Bezdzietne z wyboru / nie chcę mieć dzieci cz. IV

[Shar14]

Napisane przez _Tinkerbell

Z innej beczki. Właśnie mam sesję, ostatni semestr na studiach, licencjat za pasem,ostatnie poprawki w pracy. Większość wykładowców idzie nam na rękę, zwalniają nas do promotorów, podciągają trochę oceny jeśli brakuje np. Do stypendium naukowego. Egzaminy nie są bardzo trudne, nawet te za 6 pkt ECTS.
Największy problem z zaliczeniem robi gość z którym był wykład raz na 2 tygodnie i którego przedmiot na zawrotną liczbę 0,5 pkt ECTS. 2 raz idę poprawiać, bo wystarczy zrobić błąd i gość mówi "nie zaliczam, proszę się douczyc".

Zawsze się taki jeden znajdzie. :/ u nas w tym semestrze gościu od przemiotu chyba za 1 pkt. Zmieniał zdania co do formy zaliczenia. Wszyscy przyszli na egzamin, a on jednak, że dziś nie będzie. Ja mam przyznanego IOSa i gościu stwierdził, że go to nie obchodzi, także ten.

[faeria]

Napisane przez _Tinkerbell

Z innej beczki. Właśnie mam sesję, ostatni semestr na studiach, licencjat za pasem,ostatnie poprawki w pracy. Większość wykładowców idzie nam na rękę, zwalniają nas do promotorów, podciągają trochę oceny jeśli brakuje np. Do stypendium naukowego. Egzaminy nie są bardzo trudne, nawet te za 6 pkt ECTS.
Największy problem z zaliczeniem robi gość z którym był wykład raz na 2 tygodnie i którego przedmiot na zawrotną liczbę 0,5 pkt ECTS. 2 raz idę poprawiać, bo wystarczy zrobić błąd i gość mówi "nie zaliczam, proszę się douczyc".

My mieliśmy takiego gościa z biofizyki - przedmiot kompletnie nam niepotrzebny, o tak jak ktoś chętny i go to interesuje to może coś z tego wyniósł, tak to jeden z tych zapychaczy za 1 ECTS. I też z tym ludzie się tłukli

[201608040942]

Napisane przez cukierkova0

jak dla mnie przesada.. przecież nawet serca jeszcze raczej nie ma... i może wcale nie być. Roznie bywa. A ona już się chwali.. niezle.

zakladajac ze wszystko jest ok, to wlasnie pierwsze co widac to bijace serce. mamy zlepek komoreki w nich pulsujaca kropka, to jest wlasnie serce

[effcia82]

O co chodzi z tym sercem. Czemu akurat serce a nie wątroba czy nerki? Rozumiem - układ nerwowy, mózg ale serce?

[201610130935]

Napisane przez effcia82

O co chodzi z tym sercem. Czemu akurat serce a nie wątroba czy nerki? Rozumiem - układ nerwowy, mózg ale serce?

Egipcjanie wierzyli, że w sercu znajduje się ludzka dusza. No i te skojarzenia z miłością. W świadomości serce pokutuje jako najważniejszy organ, bo niby jest od "czucia i emocji, intuicji". Mówi się "Patrz sercem".

Fakt, żer logicznie patrząc nie ma to sensu.

[cukierkova0]

Napisane przez MonnieB

Ona już nam powiedziała po 2-3 tygodniach że zrobiła test i jest w ciąży. Większość osób mówi właśnie po 3 miesiącach, ale nie ona.
Ja na prawdę autentycznie nie wiem jak ja i cała reszta wytrzyma te 9 miesięcy. Zapowiada się strasznie. Ja na tym skanie dzisiaj na prawdę nic nie widziałam a ona mi pokazuje głowę, serce i coś tam jeszcze.

Sent from my SM-G935F using Tapatalk

Dasz rade..delikatnie zasugeruj że jesteście w pracy i wypadałoby się skupić na czymś innym poza ciążą koleŻanki p

Napisane przez malgo96

Ja bym od razu dała znać ze jej wywody na temat zdjeć i ciąży cie niezbyt interesują. Oczywiście w delikatny sposób. Raz chciałam byc uprzejma i oglądałam a skończyło sie tak ze cała rodzina była na mnie zła bo jak dziecko sie urodziło to nie chciałam go nosić i niańczyć.. Teraz juz mowię "Aha, fajnie" i tyle bo wiem jak sie to skończy, ze potem a weź na rączki, zobacz jak fajnie, a zobacz jaki słodki a pobaw sie

Na siłę wtykanie nie jest ok. Mam.siostrę młodsza,co prawda dopiero 15 lat ale dzieci się boi jak ognia, ciągle gada, że nie będzie taka głupia jak moja mama (7 dzieci) siostra starsza i ja, na dzieci mówi bachory no i wgl cała na anty, wiele razy bylam u mamy z synem a siostra nawet spojrzeć nie chciała na niego. Dopiero jak.przyjechała na roczek do.niego w tym roku, to jak podszedl i wyciągał rączki do niej to mu dała swoje ręce, ale nie podniosła go tylko wcisnela mu zabawke.. no i jakos od roczku dopiero jakieś mimimalne zainteresowanie wykazuje nim. Moja mama krzyczała że nie ugryzie jej, żeby wzięła na ręce a ona uciekała. Średnio to wyszło,bo po co zmuszac. :/

[201608040942]

Napisane przez effcia82

O co chodzi z tym sercem. Czemu akurat serce a nie wątroba czy nerki? Rozumiem - układ nerwowy, mózg ale serce?

bo w sercu sa komorki ktore pulsuja, a w watrobie i nerkach nie, wiec jak ginekolog mowi tu jest kropka i w tej kropce widzimy pulsujaca kropke, to jest to serce. ja tam lekarzowi wierze

[201607040946]

Napisane przez malgo96

Ja bym od razu dała znać ze jej wywody na temat zdjeć i ciąży cie niezbyt interesują. Oczywiście w delikatny sposób. Raz chciałam byc uprzejma i oglądałam a skończyło sie tak ze cała rodzina była na mnie zła bo jak dziecko sie urodziło to nie chciałam go nosić i niańczyć.. Teraz juz mowię "Aha, fajnie" i tyle bo wiem jak sie to skończy, ze potem a weź na rączki, zobacz jak fajnie, a zobacz jaki słodki a pobaw sie

Powiem ci: ja wpadłam Moja przyjaciółka ma półrocznego chłopczyka (wpadli z chłopakiem, ale w sumie to nawet nie wpadli, bo po prostu się nie zabezpieczali) i to jest najsłodsze dziecko pod słońcem (TAK, MÓWI TA, CO NIE LUBI DZIECI i mieć ich nie będzie).
Koleżance na szczęście nie odbiło, jest normalna. A malec ładny, fajny, nie drze się i chyba mnie lubi:coje st: nie wierzę, że to piszę.

[MonnieB]

U mnie to nawet nie jest tak ze ja dzieci w ogóle nie lubię, ja po prostu ich nie lubię jeśli mam z nimi spędzać więcej niż te maks parę godzin. Po czasie mnie męczą po prostu. I potwornie obrzydza m ie zmienianie pampersow, wymioty a nie wspomne już o karmieniu piersią...

Sent from my SM-G935F using Tapatalk

[zakonna]

No ale ty chyba pampersow nie zmieniasz, nie? Dobrze sobie wyrobić dystans do otoczenia i elementów w otoczeniu, które nam przeszkadzają. Bo inaczej człowiek się męczy.

[201611240917]

Mi dzieci nie przeszkadzają.
To naturalne, że człowiek nie rodzi się dorosły.
Ale też mam inaczej niż wy, bo ja po prostu z dziećmi nie przebywam.
Nie jestem ciotką, nie bywam u dzieciatych ludzi, nie mam się kim zajmować. Tak się złożyło.
Także nie znam się na dzieciach, ale nie powiem, że ich nie lubię.
Jeśli trzeba by było zająć się na chwilę, przewinać itd, to bym pewnie to zrobiła (po wcześniejszych instrukcjach :P).

[liselotta]

Pracowałam jako niania przez parę lat i nie przeszkadzało mi to w niczym. To tak jak zakonna jest nauczycielką a nie chce mieć dzieci. Jedno drugiego nie wyklucza bo można być zwyczajnie profesjonalnym.

[201607040946]

No niestety, ale dla mnie to szok, bo ja dzieci raczej nie lubię.

[Shar14]

Napisane przez liselotta

Pracowałam jako niania przez parę lat i nie przeszkadzało mi to w niczym. To tak jak zakonna jest nauczycielką a nie chce mieć dzieci. Jedno drugiego nie wyklucza bo można być zwyczajnie profesjonalnym.

Tak, zgadza się. Ja pracowałam na uniwersytetach dziecięcych i musiałam dzieci uciszać (około 70-100?), wyprowadzać do toalety, czasem pogadać, poczekać z nimi na rodziców. Też problemu nie było. Ale to były raczej starsze dzieci 5-8 l i takie toleruje.
Później pracowałam jako instruktor jazdy konnej. "Moje" dzieci lubiłam, uczyłam je z przyjemnością. Generalnie wszystko było w porządku dopóki złośliwie nie krzywdziło koni. Raz tak miałam, wtedy jestem zła, bardzo zła.

Wysłane z mojego ALE-L21 przy użyciu Tapatalka

[zakonna]

Ja byłam swego czasu ciocią na pełnym etacie, w zasadzie drugą mamą, przewijałam, kąpałam, czytałam bajki, chodziłam na spacery, karmiłam itp. Tak się złożyło.
I w zasadzie to było super, bardzo jestem przywiązana do tych dzieci, które teraz są prawie pełnoletnie.
Jak miałam fatalny czas, moja nerwica wybuchła ze zdwojoną siłą i czułam się po prostu strasznie, jak w piekle. To jedynymi chwilami wytchnienia dla mnie były wieczory, kiedy kładłam młode spać i oglądałyśmy kreskówki razem. W jednym łóżku, one zasypiały, a dla mnie to był jedyny moment w ciągu dnia, kiedy czułam się bezpiecznie i prawie normalnie.
A jak bardzo rozwinęłam swój "talent" rysunkowy! Natworzyłam na kartkach tyle misiów, ślimaków, kotków i innych, że teraz bez problemu na tablicy w szkole trzaskam rysunki dla młodszych klas . Pewna ręka, wyrobiona.

[faeria]

Ja też byłam w stanie te 2 godziny 3-letnią kuzynkę znieść, ale potem to już nie ma mowy Dzieciaki tak 7 lat wzwyż już prędzej na dłużej, bo z nimi już można porozmawiać czy coś ciekawszego porobić (a i tak zależy to od charakteru danego osobnika ).
Młodsze nie ma mowy Nie lubię, odpychają mnie, czuję się niekomfortowo w ich obecności, a jak ktoś próbuje na mnie wymusić zachwycanie się...

---------- Dopisano o 22:13 ---------- Poprzedni post napisano o 22:11 ----------

Napisane przez Shar14

Tak, zgadza się. Ja pracowałam na uniwersytetach dziecięcych i musiałam dzieci uciszać (około 70-100?), wyprowadzać do toalety, czasem pogadać, poczekać z nimi na rodziców. Też problemu nie było. Ale to były raczej starsze dzieci 5-8 l i takie toleruje.
Później pracowałam jako instruktor jazdy konnej. "Moje" dzieci lubiłam, uczyłam je z przyjemnością. Generalnie wszystko było w porządku dopóki złośliwie nie krzywdziło koni. Raz tak miałam, wtedy jestem zła, bardzo zła.

Wysłane z mojego ALE-L21 przy użyciu Tapatalka

O, jako instruktor jazdy konnej też miałam do czynienia z dziećmi i też akurat 90% (prócz tych rozwydrzonych) z nich lubiłam i lubiłam z nimi współpracować i mega przynosiło mi satysfakcję, jak widziałam, że są tego efekty
Widzę, że mamy coś wspólnego

[agniesiaa]

Ja jak widzę dzieci to już mam przyspieszone bicie serca A piszczące to W zeszłym roku w wakacje miałam wspólny pokój z wtedy 10. letnim bratankiem i po kilku dniach naszych wspólnych debat zażądał zmiany pokoju i miałam pokój z mamą

[201803090921]

Ja mam podobnie jak faeria - ze starszymi dzieciakami mogę cos porobić, pobawić się (o ile nie są rozwydrzone), natomiast małych przezornie unikam. Nie umiałabym obsłużyć ich ze strony "technicznej" tj.wziąć na ręce, ubrać, przewinąć, ze o jakiejś zabawie nie wspomnę. Dodatkowo ich pisk powoduje, ze mam ochotę natychmiast się ewakuować

[Vinnga]

Napisane przez kaguya

Powiem ci: ja wpadłam Moja przyjaciółka ma półrocznego chłopczyka (wpadli z chłopakiem, ale w sumie to nawet nie wpadli, bo po prostu się nie zabezpieczali) i to jest najsłodsze dziecko pod słońcem (TAK, MÓWI TA, CO NIE LUBI DZIECI i mieć ich nie będzie).
Koleżance na szczęście nie odbiło, jest normalna. A malec ładny, fajny, nie drze się i chyba mnie lubi:coje st: nie wierzę, że to piszę.

Napisane przez MonnieB

U mnie to nawet nie jest tak ze ja dzieci w ogóle nie lubię, ja po prostu ich nie lubię jeśli mam z nimi spędzać więcej niż te maks parę godzin. Po czasie mnie męczą po prostu. I potwornie obrzydza m ie zmienianie pampersow, wymioty a nie wspomne już o karmieniu piersią...

Sent from my SM-G935F using Tapatalk

Ja mam z kolei tak, że jestem wobec dzieci neutralna, ani je lubię ani ich nie lubię, no chyba że dają wielogodzinne koncerty z płaczem w roli głównej - wtedy nie przepadam Ale odkąd mam chrześnicę, to oszalałam na jej punkcie, świetna jest, kocham ją całym serduszkiem I to by było na tyle, instynktu macierzyńskiego mam zero I moja koleżanka też jest normalną matką, dystans do siebie, dziecka, świata, kochająca i troskliwa, ale przy tym bez 'zapalenia mózgu'

[MonnieB]

Napisane przez Sziket

Ja mam podobnie jak faeria - ze starszymi dzieciakami mogę cos porobić, pobawić się (o ile nie są rozwydrzone), natomiast małych przezornie unikam. Nie umiałabym obsłużyć ich ze strony "technicznej" tj.wziąć na ręce, ubrać, przewinąć, ze o jakiejś zabawie nie wspomnę. Dodatkowo ich pisk powoduje, ze mam ochotę natychmiast się ewakuować

W sumie mam bardzo podobnie, nie wyobrażam sobie nawet ze miałabym zmieniać pieluchy itd. Obrzydza mnie to potwornie. I tak samo nawet nie wiem jak się takie małe dziecko trzyma na rękach, byłabym się że zrobię mu krzywdę.

Sent from my SM-G935F using Tapatalk

[Bananalama]

kurcze, tak czytam o Waszych reakcjach na dzieci itp mnie strasznie wkurzają. 30 minut to jeszcze spoko, a później mnie irytują. A z drugiej strony jestem pewna, że jakbym miała dziecko, to byłabym matką z ozm i byłabym głupia na jego punkcie . Może dlatego, że własne.

[201803111829]

Dziewczyny, a ja sobie przypomniałam, że jak miałam 10-12 lat to się zajmowałam malutką sąsiadką (ze 2-3 lata miała) i to przez 2-3 godziny dziennie, zabieralam ją z drugą sąsiadką (rok młodszą ode mnie) na plac zabaw i na spacery i w ogóle xd uooo

[GrumpyCat]

Gdzieś na fejsie (nie mogę teraz znaleźć), było wklejone zdjęcie uśmiechniętego dida z pytaniem "Czy odwzajemniasz uśmiech obcym dzieciom na ulicy?" i te komentarze.... "Trzeba być bucem żeby nie odwzajemnić!/ No jak można się nie uśmiechnąć, nie da się!!" a ja mam wy**... czasem jak jest jakieś wyjątkowo urokliwe dziecko to odwzajemnię, ale wczoraj w pracy jakiś did z wózka darł się do mnie "pani patrz pani paaaatrz!!" i się szczerzył, nawet na niego nie patrzyłam, zajmowałam się dalej swoją robotą ku małemu oburzeniu ojca pchającego wóz.

[201803111829]

Ja tam nic nie mam do tego jak się taki mały bąbel w wózku na mnie gapi, on nie rozumie, że to... Niezbyt komfortowe. Ale nie znoszę jak gapi się na mnie taki większy dzieciak, taki 5 latek. Wtedy ja też się gapię i dziecko się peszy.

[faeria]

Napisane przez _Tinkerbell

Dziewczyny, a ja sobie przypomniałam, że jak miałam 10-12 lat to się zajmowałam malutką sąsiadką (ze 2-3 lata miała) i to przez 2-3 godziny dziennie, zabieralam ją z drugą sąsiadką (rok młodszą ode mnie) na plac zabaw i na spacery i w ogóle xd uooo

To ja w podobnym wieku zajmowałam się wtedy 3-4 letnim jakoś kuzynem pamiętam, że momentami mnie to denerwowało, ale momentami całkiem nieźle się z nim bawiłam

[Onnaa88]

Napisane przez MonnieB

W sumie mam bardzo podobnie, nie wyobrażam sobie nawet ze miałabym zmieniać pieluchy itd. Obrzydza mnie to potwornie. I tak samo nawet nie wiem jak się takie małe dziecko trzyma na rękach, byłabym się że zrobię mu krzywdę.

Sent from my SM-G935F using Tapatalk

Kiedyś moja koleżanka przebierała swojego synka,pokój dość spory ja siedziałam w innym rogu.
Niestety mnie ze smrodu aż mdliło,a ona nawet nie drgnęła.
Nie pojmuje jak ona to zrobiła.Akurat małe dzieci koleżanek trzymam na rękach,bawię się z nimi bez problemu ale tylko na chwilę.
Co ciekawe nie rozczulają mnie.
Kiedyś z przyjaciółką która dzieci mieć nie chce,stwierdziliśmy że chyba bardziej nas rozczulają małe szczeniaczki niż dzieci.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[201611240917]

Mnie dziś nawet rozczulił taki mini chłopczyk ledwo chodzący jeszcze.
Ale to tego typu zachwyt jak nad szczeniaczkiem właśnie.
Chyba nie brzmi, to dobrze :P

[zakonna]

Mnie emocjonalnie ruszają zwierzęta wszelakie, dzieci nieszczególnie.

[MonnieB]

Napisane przez zakonna

Mnie emocjonalnie ruszają zwierzęta wszelakie, dzieci nieszczególnie.

Też tak mam..
Kocham zwierzęta. Moje dwa koty są dosłownie moim całym światem

Sent from my SM-G935F using Tapatalk

[cholernarejestracja]

Byliśmy dzisiaj w Zoo.

Jezuuuuu.




Doszłam do wniosku, że niemożebnie mnie wkurza, jak dzieci usiłują zwrócić uwagę dorosłego powtarzając 1743680264x

mamusiu



mamusiu


mamusiu
mamusiu
mamusiu




MAMUSIU



A mamusia oczywiście w dupie ma, że surykatka siedzi, i wcale się jej nie dziwię, to mało szokujące jak się 15 minutę stoi przy wybiegu z surykatkami *%&%#$*^%