Jak odzyskać JEGO zaufanie po "zdradzie"

[jabluuuszko]

Temat zamknięty.

[Chatul]

Napisane przez jabluuuszko

Przeszukałam większość stron, ale nigdzie nie spotkałam sie z problemem który mam ja.

Mianowicie, chodziłam z chłopakiem 2lata i raczej związek ten nie należał do spokojnych i pięknych, lecz był burzliwy. Oczywiście oparty na miłości, zaufaniu..aż do czasu. Kiedy było juz cholernie żle, nie wytrzymywaliśmy praktycznie 1dnia bez kłótni, ja potrzebowałam jakieś porady. Obserwatora który nie znając mojego chłopaka oceni nas z daleka;(moi znajomi twierdzili ze to minie, ze przejdzie bo pasujemy do siebie itp. ) i zaczeło się..Odnowiłam kontakt z kolega z gimnazjum(cholernie odległe czasy, mieszka w innej miejscowości) zaczełam z nim pisac, dopotywać sie co myśli, traktowałam go tylko jako kolege dobra rada, nie spotykałam sie z nim, nie rozmawiałam przez telefon, totalnie nic! tylko kontakt sms. Z własnej głupoty zapisałam go jako OLA, bo jak wytłumaczyć facetowi ze Adrian z którym pisze to tylko kolega( w moim przypadku nie realne, za bardzo zazdrosny) i któregoś dnia wydało się, że OLA jest mężczyznąMój ukochany nie uwierzył w to ze tylko z nim pisałam, uważa ze sie spotykałam i ze doszło do czegoś miedzy nami. Zdradziłam go w jakiś tam sposób.. Tak to fakt i mozecie mnie tu wyzywac od idiotek i kretynek(sama mam wyrzuty sumienia), bo mimo tego ze ja znam prawde, on nie musi wierzyc(i nie wierzy) w moje słowa. Skoro okłamałam go z tym, to równie dobrze mogłam okłamac go ze wszytskim innym. Rozstaliśmy się.
Minęło pół roku, wróciliśmy do siebie. Ja zrozumiałam swoje błędy, zmieniłam sie i postanowiłam wszytsko naprawić. Dostałam szanse i wiem ze nie zniszczę tego nigdy! Przekonałam sie jak bardzo mi na nim zalezy i jak potężna jest moja miłość. I teraz wraca kwestia zaufania.. Nie ufa mi totalnie. Myśli ze cały czas go zdradzam, że coś ukrywam. Ma moje hasła, sprawdza mi telefon i dobrze, mi to nie przeszkadza a jeśli jemu jakos to pomoże to nie mam totalne nic przeciwko, bo za głupote się płaci.

Stąd mój problem, od 6miesięcy jesteśmy znowu razem i chociaż nie daje mu żadnych powodów do zazdrości czy do nie ufani mi, to nie jest lepiej. Momentami nawet gorzej.. juz nie wiem co robić, a cholernie nie chce go stracić. Jeśli macie jakies rady, uwagi to piszcie. Jestem otwarta na każde sugestie bo cholernie zalezy mi na nim i na tym związku.

Moim zdaniem tylko się męczycie. Już podczas pierwszego związku różowo nie było, bo związek był burzliwy, a Ty nie mogłaś nawet powiedzieć facetowi, że masz kolegę w obawie, że on się wścieknie. Potem Ty wykręciłaś ten numer z Adrianem-Olą i tu się nie dziwię, że Twój facet uznał, że pewnie go zdradzasz. Sama miałabym takie same wnioski. Dziwi mnie, że po tym wszystkim się zeszliście. Burzliwość poprzedniego związku, chora zazdrość i brak zaufania ze strony faceta powinny były skutecznie wybić Wam z głowy ten pomysł. No ale zeszliście się... I wspólnie się męczycie, bo facet nie ma do Ciebie zaufania.
Skoro przez pół roku go nie nabrał, to już raczej nie nabierze. Zaufanie to nie manna, która spada z nieba w cudowny sposób.

[magda170325]

Też bym Ci nie ufała po tym, co zrobiłaś, bo jak na moje oko to ewidentnie miałaś coś wtedy na sumieniu, skoro kombinowałaś, żeby Twój chłopak się nie zorientował, że Ola z którą tak "namiętnie" smsujesz to chłopak
żałosne i szczeniackie.

Nie wiem po co do siebie wróciliście, skoro on nie umie Ci na nowo zaufać. Tylko męczycie się ze sobą, lepiej nie będzie.

[shirleyyy]

cytując słowa klasyka, ja tu widęz typowe "wspólne męczenie dupy". wyzbycie się prywatności, odrobiny samodzielności na rzecz drugiej osoby- dla mnie chore,
ukrywanie Adriana pod pseudonimem Ola, - gdzie tu zaufanie? zabrakło go u jednej strony i u drugiej

dla mnie zaufanie to podstawa związku, u Was go za grosz nie ma i nic się w tym kierunku nie zmieni.......dla mnie sprawa przegrana na dłuższą metę

[InkluzjaOstateczna]

Napisane przez jabluuuszko

Ma moje hasła, sprawdza mi telefon i dobrze, mi to nie przeszkadza a jeśli jemu jakos to pomoże to nie mam totalne nic przeciwko, bo za głupote się płaci.

Co za patologia

[201803290936]

Napisane przez shirleyyy

cytując słowa klasyka, ja tu widęz typowe "wspólne męczenie dupy". wyzbycie się prywatności, odrobiny samodzielności na rzecz drugiej osoby- dla mnie chore,
ukrywanie Adriana pod pseudonimem Ola, - gdzie tu zaufanie? zabrakło go u jednej strony i u drugiej

dla mnie zaufanie to podstawa związku, u Was go za grosz nie ma i nic się w tym kierunku nie zmieni.......dla mnie sprawa przegrana na dłuższą metę

To samo chciałam napisać . To nigdy nie będzie dobry związek, za to na bank będzie męczenie się i frustrowanie.

[jabluuuszko]

Eh, liczyłam sie z takimi opiniami. I przyznam macie racje. Było chlernie żle w "tamtym" związku, ale teraz jest idealnie! Dojrzeliśmy i wszytsko wygląda całkowicie inaczej. A zaufanie? Kocham go i mogę czekać miesiące, lata! Kiedyś w końcu udowodnie mu ze moze mi znowu zaufać. Ja nie uważam ze sprawa jest zakończona, ani ze sie męczymy. Wiadomo są chwile kiedy Jemu jest na prawde cięzko, ale staram sie unikac takich sytuacji. Boże, ten zwiazek daje nam tyle radości i szczęscia ze szok! Oczysicie Wam, oceniać trudniej. Strasznie krytykujecie osoby które coś mają na sumieniu. Cholernie załuje tego co robiłam, ale trudno przeszłości nie zmienie, moge sie starać zmienić tylko przyszłość. A zadne rozstanie nie wchodzi w gre!
Ale dziekuję za wszytskie odpowiedzi

[201803290936]

Napisane przez jabluuuszko

Eh, liczyłam sie z takimi opiniami. I przyznam macie racje. Było chlernie żle w "tamtym" związku, ale teraz jest idealnie! Dojrzeliśmy i wszytsko wygląda całkowicie inaczej. A zaufanie? Kocham go i mogę czekać miesiące, lata! Kiedyś w końcu udowodnie mu ze moze mi znowu zaufać. Ja nie uważam ze sprawa jest zakończona, ani ze sie męczymy. Oczysicie Wam, oceniać trudniej. Ale dziekuję za wszytskie odpowiedzi

Miesiące - może i tak, ale lata - nie opłaca się. I na pewno nie zbuduje się prawdziwego zaufania na kontroli. Poza tym powyższym postem oszukujesz i nas i samą siebie, bo w pierwszym poście dałaś wyraz swojej frustracji i temu, że cała sytuacja Cię męczy. A teraz nagle co? Słoneczko zaświeciło? A męczcie się, na zdrowie.

[jabluuuszko]

Tu nie chodzi o męczenie i frustracje. I nie dawałam upustu swoim emocjom.
Liczyłam na porady, coś inspirującego. Jeśli jest jaka kolwiek szansa ze mogę to naprawic to to zrobię. I nie oszukuje się. Oceniacie cała tą sytuacji ze złej strony. Nie pytałam czy mi zaufa czy nie, bo to zależy od człowika, jego charakteru itp. pytałam co sądzicie co moge zrobić żeby.. wasze odpowiedzi to że nie mogę zrobić nic i ok, szanuje to. Ja mam inne zdanie. I chociaz nie popieracie mnie i mojego toku myślenia to będę robiła wszytsko żeby mi w końcu zaufał.

[syklamen]

Napisane przez jabluuuszko

Tu nie chodzi o męczenie i frustracje. I nie dawałam upustu swoim emocjom.
Liczyłam na porady, coś inspirującego. Jeśli jest jaka kolwiek szansa ze mogę to naprawic to to zrobię. I nie oszukuje się. Oceniacie cała tą sytuacji ze złej strony. Nie pytałam czy mi zaufa czy nie, bo to zależy od człowika, jego charakteru itp. pytałam co sądzicie co moge zrobić żeby.. wasze odpowiedzi to że nie mogę zrobić nic i ok, szanuje to. Ja mam inne zdanie. I chociaz nie popieracie mnie i mojego toku myślenia to będę robiła wszytsko żeby mi w końcu zaufał.

Powodzenia życzę, najlepiej niech za Tobą chodzi krok w krok 24 h na dobę. Może wtedy Ci w końcu zaufa

Napisane przez jabluuuszko

Było chlernie żle w "tamtym" związku, ale teraz jest idealnie! Dojrzeliśmy i wszytsko wygląda całkowicie inaczej. A zaufanie? Kocham go i mogę czekać miesiące, lata!

To się zdecyduj, bo wcześniej pisałaś co innego:

Napisane przez jabluuuszko

(...) i chociaż nie daje mu żadnych powodów do zazdrości czy do nie ufani mi, to nie jest lepiej. Momentami nawet gorzej.. juz nie wiem co robić, a cholernie nie chce go stracić.

Generalnie uważam, że związek to nie więzienie i sprawdzanie telefonu, prywatnej korespondensji, komunikatorow itp, itd jest chore. Jak Ci nie ufa to niech się spróbuje przemóc. A Ty jesteś naiwna jak dziecko i pozwalasz mu na wszystko. Poza tym piszesz, że gdyby nie jego zazdrość to nie byłoby tej afery ze zmianą imienia kolegi. Widać kolegów też Ci nie można było mieć. Już nie wnikam w jakim celu się z tamtym chłopakiem kontakowałaś. Ale skoro miałaś obok siebie zazdrośnika to pewnie szukałaś czegoś innego. Instynkt samozachowawczy się w Tobie obudził czy coś

O albo może niech Ci taki lokalizator przyczepi do nogi, żeby zawsze wiedział, gdzie jesteś. Chciałaś rad

[Gwiazdeczka1978]

Napisane przez jabluuuszko

Eh, liczyłam sie z takimi opiniami. I przyznam macie racje. Było chlernie żle w "tamtym" związku, ale teraz jest idealnie! Dojrzeliśmy i wszytsko wygląda całkowicie inaczej. A zaufanie? Kocham go i mogę czekać miesiące, lata! Kiedyś w końcu udowodnie mu ze moze mi znowu zaufać. Ja nie uważam ze sprawa jest zakończona, ani ze sie męczymy. Wiadomo są chwile kiedy Jemu jest na prawde cięzko, ale staram sie unikac takich sytuacji. Boże, ten zwiazek daje nam tyle radości i szczęscia ze szok! Oczysicie Wam, oceniać trudniej. Strasznie krytykujecie osoby które coś mają na sumieniu. Cholernie załuje tego co robiłam, ale trudno przeszłości nie zmienie, moge sie starać zmienić tylko przyszłość. A zadne rozstanie nie wchodzi w gre!
Ale dziekuję za wszytskie odpowiedzi

Z taką ofiarną postawą to on zrobi sobie z Ciebie scierke do podłogi. Wrociliscie do siebie, aby zaczac od poczatku, wiec chyba nalezałoby zamknąc tamten okres, w koncu oboje chcecie byc razem
Swoją drogą chory związek, wspołczuję.

---------- Dopisano o 09:24 ---------- Poprzedni post napisano o 09:21 ----------

Napisane przez jabluuuszko

Tu nie chodzi o męczenie i frustracje. I nie dawałam upustu swoim emocjom.
Liczyłam na porady, coś inspirującego. Jeśli jest jaka kolwiek szansa ze mogę to naprawic to to zrobię. I nie oszukuje się. Oceniacie cała tą sytuacji ze złej strony. Nie pytałam czy mi zaufa czy nie, bo to zależy od człowika, jego charakteru itp. pytałam co sądzicie co moge zrobić żeby.. wasze odpowiedzi to że nie mogę zrobić nic i ok, szanuje to. Ja mam inne zdanie. I chociaz nie popieracie mnie i mojego toku myślenia to będę robiła wszytsko żeby mi w końcu zaufał.

No nic nie mozesz zrobic, bo Twoj facet ma problemy z patologiczna zazdroscia, do tego uwaza Cie za puszczalską lafiryndę.

[201803290936]

Napisane przez syklamen

(...)
O albo może niech Ci taki lokalizator przyczepi do nogi, żeby zawsze wiedział, gdzie jesteś. Chciałaś rad

Syklamen, co Ty wiesz o prześladowaniu i kontrolowaniu innych - ehh, Ci amatorzy. Co mu da sam lokalizator? No sama pomyśl. Będzie wiedział, gdzie ona jest, no dobra, ale nie będzie widział i słyszał z kim rozmawia, czy co dokładnie robi. Jedynym narzędziem, które pomaga skutecznie kontrolować partnera (a już się z tego wątku dowiedzieliśmy, że jedyną metodą na zaufanie sobie jest właśnie kontrola, sprawdzanie) jest zainstalowanie w Ciebie partnera chipa lokalizującego (odbiornik na kostce jest dla początkujących - łatwo go zdjąć, ale wyciąć sobie chip z potylicy - to już jest sztuka), podłączenie do nerwów jego gałki ocznej mikro-kamerki oraz umieszczenie w jego przewodzie słuchowym mini-nadajnika. W wersji de lux (osobiście ją preferuję) producent poleca jeszcze podłączenie do mózgu partnera swego rodzaju mikrofonu, który będzie umożliwiał wydawanie mu poleceń. Przecież partner nie może sobie bez nas poradzić w takich sytuacjach, jak zakupy lub - uchowaj Boże - rozmowa z kimś trzecim.

[Dotka90]

Napisane przez jabluuuszko

Przeszukałam większość stron, ale nigdzie nie spotkałam sie z problemem który mam ja.

Mianowicie, chodziłam z chłopakiem 2lata i raczej związek ten nie należał do spokojnych i pięknych, lecz był burzliwy. Oczywiście oparty na miłości, zaufaniu..aż do czasu. Kiedy było juz cholernie żle, nie wytrzymywaliśmy praktycznie 1dnia bez kłótni, ja potrzebowałam jakieś porady. Obserwatora który nie znając mojego chłopaka oceni nas z daleka;(moi znajomi twierdzili ze to minie, ze przejdzie bo pasujemy do siebie itp. ) i zaczeło się..Odnowiłam kontakt z kolega z gimnazjum(cholernie odległe czasy, mieszka w innej miejscowości) zaczełam z nim pisac, dopotywać sie co myśli, traktowałam go tylko jako kolege dobra rada, nie spotykałam sie z nim, nie rozmawiałam przez telefon, totalnie nic! tylko kontakt sms. Z własnej głupoty zapisałam go jako OLA, bo jak wytłumaczyć facetowi ze Adrian z którym pisze to tylko kolega( w moim przypadku nie realne, za bardzo zazdrosny) i któregoś dnia wydało się, że OLA jest mężczyznąMój ukochany nie uwierzył w to ze tylko z nim pisałam, uważa ze sie spotykałam i ze doszło do czegoś miedzy nami. Zdradziłam go w jakiś tam sposób.. Tak to fakt i mozecie mnie tu wyzywac od idiotek i kretynek(sama mam wyrzuty sumienia), bo mimo tego ze ja znam prawde, on nie musi wierzyc(i nie wierzy) w moje słowa. Skoro okłamałam go z tym, to równie dobrze mogłam okłamac go ze wszytskim innym. Rozstaliśmy się.
Minęło pół roku, wróciliśmy do siebie. Ja zrozumiałam swoje błędy, zmieniłam sie i postanowiłam wszytsko naprawić. Dostałam szanse i wiem ze nie zniszczę tego nigdy! Przekonałam sie jak bardzo mi na nim zalezy i jak potężna jest moja miłość. I teraz wraca kwestia zaufania.. Nie ufa mi totalnie. Myśli ze cały czas go zdradzam, że coś ukrywam. Ma moje hasła, sprawdza mi telefon i dobrze, mi to nie przeszkadza a jeśli jemu jakos to pomoże to nie mam totalne nic przeciwko, bo za głupote się płaci.

Stąd mój problem, od 6miesięcy jesteśmy znowu razem i chociaż nie daje mu żadnych powodów do zazdrości czy do nie ufani mi, to nie jest lepiej. Momentami nawet gorzej.. juz nie wiem co robić, a cholernie nie chce go stracić. Jeśli macie jakies rady, uwagi to piszcie. Jestem otwarta na każde sugestie bo cholernie zalezy mi na nim i na tym związku.

Masz rację, za głupotę się płaci.

Głupotą jest tkwienie w takim dziwnym i bezsensownym związku, a zapłatą za to jest męczenie się w nim.

W życiu bym nie pozwoliła żeby mój facet mnie szpiegował, sprawdzał i kontrolował. TŻ i tak ma hasła do moich stron (bo mam włączone zapamiętywanie), a i tak z tego nie korzysta.

fakt, wpisanie kolegi jako OLA nie było mądre, ale już to świadczy o tym jak dziwny jest ten związek, że trzeba się ukrywać z byle kolegą.

[elvegirl]

Skoro Ci nie ufa, skoro Cię tak kontroluje, nie wierzy że się zmieniłaś, to po jaką cholerę w ogóle do Ciebie wracał?

To nie odbywa się tak, że Ty teraz będziesz latami się płaszczyć, a on po Tobie jechać.

Wracamy do siebie = zaczynamy od początku, bez wypominania sobie przeszłości. Jeśli on nie jest w stanie tego zrobić, to niech nie marnuje Twojego i swojego czasu.

[shirleyyy]

a za pare lat (nie daj bosze) skończy się tak jak w przypadku kolegi tż-ta z pracy i jego żony. Kobieta nie odebrała telefonu od męża po czym za godzinę odzwoniła.Co usłyszała od szanownego mężulka? " gdzie się szlajasz jak ja dzwonie, mów gdzie byłaś? zresztą jak wrócę sam sprawdzę, obwącham cię"

[elvegirl]

Napisane przez shirleyyy

" gdzie się szlajasz jak ja dzwonie, mów gdzie byłaś? zresztą jak wrócę sam sprawdzę, obwącham cię"

Po takim tekście poświęciłabym ubranie i wytarzałabym się w czymś wyjątkowo obrzydliwie śmierdzącym

[basior]

Napisane przez Doris1981

Syklamen, co Ty wiesz o prześladowaniu i kontrolowaniu innych - ehh, Ci amatorzy. Co mu da sam lokalizator? No sama pomyśl. Będzie wiedział, gdzie ona jest, no dobra, ale nie będzie widział i słyszał z kim rozmawia, czy co dokładnie robi. Jedynym narzędziem, które pomaga skutecznie kontrolować partnera (a już się z tego wątku dowiedzieliśmy, że jedyną metodą na zaufanie sobie jest właśnie kontrola, sprawdzanie) jest zainstalowanie w Ciebie partnera chipa lokalizującego (odbiornik na kostce jest dla początkujących - łatwo go zdjąć, ale wyciąć sobie chip z potylicy - to już jest sztuka), podłączenie do nerwów jego gałki ocznej mikro-kamerki oraz umieszczenie w jego przewodzie słuchowym mini-nadajnika. W wersji de lux (osobiście ją preferuję) producent poleca jeszcze podłączenie do mózgu partnera swego rodzaju mikrofonu, który będzie umożliwiał wydawanie mu poleceń. Przecież partner nie może sobie bez nas poradzić w takich sytuacjach, jak zakupy lub - uchowaj Boże - rozmowa z kimś trzecim.

genialne

[201803290936]

Napisane przez basior

genialne

W moim pierwszym wpisie na blogu nieco rozwinęłam tą myśl.

[shansa]

Nigdy się nie ufa w 100%, a ta cząstka w której jest brak zaufania powinna być na tyle do zniesienia i akceptowalna, abyście się mogli bez problemu, jako związek i jako ludzie rozwijać. Powinno być fajnie i swobodnie - normalnie.
Jeśli nie ma takiego zaufania nie powinniście być razem, bo jeszcze wyjdziecie kiedyś z tej relacji z jakąś manią prześladowczą. Nic przyjemnego być kontrolowanym, ale co kto lubi, może to dla kogoś wyraz miłości.

[JanePanzram]

bo jak wytłumaczyć facetowi ze Adrian z którym pisze to tylko kolega( w moim przypadku nie realne, za bardzo zazdrosny)

związek kwalifikuje się nieodwracalnie do rozejścia się... koniecznego.
Jak on już wcześniej był zazdrosny, a teraz daje czadu - nie ma możliwości, by kiedykolwiek było lepiej.

Nie ma możliwości, by się w zauważalnym stopniu polepszyło.
Zazdrośnicy mają to do siebie, że przy nich trzeba podwójnie uważać na każdy swój czyn, by nie był dwuznaczny - bo karą będzie zgotowanie ci piekła.
Ty ten błąd popełniłaś i konsekwencje są nieodwracalne. Ja nie staram się przesadzać w tym zdaniu. Tak to będzie wyglądało - czy chcesz tego, czy on tego chce czy nie. On w dowolnym momencie, czy teraz, czy za pół wieku, może ci wyskoczyć z tym zarzutem. Nie... "może" to nieadekwatne słowo. On to zrobi po prostu. Nie będzie ci to zapomniane, w jakimś stopniu wybaczone - nie licz na to. Za to z biegiem czasu będzie się tylko nakręcać.
Są takie czyny, których odwrócić się nie da. Granie na zazdrości osoby już zazdrosnej - to jest własnie taki czyn nieodwracalny, bo zapamięta go sobie na całe życie.
Jeśli byś miała zdolność zobaczenia przyszłości - zobaczyłabyś sceny zazdrości i brak zaufania przez ten czyn nawet za 20 lat. Za 30 lat. Takich rzeczy osoba zazdrosna z natury nie zapomina - jest pamiętliwa bardziej niż koń.

Ze swej strony dodam: "Boże strzeż mnie od wojny, głodu i zazdrosnego partnera".

Wasze kłótnie, jak mniemam, przed rozstaniem były głównie z powodu jego wyskoków na tle zazdrości?
Że też ci zależy na tym związku. Szkoda, bo marnujesz sobie tylko czas i tym samym kawałek życia.

EDIT: chcę zwrócić ci autorko uwagę na jedną ważną rzecz: nie ma tu znaczenia, kto jest winny, a kto nie. Facet był zazdrosny, to sobie wykoncypowałaś, że znajomego zapiszesz jako Olę, żeby awantur nie było - i patrz, traf chciał, że się wydało.
Nie szukaj winnych (zapewne winę tylko na siebie będziesz brać ), tak po prostu jest: z osobą zazdrosną trzeba się obchodzić tak, jak saper z miną. Masz być świętsza od papieża, wcielenie cnót, a najlepiej jakbyś w chałupie przytwierdziła się w ryglowanym przez twojego chłopaka schowku - to wtedy unikniesz zarzutów zazdrośnika.
Umyśliłaś, że chcesz z nim być, więc będziesz jego poczynania tłumaczyć na tysięczne sposoby... Żeby za parę lat zdać sobie sprawę, jaki błąd popełniłaś dając się tak traktować.

[Merys]

Autorko, po co usunęłaś treść swojego wątku, skoro został on zacytowany?
Druga sprawa, facet tak Cię zmanipulował, że sama czujesz się jakbyś go zdradziła, choć tego nie zrobiłaś. To jest bardzo toksyczna znajomość i nie widzę tutaj żadnej miłości. Nie boisz się, że za jakiś czas, on będzie kontrolował każdy Twój ruch? Do tego to zmierza i wtedy nie będziesz mogła zrobić nic bez jego zgody i wiedzy. Tak nie zachowują się ludzie, którzy kochają, tylko ludzie, którzy mają problemy psychiczne i którzy powinni się leczyć. W tej sytuacji bałabym się nawet, że dojdzie do jakiegoś nieszczęścia (może i wyolbrzymiam, ale słysząc w mediach, niektóre historie, to aż włos się jeży i czasem lepiej być ostrożnym w doborze partnera)

[JanePanzram]

Pewnie skasowała, bo w strachu, że on to przeczyta.

Życie z zazdrośnikiem to nie jest życie.
Jak nie "znajomy Ola", to by sobie co innego znalazł:
że rozmawiasz w necie z kolegą z zajęć
że jakiś do ciebie zadzwonił i z nim rozmawiałaś
że spotkałaś znajomego i z nim gadałaś
że żartujesz sobie z kolegą (żartujesz = flirtujesz)
że "widać po twojej twarzy, że on ci się podoba"
że się patrzyłaś na jakiegoś na ulicy cośkolwiek za długo

a autorka naiwnie będzie sądziła, że ta Ola wszystko zrujnowała. Jak nie Ola - to by co innego zrujnowało.
Dla osoby zazdrosnej ważna jest jedna rzecz: domniemanie. Żadna tam wierność! Wystarczy same tylko domniemanie zdrady. Żeby autorka przeczuwała, jak wiele w tą kategorię 'domniemania, że go zdradza" można wcisnąć drobnych jej czynów... to by już teraz jak z pożaru uciekała przed tym chłopakiem.

[201803290936]

Napisane przez Merys

Autorko, po co usunęłaś treść swojego wątku, skoro został on zacytowany?
Druga sprawa, facet tak Cię zmanipulował, że sama czujesz się jakbyś go zdradziła, choć tego nie zrobiłaś. To jest bardzo toksyczna znajomość i nie widzę tutaj żadnej miłości. Nie boisz się, że za jakiś czas, on będzie kontrolował każdy Twój ruch? Do tego to zmierza i wtedy nie będziesz mogła zrobić nic bez jego zgody i wiedzy. Tak nie zachowują się ludzie, którzy kochają, tylko ludzie, którzy mają problemy psychiczne i którzy powinni się leczyć. W tej sytuacji bałabym się nawet, że dojdzie do jakiegoś nieszczęścia (może i wyolbrzymiam, ale słysząc w mediach, niektóre historie, to aż włos się jeży i czasem lepiej być ostrożnym w doborze partnera)

Dokładnie - temat tego wątku nijak się ma do jego treści.

[elvegirl]

Nie no, też bym się wściekła, gdyby "Krzysiek" od intensywnych smsów z moim lubym, w rzeczywistości okazał się Krysią
Ale jeśli bym nie potrafiła tego partnerowi zapomnieć, to bym nie tkwiła w związku na siłę.

[syklamen]

Napisane przez Doris1981

Syklamen, co Ty wiesz o prześladowaniu i kontrolowaniu innych - ehh, Ci amatorzy. Co mu da sam lokalizator? No sama pomyśl. Będzie wiedział, gdzie ona jest, no dobra, ale nie będzie widział i słyszał z kim rozmawia, czy co dokładnie robi. Jedynym narzędziem, które pomaga skutecznie kontrolować partnera (a już się z tego wątku dowiedzieliśmy, że jedyną metodą na zaufanie sobie jest właśnie kontrola, sprawdzanie) jest zainstalowanie w Ciebie partnera chipa lokalizującego (odbiornik na kostce jest dla początkujących - łatwo go zdjąć, ale wyciąć sobie chip z potylicy - to już jest sztuka), podłączenie do nerwów jego gałki ocznej mikro-kamerki oraz umieszczenie w jego przewodzie słuchowym mini-nadajnika. W wersji de lux (osobiście ją preferuję) producent poleca jeszcze podłączenie do mózgu partnera swego rodzaju mikrofonu, który będzie umożliwiał wydawanie mu poleceń. Przecież partner nie może sobie bez nas poradzić w takich sytuacjach, jak zakupy lub - uchowaj Boże - rozmowa z kimś trzecim.

Doris, przeczytałam Twój wpis w blogu. Czuję się zaszczycona dedykacją
Uważam, też że skierowałaś ją do odpowiedniej osoby. Jako, że w swoim związku kieruję się zasadą: 'Im mniej kontaktów z innymi ludźmi tym piękniejsza i trwalsza jest nasza miiłość'', chętnie napiszę kilka słów na ten temat. Już w którymś wątku opowiedziałam w jaki sposób ''chronię partnera przed rozmowami z niepożadanymi osobami. '' Pozwolę sobie zacytować:

Zabraniam mu:
1. wychodzić z domu po 22 (wyątek jak musi pracować, ale wtedy musi się mi meldować co godzinę)
2. wychodzić z domu gdziekolwiek indziej niż do pracy czy do sklepu bez mojego pozwolenia
3. rozmów i kontaktów z osobami płci żeńskiej (wyjątek stanowi jego matka, niech ma coś z życia)
4. palić i pić, kiedyś jak wypił jedno piwo to zrobiłam mu mega awanturę.
5.kontaktów z kumplami, czas ma spędzać tylko i wyłącznie ze mną. No może jeszcze czasami może posiedzieć ze swoim kotem płci męskiej.



Pomysł przetestowania tych urządzeń wydaje się kuszący. Myślę, że to pomoże w rozwinięciu naszego związku w dobrą stronę.
Dziękuję Ci za podsunięcie mi tego wspaniałego pomysłu

PS. Ta wersja DE LUX SPECIAL EDITION brzmi naprawdę kusząco. W końcu będzie mógł słyszeć mój głos 24 h na dobę Będzie uszczęśliwiony

[shirleyyy]

Napisane przez elvegirl

Po takim tekście poświęciłabym ubranie i wytarzałabym się w czymś wyjątkowo obrzydliwie śmierdzącym

obawiam się, że jemu nie chodziło o obwąchiwanie ubrania.......buc straszliwy

[Miyavik]

Napisane przez InkluzjaOstateczna

Co za patologia

To samo pomyślałam.

[nosferat]

Sugeruję monitoring 24/h z jego strony.

A jak to nie da namiastki zaufania, to zawsze można jeszcze zamknąć dziewczynę w jakiejś klatce, czy szafie (wiem, staromodne, ale lubię klasyki )

Tak poważnie, autorko, słyszałaś takie powiedzenie, że im bardziej się starasz, tym mniej cię ktoś szanuje? A ty mu wręcz się nadstawiasz, żeby mógł bez większych komplikacji tobą pomiatać.

[rapunzel8]

A po czorta ci jego zaufanie? Zadałaś się z wariatem, który tak ci mózg wyprał, że uznałaś, że musisz ukrywać fakt, że masz znajomych płci męskiej, żeby pana i władcy nie urazić.

Teraz wielkodusznie dał ci drugą "szansę" w zamian za dalsze zaostrzenie reżimu, a Ty się cieszysz jak głupia i prosisz o rady co robić żeby się swemu panu przypodobać. Moja droga, w normalnym związku nawet jak zdradzisz faceta z nigeryjską drużyną piłki nożnej, to nie musisz się płaszczyć przez resztę życia i zgadzać na dalszą inwigilację, bo albo się rozstajesz albo jest ci wybaczone i zaczynacie od nowa.

Zastanów się lepiej dobrze nad tym swoim cudownym "związkiem" zamiast się obrażać i zamykać temat, bo odpowiedzi są nie po twojej myśli.

[shirleyyy]

Napisane przez rapunzel8

A po czorta ci jego zaufanie? Zadałaś się z wariatem, który tak ci mózg wyprał, że uznałaś, że musisz ukrywać fakt, że masz znajomych płci męskiej, żeby pana i władcy nie urazić.

Teraz wielkodusznie dał ci drugą "szansę" w zamian za dalsze zaostrzenie reżimu, a Ty się cieszysz jak głupia i prosisz o rady co robić żeby się swemu panu przypodobać. Moja droga, w normalnym związku nawet jak zdradzisz faceta z nigeryjską drużyną piłki nożnej, to nie musisz się płaszczyć przez resztę życia i zgadzać na dalszą inwigilację, bo albo się rozstajesz albo jest ci wybaczone i zaczynacie od nowa.

Zastanów się lepiej dobrze nad tym swoim cudownym "związkiem" zamiast się obrażać i zamykać temat, bo odpowiedzi są nie po twojej myśli.