Brak znajomych, jaki powód?

[biała_dama]

Witam wszystkich i mam nadzieję, że ktoś mi pomoże. Mam 16 lat. Otóz mam taki problem: nie mam znajomych. Owszem mam cudowną przyjaciółkę, ale ona zawsze w wolne dni wyjeżdża i za nic w świecie nie może zrezygnowac z wyjazdu. Także jest to taka "szkolna" przyjaciółka. Brakuje mi znajomych, aby wyjść na imprezę itp. Wieczory i wakacje spędzam w domu. Nie jestem osobą zbyt nieśmiałą, łatwo nawiązuje kontakty z innymi osobami, nie zamykam się w domu, wychodze na rower, zakupy, basen. Nie wiem jaka jest tego przyczyna. W szkole wszyscy maja "swoje" towarzystwo, a ja nie chcę się narzucać. Kilka razy wychodziłam z nimi, ale czułam się trochę nieswojo z osobami, które wszystkie znały się "od podszewki". Wiem, że kolejne wakacje czekaja mnie tylko w towarzystwie rodziny, ale czasem brak mi innych. Jaka jest przyczyna tego, że nie mam znajomych? Może nie jestem wyjątkiem w tej sytuacji? Jak z wami było? Dodam, że nie jestem egoistką czy zarozumialcem, mój wygląd chyba tez nie jest przeszkodą, bo podobno uchodze za ładną osobę.

P.S. Nie znalazłam takiego wątku w wyszukiwarce, więc jeśli takowy istnieje to proszę o odesłanie mnie do niego.

[mtlk]

Mam mniej wiecje tak samo. Sama nie wiem co jest tego przyczyna iwec za bardzo Ci nie pomoge. Moge tylko tyle powiedziec zebys rozgladnela sie w okol siebie na pewno jest jakas osoba ktora takze czuje sie samotna ktorej brakuje przyjaciol i chetnie spedzi z kims troche swojego wolnego czasu

[asiulka123]

Ja też mam niestety podobnie . Mam uczelnianych znajomych, każdy z innego zakątka województwa, każdy ma swoich znajomych, swoje sprawy a ja ciągle sama . Czuję, że nie pasuję do nich i że nie powinnam mieszać się w tamto towarzystwo, nie dlatego że złe, tylko dlatego że oni właśnie znają się od piaskownicy a każdy nowy jest niemile widziany. Ja tak to odczuwam. Może wyjściem jest pójście na jakąś imprezę, do pubu, zapisanie się na jakiś kurs, gdzie będziesz miała okazję spotkać całkiem nowych ludzi. Może oni staną się Twoimi dobrymi znajomymi

[biiibiii]

ja tez tak mam niby mam mase znajomych, wychodze gdzies na imprezy z nimi, ale odkad sie przeprowadzilam te kontakty jakos sie urwaly bo dojazd mam ograniczony. Pozatym kiedys dosc czesto odmawialam (chyba z lenistwa) i teraz chyba troche to sie msci..

[styska]

Tez nigdy nie mialam zbyt wielu znajomych, jakos za mlodu nie mialam okazji na dluzsza mete zaprzyjaznic sie z osoabmi z mojego osidla, mam tylko znajomych ktorych poznalam w liceum czy na studiach ale kazde z nich ma swoich znajomych z osiedla itp wiec krag jest zamkniety.
Teraz mieszkam za granica wiec troche sie polepszylo,ale jak jezdze na urlop do domu to nudze sie strasznie.

[biała_dama]

Dziekuję, że uświadomiłyście mi, że nie jestem sama z tym problemem. Z kursami i dodatkowymi zajęciami trochę krucho, bo w moim mieście nie ma za bardzo niczego, co by mnie jakoś szczególnie interesowało. Po wakacjach idę do liceum, więc mam nadzieję, że to trochę sie zmieni. Może poznam jakiś nowych ludzi... Chłopaka też brak i niestety nie mam nawet z kim wyjść na głupi spacer.

[asiulka123]

Napisane przez biiibiii

Pozatym kiedys dosc czesto odmawialam (chyba z lenistwa) i teraz chyba troche to sie msci..

To tak ja ja


Biała_Dama Mam nadzieję, że w liceum poznasz fajnych ludzi i zyskasz przyjaciół Powodzenia Głowa do góry

[bonec]

oj, ja też tak mam. ale wynika to głównie z tego, że jestem bardzo nieimprezową osobą. czytam, uczę się, ewentualnie chodzę na zakupy, ale prawda taka, że najsilniej ludzie przywiązują się do siebie na imprezach

[asiulka123]

Napisane przez bonec

oj, ja też tak mam. ale wynika to głównie z tego, że jestem bardzo nieimprezową osobą. czytam, uczę się, ewentualnie chodzę na zakupy, ale prawda taka, że najsilniej ludzie przywiązują się do siebie na imprezach

Ojj... ja też jestem nieimprezowa . Najwięcej ludzi to ja poznaję na uczelni bo bardzo rzadko zaglądam do pubów i dyskotek. Uwielbiam natomiast zakupy i spacery, choć nie zawsze mam z kim iść

[martini.]

Biała_dama nie przejmuj się. Jak pójdziesz do liceum, to poznasz nowe osoby. Nowa szkoła to nowy start. Jasne, że oni pewnie też będą mieć swoich dawnych znajomych itp., ale Ty już też będziesz miała inne nastawienie i pewnie uda Ci się w tym wszystkim odnaleźć.

Od siebie powiem, że też nie mam znajomych. Mam takie uczelniane koleżanki, albo te z pracy. Gadamy o mydle i powidle, ale i o poważnych sprawach. Czasem chodzimy razem na imprezy, czasem jeździmy razem na wakacje itp. Miałam jedną, zaufaną przyjaciółkę przez kilka lat, ale wszystko się rozwaliło. Więc tak na co dzień, to też przebywam głównie sama ze sobą. Mi to nie przeszkadza. Jestem typem samotnika.

P.S. Imprezowa też nie jestem.

[NaStoLatKa :)]

najlepsza na to recepta jest znalezienie sobie faceta:P
a liceum ... U*UU zazdroszcze ci. chcialabym jeszcze raz przeżyc wrzesien, poznawanie nowych ludzi itp. mi życie zmienilo sie całkowicie po pojsciu do l;o

[mysza89]

Wiem cos o tym..kiedys chodziłam na imprezy i tak dalej teraz poprostu mi sie nie chce..troche dlatego ze to towarzystwo jest własnie "złe"..
A kolezanki w szkole..nie chce sie narzucac wiem ze bede sie czuc nie swojo niby znam sie z nimi długo ale wiem ze maja swoje tematy swoich znajomych czasem brakuje mi jakiegos towarzystwa...
Mam 3 dobre kolezanki ale niestety tez mają swoje sprawy i tez nie zawsze mają czas.
Ale mam tż i z tego ciesze sie najbardziej w świecie

[czuczenka]

hmmmm a moze jakis fajny chlopak sie gdzies kreci w poblizu ?

[smykolina]

Ja też tak mam w sql jest ok ale właśnie najgorsze są wakacje czasem pujde na jakaś dyskoteke, ale nic więcej, moje koleżanki daleko mnie mieszkaja i nie mam z kim wyjść na wieczór połazić gdzieś czy pogadac z kims jedynie telefon lub gg ale wiadomo ze za telefon sie płaci :/

[201701090933]

Widze że nie jestem sama z tym problemem

[asiulka123]

Jest nas wiele z tym problemem, niestety

[mtlk]

az mnie to zdziwilo ze jest nas az tak duzo Szkoda ze kazda jest z innej czesci Polski Moglybysmy zorganizowac sobie jakies spotkanie

[mandarinka]

Ja też mam niestety podobny problem A to jest najgorsze ze jak juz poznam kogos to nie potrafię podtrzymac znajomosci chociaż bym bardzo chciała..wtedy wychodzę na jakąś zarozumiałą osobę chyba i taką obojętną wiec ludzie się ode mnie odwracają..innego dnia z kolei potrafię otworzyć się na ludzi i wtedy jest ok ale chcialabym zeby tak bylo zawsze..mam taką bliską kolezankę niestety mieszka kawalek ode mnie, a chociaz ją lubię boję gdzies zaprosic ją na spacer czy coś..bo boję się ze po prostu mi odmowi..nawet boję się o to zapytac a taki wypad napewno by nas zblizyl..nawet na rowerze bym z nią pojezdzila..ale boję się jej reakcji i znow wychodzę na taką osobę dziwną..taką oschłą i w ogóle...a w rzeczywistosci wcale tak nie jest. Jak to zmienić ? pomozcie...

[Tusio]

Napisane przez asiulka123

Ojj... ja też jestem nieimprezowa . Najwięcej ludzi to ja poznaję na uczelni bo bardzo rzadko zaglądam do pubów i dyskotek. Uwielbiam natomiast zakupy i spacery, choć nie zawsze mam z kim iść

mam podobnie. chyba nie nadaje sie na imprezy za to ludzi w mojej klasie kreci to, kto co pije, w jakiej ilosci, i ile pali. zupelnie do nich nie pasuje. po prostu...mnie taka 'zabawa' nie kreci.

[biała_dama]

Dziekuje wam wszyskim, jesteście kochane ;*. Nie wiedziałam, że bedzie nas tak dużo. Zaskoczyłyście.
Bonec - też nie jestem imprezowa i może na tym polega mój problem. Chociaż z drugiej strony to nie wiem, bo rzadko bywam na dyskotekach itp.
Czuczenka - niestety już przegląd zrobiłam i stwierdziłam, ze żaden dla mnie się nie nadaje. Może w liceum...
Mandarinka - jeśli masz problem z zaproszeniem tej osoby osobiście, to może smsem? Mi troche to pomaga, wtedy nie widze reakcji ludzi tylko czytam i mam chwilkę na zastanowiemie, przed udzieleniem odpowiedzi. Skad wiesz, może ta dziewczyna tez ma ochotę gdzieś wyjść, ale boi się ciebie zaprosić? Spróbuj, to nic nie kosztuje.
Mam nadzieję, że macie rację i w LO poznam dużo nowych ludzi i jakoś się ułoży, ale póki co, to pozostają jeszcze wakacje...;(

[Chocolat]

Napisane przez mtlk

az mnie to zdziwilo ze jest nas az tak duzo Szkoda ze kazda jest z innej czesci Polski Moglybysmy zorganizowac sobie jakies spotkanie

Zamiast narzekać, że wszyscy wokoło mają tabuny znajomych - spróbujcie dowiedzieć się skąd jest reszta samotników. A nóż widelec okaże się, że sąsiadka z naprzeciwka też leży na podłodze gryząc dywan ze znudzenia.

[bonec]

aha! jeszcze jedno - facet to nie jest rozwiązanie. w momencie, kiedy się pokłócicie, poczujesz się jeszcze bardziej samotna, niż teraz. nie mówiąc już o teoretycznym zerwaniu... więc trzeba popracować nad czymś innym

[nri]

imo powod bardzo prosty - w swoim otoczeniu nie spotkalyscie ludzi z ktorymi nadawalybyscie na tych samych falach - ale predzej czy pozniej to sie zmieni; facet, facet.. facet to nie zabawka, ktorej zadaniem jest umilanie wam czasu; wiazanie sie z kims z powodu samotnosci jest rownie tragiczne w skutkach jak szukanie na sile przyjaciol;

[asiulka123]

Napisane przez nri

wiazanie sie z kims z powodu samotnosci jest rownie tragiczne w skutkach jak szukanie na sile przyjaciol;

dlatego wolę być sama

[tyneczka]

Hey!
I ja dołączam do Was jako kolejny samotnik w wielkim świecie Miło widzieć, że to nie jest tylko mój indywidualny problem i wbrew pozorom wielu ludzi się z nim boryka. Może, to w tej chwili głupio brzmi, ale taka wieść wspiera mnie trochę na duchu :P:

Napisane przez Tusio

mam podobnie. chyba nie nadaje sie na imprezy za to ludzi w mojej klasie kreci to, kto co pije, w jakiej ilosci, i ile pali. zupelnie do nich nie pasuje. po prostu...mnie taka 'zabawa' nie kreci.

Dokładnie. Jak czasami posłucham ich rozmów, to aż odechciewa się wszystkiego. Jestem w trzeciej gimnazjum, a moi równieśnicy z klasy, wiedzą gdzie najlepiej pójść na imprezę, czego się napić etc. Kiedy przychodzi piątek, to umawiają się gdzieś na dyskoteki. Nie mam nic przeciwko temu, że mi nie propunują wspólnego wypadu, bo nawet gdyby, to zrobili po prostu bym ich wyśmiała. Nie miałabym najmniejszej ochoty spędzania z nimi wspólnego czasu. A tak po pierwsze, to nawet rodzice by mnie nie puścili na taką imprezę. Oczywiście nie mówię tu o wszystkich osobach ze swojej klasy - to tak dla sprostowania

Napisane przez biała_dama

Po wakacjach idę do liceum, więc mam nadzieję, że to trochę sie zmieni. Może poznam jakiś nowych ludzi... Chłopaka też brak i niestety nie mam nawet z kim wyjść na głupi spacer.

Nadzieje, to ja miałam jak szłam do gimnazjum. Marzyło mi się, że będę kimś "innym". Stanę się bardziej towarzyska, otwarta, otoczę się większą grupką znajomych. Minęły trzy lata, a wszystko praktycznie jest takie jakim było. Nie wiem, czemu ale mam jakieś uprzedzenie do większości ludzi ze szkoły, tymbardziej z klasy. Nie potrafię znaleźć z nimi wspólnego języka. Do tego dochodzi też moja ogromna kłopotliwość w nawiązywaniu kontaktów. Boję się, że tak samo będzie w liceum. Na dzień dziejszy, tak samo jak Ty Biała damo posiadam nadzieję odmiany losu, ale coś mam przeczucia, że okażą się one złudne. Obawiam się, że nie dam rady i znowu przez całe trzy lata będę stać na uboczu, na tle nowej klasy, postrzegana jako "mniszka"

[nri]

Napisane przez tyneczka

Dokładnie. Jak czasami posłucham ich rozmów, to aż odechciewa się wszystkiego. Jestem w trzeciej gimnazjum, a moi równieśnicy z klasy, wiedzą gdzie najlepiej pójść na imprezę, czego się napić etc. Kiedy przychodzi piątek, to umawiają się gdzieś na dyskoteki. Nie mam nic przeciwko temu, że mi nie propunują wspólnego wypadu, bo nawet gdyby, to zrobili po prostu bym ich wyśmiała. Nie miałabym najmniejszej ochoty spędzania z nimi wspólnego czasu. A tak po pierwsze, to nawet rodzice by mnie nie puścili na taką imprezę.

zapewniam cie, ze w pewnych kregach chodzenie do klubow nie jest trendi i dżezi

Napisane przez tyneczka

Oczywiście nie mówię tu o wszystkich osobach ze swojej klasy - to tak dla sprostowania

to czemu nie zaprzyjaznisz sie z tymi osobami?

Napisane przez asiulka123

dlatego wolę być sama

samotnosc jest fajna tylko wtedy gdy jest wyborem; nie nalezy tez przesadzac w druga strone - przeciez zwykla ludzka zyczliwosc moze byc niezobowiazujaca ale tez byc kluczem do zawarcia przyjazni

[asiulka123]

Napisane przez nri

samotnosc jest fajna tylko wtedy gdy jest wyborem; nie nalezy tez przesadzac w druga strone - przeciez zwykla ludzka zyczliwosc moze byc niezobowiazujaca ale tez byc kluczem do zawarcia przyjazni

Oczywiście, zgadzam się. Każdy potrzebuje pobyć czasem sam, gorzej gdy każde wieczory bywają samotne i człowiek przyzwyczaja się do tego stanu. Ja mam wielu, no właśnie jakby nie patrzeć, znajomych, do których powie się "cześć", krótko pogada, ale potem każde idzie w swoja stronę bo ma swoje sprawy. Takich znajomych mam całe mnóstwo. Mi brakuje ludzi od serca . Inna sprawa, że gdy wydaje mi się, że ktoś mógłby być moim przyjacielem, nagle mnie zawodzi i ma to miejsce nie raz i nie dwa. Tak miałam na początku studiów. Byłam pewna, że będzie z tego prawdziwa przyjaźń, ale się przeliczyłam . Teraz jestem trochę ostrożna, obym nie zamykała się na resztę ludzi bo jakby nie patrzeć, tu na studiach są ciekawi ludzie i mam nadzieję, że znajdę jeszcze fajnych przyjaciół i w końcu naprawdę się zakocham

[kate1991]

Mam taki sam problem . Mam jedną przyjaciółkę, która jest wspaniała, ale czasami chciałabym wyjść też gdzieś z większą grupą znajomych. Gdy nie ma jej w mieście czy po prostu nie może się ze mną spotkać to nawet nie mam do kogo zadzwonić . No może jeszcze jakieś 2 bliższe kumpele by się znalazły, ale zawsze zająte, nie mają dla mnie czasu.

Nigdy nie byłam lubiana w większych grupach, odkąd pamiętam odstawałam od klasy i nie mogłam się z nimi dogadać .

Napisane przez tyneczka

Nadzieje, to ja miałam jak szłam do gimnazjum. Marzyło mi się, że będę kimś "innym". Stanę się bardziej towarzyska, otwarta, otoczę się większą grupką znajomych. Minęły trzy lata, a wszystko praktycznie jest takie jakim było. Nie wiem, czemu ale mam jakieś uprzedzenie do większości ludzi ze szkoły, tymbardziej z klasy. Nie potrafię znaleźć z nimi wspólnego języka. Do tego dochodzi też moja ogromna kłopotliwość w nawiązywaniu kontaktów. Boję się, że tak samo będzie w liceum. Na dzień dziejszy, tak samo jak Ty Biała damo posiadam nadzieję odmiany losu, ale coś mam przeczucia, że okażą się one złudne. Obawiam się, że nie dam rady i znowu przez całe trzy lata będę stać na uboczu, na tle nowej klasy, postrzegana jako "mniszka"

Mogłabym się podpisać pod tymi słowami. Myślałam, że w gimnazjum będzie inaczej, ale zostało tak jak było . Mam nadzieję, że w lo będzie lepiej .

[biała_dama]

Kate1991, tyneczka, widzę, że jesteśmy w tym samym wieku. Ja jak szłam do gimnazjum to nie maialam takich nadzieji, bo była to ta sama szkoła. Tylko zmienilam literkę przy klasie, to wszysko. Wiem, że facet to nie rozwiazanie, dlatego moim problemem jest brak znajomych, a nie chłopaka. Chłpak sie znajdzie w swoim czasie Przynajmniej taką mam nadzieję.
Kate1991 widzę, że mamy identyczną sytuację. Ostatnio przeglądałam książkę telefoniczną w komórce i doszłam do wniosku, że gdy mojej przyjaciółki nie ma to nie mam do kogo sie odezwać. Nie żebym się nad soba użalała, naprawdę dobrze mi samej ze soba, ale czasem miłoby było gdyby ktoś zadzwonił i zapytał czy nie mam ochoty wyjść na dyskotekę/spacer/rower(niepotrzebne skreślić ). Nie jest tak łatwo znaleść te druga samotną osobę, ponieważ w szkole za zwyczaj wcale nie widać, że ktos nie ma towarzystwa. Wszyscy gadają, smieją się, wygłupiają, jak to na przerwie.

[bonec]

wczoraj napisałam do koleżanki z gimnazjum, której nie widziałam dobrych kilka miesięcy. spotkałyśmy się z nią i jeszcze innymi dziewczynami i... tak dobrze to się dawno nie bawiłam. może w takim razie warto pomyśleć o ludziach z przeszłości, z którymi nie ma już kontaktu?