

cytuje Ize 'Twoje życie, Twoje wybory'

masz rację Dakas! ostatnio w ogóle brak mi chęci i motywacji do robienia czegokolwiek najchętniej zasnęłabym i ... już się nie obudziła. o niczym nie myśleć i nic nie czuć-to obecnie jedyne moje pragnienie ;/ eh, zwariuję TU chyba!

[poppy seed]

Napisane przez warrior_mortal

masz rację Dakas! ostatnio w ogóle brak mi chęci i motywacji do robienia czegokolwiek najchętniej zasnęłabym i ... już się nie obudziła. o niczym nie myśleć i nic nie czuć-to obecnie jedyne moje pragnienie ;/ eh, zwariuję TU chyba!

ojej
ja mam w tym momencie zupełnie odwrotnie. nie wiem, skąd ta motywacja i chęć do życia, ale mam tak wielką ochotę doświadczać życie w pełni, z wszystkimi emocjami, które mogą mu towarzyszyć, z ludźmi, jeszcze kilka miesięcy temu nie spodziewałabym się tego po sobie.

FilifionkaB, pisałaś chyba, że chorujesz 15 lat [albo coś mi się miesza ], w jakim jesteś stanie fizycznym?
to strrasznie długo, mam nadzieję, że chodzisz na jakąś terapię, mam rację? trzymam za ciebie kciuki

[znikajac]

Napisane przez warrior_mortal

masz rację Dakas! ostatnio w ogóle brak mi chęci i motywacji do robienia czegokolwiek najchętniej zasnęłabym i ... już się nie obudziła. o niczym nie myśleć i nic nie czuć-to obecnie jedyne moje pragnienie ;/ eh, zwariuję TU chyba!

U mnie to samo. Myślałam, że wyjazd nad morze coś zmieni, ale wbrew moim marzeniom (?) jest jeszcze gorzej niż było, aktualnie chodzi o coś innego niż choroba. Trzymaj się

[201703061224]

spieprzylam totalnie gospodarke hormonalna............

[FilifionkaB]

długo... przez to coraz mniej wierze, że mozna się z tego do końca wyleczyć..
Obecnie lecze się farmakologicznie.

[nicka01]

Napisane przez FilifionkaB

długo... przez to coraz mniej wierze, że mozna się z tego do końca wyleczyć..
Obecnie lecze się farmakologicznie.

A terapia ?

[FilifionkaB]

na terapie teraz nie chodzę.... chyba trudno mi to powiedzieć na głos, ale ja się chyba poddałam

[nicka01]

Napisane przez FilifionkaB

na terapie teraz nie chodzę.... chyba trudno mi to powiedzieć na głos, ale ja się chyba poddałam

Dopóki walczysz - jesteś zwycięzcą...

Myślę, że powinnaś wznowić terapie. Dlaczego nie chcesz?

[mpati86]

Napisane przez matysia153

spieprzylam totalnie gospodarke hormonalna............

jeżeli chodzi o plastry system sequi to...........
jak zaczęłam je brac miałam stałą normalna wagę w granicach normy, dla wzrostu.
teraz przytyłam 20 kg i wiem, że sto procent schudnę by wrócić do zdrowej wagi, ale może mi okres znowu zaniknąć. zdjęłam plastry. okres miałam jak w zegarku co 28 dni prze 7 miesięcy, także zobaczę jak to będzie.
jeżeli znowu zaniknie, a ja bedę czuła, że jestem stabilna wznowię plastry.

jak na razie odpoczywam od nich, mam jeszcze 3 opakowania w domu, ale przerwałam cykl

[mpati86]

kilka słów ode mnie.

mam książkę bulimia- program terapii- przerabiam działy. jestem przy 8 rozdziale, ale teraz przez miesiąc zamierzam skupic się na nich, a nie iśc za szybko do przodu.
napady mam codziennie- do bólu- tyję i jest coraz gorzej. ale w sumie odkąd mam książkę czyli od wczoraj po południa zaczęłam pracować z programem i nad sobą.
widzę już pozytywne reakcje i aspekty. Wiem, że uda mi się.

jak na razie uważam, że mam bardziej w danym momencie kompulsy, a wagę za wysoką, więc uważam że zrobiła się we mnie bulimia, choć nie wymiotuje.

dlatego zaczynam łamać schematy i odciągać objawy.
w weekend byłam nad morzem na 3 doby. było fajnie, pomimo napadów. dziś spotkałam się po długim czasie z koleżanką z liceum- widziała mnie 20 kg szczuplejszą, ale wierzy we mnie- miło się zaskoczyłam. było sympatycznie.
dbam o siebie i robię sobie tzw dobrze- kąpiel, dobry balsam, ćwiczę, ale mniej by nie była to katorga( uwielbiam sport)
mam duzo rzeczy do zrobienia- wiele pracy przede mną wiele- ale lubie wezwania.
mam 24 lata tyle jeszcze przede mną.
znam juz swoje problemy, swoje cele.
poznałam korzyści ze zmian
znam swoje obawy, zrozumiałm że czasami są bezpodstawne, ale moga wydawać sie realistycznie, wiem też że każdą obawę można stłumić odpowiednią postawą.
wiem też, że w moim życiu jest pewna pustka, którą wypełnia jedzenie, ale tu nie chdzi o to, że nic nie robię, bo robię dużo, tu jest brak obowiązków, bo moge posprzątąć, ale mi sie nie chce, bo moge poczytać ksiązkę, a nie lubie. chce małymi krokai wypełniać swój dzień czymś innym jak jedzenie. wiem, że w czasie narastającego niepokoju i przygnębienia moge coś zrobić, by uniknąć napadu, chociaż spróbować, byc moze nie pomoże, ale wtedy warto zastanowić się dlaczego nie udału mi się, co mogę zrobić następnym razem inaczej.
zrobiłam ćwiczenia błędnego koła. dzisiaj np. wpisałam dzisiejszy napad w koło i umiałam go przerwać. mimo duzej ilości, potrafiłam się wstrzymać, gdyż negatywną myśl zastapiłam pozytywna.
wiem, że moge zmienić myśl, a ie uczucie. byc moze jak zmienie mysl zmieni sie uczucie.
umiem rozróżnić myśl od uczucia.
zauważyłam, że moje koło napadowe nie jest przerwane, gdyz jak tu ma byc przerwane skoro wstaje i od rana mówię jaka to ja jestem gruba, brzydka i beznadziejna. to wywołuje wstyd, złość, przygnebienie i koło gotowe.
trzeba wstać i zacząć myśleć jestem silna, jestem zmobilizowana, mam dużo energii do działania itd. do wyzwala wytrwałość, satysfakcję, radość. i ładnie mozna iść do przodu.

chcę pracować nad objawami, gdyż łatwiej znikną. mogę odstawić coś np. itp. nie wiem tylko czy powinnam rozmawiać z bliskimi o objawach?

poza tym zostałam zaproszona w piątek na grilla i chyba pójdę mimo iz jestem gruba i bedzie jedzenie. nie muszę jeść skoro nie będę chciała to nie jest najważniejsze, ale znowu może mnie cos ominąć przez to cholerne jedzenie, a w życiu nie ono powinno byc najważniejsze.

dziewczyny pracuje nad sobą. napady znikną zobaczycie. teraz leczę głowę, ale zarazem zamierzam też ciało, bo moje ciało było idealne i skoro było to może jeszcze być, skoro udało mi się raz moze i drugi raz, tylko spokojnie i cierpliwie. wyleczę głowę, schudnę i będę czerpać z życia garściami przyjemności.

---------- Dopisano o 21:13 ---------- Poprzedni post napisano o 20:57 ----------

a i zrobiłam dzis rano sniadanie sobie i rodzicom i zjadłam z nimi, pomimo iż tak bardzo nie lubię jeść przy kimś. głównie nie wiem dlaczego, ale nie lubię jeść przy tacie, nie wiem skąd to się wzięło.
ale było sympatycznie.

[kiitty]

.

[nicka01]

Napisane przez mpati86

kilka słów ode mnie.

mam książkę bulimia- program terapii- przerabiam działy. jestem przy 8 rozdziale, ale teraz przez miesiąc zamierzam skupic się na nich, a nie iśc za szybko do przodu.
napady mam codziennie- do bólu- tyję i jest coraz gorzej. ale w sumie odkąd mam książkę czyli od wczoraj po południa zaczęłam pracować z programem i nad sobą.
widzę już pozytywne reakcje i aspekty. Wiem, że uda mi się.

jak na razie uważam, że mam bardziej w danym momencie kompulsy, a wagę za wysoką, więc uważam że zrobiła się we mnie bulimia, choć nie wymiotuje.

dlatego zaczynam łamać schematy i odciągać objawy.
w weekend byłam nad morzem na 3 doby. było fajnie, pomimo napadów. dziś spotkałam się po długim czasie z koleżanką z liceum- widziała mnie 20 kg szczuplejszą, ale wierzy we mnie- miło się zaskoczyłam. było sympatycznie.
dbam o siebie i robię sobie tzw dobrze- kąpiel, dobry balsam, ćwiczę, ale mniej by nie była to katorga( uwielbiam sport)
mam duzo rzeczy do zrobienia- wiele pracy przede mną wiele- ale lubie wezwania.
mam 24 lata tyle jeszcze przede mną.
znam juz swoje problemy, swoje cele.
poznałam korzyści ze zmian
znam swoje obawy, zrozumiałm że czasami są bezpodstawne, ale moga wydawać sie realistycznie, wiem też że każdą obawę można stłumić odpowiednią postawą.
wiem też, że w moim życiu jest pewna pustka, którą wypełnia jedzenie, ale tu nie chdzi o to, że nic nie robię, bo robię dużo, tu jest brak obowiązków, bo moge posprzątąć, ale mi sie nie chce, bo moge poczytać ksiązkę, a nie lubie. chce małymi krokai wypełniać swój dzień czymś innym jak jedzenie. wiem, że w czasie narastającego niepokoju i przygnębienia moge coś zrobić, by uniknąć napadu, chociaż spróbować, byc moze nie pomoże, ale wtedy warto zastanowić się dlaczego nie udału mi się, co mogę zrobić następnym razem inaczej.
zrobiłam ćwiczenia błędnego koła. dzisiaj np. wpisałam dzisiejszy napad w koło i umiałam go przerwać. mimo duzej ilości, potrafiłam się wstrzymać, gdyż negatywną myśl zastapiłam pozytywna.
wiem, że moge zmienić myśl, a ie uczucie. byc moze jak zmienie mysl zmieni sie uczucie.
umiem rozróżnić myśl od uczucia.
zauważyłam, że moje koło napadowe nie jest przerwane, gdyz jak tu ma byc przerwane skoro wstaje i od rana mówię jaka to ja jestem gruba, brzydka i beznadziejna. to wywołuje wstyd, złość, przygnebienie i koło gotowe.
trzeba wstać i zacząć myśleć jestem silna, jestem zmobilizowana, mam dużo energii do działania itd. do wyzwala wytrwałość, satysfakcję, radość. i ładnie mozna iść do przodu.

chcę pracować nad objawami, gdyż łatwiej znikną. mogę odstawić coś np. itp. nie wiem tylko czy powinnam rozmawiać z bliskimi o objawach?

poza tym zostałam zaproszona w piątek na grilla i chyba pójdę mimo iz jestem gruba i bedzie jedzenie. nie muszę jeść skoro nie będę chciała to nie jest najważniejsze, ale znowu może mnie cos ominąć przez to cholerne jedzenie, a w życiu nie ono powinno byc najważniejsze.

dziewczyny pracuje nad sobą. napady znikną zobaczycie. teraz leczę głowę, ale zarazem zamierzam też ciało, bo moje ciało było idealne i skoro było to może jeszcze być, skoro udało mi się raz moze i drugi raz, tylko spokojnie i cierpliwie. wyleczę głowę, schudnę i będę czerpać z życia garściami przyjemności.

---------- Dopisano o 21:13 ---------- Poprzedni post napisano o 20:57 ----------

a i zrobiłam dzis rano sniadanie sobie i rodzicom i zjadłam z nimi, pomimo iż tak bardzo nie lubię jeść przy kimś. głównie nie wiem dlaczego, ale nie lubię jeść przy tacie, nie wiem skąd to się wzięło.
ale było sympatycznie.

GRATULUJE ! ! ! !

[ktmk]

mpati:
dziewczyny pracuje nad sobą. napady znikną zobaczycie. teraz leczę głowę, ale zarazem zamierzam też ciało, bo moje ciało było idealne i skoro było to może jeszcze być, skoro udało mi się raz moze i drugi raz, tylko spokojnie i cierpliwie. wyleczę głowę, schudnę i będę czerpać z życia garściami przyjemności.

Moim zdaniem kręcisz się w kółko . Nie będę powtarzać słów Izy, która powiedziała wystarczająco dużo, bo to nie ma sensu, ale wiedz, że nie tylko ludzie z idealnym ciałem "mogą czerpać z życia garściami przyjemności".

[FilifionkaB]

Napisane przez nicka01

Dopóki walczysz - jesteś zwycięzcą...

Myślę, że powinnaś wznowić terapie. Dlaczego nie chcesz?

Swego czasu dostałam skierowanie na oddział, gdy jeszcze waga była zagrażająca życiu - wtedy nie zgodziłam się na to - byłam młoda i głupia.
Lekarz przestał mnie wtedy prowadzić i jakoś się zraziłam...
Chodzę do psychiatry, ale jako, że moja waga nie jest masakrycznie niska to jakoś tak ten temat jest przez niego bagatelizowany.
A ja mam juz dość rozmów na temat przyczyn tego stanu rzeczy - ja to wszystko wiem

[nicka01]

Napisane przez FilifionkaB

Swego czasu dostałam skierowanie na oddział, gdy jeszcze waga była zagrażająca życiu - wtedy nie zgodziłam się na to - byłam młoda i głupia.
Lekarz przestał mnie wtedy prowadzić i jakoś się zraziłam...
Chodzę do psychiatry, ale jako, że moja waga nie jest masakrycznie niska to jakoś tak ten temat jest przez niego bagatelizowany.
A ja mam juz dość rozmów na temat przyczyn tego stanu rzeczy - ja to wszystko wiem

A co zamierzasz?

[FilifionkaB]

nie wiem.. problemy się na mnie ostanio walą, jak gdby ktoś przewrócił wielki sznur klocków domina

[poppy seed]

chyba się poddaję...

[garden_d]

Napisane przez kiitty

witam
mozna sie do Was przylaczyc? mam problem..
rodzice podejrzewaja u mnie anoreksje. ja sama nie wiem co mi jest.. waze 40kg przy wzroscie 158. niby jem duzo. ostatnio nawet staram sie jest duzo wiecej wieczorem, bo podobno latwiej przytyc jak sie zje przed snem. i tak np. wczoraj zjadlam na kolajcje 3 kromki chleba z serkiem topionym, wedlina +werek wiejski 200g z wkrojonym szczypiorkiem, chwile potem 100g orzeszkow, jabłko, jakiś cukierek..
ale nie moge przytyc. jem i jem a na wadze nic nie przybywa. wczoraj zdecydowalam sie zapisac do psychologa.. wczesniej nie chcialam, ale po rozmowie przez tel z moim tata (jest tej chwili za granica) uswiadomilam sobie, ze nie jest ze mna dobrze. tata płakał. tylko 2 razy widzialam, żeby płakał.. raz jak sie dowiedział, że jego mama nie zyje no i wczoraj drugi raz.. przeze mnie. mama tez plakala. nie chce sprawiac problemow moim rodzicom. a teraz ewidentnie tym problemem dla nich jestem. dlatego zapisalam sie do psychologa. pierwsza wizyte mam w piatek o 20. ale sama nie wiem co ze mna jest nie tak. bo przeciez gdybym miala anoreksje to bym tyle nie jadła.
mam jakas obsesje na punkcie jedzenia. staram sie jesc zdrowo. czasami mi sie wydaje, ze az przesadzam. jem tylko ciemne pieczowo, nie pije słodkich soków, staram sie ograniczac do 1-2 słodyczy na dzien. jak np zjem loda i kawal ciasta jednego dnia to juz potem nic wiecej slodkiego nie potrafie zjesc.. sama z siebie pewnie slodyczy bym nie jadla, ale jak mama kupuje jakies drozdzowki, czekolady, ciasta to jem. codziennie cos slodkiego wpada. chciałabym wazyc przynajmniej 45kg bo zle sie czuje z tym wygladem jaki mam w tej chwili, ale to ciagle staranie sie o przytycie nie jest takie proste jak sie okazuje..
pozdrawiam wszystkich starajacych się wyjść z tej choroby..

Z tego co piszesz nie wynika żadna anoreksja. Wygląda to bardziej na bardzo bardzo szybki metabolizm, ew. problem z nadczynnością tarczycy. Nie boisz się jedzenia, jesz normalnie i nie masz wyrzutów sumienia, ani nie widzisz w lustrze grubości u siebie- jest ok. Nie uważam, żeby był Ci potrzebny psycholog, tylko raczej badania hormonalne. Anoreksja to nie jest chudość, tylko choroba głowy.

[mpati86]

Napisane przez ktmk

mpati:
dziewczyny pracuje nad sobą. napady znikną zobaczycie. teraz leczę głowę, ale zarazem zamierzam też ciało, bo moje ciało było idealne i skoro było to może jeszcze być, skoro udało mi się raz moze i drugi raz, tylko spokojnie i cierpliwie. wyleczę głowę, schudnę i będę czerpać z życia garściami przyjemności.

Moim zdaniem kręcisz się w kółko . Nie będę powtarzać słów Izy, która powiedziała wystarczająco dużo, bo to nie ma sensu, ale wiedz, że nie tylko ludzie z idealnym ciałem "mogą czerpać z życia garściami przyjemności".

ja już teraz zaczęłam czerpać z życia przyjemności, bez wzgledu na wagę. Schudnę, bo wiele przyjemności stało się nie wykonalne, mam zdrowie popsute i lekarz mi zalecił wrócenie do poprzedniej wagi. mam wysoki cholesterol, mam spuchniete nogi, wątroba powoduje zatrzymywanie wody, meczę się wchodząc po schodach, musiałam przestac biegać, bo zrobiły mi sie mikrowylewy, poce się, jak przejdę krótki odcinek.
spróbuj- załóż sobie 4 baniaki wody 5 litrowej.
nie stawiam tego na pierwszym miejscu.
ale robię dla siebie dobrze.

koło sie przestaje kręcić- zaczynam powoli odzyskiwac kontrolę. i wcale nie nad jedzeniem, a nad zyciem. Pracuje nad sobą- i tu nie chodzi o jedzenie- czy o chudniecie. pracuje by być szczęśliwą.

owszem chce byc szczupła. ale w tym nie ma nic złego.
ale oddzielam to od uczuc, myśli, przyjemnosci.
odchudzanie też może byc przyjemnością- nie musze sie katować by schudnąć. nie muszę z niczego rezygnować.
z reszta nic nie muszę.
nie schudne- trudno. ale napadom mówię stanowczo nie.

Mimo wagi i złego samopoczucia.
jestem szczęśliwa, cierpliwa i dumna, że jestem taką osoba, a nie inną.
prócz wachlarzu wad, mam mnóstwo zalet. i nie mozna byc we wszystkim idealnym.
bynajmniej przepraszam- ja nie potrafię idealizować swego świata i życia.
wiem, ze szkoda życia na obwinanie sie, na objadanie sie i na myślenie o sobie w perspektywie- jestem gruba i do niczego.
mam wpływ na to, mam wybór.
nie muszę byc gruba, nie musze być idealna, nie muszę tylko od siebie wymagać i sobie dowalać.
chce żyć w zgodzie ze sobą- ed zniknie, bo ja- ja tak chce.
a mimo wszystko wierzę w siebie.
i wbrew wszystkim i przekonaniom, ze tyle razy juz tak pisałaś........ itp.
ja wiem, że jestem wartościową osobą, której życiem nie będzie rządziło jedzenie.

dokonałam wyboru nie poddam się.

terapia+ książka+ lekki+ pozytywne nastawienie+ zajecia+ przyjemności= Wszystko wporządeczku.

Kocham życie. Mam tyle miłości w sobie jak mało kto. nawet do swojej osoby. Zaakceptowałam fakt, że mam dużo kilogramów, nienaturalną moja sylwetkę. bez względu na to, staram sie odzyskać równowagę i żyję. nie patrząc na to, czy mam schematy, czy nie czy jestem gruba czy nie, czy mam napady, czy chudnę.



kochane.....
chyba juz czas........
chcę starej marty.............
starej, która nigdy juz nie będzie taka sama, bo wtedy byłam dzieckiem teraz jestem kobieta,

ale czas odzyskać swoje dawne atuty-
pewnośc siebie
dusze towarzystwa
chęc działanie
wszędzie było mnie pełno, niosłam za soba radość
miałam tyle przyjaciół i kontaktów
nie było dla mnie rzeczy nie możliwych
miałam powodzenie
byłam taką agentką, hihi kupa smiechu ze mną była.

czeka mnie ciezka praca.

chociaż pragne zeszczupleć. nie zrobie tego ani kosztem pozbawiania sie oddychania, życia, przyjemności ani kosztem zdrowia.

zmieniłam kierunek myslenie.

moja psycholog powiedziała, ze nie ma przeszkody żeby tak sie stało.

wie, ze jestem rozsądna.

[ktmk]

No to chyba, że tak. Rób dla siebie wszystko, żeby sobie pomóc

[mpati86]

Napisane przez ktmk

No to chyba, że tak. Rób dla siebie wszystko, żeby sobie pomóc

dziękuję za ciepłe słowa.

[poppy seed]

mpati, czytam czasem twoje posty, nie napiszę niestety nic konkretnego, nie poradzę, ale trzymam za Ciebie kciuki, dasz radę kochana
a to, że akceptujesz samą siebie jest bardzo bardzo dużym osiągnięciem - podziwiam i zazdroszczę, serio

troszeczkę z innej beczki, jestem wege obecnie drugi rok, dzisiaj moja lekarka trochę mnie nastraszyła, że moje niskie żelazo, krwinki czerwone, że to może mieć duży wpływ w przyszłości na jakieś ewentualne ciąże itd.
mam mega dużo czasu na to, ale trochę się przestraszyłam, czy któraś z was miała w związku z tym jakieś problemy?
mama i lekarka sugerują wprowadzenie do diety jakieś mięso i ryby, na razie przynajmniej sporadycznie. nie wiem, nie wiem sama, czy byłabym w stanie w tym momencie zjeść cokolwiek mięsnego.
miałyście jakieś konsekwencje z powodu wegetarianizmu?

objawy się nasilają, co trochę osłabia moją motywację. mimo wszystko staram się na nich nie skupiać. próbuję nadrabiać zaległości filmowo - książkowe, spaceruję z słuchawkami w uszach, staram się wypełnić sobie jakoś czas tym wszystkim, co kiedyś sprawiało mi przyjemność.

[mpati86]

Napisane przez poppy seed

mpati, czytam czasem twoje posty, nie napiszę niestety nic konkretnego, nie poradzę, ale trzymam za Ciebie kciuki, dasz radę kochana
a to, że akceptujesz samą siebie jest bardzo bardzo dużym osiągnięciem - podziwiam i zazdroszczę, serio

troszeczkę z innej beczki, jestem wege obecnie drugi rok, dzisiaj moja lekarka trochę mnie nastraszyła, że moje niskie żelazo, krwinki czerwone, że to może mieć duży wpływ w przyszłości na jakieś ewentualne ciąże itd.
mam mega dużo czasu na to, ale trochę się przestraszyłam, czy któraś z was miała w związku z tym jakieś problemy?
mama i lekarka sugerują wprowadzenie do diety jakieś mięso i ryby, na razie przynajmniej sporadycznie. nie wiem, nie wiem sama, czy byłabym w stanie w tym momencie zjeść cokolwiek mięsnego.
miałyście jakieś konsekwencje z powodu wegetarianizmu?

objawy się nasilają, co trochę osłabia moją motywację. mimo wszystko staram się na nich nie skupiać. próbuję nadrabiać zaległości filmowo - książkowe, spaceruję z słuchawkami w uszach, staram się wypełnić sobie jakoś czas tym wszystkim, co kiedyś sprawiało mi przyjemność.

jeżeli jesteś wega, można zbilansować dobrze dietę, ale musisz mieć na ten temat informacje co i jak łączyć, co czym zastępować.

jestem dietetykiem i z punktu widzenia mojego, że tak Ci to wytłumaczę:
przyswajalność żelaza zależy od formy w jakiej występuję; żelazo hemowe występujące w mięsie, drobiu, rybach jest łatwiej przyswajalne niż żelazo niehemowe występujące w produktach roślinnych- produkty zbożowe, rośliny strączkowe, warzywa, owoce.

Dlatego ważne jest odpowiednie komponowanie posiłków, by dostarczyć odpowiednia dawkę żelaza.

Zapotrzebowanie na żelazo o ile dobrze pamietam wynosi 12- 22 mg/ osobę.
Witamina C: wzmaga wchłanianie żelaza.
dobrze jest popic posiłek sokiem pomarańczowym|( najlepiej świeżo wyciskanym) itp.
Palenie papierosów i alkohol zmniejsza wchłanianie żelaza i powoduje szybsze utlenianie witaminy C- co jest niewskazane.
Również błonnik, kwas szczawiowy i fitynowy utrudniaja wchłanianie żelaza.

Dobre źródła żelaza to: żółtka jaj, płatki owsiane, szpinak, rośliny straczkowe- fasola, groch, soja, bób, sok pomidorowy.

Kawa tez nie za dobrze wpływa na wchłanialnośc żelaza.

a może pozwolisz sobie na ryby?

A i zmeczenie np. fizyczne, nadmierna ilość ćwiczeń, mała ilośc snu też nie wskazana.

niedobór żelaza- anemia- niedokrwistość. Możesz łykać takie małe kapsułki czerwone żelaza- nie wiem jak sie nazywaja spytaj w aptece+ kup kwas foliowy oraz witaminę B.

Sok z buraków równiez produkuje rwinki.

wzbogać diete w produkty z żelazem i ponownie zrób badania.

mam nadzieje, że pomoze.
po okresie tez spada ilośc krwinek i po wysiłku.

a z ciążą no to jest tak, że dziecku nie powinno niczego brakować, by było zdrowe. dlatego zaleca się 6 miesiecy wcześniej zażywać żelazo i kwas foliowy- by zapobiec niedorozwojowi cewy nerwowej itp.

ale spokojnie łatwo to uzupełnisz, a to, ze teraz tak masz nie oznacza, ze będziesz miała problemy w ciązy.

kwas foliowy również wzmaga wzmaga jajeczkowanie u kobiety.

[Ainnel]

czuję się beznadziejnie.
za dwa dni jadę do tej cholernej Chorwacji, tak się cieszyłam na ten wyjazd... nie mogę na siebie patrzeć, nie chcę tam jechać.... znowu przytyłam, w talii jakieś 8 cm... płakać mi się chce.

[nicka01]

Napisane przez FilifionkaB

nie wiem.. problemy się na mnie ostanio walą, jak gdby ktoś przewrócił wielki sznur klocków domina

Musisz widzieć pozytywne aspekty :
Lepiej że teraz wszystkie problemy pojawiły się naraz, niż jakby miały się rozciągnąć w czasie.
Zwalczysz je, pokonasz i zaczniesz od nowa.
Pamiętaj że jak spadnie się już na sam dół - jedyna droga prowadzi w górę.

---------- Dopisano o 09:43 ---------- Poprzedni post napisano o 09:43 ----------

Napisane przez poppy seed

chyba się poddaję...

nie możesz.

---------- Dopisano o 09:49 ---------- Poprzedni post napisano o 09:43 ----------


Mpati Miło się czyta. Trzymam kciuki

---------- Dopisano o 09:49 ---------- Poprzedni post napisano o 09:49 ----------

Napisane przez Ainnel

czuję się beznadziejnie.
za dwa dni jadę do tej cholernej Chorwacji, tak się cieszyłam na ten wyjazd... nie mogę na siebie patrzeć, nie chcę tam jechać.... znowu przytyłam, w talii jakieś 8 cm... płakać mi się chce.

Spokojnie, 8 cm więcej nie przekreśla planów na super zabawę

[201703061224]

dziewczyny, niedlugo zaczyna sie moja terapia troche sie jej boje.. jest bardzo trudno?