Sposoby na tęsknotę

[Gajaa]

Tu jest opis http://www.photoblog.pl/prrrawienarzeczone/

Blog z naszego zaręczynowego wątku

Przeziębienie nie leczone trwa tydzień, leczone 7 dni. Brać gripexy etc, witaminki, nie wychodzić spod koca, wietrzyć, brać gorące kąpiele, duzo pić... Ale będziesz miała TŻta

[Nebula]

Gratuluje i wszystkiego naj naj najlepszego!
Przeczytalam opisik, troche sie wzruszylam, chciaz chyba wolalabym nie wiedziec, ze to bedzie tego wieczoru zaskoczenie jest jakies takie... bardziej wow ale o czym ja mowie... ech :/
No i jakie teraz macie dalsze plany? to tylko taka rezerwacja, czy juz cos konkretnego jest ustalone? np slub za rok? za dwa? Mieszkacie razem juz? w ogole przepraszam za glupie pytanie,ale jak dlugo jestescie razem? 3 lata? nie jestem pewna czy dobrze pamietam...

[Gajaa]

Jesteśmy razem 5 lat 10 miesięcy i 1 dzień. Akurat wczoraj był 28 I, a my mamy rocznicę 28 III, więc nie musiałam się wysilać przy liczeniu. Mieszkamy razem od miesiąca. Mamy ustaloną datę ślubu na 8 IX 2012 i mamy nadzieję przy niej zostać, jak w wakacje będziemy wszystko załatwiać - nie chcemy wypasionego wesela, a kameralny obiad dla najbliższych, natomiast nasz kościółek jest baaaardzo na uboczu i pewnie wiele osób o nim nawet nie wie, więc nie spodziewam się tłoków

tez bym wolała z zaskoczenia, ale jak się nie ma co się lubi, to się lubi coś się ma

Został mi sentymencik do tego wątku. Nie udzielam się w nim już codziennie, ale poczytuję Was regularnie

[Nebula]

faktycznie, 5 lat to piekny staz, prawie 6. Poszperalam we wczesniejszych stronach i zobaczylam, ze od stycznia wlasnie mieszkacie razem. Jak wam sie to udaje?
tak sie zastanawiam, jak to jest, jak Ty tyle wyczekalas mnie juz nosi, a jestesmy razem niewiele ponad poltora roku.

---------- Dopisano o 11:52 ---------- Poprzedni post napisano o 11:49 ----------

btw, interesowalas sie juz sukniami? przymierzalas? ja w swieta jak bylam w Polsce lazilam ze znajoma, ona planuje slub na sierpien...
w ogole beznadziejne teraz sa te suknie, wszystkie bez ramiaczek. ja nie wiem, nie wyobrazam sobie tego, przeciez to bedzie sie zsuwac podczas tanca. to ladnie tylko na zdjeciach wyglada, w akcji to sie potem chdozi i caly czas podciaga :p

[Gajaa]

Wzięłam dziekankę na drugim kierunku, więc mam dużo czasu i spokojnie daje sie pogodzić prace ze studiami. TZ ma trochę ciężej, ale zaraz zaczyna się nowy semestr z mniejsza liczbą zajęć, więc i jemu będzie łatwiej

Jak zaczynaliśmy być razem, byłam w LO, więc nie w głowie mi były takie rzeczy jak ślub. Za to nosiło mnie ślubnie od ponad roku, od pół roku TZ miał ze mną ciężko
Nic nie mierzyłam jeszcze, ale mam swoją wymarzoną. Będę pierwszą panną młodą made by allegro

Mam takie same odczucia co do sukni bez ramiączek, piąteczka

A po ile macie lat?

[Nebula]

ja mam 25, on 24. ale jest pewien mankament. ja poprzednio bylam w 4,5 letnim zwiazku i rozstalismy sie na chwilke przed slubem, moj TZ obecny ...no coz, ja jestem jego pierwszym powaznym zwiazkiem.

Wiec mielismy troche klopotow na poczatku z opanowaniem naszych oczekiwan co do zwiazku. Boje sie tez, ze on nie chce sie zaangazowac na stale, bo nie ma jak porownac i w ogole... tzn mam oczywiscie swiadomosc, ze wymyslam w tej chwili. Bo jak sie kogos kocha to sie kocha i juz.
tylko problem jest taki, ze ja studia mam juz skonczone, mam zapewniona prace na nastepne co najmniej 3 lata na uczelni we Francji, a on nadal meczy studia, bo przez to ze jest rok mlodszy to rok jest do tylu i na dodatek jego studia sa 6 letnie... wiec, ma jeszcze poltora roku studiow. ech ech...czuje sie naprawde juz jak dinozaur.

Piekna suknie sobie wymarzylas ale musisz przymierzyc by sie nie okazalo, ze do Ciebie nie pasuje... ja wymarzylam sobie taka: mniej wiecej
http://slub.onet.pl/70610,0,5,galeria.html tylko ja chcialam zeby byla cala lejaca, i miala z koronki zrobiony golfik.
Niestety po wyjsciu od krawcowej mialam szyta zupelnie inna, bo w mojej wymarzonej wygladalam jak zmokla kura o za duzym kuprze....
i mialam uszyta http://slub.onet.pl/68672,0,2,galeria.html taka tylko na ramiaczkach tylko jeszcze bardziej rozkloszowana. Wygladalam w niej pieknie.

A teraz nie wiem jaka bede szyc czasem mam wrazenie, ze mnie to przerosnie i pojde po prostu w garsonce.

[Gajaa]

Ta pierwsza jest śliczna, ale osobiście bym takiej nie założyła. Jestem gruchą, więc muszę maskować szerokie biodra nic jeszcze nie mierzyłam. Polatam po salonach kiedys tam i pomierzę rzymianki. Jak będzie pasowało, zamówię tą z posta wyżej - na allegro ona kosztuje 450 zł!

Wiek taki idealny na stabilizację! Wymyślasz kocha, a wymyślasz. U nas w związku to ja jestem tą, co wychodzi za swojego pierwszego. TŻ miał przede mną jedną dziewczynę, ale to było wieki temu. Nie mam parcia na szukanie przygód z innymi panami, bo jak napisałaś - jak się kocha to się kocha i już.

Nie jesteś dinozaurem! I świetnie Ci się tam ułożyło we Francji. Jest czego pozazdrościć. Same studia natomiast nie przeszkadzają w ślubnych przygotowaniach - miałam teraz na polonistyce wysyp ślubów wśród koleżanek. Wszystkie ładnie pozaliczały semestr Poza tym można zacząć przygotowania teraz czy za jakiś czas, a ślub wziąć po studiach TŻta - dla chcącego nic trudnego, ale pewnie jemu się nie spieszy, co?

Może coś prostego, jak ta:
http://allegro.pl/sliczna-suknia-slu...424763432.html

Też jest prześliczna, przynajmniej moim zdaniem (a jestem zwolenniczka prostoty i minimalizmu )

[Nebula]

wlasnie nigdy temat nie zostal poruszony. Tzn zostal, w ta srode, kiedy naprawde nie dalam rady dluzej dusic w sobie tych okropnych mysli i wszystko mu powiedzialam (na skype oczywiscie...). Ze jestem tu sama i ja nie moge tak w zawieszeniu byc, ze ja chce miec dzieci jak najszybciej, ze jest mi zle ze nigdy nie powiedzial, ze bedziemy zyc razem jak maz z zona, ze brakuje mi planow, dat, konkretow, na ktorych bede mogla sie oprzec. Szczerze mowiac, to byl moj dosc krotki ale tresciwy monolog, po ktorym zalegla cisza, a potem zaczal sie smiac. Uwierzycie? smiac, z powodu, ze ja to tyle w sobie dusilam, ze szykowalam sobie przemowe a on i tak wiedzial co mna targa mimo iz jestem 2000km dalej. Myslalam ze go kopne. w kazdym razie juz na powaznie dodal, ze on nie moze niczego ze mna planowac dopoki nie bedzie mial umowy o prace. Bo jezeli on nie bedzie stabilny to nie bedzie w stanie zapewnic mnie zadnej stabilnosci. I ze dzieci z przyjemnoscia bedzie ze mna miec, ale na to tez musze cierpliwie poczekac....
tylko to czekanie jest takie trudne...chyba wolalabym, zeby nie byl az tak odpowiedzialny...

a co do sukni - ja naprawde dobrze Ci radze pojsc poprzymierzac i nie byc nastawiona na konkretna. Bo ja tez chcialam jak najprostrza, jedyna ozdoba miala byc koronka na dekoldzie. A szyto mi tak przyzrobiona, ze szok. Bedziesz ksiezniczka tego dnia, wybierz taka w ktorej bedziesz sie naprawde genialnie czuc! Ja mimo figury klepsydry nie w kazdej wygladalam dobrze... a nawet w niektorych fatalnie.

[Gajaa]

Nic nie poradzę na to, że księżniczki mi się nie podobają

A ma Twój TZ jakąś perspektywę na umowę? Pracuje podczas studiów?

[Nebula]

nie chce szukac pracy w polsce, niestety na razie nie pracuje, ale ma propozycje z francji, z miasta w ktorym mieszkam. Pojawia sie tu tylko inny problem - czy uczelnia francuska zaakceptuje kogos na studia magisterskie w polowie stuidiow. Nie kazda uczelnia 'lubi' gdy sie na nia czlowiek przenosi. Chociaz ja jestem pelna optymizmu bo poki co, wszystko tutaj dalo sie zalatwic...
ale pojawia sie tu kolejny problem - jego znajomi, zespol, rodzina. Musi wybrac miedzy mna a nimi. a ten zespol to taka powazna sprawa, plyte niedlugo maja nagrac...ech mowie wam. Nie wiem co gorsze, namawiac go by byl ze mna tutaj, czy sie rozstac. jego za wiele trzyma w polsce. Moj ojciec zrezygnowal dla mojej mamy z zesoplu (tez byl muzykiem) i cale zycie chodzi nieszczesliwy. Nie chce takiej krzywdy wyrzadzac mojemu...

a mowiac o ksiezniczce mialam na mysli, ze Ty bedziesz ksiezniczka tego dnia a nei ze masz kupic taka suknie :p

[Gajaa]

A ja pisząc o księżniczce miałam na myśli bardzo ozdobne, falbaniaste suknie. Zrozumiałam, że ja mam byc księżniczką - dobrze będę się czuć w takiej właśnie. Tak było ze studniówką, tak będzie i teraz

Strasznie skomplikowane to wszystko. Nawet nie wiem co bym mogła poradzić. Trzymam za Was kciuki. Za kompromis

[Nebula]

Wiecie, na dobra sprawe, to jest bardzo fajne, ze facet chce dla mnie zostawic wszystko w Polsce. Okreslil sie juz, ze chce. Ja sie tylko obawiam, ze on popelni taki blad jak wiekszosc dziewczyn na tym forum - 'zrezygnowalam dla niego ze wszystkiego, a on i tak mnie zostawil, lee co za niesprawiedliwy dupek!' Oczywiscie, doloze wszelkich staran by bedac tutaj nie czul sie samotny, juz pierwszego dnia chce mu przedstawic moja najblizsza znajoma, po pobycie w paryzu zostalismy zaproszeni do baru na piwko z reszta dokrotantow. Wszyscy chca go poznac Wiec...sadze, ze na pewno znajdzie sobie tutaj jakis znajomych, poza mna, zk torymi bedzie mogl sie gdzies wybrac, gdy ja bede zajmowac sie swoimi rzeczami. Ale zespolu tutaj mu nie sprowadze. chociaz jakby sie chlopaki sprezyli spokojnie mogliby zagospodarowac jeden miesiac na koncertowanie po klubach we francji. Tylko ja mam wrazenie, ze oni sa w tym zespole tylko dlatego, ze ON wszystkim sie zajmuje. Jakby obowiazki rozlozyc po rowno, to zaraz by przestalo byc tak kolorowo.
zreszta...tak bardzo go kocham, ze bylabym w stanie mu powiedziec 'nie przyjezdzaj, zostan w Polsce rozwijaj sie...' oczywiscie to jest rownoznacznie z koncem zwiazku. Bo jezeli on zostanie w pl to bedzie musial byc tam jeszcze co najmniej 6 lat - tyle zabiera skonczenie studiow i zdobycie uprawnien jako architekt...A nie moze skonczyc studiow w Pl i przyjechac tutaj na uprawnienia. Dlatego, ze studenci tutaj juz przed magistrem ida na takie szkolenia i staze. Wiec...albo zostanie na dobre, albo nie zostanie wcale. Szczerze mowiac, to przyjezdzajac tutaj zrobilby sobie prezent jako architektowi, bo co najmniej 4 lata wczesniej moglby juz podpisywac projekty swoim nazwiskiem. Nie to co w Polsce.... 'pan zmieni ten projekt, bo jest on zly' czyt. niestandardowy, wyrozniajacy sie, a nie mozesz sie wyroznic bardziej niz architekt co Cie zatrudnia...
no nic. Wczoraj nabawilam sie glupiej mysli.
podczas planowania wyjazdu do Paryza powiedzial
-'Kochanie, biore ze soba 400€, mam nadzieje, ze wystarczy', OK.
Dwa dni temu powiedzial
-kochanie, tylko wez pod uwage, ze ja bede mial okolo 200€. - OK! Moze zalozyl ze nie pamietam co ustalalismy na poczatku, zwlaszcza ze to byly takie luzne gadanie...ALE moja pierwsza mysl byla, ze 'ojesu ojesu kupil pierscionek!'. Pojawila sie w biliardowa czesc sekundy.

Nie. Nie kupil.

[Gajaa]

Oj, Nebula podziwiam Cię za wytrwałość i za taką altruistyczną miłość, naprawdę. Nie wiem czy postawiona pod murem umiałabym coś takiego powiedzieć mojemu.

Z Twojej wypowiedzi wynika, że jego kariera zawodowa ma większe szanse powodzenia we Francji niż w Polsce. Może i on jest podobnego zdania

A on bardzo jest związany z tym zespołem i jak pochodzi do "wykorzystwania " go przez resztę?

ile ja miałam takich sytuacji, że myślałam, że to juz już i lipa.Nie ma to jak się porządnie rozczarować

[Nebula]

pogadalam dzis z tata...podniosl mnie troche na duchu. Wyjasnil, powiedzial, ze w nas wierzy i zebym byla naprawde cierpliwa, bo on uwielbia mojego faceta i uwaza go za szalenie odpowiedzialnego i odpowiedniego faceta dla mnie.

No dobra. to czekamy juz? starczy tego czekania? :p wiem, ze trzeba czekac! ja tylko chcialabym wiedziec ILE;p a tak poza tym to wszystko ok

dzis pracuje sporo..a Wy jak spedzacie niedziele?

[xWhite]

Napisane przez Sondrina

Zakładam wątek z nadzieją, ze podzielicie się ze mną swoimi radami, jak radzić sobie, gdy partner wyjeżdża na jakieś 2 tygodnie na drugi koniec Polski. Jak radzicie sobie z tęsknotą? Gdy chce się Wam płakać, że nie możecie się do niego przytulić, poradzić, gdy brakuje go Wam w codziennych sytuacjach?
Mój mężczyzna musiał wczoraj nagle wyjechać do domu na drugim końcu z Polski z ważnych powodów rodzinnych, a że parą jesteśmy dopiero 3 miesiące, chociaż znamy się 2 lata, to czuję się z tym strasznie... Podejrzewam, ze ma to związek z tym, że to nasza pierwsza rozłąka, odkąd jesteśmy parą. Wcześniej nie wyjeżdżał z miasta nawet na jeden dzień i codziennie spędzaliśmy ze sobą sporo czasu(uczelnia, no i spotkania poza nią). Mimo to zawsze znajdowałam czas dla przyjaciół, miałam własne hobby, czas dla siebie, czasem robiło się babskie imprezy. Chociaż nie żyłam tylko tym, że jesteśmy parą, to jednak jest mi teraz okropnie ciężko... Moje samopoczucie poleciało gwałtownie w dół.
Wczoraj po jego wyjeździe, poszłam na imprezę ze znajomymi, nie było jakoś tragicznie, ale moje przyjaciółki powiedziały, że po mnie widać, że jestem nieswoja. Dzisiaj spędziłam dzień z przyjaciółką, było okej. Ale mam takie momenty, że z ni gruszki ni z pietruszki się rozklejam i zaczynam pochlipywać. Dzisiaj np. przyszedł do mnie kotek, zaczął się łasić, pogłaskałam go i się popłakałam, bo przypomniało mi się, że mój facet uwielbia koty, a przez najbliższy czas nie będę się z nim widziała...
Nie wiem z czego moje niekontrolowane napady płaczu wynikają... Nigdy tak nie miałam, nawet jak się pokłóciliśmy o coś... Podejrzewam, że to może mieć związek z hormonami, bo dzisiaj dostałam okres...
Jakie macie sposoby na poprawę humorów, gdy Wasi mężczyźni wyjeżdżają i za nimi tęsknicie? Jak zajmujecie myśli?

Ja żyję ze swoim chłopakiem na odległość i reaguje dokladnie tak samo, dziś wyjechał i zobaczymy sie dopiero w kwietniu a ja juz płakałam, wyystarczy, ze zobacze reklame o zakochanych czy trzymam jego blzukę którą zostawił i już płaczę, czasami jest mi bardzo ciężko ale trzeba wierzyć ze wszystko będzie dobrze a czas szybko minie.

[Gajaa]

Napisane przez Nebula

pogadalam dzis z tata...podniosl mnie troche na duchu. Wyjasnil, powiedzial, ze w nas wierzy i zebym byla naprawde cierpliwa, bo on uwielbia mojego faceta i uwaza go za szalenie odpowiedzialnego i odpowiedniego faceta dla mnie.

No dobra. to czekamy juz? starczy tego czekania? :p wiem, ze trzeba czekac! ja tylko chcialabym wiedziec ILE;p a tak poza tym to wszystko ok

dzis pracuje sporo..a Wy jak spedzacie niedziele?

Kochany tata

Czekać do skutku

Niedzielę spędzam w łóżku z garścią prochów i termometrem

Ja myślę, że cudnie ideę związków na odległość ujęła Douglas w swojej sygnaturce. Śliczne to i jakie mądre

[Nebula]

Napisane przez Gajaa

Kochany tata

Czekać do skutku

Niedzielę spędzam w łóżku z garścią prochów i termometrem

Ja myślę, że cudnie ideę związków na odległość ujęła Douglas w swojej sygnaturce. Śliczne to i jakie mądre

oj tak, moj tata jest szalenie kochany. zwlaszcza, ze po poprzedmin moim nieudanym zwiazku, mialam wrazenie, ze bedzie sie zachowywac wrecz odwrotnie - ten zly, ten zly, o jesu a ten jeszcze gorszy.

Oj to wracaj do zdrowia! Niech ten Twoj sie wykazuje i herbatki przynosi :d Jesu, tez tak chce. chyba jak zamieszkamy razem, to pierwszy tydzien przesymuluje oslabienie :p

XWhite - Grunt to nie tracic nadziei, ufac i byc cierpliwa. (chyba absolutnie znienawidze okreslenie 'byc cierpliwa'...)

[Gajaa]

Nie dość, że kochany to jeszcze wspierający! tata idealny

Wykazuje się, wykazuje. W efekcie już mam 36 i 7, choć przez weekend rozrzut był między 38 i 7 a 36 i 6

Nieeee, to nie jest fajne być osłabionym. lepiej być zdrowym i móc przelać na coś bardziej konstruktywnego swoją energię. np. na rrrowanie

[Douglas_Douglas]

Dziewczynki podczytuje Was cały czas co jakiś czas! Niestety nie mam teraz zbyt wiele czasu, żeby siedzieć przed kompem bo i praca i sesja i ogólne pogorszenie u mnie w ogóle nastąpiło Ale mam nadzieję, że już niedługo wszystko będzie w porządku, bo generalnie jestem wykończona.

Nebula, to bardzo ważne mieć wsparcie w rodzinie! Moi też mnie wspierają, chociaż np. mama nie ukrywa że boi się o nas i o nasz związek. A gdy tata tak pięknie Cię wspiera i mówi takie rzeczy to trzeba go słuchać! Jak to mówią, cierpliwość na się opłaca, a sprawy które wymagają od nas wielu poświęceń owocują na przyszłość i są bardziej doceniane. Oby to wszystko rzeczywiście odzwierciedliło się w naszych związkach! Tego życzę każdej z nas!

Póki co, to Gajaa chyba najszczęśliwsza, bo i TŻ ma przy sobie i są już ze sobą 'na swoim' to jeszcze w dodatku nie czeka z niecierpliwością na Ten dzień! Ale pamiętam, jak jeszcze kilka miesięcy temu narzekałaś i 'cierpliwie' czekałaś! Opłaciło się! Więc i nam dziewczynki się opłaci!

Czekam do kwietnia

[Gajaa]

Naczekałam się swoje i napłakałam też swoje. Nie powiem, że było warto, bo spokojnie by można tego wszystkiego uniknąć, ale... grunt, że już jest dobrze

Douglas, Ty weź się dziewczyno nie wykończ, bo osobiście Cię pokiereszuję!

Kwiecień już bliżej niż dalej

[kasiaaa178]

dziewczyny damy rade!!! niestety kosztuje nas to wiele nerwow, lez i nieprzespanych nocy ale musimy wytrzymac ... bo co nam wiecej pozostalo??? ja wyznaczam sobie krotkie terminy tzn teraz czekam do walentynek- bedzie to nasz ,,polmetek,, rostania. pozniej czekam do konca lutego i pocieszam sie ze luty to krotki miesiac. a jak bedzie juz marzec to musze ruszyc sie do zycia i zadbac o sieie bo przeciez chcemy byc piekne dla naszych mezczyzn i mam nadzieje ze w tych wszystkich przygotowaniach do powrotu tz i w wirze pracy szybko mi minie marzec i bedzie wkoncu upragniony 28!!!! wiec tak naprawde nie mozemy sie zalamywac musimy chodzic z podniesiona glowa- wiem trudno jest jak wszyscy dookola powtarzaja ze zwiazki na odleglosc nie wytrzymuja itp. ale pokazmy im wszystkim ze damy rade i to im bedzie glupio jak nas beda widywac z tz.

[arteriosclerosis]

Ehh wiecie dziewczyny, ja Was naprawdę szczerze podziwiam!
Mój TŻ teraz ma wyjechać na 2 tyg do Niemiec, a ja się zastanawiam jak wytrzymam. Dobrze że po Was widzę, że to możliwe i że co to są 2 tyg w porównaniu do miesięcy
Pewnie będę wpadać się żalić, że mi źle i smutno i samotnie

[Douglas_Douglas]

Hehhehe! O jaaa, kiedyś pewnie dwa tygodnie też by mnie przerażały, ale teraz?! Ale co nie zmienia faktu że punkt widzenia zależy od punktu siedzenia, więc bardzo dobrze Cię Arteriosclerosis rozumiem

Gajaaa jeszcze ten tydzień i mam nadzieję, że to już koniec i początek pięknych ferii Jeszcze żyje Tylko TŻa mego STRASZNIE mi brak. Oj strasznie. I jeszcze jutro Walentynki.

[Nebula]

heeey dziewczyny!
Wrocilismy wlasnie z TZem z wyjazdu do Paryza...co za magia Nie chce sie tutaj rozpisywac, rozklejac i w ogole... Ale bylo cudownie!
Zdalam test w pracy i moja supervisor jest ze mnie bardzo zadowolona. potem przedstawilam jej swoje dotychczasowe wyniki i tez powiedziala ze sa bardzo obiecujace! Mam nowa energie o to by walczyc o bycie tutaj! DO tego moj Te powiedzial, ze bardzo (!) mu sie tutaj podoba/ Bylismy w szkole architektury spytac sie czy go przeniosa...odpowiedz bedziemy mieli w marcu. A jakby tego bylo malo dzis idzemy pogadac z jednym architektem, czy przypadkiem nie bedzie mial pracy dla TZa od wakacji...Jezeli wszystko pojdzie zgodnie z planem...od lipca bedziemy mieszkac razem we francji! To wszystko brzmi jak bajka...denerwuje sie jak diabli, bo tak bardzo mi zalezy...
No i za 3 dni TZ leci do domu

[Douglas_Douglas]

Napisane przez Nebula

heeey dziewczyny!
Wrocilismy wlasnie z TZem z wyjazdu do Paryza...co za magia Nie chce sie tutaj rozpisywac, rozklejac i w ogole... Ale bylo cudownie!
Zdalam test w pracy i moja supervisor jest ze mnie bardzo zadowolona. potem przedstawilam jej swoje dotychczasowe wyniki i tez powiedziala ze sa bardzo obiecujace! Mam nowa energie o to by walczyc o bycie tutaj! DO tego moj Te powiedzial, ze bardzo (!) mu sie tutaj podoba/ Bylismy w szkole architektury spytac sie czy go przeniosa...odpowiedz bedziemy mieli w marcu. A jakby tego bylo malo dzis idzemy pogadac z jednym architektem, czy przypadkiem nie bedzie mial pracy dla TZa od wakacji...Jezeli wszystko pojdzie zgodnie z planem...od lipca bedziemy mieszkac razem we francji! To wszystko brzmi jak bajka...denerwuje sie jak diabli, bo tak bardzo mi zalezy...
No i za 3 dni TZ leci do domu

No to tylko POGRATULOWAĆ i TRZYMAĆ KCIUKI!!! klask i:

[Nebula]

a jak Twoja sesja Douglas? dalas rade? wszystko do przodu?

[Douglas_Douglas]

Aaaaa! Dziewczynki dziękuję za kciuki! WSZYSTKO DO PRZODU! Teraz wykładam na wszystko i nie robię NIC! Błooogie uczucie

No i co tam u Was słychać Dziewuszki?! Ja dalej tęsknię i cierpliwie czekam więc w tej kwestii nic się nie zmienia, ale może u Was coś się ciekawego dzieje?!

[iffonka7]

A ja muszę się wam wyżalić. Bo to wszystko jest niesprawiedliwe. Dlaczego my takie super dziewczyny nie mam swoich TŻ przy sobie? Czy nie uważacie że to nie sprawiedliwe? Ja należne do tych dziewczyn które potrzebują bliskości tej drugiej osoby, czasami chciałabym mu się wyżalić jak mi np źle było dzisiaj w pracy zrelaksować się w jego ramionach a tu nic czarna dziura. On siedzi w tych swoich Niemczech i moje małe problemy życia codzienne go w ogóle nie interesują. Uważa że tylko i wyłącznie pracując tam może się czegoś dorobić ale nie dociera do niego że tym samym może zabić nasz związek. Już od ponad 3 lata nie robię nic innego tylko na niego czekam, inni ludzie w moim wieku bawią się na całe podczas gdy ja siedzę w domu i na niego czekam, kiedyś miałam duże grono znajomych a teraz nawet jak bym chciała gdzieś wyjść to nie mam do kogo napisać, a jak on przyjeżdża to spotykamy się tylko z jego znajomymi.

Co z tego że na wiosną zaczynamy budować nasz dom kiedy ja nawet nie wiem na 100% czy w nim będę mieszkać, bo ja już na prawdę nie mam siły więcej czekać. Najgorsze jest to że on o tym wie a nic z tym nie robi. Przecież inni ludzie tez żyją w Polsce może nie mają super domu i bryki ale są szczęśliwi a ja...... nie jestem szczęśliwa.

[Nebula]

Przykre jest to co mowisz. Powinien chociaz sproboac Cie zrozumiec. Wiem, ze mozna pracowac w innym kraju, ale 'szanowac' ten dystans i jego wplyw na zwiazek. Wiem, ze rozmawiacie o tym, wiec tym bardziej nie wiem co poradzic. Jedno moge tylko dodac, to ze on mieszka tam, nie znaczy, ze Ty masz swoje zycie podporzadkowac mu tutaj. wychodz do znajomych, zapisz sie na jakis taniec, czy lekcje garncarstwa. Siedzac caly czas w domu i nie poswiecajac sie zupelnie sobie, psujesz sie. Idz do fryzjera, albo do kosmetyczki, zaserwuj sobie jakis relaksujacy masaz, wyjdz do kina z kolezanka, albo na kolacje z przyjaciolmi lub kolegami z pracy. Dlaczego czekasz w domu? Czekaj na niego aktywnie! Gdybym ja miala tylko czekac w domu to ja bym sie depresji nabawila.

A gdzie ten dom bedzie sie budowac? W Polsce czy w Niemczech? Nie mozesz pojechac do niego do Niemiec i tam zamieszkac?

[iffonka7]

Dom będzie w Polsce, ja tutaj studiuje więc raczej nie wyjadę do niego a zresztą jakoś zawsze było mówione że będziemy mieszkać w Polsce.

W sumie to nie wiem czemu tak się stało że zamknęłam się w domu. Jakoś zawsze przez weekend wolałam zostać w domu i pogadać z nim przez skaypa a teraz już prawie zawsze nasze rozmowy kończą się kłótnia. Mieszkam w dość małej miejscowości gdzie raczej za bardzo nie ma co robić.

A najgorsza jest ta myśl że w momencie gdybym kazała mu wybrać w tym momencie Niemcy czy ja on wybrał by Niemcy i wiem to na 100% bo kiedyś się tak czysto teoretycznie go spytałam.