Rozstanie z facetem XXXIII

[gamblenka]

Napisane przez elvegirl

A, z kimś innym. Przede wszystkim powinnaś się skupić na sobie, na pracy nad własną samooceną. To u Ciebie leży, kwiczy i macha kopytkami.

Haha Dobra, założyłam pamiętnik. W swoim życiu napisałam pamiętników z 10, może kilkanaście, ale każdy kolejny był coraz bardziej wypełniony narzekaniem na moją nieudolność w relacjach. Teraz się zawezmę i ten będzie pozytywny. Jak spiszę choć te kilkanaście stron, to dam Wam znać, jak idzie Dzięki za te komentarze, za rady.

[cytrusekxD]

Dlatego ja zawsze uważam że najważniejsze w każdych relacjach międzyludzkich jest poczucie własnej wartości. Zawsze znajdzie się ktoś taki jak ten delikwent i grunt to być świadomym że to z nim jest coś nie halo a nie z nami.
W porę też trzeba się zorientować że ktoś nas źle traktuje, porozmawiać a jeżeli to nie pomaga to wyeliminować z naszego życia.

[elvegirl]

Napisane przez gamblenka

Haha Dobra, założyłam pamiętnik.

Każdego dnia napisz o tym, co zrobiłaś dla siebie

Codziennie spójrz w lustro, uśmiechnij się i powiedz do swojego odbicia "hej, jak dobrze dziś wyglądasz"

[Malla]

Napisane przez gamblenka

Myśli samobójcze są stąd, że ja czuję, że moje życie jest już przekreślone. Staram się najlepiej, jak potrafię, na chwilę się poprawia, a potem i tak zawsze wraca do stanu początkowego.

Dlaczego przekreślone?
Co jest z Twoim życiem nie tak?
W jaki sposób się starasz?
Czego oczekujesz od życia?

Napisane przez gamblenka

Od iluś lat widzę w swoim życiu to samo. Zrozumiałam w pewnym momencie, że to nigdy się nie zmieni. A ja nie chcę żyć w taki sposób. Stąd też myślę o śmierci. Po co mi życie, gdzie w kółko tylko cierpię z powodu tych samych problemów. Wstyd mi z powodu takiego życia.

Piszesz, jakby w życiu najważniejszy był związek z facetem.
To tak nie działa. Jeśli nie potrafisz być sama, nie będziesz w zdrowym, szczęśliwym związku.
Stawiasz siebie od początku znajomości na przegranej pozycji. Nie chodzi o to, byś była wredną zołzą, tylko byś zaczęła widzieć w sobie wartość.
Nie można nawiązać miłości, jeśli nie lubi się siebie samego.

Napisane przez gamblenka

Właśnie o to chodzi, że ja już milion razy zastanawiałam się, czemu jest tak, albo tak. Milion książek przeczytałam, pracowałam nad sobą, jestem po trzech dobrych terapiach. Poukładałam rzeczy z przeszłości, wybaczyłam wszystko wszystkim, uważam, że o nic nie muszę nikogo obwiniać itd.

Czemu aż po 3 terapiach? Dlaczego nie kontynuujesz, skoro masz myśli samobójcze?

Skupiasz się w tym co piszesz na innych, a może to Ty jesteś tą osobą, która najwięcej bruździ w Twoim życiu, a nie faceci ani inne osoby krzywdzące Cię w przeszłości...

Napisane przez gamblenka

Ale dalej myślę o sobie, że jestem odpychająca dla innych ludzi i że nikogo nie interesuje kontakt ze mną.

Czemu uważasz się za odpychającą?
Jak się zachowujesz na spotkaniach z ludźmi?

Co masz w sobie interesującego? Na pewno wiele

Napisane przez gamblenka

A jeśli chodzi o niego to niby pytałam Was, jakie mogą być powody takiego zachowania, ale w sumie jakikolwiek powód by nie był i tak będę uważać go za dupka, więc nie ma sensu, żebym się nad tym zastanawiała :P

hehe, bycie dupkiem to całkiem sensowny powód takiego zachowania :P
Po prostu mu nie zależało i nie miał odwagi tego po męsku rozwiązać.

Napisane przez gamblenka

To w takim razie co mogę zrobić inaczej następnym razem? Powinnam była go wcześniej pożegnać, sama, kiedy zauważyłam po prostu, że czuję się przy nim ciągle źle, że mi nie pasuje ileś rzeczy?

To zależy, dlaczego się przy nim źle czujesz i jakie rzeczy Ci nie pasują. Nie ma sensu być z kimś, z kim się tylko męczysz.

Napisane przez VegeKaro

O kurczę, to ja już dawno powinnam się unicestwić. 30tka na karku i kolejny (-enty) długoletni związek zakończony. W dodatku nie jestem zbyt ładna ani zamożna, więc powodzenie mam żadne. Uwierzysz, że nigdy nikt się za mną nie obejrzał ani nie poderwał?... i co począć?...

Chodzić nago po mieście, może ktoś zauważy
Ja też się chyba muszę powiesić, bo mam powodzenie, ale u starych dziadów albo dupków. 2 koty dodatkowo wpędzają mnie przedwcześnie do grobu

Napisane przez VegeKaro

Jeśli facet nie chce się z Tobą spotkać, to nie. Pomyślałaś że dla niego takie "ostatnie spotkanie" może być niewygodne/zbyt emocjonalne/niepotrzebne? On już dał Ci do zrozumienia że nie chce kontynuować znajomości. Teraz Twoja kolej by wyjść z tego z klasą i szacunkiem do własnej osoby

Dokładnie...

[gamblenka]

Napisane przez Malla

Dlaczego przekreślone?
Co jest z Twoim życiem nie tak?
W jaki sposób się starasz?
Czego oczekujesz od życia?

Piszesz, jakby w życiu najważniejszy był związek z facetem.
To tak nie działa. Jeśli nie potrafisz być sama, nie będziesz w zdrowym, szczęśliwym związku.
Stawiasz siebie od początku znajomości na przegranej pozycji. Nie chodzi o to, byś była wredną zołzą, tylko byś zaczęła widzieć w sobie wartość.
Nie można nawiązać miłości, jeśli nie lubi się siebie samego.

Czemu aż po 3 terapiach? Dlaczego nie kontynuujesz, skoro masz myśli samobójcze?

Skupiasz się w tym co piszesz na innych, a może to Ty jesteś tą osobą, która najwięcej bruździ w Twoim życiu, a nie faceci ani inne osoby krzywdzące Cię w przeszłości...

Czemu uważasz się za odpychającą?
Jak się zachowujesz na spotkaniach z ludźmi?

Co masz w sobie interesującego? Na pewno wiele

hehe, bycie dupkiem to całkiem sensowny powód takiego zachowania :P
Po prostu mu nie zależało i nie miał odwagi tego po męsku rozwiązać.

To zależy, dlaczego się przy nim źle czujesz i jakie rzeczy Ci nie pasują. Nie ma sensu być z kimś, z kim się tylko męczysz.

Chodzić nago po mieście, może ktoś zauważy
Ja też się chyba muszę powiesić, bo mam powodzenie, ale u starych dziadów albo dupków. 2 koty dodatkowo wpędzają mnie przedwcześnie do grobu

Dokładnie...

Odpowiadam tylko na różowe, bo co do reszty to się już tam trochę odnosiłam w poprzednich wypowiedziach poza tym zajęłoby wieki... :P

Czemu? NIE MAM POJĘCIA. Zaczęłam tak o sobie myśleć kilkanaście lat temu, nie pamiętam nawet, jaki był powód. Teraz tak myślę, bo zdaje mi się, że widzę potwierdzenie tego w rzeczywistości. Prawdopodobnie jest to samospełniające się proroctwo. Muszę po prostu wbić sobie do głowy co innego.

[xlexie]

Napisane przez gamblenka

Odpowiadam tylko na różowe, bo co do reszty to się już tam trochę odnosiłam w poprzednich wypowiedziach poza tym zajęłoby wieki... :P

Czemu? NIE MAM POJĘCIA. Zaczęłam tak o sobie myśleć kilkanaście lat temu, nie pamiętam nawet, jaki był powód. Teraz tak myślę, bo zdaje mi się, że widzę potwierdzenie tego w rzeczywistości. Prawdopodobnie jest to samospełniające się proroctwo. Muszę po prostu wbić sobie do głowy co innego.

A co z tymi terapiami? Czemu ich nie kontynuujesz mając myśli samobójcze?

[ines8]

do mnie napisał były...i wszystkie moje wcześniejsze motywujące wpisy szlag trafia w tym momencie...jeszcze jakby napisał coś zawierającego mniej jadu to może bym była nawet zadowolona, że nie zapomniał tak szybko, że myśli a tak....

[cytrusekxD]

Napisane przez ines8

do mnie napisał były...i wszystkie moje wcześniejsze motywujące wpisy szlag trafia w tym momencie...jeszcze jakby napisał coś zawierającego mniej jadu to może bym była nawet zadowolona, że nie zapomniał tak szybko, że myśli a tak....

I to jest ten moment, w którym nie możesz się załamać.
Ja bym chyba ten jad wolała...Przynajmniej utwierdziłoby mnie to w świadomości że dobrze że z nim nie jestem.

[Blair Audrey]

Niestety, również mój związek skończył się definitywnie. Po tym jak wróciliśmy do siebie, on znów zerwał.
Nie w tym rzecz.
Chodzi o to, że nie czuję rozpaczy. Owszem, pewien żal- tak. Sentyment- też. Bardzo go kochałam. Myślałam, że się załamię czy coś... a tu nic, praktycznie, trzymam się nieźle. Dziwi mnie to tym bardziej, że jestem mega emocjonalną osobą, która wszystko intensywnie przeżywa. Miała tak któraś z was? Czy to po prostu oznacza, że już się pogodziłam z tym faktem, czy raczej dotrze do mnie ten fakt później, po jakimś czasie i walnie ze zdwojoną siłą? Boję się trochę tej drugiej opcji, wolę mieć to za sobą...
Jak sądzicie?
Trzymajcie się, nie dawajcie się bałamucić byłym, zwłaszcza tym jadowitym, jak u Ciebie Ines- olej. On próbuje zwrócić na siebie uwagę, nie dawaj mu tej satysfakcji.

[cytrusekxD]

Napisane przez Blair Audrey

Niestety, również mój związek skończył się definitywnie. Po tym jak wróciliśmy do siebie, on znów zerwał.
Nie w tym rzecz.
Chodzi o to, że nie czuję rozpaczy. Owszem, pewien żal- tak. Sentyment- też. Bardzo go kochałam. Myślałam, że się załamię czy coś... a tu nic, praktycznie, trzymam się nieźle. Dziwi mnie to tym bardziej, że jestem mega emocjonalną osobą, która wszystko intensywnie przeżywa. Miała tak któraś z was? Czy to po prostu oznacza, że już się pogodziłam z tym faktem, czy raczej dotrze do mnie ten fakt później, po jakimś czasie i walnie ze zdwojoną siłą? Boję się trochę tej drugiej opcji, wolę mieć to za sobą...
Jak sądzicie?
Trzymajcie się, nie dawajcie się bałamucić byłym, zwłaszcza tym jadowitym, jak u Ciebie Ines- olej. On próbuje zwrócić na siebie uwagę, nie dawaj mu tej satysfakcji.

Moja koleżanka miała podobnie jak Ty. Pierwsze rozstanie bardzo przeżyła, a potem jak się rozeszli drugi raz to ani łzy nie uroniła. Zabawne jest to że teraz po roku znowu się zeszli, ale to tak jako ciekawostka.
Ja też jestem trochę zdziwiona że tylko pierwszy tydzień był u mnie najgorszy, a potem też już nic. Ostatecznie chyba teraz jednak do siebie wrócimy, aczkolwiek wtedy tego nie wiedziałam.
Myślę że po prostu pogodziłaś się z rozstaniem i tym lepiej dla Ciebie że znosisz to dzielnie

[inspiron2]

A ja sie zejsc nie chcialam bo obawialam sie ze znowu to zle przezyje ..

Wysłane z mojego LG-P700 przy użyciu Tapatalka

[gamblenka]

Napisane przez xlexie

A co z tymi terapiami? Czemu ich nie kontynuujesz mając myśli samobójcze?

Myślę, że w taki sposób mogłabym kontynuować terapię w nieskończoność. Na terapiach uporałam się z przeszłością, także teraz ona mnie ani ziębi, ani grzeje. W ogóle dużo udało mi się zmienić. Uważam też, że myśli samobójcze są spowodowane tylko i wyłącznie przez moje negatywne myślenie o sobie w kontekście ludzi. Skoro ktoś sobie powtarza tysiące razy dziennie, że mu ciągle nie wychodzi, to naturalne jest, że pod wpływem jakiegoś ważniejszego niepowodzenia (takiego, jak z tym chłopakiem) się załamie. Teraz skupiam się na tym, żeby przestać o sobie myśleć w ten sposób.

[26e36cd43f9cac15ad5746d34296336ad12aa2b1_614faa18a26c7]

Napisane przez Blair Audrey

Niestety, również mój związek skończył się definitywnie. Po tym jak wróciliśmy do siebie, on znów zerwał.
Nie w tym rzecz.
Chodzi o to, że nie czuję rozpaczy. Owszem, pewien żal- tak. Sentyment- też. Bardzo go kochałam. Myślałam, że się załamię czy coś... a tu nic, praktycznie, trzymam się nieźle. Dziwi mnie to tym bardziej, że jestem mega emocjonalną osobą, która wszystko intensywnie przeżywa. Miała tak któraś z was? Czy to po prostu oznacza, że już się pogodziłam z tym faktem, czy raczej dotrze do mnie ten fakt później, po jakimś czasie i walnie ze zdwojoną siłą? Boję się trochę tej drugiej opcji, wolę mieć to za sobą...
Jak sądzicie?
Trzymajcie się, nie dawajcie się bałamucić byłym, zwłaszcza tym jadowitym, jak u Ciebie Ines- olej. On próbuje zwrócić na siebie uwagę, nie dawaj mu tej satysfakcji.

Może to oznaczać, że się pogodziłaś z sytuacją, ale... powiem Ci z autopsji, że może to oznaczać, że po prostu to jeszcze do Ciebie nie dociera. Ja miałam taki miesiąc ... jakoś sobie żyłam i nie przejmowałam się. A potem mnie dopadło. Potrafiłam krzyczeć z tego bólu, który mnie rozsadzał. Taki stan się utrzymywał około 1,5 miesiąca. Ale przeszło. Dałam radę. Ty też na pewno sobie poradzisz jeśli będzie u Ciebie podobnie jak u mnie. Ale może faktycznie już to "przeżyłaś".

[BlackAngel]

Jak u Was kobietki?

[Blair Audrey]

Melancholijnie. A wy jak się trzymacie?

[ines8]

ja zaraz jadę ze znajomymi nad jezioro, zostajemy do jutra wszystko byłoby najsuper gdyby wczoraj mój były nie dał o sobie znać i nie zwalił mi humoru...: mad:

[cytrusekxD]

Nudno, nie mam co i z kim robić, a do tego słabo się czuję. Kiepski ten dzień.

[Malla]

Napisane przez BlackAngel

Jak u Was kobietki?

Cały dzień byłam na spacerze z koleżanką z Wizażu, opaliłam się, a teraz idę do kina się ochłodzić

Róbcie coś, dziewczyny, szkoda lata...

[cytrusekxD]

Napisane przez Malla

Cały dzień byłam na spacerze z koleżanką z Wizażu, opaliłam się, a teraz idę do kina się ochłodzić

Róbcie coś, dziewczyny, szkoda lata...

Ja namówiłam koleżankę na posiedzenie nad jeziorem;p Teraz już trochę chłodniej, mniej ludzi na pewno, może nawet chwilę popływam, a co
Malla- skąd jesteś?

[Malla]

Z Krakowa. Padło w kinie zasilanie w połowie filmu i musieliśmy czekać na naprawę, więc dali nam darmowe bilety na dowolny seans - warto wychodzić z domu

[cytrusekxD]

Napisane przez Malla

Z Krakowa. Padło w kinie zasilanie w połowie filmu i musieliśmy czekać na naprawę, więc dali nam darmowe bilety na dowolny seans - warto wychodzić z domu

Mieszkałam też w Krakowie
Ale Ci się udało, takiej akcji jeszcze nie miałam

[faeria]

[1=26e36cd43f9cac15ad5746d 34296336ad12aa2b1_614faa1 8a26c7;51731461]Może to oznaczać, że się pogodziłaś z sytuacją, ale... powiem Ci z autopsji, że może to oznaczać, że po prostu to jeszcze do Ciebie nie dociera. Ja miałam taki miesiąc ... jakoś sobie żyłam i nie przejmowałam się. A potem mnie dopadło. Potrafiłam krzyczeć z tego bólu, który mnie rozsadzał. Taki stan się utrzymywał około 1,5 miesiąca. Ale przeszło. Dałam radę. Ty też na pewno sobie poradzisz jeśli będzie u Ciebie podobnie jak u mnie. Ale może faktycznie już to "przeżyłaś".[/QUOTE]

też mogę powiedzieć z autopsji, że za pierwszym razem wyłam, za drugim błogi spokój... przez tydzień, a potem się zaczęło ale może u Ciebie będzie inaczej i tego Ci życzę trzymaj się mocno

ja caaały dzień nad jeziorkiem ze znajomymi

[cytrusekxD]

Napisane przez faeria

też mogę powiedzieć z autopsji, że za pierwszym razem wyłam, za drugim błogi spokój... przez tydzień, a potem się zaczęło ale może u Ciebie będzie inaczej i tego Ci życzę trzymaj się mocno

ja caaały dzień nad jeziorkiem ze znajomymi

A ja wczoraj byłam nad jeziorkiem Dzisiaj błogie lenistwo.
Postanowiłam pierwszy raz w zyciu zamowić ubranie przez internet, trzymajcie kciuki żeby spodenki były dobre

[CDN2015]

Polecam przeczytać http://www.wprost.pl/ar/507845/Gorzk...-PT0c.facebook

choć nie zgadzam się z artykułem, ale jest ciekawy

[lagmina]

Jestem taka żałosna...tyle czasu już rozpaczam za kimś kto kompletnie nie jest tego wart...gdyby chociaż ten związek i facet był naprawdę cudowny, niepodziewanie sie odkochał i zostawił to jeszcze bym się nie dziwiła, że nie mogę się ogarnąc a tak...Każda normalna, pewna siebie i znająca swoją wartość kobieta już dawno by o nim zapomniała ba! po pierwszych łzach spodowanych jego olewczyn i egoistycznym nastawieniem kopnęła by go w cztery litery...
Ja swietnie zdaje sobie sprawę z tego, że brak walki i kontaktu z jego strony to najlepsze co może mnie spotkać mimo wszytko jest mi tak trudno i tak bardzo mi brakuje kontaktu z nim. Tęsknie za tymi ochłapami czułości, które od niego dostawałam...to jest przykre. Zdecydowanie jestem uzależniona bo wiem, że ta znajomość tak naprawde do niczego by nie zaprowadziła bo to nie jest człowiek na wspólne życie a mimo to płaczę i tęsknie no kretynka

[Linke]

Hej, dołączam do Was.
Wczoraj doszliśmy z moim facetem do wniosku, że się rozstaniemy, bo wszystko jest przeciwko nam - od odległości, poprzez jego zdrowie, aż po moich rodziców. Mimo wzajemnego uczucia, on bardzo się męczył przez brak bliskości, a mnie bolało jego cierpienie, szczególnie gdy od pewnego czasu jego głos przez telefon był wyzuty z życia, a tematy rozmów dotyczyły bólu oczekiwania na możliwość przytulenia się w realnym świecie.
Wspominałam zresztą o sytuacji: https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=735201
Nie udało się z wyprowadzką na chwilę obecną, za dużo wzięłam na siebie na studiach. Facetowi za to zdrowie utrudniało znalezienie jakiejkolwiek pracy.
Planowałam uciec na magisterkę do Poznania, tyle że byłoby to kwestią jeszcze jednego roku czekania.
W lipcu obchodzilibyśmy drugą rocznicę.
Popłakuję, jem czekoladę. Chociaż to drugie nie jest nowością, szczególnie przed okresem.

Najgorzej jest jednak z rodzicami, poza tym, że do mojego życia sercowego od pewnego czasu nie mają wglądu i nie będą mieć, o nikim już nie usłyszą. Nie wiem, jak się do nich odnosić.

[inspiron2]

Napisane przez Linke

Hej, dołączam do Was.
Wczoraj doszliśmy z moim facetem do wniosku, że się rozstaniemy, bo wszystko jest przeciwko nam - od odległości, poprzez jego zdrowie, aż po moich rodziców. Mimo wzajemnego uczucia, on bardzo się męczył przez brak bliskości, a mnie bolało jego cierpienie, szczególnie gdy od pewnego czasu jego głos przez telefon był wyzuty z życia, a tematy rozmów dotyczyły bólu oczekiwania na możliwość przytulenia się w realnym świecie.
Wspominałam zresztą o sytuacji: https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=735201
Nie udało się z wyprowadzką na chwilę obecną, za dużo wzięłam na siebie na studiach. Facetowi za to zdrowie utrudniało znalezienie jakiejkolwiek pracy.
Planowałam uciec na magisterkę do Poznania, tyle że byłoby to kwestią jeszcze jednego roku czekania.
W lipcu obchodzilibyśmy drugą rocznicę.
Popłakuję, jem czekoladę. Chociaż to drugie nie jest nowością, szczególnie przed okresem.

Najgorzej jest jednak z rodzicami, poza tym, że do mojego życia sercowego od pewnego czasu nie mają wglądu i nie będą mieć, o nikim już nie usłyszą. Nie wiem, jak się do nich odnosić.

Współczuje Ci
Trzymaj się

Wysłane z mojego LG-P700 przy użyciu Tapatalka

[gamblenka]

Mi dalej jest smutno. Nie jestem wciąż pewna, czy naprawdę miałam do czynienia z burakiem, czy może po prostu facet mnie olał, bo nie był zainteresowany i koniec.

PS. w pamiętniku zapisane 3 strony. Zaraz będzie czwarta.

[Malla]

Napisane przez lagmina

Jestem taka żałosna...

Nie jesteś żałosna, jesteś skrzywdzona i potrzebujesz stanąć na nogi.

Napisane przez lagmina

Ja swietnie zdaje sobie sprawę z tego, że brak walki i kontaktu z jego strony to najlepsze co może mnie spotkać mimo wszytko jest mi tak trudno i tak bardzo mi brakuje kontaktu z nim. Tęsknie za tymi ochłapami czułości, które od niego dostawałam...to jest przykre. Zdecydowanie jestem uzależniona bo wiem, że ta znajomość tak naprawde do niczego by nie zaprowadziła bo to nie jest człowiek na wspólne życie a mimo to płaczę i tęsknie no kretynka

Czyli nie tęsknisz za nim, tylko tą luką, którą wypełniał, za czyimś zainteresowaniem, byciem czyjąś.
Każdy chce być kochany i Ty nie będziesz, póki będziesz się karmić złudzeniami i nie otworzysz na prawdziwe uczucie.

[gamblenka]

Jezu, ile ja jeszcze będę tak rozpaczać :/ Kurcze, pierwszy raz byłam z kimś, kto autentycznie mi się podobał. Wcześniej zawsze rozstawałam się z chłopakami z własnej inicjatywy, lub oboje naraz przestawaliśmy chcieć. Nie wiedziałam, że rozstania są takie przykre, kiedy naprawdę ci się ktoś podoba. Tym bardziej, że kompletnie nie rozumiem całej tej sytuacji :/ Przecież tyle fajnych rzeczy mogliśmy porobić razem, mogliśmy pojechać gdzieś stopem na wakacjach, powspinać się po drzewach :P Wziąć udział w Festiwalu Kolorów, pójść razem do teatru... cokolwiek. Co mu nie pasowało? Kocha robić to wszystko, to wiem na pewno. Czemu nie ze mną? Mogliśmy zostać choć znajomymi. A on wolał uciąć ze mną kontakt na amen. Nie rozumiem Nie mogę się po tym pozbierać.