Omija mnie tak wiele.....

[dooorra]

Pewnie to trochę głupie ale od jakiegoś czasu myślę, że całe moje życie przelatuje tak jakby obok mnie. Studiuje dzienne i mam masę nauki, cały czas muszę się na coś uczyć, nie pamiętam kiedy miałam wolny weekend (nie wspominając o jakimś wyjściu ze znajomymi czy też umawianie się z kimś). Cały czas mam coś ważniejszego do roboty. Patrzę jak inni chodzą na imprezy robią coś ciekawego a ja cały czas jestem zajęta. Mam wrażenie, że omija mnie tak dużo rzeczy a ja potem będę żałować, że całą swoją młodość zmarnowałam na uczeniu się.
Oprócz tego mam wrażenie, że moje studia (na które poświęcam tyle czasu) nie dają mi żadnych możliwości o jakich marzyłam. Jako, że jestem na trzecim roku to niejako muszę je dociągnąć do końca. Zawsze miałam jakieś marzenia ale ostatnio zaczynam myśleć, że one i tak nie mają sensu. Czuje jakby całe życie mnie omijało.
Przepraszam, że zawracam głowę wizażystkom ale miałam naprawdę chęć wyrzucenia z siebie żali a tak prawdę mówiąc nie za bardzo mam do kogo tego zrobić.

[madana]

To dlaczego nie zrobisz sobie czasem wolnego? Człowiek musi mieć i czas na pracę, ale i na odpoczynek, rozrywkę. Nie wierze, że nie możesz wyjść chociażby do kina czy do pubu ze znajomymi od czasu do czasu.
Też miałabym takie poczucie, gdybym na studiach tylko się uczyła, a miałam masę, po prostu masę czytania.

[gringolada]

tez czesto mialam takie wrazenie ale znalazlam sposob. 1 dzien w tygodniu wyznaczalam sobie na mnie i moje przyjemnosci. wyjscia, spotkania ze znajomymi, cokolwiek. inaczej zwariowac by szlo. glowa do gory

[awia]

Ale jakie zycie? tzw studenckie? czyli chlanie i imprezy?

Troche sie nad sobą uzalasz, serio. Nie masz jakiejs trudnej sytuacji, studiujesz sobie dziennie, nie musisz pracowac, utryzmywac sie pewnie tez nie, nie masz malego dziecka.
Tak wyglada niestety zycie, dorosle zycie, ze rzadko sie robi to na co sie ma ochote i ze zawsze jest cos pilniejszego, wazniejszego, i zmartwien o wiele wiecej.

Jesli chcesz zyc a nie wegetowac to wez swoje zycie w swoje rece i zacznij nim zyc. Narzekanie jest bardzo malo produktywne

[paula78]

Ciężka nauka da ci wolnośc w przyszłości ,czego życzę .

[Black_m]

Wiem, że to nie pedagogiczne pytanie, ale czy na serio nauka musi zajmować ci cały czas? Wszyscy moi znajomi to studenci (prawo, medycyna, informatyka) i jakoś żaden z nich nie uczy się całe dnie. Część z nich dodatkowo pracuje a i tak znajdują czas żeby wyjść na imprezę, piwo, spacer. Znajdź trochę wolnego czasu i przestań się użalać bo to nic nie da.

[madana]

Mnie osobiście tzw. życie studenckie wcale nie kojarzyło się tylko z chlaniem i imprezami, ale np. spotkaniami ze znajomymi, chodzeniem do Dyskusyjnego Klubu Filmowego, tym co nazywa się ogólnie rozwojem.

[myslov]

jeszcze kilka miesięcy temu myślałam tak jak Ty. Studiuję zaocznie, zjazdy mam po 3 dni co tydzień, co jest po prostu horrorem, do tego pracuję, odrabiam praktyki, jestem wolontariuszką... Jak znajomi chcieli iść na piwo, czy na kawę, wykręcałam się sianem, bo przecież muszę wrócic do domu, czasem jeszcze popracować, pouczyć się itd...
Siedziałam i marudziłam, że nie mam na nic czasu.
I nagle, przypadkiem poznałam dziewczynę, która studiuje o wiele trudniejszy kierunek od mojego, pracuje na dwoch etatach i wychowuje samotnie dziecko. Kopara mi opadła. A zdziwienia dopełniło to, że ma zawsze czas dla przyjaciół. Bóg mi ją zesłał po prostu.Pomyślałam sobie- ona w ogóle nie śpi.
A dziś wiem, że wystarczy tylko chęć, nie trzeba nawet specjalnych grafików. Po prostu trzeba wrzucić na luz i zrozumieć, że nie możemy być ze wszystkiego najlepsi. Czasem w indeksie jest czwórka, czasem trójka, ale mamy poczucie, że zrobiliśmy coś fajnego, że po prostu "odchamiliśmy" się, pomoglismy przyjacielowi, albo zwyczajnie leżeliśmy do góry brzuchem ze znajomymi i z nudów czytaliśmy encyklopedię.
Wierz mi- to się da zorganizować. Trzeba tylko chcieć.

[Gwiazdaa]

No właśnie.
Dlaczego inni chodzą a Ty nie? Zastanawiałaś się nad tym?

Cóż... Mam parę koleżanek, które wszystko "łapią w locie" i nawet na egzaminy się nie uczą (podobnooo...) a na imprezki faktycznie noc w noc... Aczkolwiek hola hola!
nie samą nauką człowiek żyje! Wyluzuj, zrób sobie troche wolnego i zabaluj świat się od tego nie zawali, a nawet jeśli jeden egzamin ci sie nie powiedzie - są popraaaawki ;D

[God Of War 20]

Napisane przez dooorra

Pewnie to trochę głupie ale od jakiegoś czasu myślę, że całe moje życie przelatuje tak jakby obok mnie. Studiuje dzienne i mam masę nauki, cały czas muszę się na coś uczyć, nie pamiętam kiedy miałam wolny weekend (nie wspominając o jakimś wyjściu ze znajomymi czy też umawianie się z kimś). Cały czas mam coś ważniejszego do roboty. Patrzę jak inni chodzą na imprezy robią coś ciekawego a ja cały czas jestem zajęta. Mam wrażenie, że omija mnie tak dużo rzeczy a ja potem będę żałować, że całą swoją młodość zmarnowałam na uczeniu się.
Oprócz tego mam wrażenie, że moje studia (na które poświęcam tyle czasu) nie dają mi żadnych możliwości o jakich marzyłam. Jako, że jestem na trzecim roku to niejako muszę je dociągnąć do końca. Zawsze miałam jakieś marzenia ale ostatnio zaczynam myśleć, że one i tak nie mają sensu. Czuje jakby całe życie mnie omijało.
Przepraszam, że zawracam głowę wizażystkom ale miałam naprawdę chęć wyrzucenia z siebie żali a tak prawdę mówiąc nie za bardzo mam do kogo tego zrobić.

Po pierwsze jak juz to wizażanki a nie wizażystki:P

Może po prostu sama sie skazalas na takie siedzenie i uczenie sie?
Bo nie uwierze ze nie masz nigdy czasu zeby wyjsc gdzies ze znajomymi bez przesady! Nauka nauka, ale trzeba miec tez czas dla siebie, zrelaksowac sie.
Mysle ze to jest jakis inny głębszy problem a nie to ze nie masz czasu bo w to jakos trudno mi uwierzyc, nie znam osoby ktora studiujac dziennie nie miałabym nawet chwili wolnego czasu.

[Kindly_Unspoken]

wszystko jest kwestią organizowania sobie dobrze czasu i chęci bo jak sie chce to na wszystko jest sposób, wszystko da sie pogodzic

[panierrka]

Tak naprawdę trudno napisać coś sensownego, nie znając Twoich możliwości i Twojego kierunku.

Możliwe, że wybrałaś kierunek trochę ponad Twoje siły i dlatego teraz musisz ciężko pracować.

Jest też i taka możliwość, że stawiasz sobie poprzeczkę jak najwyżej i/lub nie wyobrażasz sobie, jak to przyjść nieprzygotowanym. Ja też sobie tego nie wyobrażałam, dopóki okoliczności mnie nie przymusiły...

Nauka jest inwestycją, ale ważne są także znajomości ... Znajdź czas chociaż raz na dwa tygodnie, żeby pójść na piwo/kawę/spacer, bo inaczej zdziczejesz

[suszarka]

Napisane przez paula78

Ciężka nauka da ci wolnośc w przyszłości ,czego życzę .

bez doświadczenie na pewno.

[makeupnotwar]

a ja się chętnie dowiem co to za arcytrudny kierunek i uczelnia bo ja studiuję 2, jestem momentami zmęczona (a facet studiuje i pracuje w duzej firmie, wiec tez zmeczony), ale czas na przyjemności zawsze znajdę. widzę czasem takie osoby, okropnie się je obgaduje w grupie, naśmiewa się z kujonów, taka jest smutna, studencka rzeczywistość.

[xyz089]

Mialam tak jak Ty. Wszyscy korzystali z zycia , a ja caly czas siedzialam w ksiazkach.. Zrozumialam jednak, ze czasem warto coś ,,olać''... Na poczatku balam sie, jak to zawarzy na wynikach itd.. ale o dziwo, swiat sie nie zawalił Zoorganizuj sobie czas.

[musiacek]

Autorka wątku studiuje chemię środowiska na UŚ, w którymś wątku o tym pisze

[loca1233]

Napisane przez paula78

Ciężka nauka da ci wolnośc w przyszłości ,czego życzę .

Oby!!

[muszynianka]

Ile znacie osób które tylko dzięki studiom mają pracę?
Ja może dwie? Z czego jeden to lekarz, druga osoba miała farta bo pracuje u wykładowcy.
Naprawdę niewiele jest ludzi którzy dzięki zarywaniu nocy i braku jakiegokolwiek życia podczas studiów zarabiają kokosy
Czasem warto coś olać bo można oszaleć

[studi]

bez doświadczenia niczego nie zyskasz, ani średnia ani stypendia Ci nie pomogą zdobyć dobrze płatnej pracy, może warto rzucić choć raz w kątk książki w końcu wyjść do ludzi

[Kobieta_słonecznik]

To po co się tyle uczysz? Musisz mieć same bdb czy nauka przychodzi Ci z trudem? Okej, wyksztalcenie i studia są bardzo ważne, ale nie najważniejsze... kiedyś studia skończysz i nie będziesz wiedziała co z soba począć. Ja również studiowalam na UŚ dwa kierunki i mimo wszystko znajdowalam czas na jakies przyjemność, spotkania z ludzmi. Moim zdaniem użalasz się nad sobą.

[whip]

Najważniejsze że sobie to uświadomiłaś, a jak to zmienić? Myśle że sama znajdziesz odpowiedź

[_Matilde_]

dooorra, jasne że Ci ucieka życie i oczywiście że będziesz żałować. Tym bardziej że to na Twoje własne życzenie. Po cóż siedzisz w tych książkach i notatkach całe boże dnie? Jaką masz średnią? Pewnie za wysoką Za dużo sobie narzuciłaś, i tak naprawdę zupełnie bez sensu. Bo potem się nie liczy ile kto wysiedział. Liczy się ile kto z tego wyniósł. Napatrzyłam się na ludzi którzy kuli non stop, i ciągle uważali że to za mało. Zawsze miałam wrażenie że dużo gorzej łapali sens tych informacji niż ci, którzy przeczytali notatki pobieżnie przy śniadaniu, załapali najważniejsze rzeczy i dokładając do tego swoje przemyślenia, błyszczeli inteligencją. Wykładowcy też nie szanują ludzi którzy uczą się co do słowa, z morderczą dokładnością, nie zastanawiając się i nie wyrabiając swojego zdania na dany temat.
Słucham sobie wlaśnie Iry, więc i zacytuję "życie ma barwy i smak, porozglądaj się". Jak za oknem piękna pogoda i masz ochotę na spacer to wyjdź, zanim sobie przetłumaczysz że nie masz na to czasu. Ktoś Cię zaprosi na kawę/piwo/do kina, powiedz że pójdziesz z przyjemnością, jak wrócisz, to wtedy się będziesz martwić o wejściówkę na laborkach.
Można się zarzucić robotą jeśli się nie ma pomysłu na życie, ale Tobie to nie odpowiada, bo zauważyłaś że czegoś Ci brakuje. To już pierwszy krok. Teraz to zmień. Przynajmniej spróbuj. Wyjdzie Ci to tylko na dobre