Mąż chce się wyprowadzić...

[dezire]

co za buc

[Biedronilla]

Napisane przez Kropka129

Hejka dzwieczyny, wszystkie macie rację - tak robię z siebie ofiarę, jest gnojkiem wykorzystującym swoją władzą a ja patrzę w niego jak w obraz i czekam - i dostaję, co chwilę z każdej strony..

Kropka czy to znaczy że podjęłaś jakieś decyzje a propo (exa) mężusia ?

[kalincia]

Napisane przez cava

tak, byłabym wściekła jak bulterier (czytałaś choć fragmenty jej bloga? Mnie od samego czytania mało szlag nie trafił, jaki to obleśny typ z tego jej "jeszcze męża") i pewnie z wściekłości i bym dokuczyła , ale i sporo tej wściekłosci poszłoby w realne działania.
Nie czyłabym się w obowiązku być szlachetna wobec flamy która lazła do zonatego męzczyzny i zyje z nim choć ciagle nie ma rozwodu.
Jasne, ona lazła, a on biedak musiał ulegać. To co piszesz będzie tylko argumentem dla niego i dla niej, że dobrze zrobił odchodząc od zołzy. On już jej nie kocha, wszystko wytłumaczy na jej niekorzyść, a na korzyść tej, którą kocha.
Nie zgodziłabym się na rozwód za porozumieniem stron a ta się zgadza. Wielki błąd.
Czemu?, będzie spokojniej i szybciej.
Juz by płacił alimenty na dzieciaka, bo to nie jego łaska a obowiązek i nie trzeba mieć do tego rozwodu żeby sąd je przyznał i na dziecko i na zdradzona partnerkę. Powinien sam wiedzieć, że ma płacić na dziecko, palant, nie ojciec. Ale z żoną, to nie tak prosto. Musi udowodnić, że bardzo jej się pogorszyła sytuacja materialna.
A ta sie boi bo ten jej naopowiadał że "wiele może" Średnio sprawny prawnik w 5 minut udowodni ze owszem moze: wiele płacić bo związek rozpadł się ewidentnie z jego winy na co sa dowody w postaci Justynku
A kropce tej wściekłości właśnie brakuje- tłamsi ją w sobie, ukrywa, wypiera, nie umie jej poroduktywnie wykorzystać, żeby zawalczyć o dobro dziecka i własny byt, tylko schyliła kark i daje sobie skakać po głowie i to ubłoconymi kaloszami.
Niby dla dobra dziecka, ale to nigdy nie zostaje bez konsekwencji- tłamszenie uczuć. I to ona i jej dziecko za to zapłącą kiedyś, może chorobą, może zrujnowaną psychiką, może chorymi relacjami na lini matka-syn.

Poza tym, ja piszę że _ja_ bym tak zrobiła. a nie ze to najlepsze wyjście z sytuacji. Ale ja bym tak zrobiła, dla własnej satysfakcji, bo Bóg to jest miłosierny a człowiek to tylko człowiek.
A Justynka mnie wkurza i chętnie bym jej parę szpil wbiła i miała z tego radochę

Tak robi była, a oficjalnie wciąż żona mojego ukochanego. Jak myślisz, kto na tym wygrywa? Mój coraz częściej dziękuje bogu, że zdecydował o odejściu.

[cava]

Napisane przez kalincia

[/B]
Tak robi była, a oficjalnie wciąż żona mojego ukochanego. Jak myślisz, kto na tym wygrywa? Mój coraz częściej dziękuje bogu, że zdecydował o odejściu.

Czytałas jej bloga? ten watek?
uważasz że ten facet zasługuje na "spokojniej i szybciej"? Bo mam wrażenie że zwyczajnie przekładasz swoją sytuację i swoje życzenia jej rozwoju na sytuację kochanki męża Kropki.
Facet jest ewidentnie nie w porządku, to dlaczego rozwód ma być za porozumieniem stron skoro tego porozumienia nie ma?

Postaw sie w sytuacji Kropki i zony swojego ukochanego- Ty go kochasz a on z nową kobietą się przed Twoimi oczami prowadza i nowe gniazdko wije. Miło i bardzo w porządku, nie? Wcale byś się nie zdenerwowała, tylko pogalopowała po rozwód za porozumieniem stron.
Już to widzę.

[kalincia]

Napisane przez cava

Czytałas jej bloga? ten watek?
uważasz że ten facet zasługuje na "spokojniej i szybciej"? Bo mam wrażenie że zwyczajnie przekładasz swoją sytuację i swoje życzenia jej rozwoju na sytuację kochanki męża Kropki.
Facet jest ewidentnie nie w porządku, to dlaczego rozwód ma być za porozumieniem stron skoro tego porozumienia nie ma?

Postaw sie w sytuacji Kropki i zony swojego ukochanego- Ty go kochasz a on z nową kobietą się przed Twoimi oczami prowadza i nowe gniazdko wije. Miło i bardzo w porządku, nie? Wcale byś się nie zdenerwowała, tylko pogalopowała po rozwód za porozumieniem stron.
Już to widzę.

Ona zasługuje na"spokojniej i szybciej". Bloga nie czytałam, wątek tak, w całości. Pewnie, że patrzę przez pryzmat własnej sytuacji, masz rację. Tym bardziej, że w oczach żony mojego ukochanego, my też się prowadzamy i wijemy gniazdko. Chociaż o tym, że go kocha, jakoś żona przypomniała sobie dopiero, gdy facet odszedł.
Rozwód z porozumieniem stron pozwala po prostu uniknąć dodatkowych nerwów. A szarpanie się z nim i tak niczego na korzyść autorki nie zmieni. Chociaż może da jej jakąś satysfakcję, na zasadzie - niech ci nie będzie tak łatwo. Ale to marna satysfakcja. On i tak już ją zostawił, jest z inną, nie wróci. Mnie by od takiego robienia na złość chyba nie zrobiło się lepiej.

[cava]

Nie do końca masz rację że rozwód z orzeczeniem o winie nic jej nie da. Da- wymierne korzyści majątkowe, które w tej sytuacji są jej i dziecku bardzo potrzebne bo tatuś jak widać mało ma pzrzyzwoitości a za to przerośnięte mocno ego - co to on nie może i jakiej łaski nie robi i to wszystko mówi kobiecie którą zostawił z własnym małym dzieckiem - jak taki cudowny to czemu nie opiekuje się dzieckiem na co dzień tylko zostawił je z zoną a sam udaje wolnego amanta. Można odkochać się w żonie, ale w dziecku też można odkochać się na tyle żeby zostać dochodzącym tatusiem i z miejsca latać z fiutkiem gotowym do robienia nowych dzieciaków?

W tej sytuacji, gdzie była walka o poczęcie dziecka, dziecko jest małe i matka powinna się na nim skupić, bardzo by jej się to przydało mieć zapewnione bezpieczeństwo finansowe umożliwiające branie zwolnień, czy prace w mniejszym wymiarze godzin i z mojego punktu widzenia, po prostu jej się należy bo sama tego dziecka nie robiła a jednak to ona została z codziennymi obowiązkami macierzyńskimi.
Przydałaby się w tym wypadku moim zdaniem, sztywna regulacja widzen ojca z dzieckiem- bo mu swoją nagła tatusiowską nowo odkryta miłością od święta w głowie miesza a to moze miec bardzo złe skutki

[Kropka129]

Kalincia pewnie Cię zaskoczę - jestem już drugą żoną mojego męża
Nie zawsze w życiu jest tak pięknie i idealnie jakbyśmy tego chcieli - 6 lat temu byłam na Twoim miejscu... Miłość jak z bajki, zakochał się obiecywał miłość po grób, mówił, że tamta była zołzą, a ja w to uwierzyłam... Było cudownie, wierzyłam, że spotkałam miłość swojego życia, przecież każdy mógł się pomylić, nam miało się udać na 200%.
Dzisiaj wiem, że wina nigdy nie leży po jednej stronie... Teraz patrząc w przeszłość - wiem, że strasznie zraniłam tamtą kobietę, że znałam tylko jego wersję zdarzeń, chciałabym powiedzieć przepraszam... Weszłam w związek z nim, bo w pierwszym małżeństwie nie miał dzieci, bo chciałam wierzyć, że swoim zachowaniem nikogo nie skrzywdziłam... Dzisiaj wiem, że za wszystko w życiu trzeba zapłacić....

[kalincia]

Napisane przez Kropka129

Kalincia pewnie Cię zaskoczę - jestem już drugą żoną mojego męża
Nie zawsze w życiu jest tak pięknie i idealnie jakbyśmy tego chcieli - 6 lat temu byłam na Twoim miejscu... Miłość jak z bajki, zakochał się obiecywał miłość po grób, mówił, że tamta była zołzą, a ja w to uwierzyłam... Było cudownie, wierzyłam, że spotkałam miłość swojego życia, przecież każdy mógł się pomylić, nam miało się udać na 200%.
Dzisiaj wiem, że wina nigdy nie leży po jednej stronie... Teraz patrząc w przeszłość - wiem, że strasznie zraniłam tamtą kobietę, że znałam tylko jego wersję zdarzeń, chciałabym powiedzieć przepraszam... Weszłam w związek z nim, bo w pierwszym małżeństwie nie miał dzieci, bo chciałam wierzyć, że swoim zachowaniem nikogo nie skrzywdziłam... Dzisiaj wiem, że za wszystko w życiu trzeba zapłacić....

Przecież wiem, że wina nie leży nigdy tylko po jednej stronie. Ale nieudać się może każdy związek, ten pierwszy i ten drugi. Nie wierzę w "za wszystko trzeba płacić". Gdyby tak było, to licznym na tym świecie sk....synom nie żyłoby się często tak dobrze.

[poziomkowa76]

Napisane przez cava

poziomkowa 76

olaboga, olaboga.
Równowaga w przyrodzie musi być.

Mogłabyś uzasadnić ten punkt widzenia w odniesieniu do kontekstu wątku ?

[dezire]

Napisane przez cava

Nie do końca masz rację że rozwód z orzeczeniem o winie nic jej nie da. Da- wymierne korzyści majątkowe, które w tej sytuacji są jej i dziecku bardzo potrzebne bo tatuś jak widać mało ma pzrzyzwoitości a za to przerośnięte mocno ego - co to on nie może i jakiej łaski nie robi i to wszystko mówi kobiecie którą zostawił z własnym małym dzieckiem - jak taki cudowny to czemu nie opiekuje się dzieckiem na co dzień tylko zostawił je z zoną a sam udaje wolnego amanta. Można odkochać się w żonie, ale w dziecku też można odkochać się na tyle żeby zostać dochodzącym tatusiem i z miejsca latać z fiutkiem gotowym do robienia nowych dzieciaków?

W tej sytuacji, gdzie była walka o poczęcie dziecka, dziecko jest małe i matka powinna się na nim skupić, bardzo by jej się to przydało mieć zapewnione bezpieczeństwo finansowe umożliwiające branie zwolnień, czy prace w mniejszym wymiarze godzin i z mojego punktu widzenia, po prostu jej się należy bo sama tego dziecka nie robiła a jednak to ona została z codziennymi obowiązkami macierzyńskimi.
Przydałaby się w tym wypadku moim zdaniem, sztywna regulacja widzen ojca z dzieckiem- bo mu swoją nagła tatusiowską nowo odkryta miłością od święta w głowie miesza a to moze miec bardzo złe skutki

zgadzam sie.

[LUCRETIA82]

Napisane przez Kropka129

Długo nic nie dopisywałam, bo właściwie wszystkie swoje żale wylewam na blogu (www.kmkcz.bloog.pl), ale są nadal dni, że mam dosyć... Mój były wykańcza mnie tą swoją udawaną przyjaźnią, albo po prostu brakiem emocji, bo nie wiem jak to nazwać.... Przygnębiające jest to, że wtajemnicza mnie w swój nowy związek, mówiąc jak mu tam dobrze emocjonalnie, albo, że się spieszy, bo Justynka zemdlała, rzygać mi się chce, jak wiem, że od 2 lat prowadził podwójne życie, tam było miło, bez żadnych problemów, ze swoją głupią, pustą panną.. A tutaj ja, dziecko i narzekania... Jaki on jest słaby, jak łatwo wszedł w tamten układ, wierząc, że to jest prawdziwe, strasznie boli, że mnie już nikt nie pokocha, a ja ostatnie lata oddałam tylko jemu.... Teraz przypomniał sobie o dziecku, kocha je, ale na alimenty żałuje, szachuje mnie, straszy, że może wszystko... A ja nie mam siły z nim walczyć, upokarzać się w sądzie, wywlekać brudy na światło dzienne. Nie mam siły - chcę tylko ochronić mojego synka przed tamtą kobietą, nie mogę pozwolić na to, żeby miała wpływ na jego wychowanie..

boże co za człowiek!dziewczyno koncz to i zaczynaj nowe zycie bedzie ciezko ale dasz sobie rade bez tego ...nawet nie wiem jak go nazwać..

[beliczek]

Kropka, bądź dzielna!

Masz PW.

[Magda_]

Kropko postaraj się skupić uwagę na sobie(i dziecku)-na przyjemnościach, zainteresowaniach, planach. Nie zaprzątaj sobie głowy kolejnym smsem, zdjęciem na facebooku. Wiem, że to takie wszystko banalne i wtórne, w wielu wątkach powtarzane...i tak naprawdę trudne do zrobienia, ale da się! Tylko trzeba mocno chcieć, postarać się być konsekwentnym. Wiesz, że wyglądasz super, kupiłaś nową sukienkę? Nie myśl-nie zauważył. Stań przed lustrem, uśmiechnij się do siebie, wyjdź z koleżanką na kawę czy z dzieckiem na spacer. Podróż na "następne lotnisko"- nie proś, nie umawiaj sie na podwiezienie, a jak on zaproponuje- odmów (oczywiście jeśli jest rozsadna alternatywna do wykorzystania). POstaraj się małymi krokami zrywać zależność miedzy jego zachowaniem, a Twoim nastrojem. Nie wiem czy mąż jest wart Twojego zachodu...sądząc po opisach wydarzeń, mam podobne zdanie do dziewczyn, że niekoniecznie. On sobie żyje swoim "drugim życiem". Ty też powinnaś zacząć układać życie. Tylko od Ciebie, TWojego nastawienia zależy, jak będzie wyglądać następny tydzień! i następny...i kolejne.