wątpliwości- ślub przed seksem?

[Trzepotka]

Treść usunięta

[43f4c6e05089aac1c48e760c19dfc261ffa43875_658383801b065]

Treść usunięta

[KathyLeonia]

uważam że to jest kwestia bardzo indywidualna.
jedni chcą czekać, inni nie.
Ważne żeby oboje partnerów chciało tego samego.

[Limonka2738]

Napisane przez wlosomaniaczkaaa

Śmieszno-straszne-prawdziwe.

Tylko wiesz, niby lojalni, a często oszukują. Sama jednego kiedyś przetestowałam. Nie dał się wygonić z łóżka.

Wiesz, tak naprawdę najważniejsze, że kupują. A czy przestrzegają zasad co do joty to już mniej ich tak naprawdę obchodzi.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 19:21 ---------- Poprzedni post napisano o 19:20 ----------

[1=ce453443562697063682673 4dc4cc81c1d23e519_62b0fbf 266bee;89112045]"Cierp teraz i żyj w niepewności, a potem będzie nagroda (albo i nie)" to jest zasada bardzo uniwersalna i nie odnosi się tylko do religii.
Równie dobrze można to odnieść do obietnicy emerytury z ZUSu.[/QUOTE]Ty tak poważnie?

No wiele można powiedzieć o ZUSie i nie jestem jakąś wielką fanką.

Ale ZUS przynajmniej na 100% ISTNIEJE.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[71253839b04673f7804766e160d807ea33c37805_6578f4849ccb9]

Napisane przez Limonka2738

Ale są pewne sprawy, które regulują dogmaty.

Nie słyszałaś o soborach, prawie kanonicznym itd.?

Przecież nawet ksiądz nie może sobie tak o interpretować jak chce.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

O dogmatach wiary slyszalam.m no ale to takie twierdzenia o wierze- np. Niepokalane poczęcie, Wniebowzięcie Maryi i ten najbardziej znany- o nieomylności papieża, ale dogmatów o takich konkretach nt życiea seksualnego jak wyzej to nie znałam. To w prawie kanonicznym można by znaleźć?

Ale przyznaję - nie wgłębiałam się jakiś pozalekcyjnie w wiedzę o katolicyzmie, a od wielu lat jestem niepraktykująca katoliczką, więc nie słyszę co księża mówią. Nauk przedmałżeńskich też nie odprawiłam,bo słyszalam, że na takowych różne bzdury tego typu można usłyszeć.
Ale to zależy kto te "nauki" głosi i wymyślą.

---------- Dopisano o 19:37 ---------- Poprzedni post napisano o 19:34 ----------

Napisane przez Caudofemoralis

Z Katechizmu Kościoła Katolickiego, który zawiera podobno jedyną właściwą interpretację Pisma Świętego i naukę apostolską. On obowiązuje z założenia każdego katolika:

KKK 2366: Płodność jest darem, celem małżeństwa, ponieważ miłość małżeńska ze swojej natury zmierza do tego, by być płodną. Dziecko nie przychodzi z zewnątrz jako dodane do wzajemnej miłości małżonków; wyłania się w samym centrum tego wzajemnego daru, którego jest owocem i wypełnieniem. Dlatego Kościół, który "opowiada się za życiem", naucza, że "każdy akt małżeński powinien pozostać sam przez się otwarty na przekazywanie życia ludzkiego"

Dzięki za źródło!

[hattivatti]

Ktoś wspomniał wcześniej o protestantach. Sama jestem katoliczką, ale mam protestantów wśród znajomych i u nich - choć wiele zależy od odłamu, a jest ich mnóstwo - jest to zdecydowanie bardziej liberalna kwestia. Generalnie działa to trochę na zasadzie "jeśli nie uważasz czegoś za grzech, to nie jest to grzechem" i w imię powyższego akceptowalna jest nie tylko antykoncepcja, ale nawet aborcja. Katolicyzm pod tym względem bardziej stosuje się do biblijnej zasady "niech wasza mowa będzie tak-tak i nie-nie".

Osobiście nie czekałam z seksem do ślubu (w sensie miałam takie plany, ale niestety słabość zwyciężyła) i uważam to za swój błąd. To nie był odpowiedni mężczyzna i bardzo szybko się o tym przekonałam, nie wspominając już o tym, że jak mnie kopnął po tym wszystkim w tyłek, to zastanawiałam się, czy przypadkiem nie jestem w ciąży, i nawet rozważałam ewentualną aborcję (możecie wylewać na mnie wiadro pomyj za hipokryzję). Od tamtej pory postanowiłam sobie, że nie chcę już tego nigdy więcej przechodzić, i że jeśli mam uprawiać seks, to tylko ze swoim mężem. Można więc powiedzieć, że u mnie czekanie z seksem do ślubu jest niejako "z odzysku".

Z tym, że ja raczej nie chciałabym się wiązać z osobą niewierzącą lub posiadającą skrajnie odmienne poglądy od moich. Wolałabym wyjść również za katolika, bo zgodność poglądów i podobne spojrzenie na małżeństwo pozwala jednak uniknąć wielu zgrzytów.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez hattivatti

Osobiście nie czekałam z seksem do ślubu (w sensie miałam takie plany, ale niestety słabość zwyciężyła) i uważam to za swój błąd. To nie był odpowiedni mężczyzna i bardzo szybko się o tym przekonałam, nie wspominając już o tym, że jak mnie kopnął po tym wszystkim w tyłek, to zastanawiałam się, czy przypadkiem nie jestem w ciąży, i nawet rozważałam ewentualną aborcję (możecie wylewać na mnie wiadro pomyj za hipokryzję). Od tamtej pory postanowiłam sobie, że nie chcę już tego nigdy więcej przechodzić, i że jeśli mam uprawiać seks, to tylko ze swoim mężem. Można więc powiedzieć, że u mnie czekanie z seksem do ślubu jest niejako "z odzysku".

Tzn. uważasz, że jeśli z tamtym poczekałabyś do ślubu, to nie kąpnąłby cię w d. i nie miałabyś tych wszystkich problemów, które wystąpiły?

[07f49d5297ed442eaa63bdc5e3365630f1fe1bde_620d9001ec3ce]

Protestanci uważają aborcję za grzech, skąd taki pomysł, że nie?? Antykoncepcja owszem, ale taka, która nie zaszkodzi jeśli dojdzie do zapłodnienia- czyli np. Spirala miedziana odpada, bo jesli dojdzie do zapłodnienia to jej dalsze działanie polega na uniemożliwieniu zagnieżdżenia się zapłodnionej komórki jajowej.

Wysłane z mojego SM-G780G przy użyciu Tapatalka

[hattivatti]

Libeth, nie.

PrincessMadeleine, moi znajomi tłumaczyli to tak, że podjęcie decyzji o aborcji jest bolesne i trudne, i nie powinno się takiej osoby dodatkowo dołować niepotrzebnymi komentarzami, nawet jeśli jest w tej samej wspólnocie. Czyli "to niby zabijanie, ale sama wiesz, co jest dla ciebie najlepsze. Jezus by to zrozumiał i tego nie potępił. Nie tak jak katolicy".

[Hermiona83]

Ale po mogło zależeć od prywatnych poglądów tych znajomych, a nie od ich wiary. Zwłaszcza że nie ma czegoś takiego jak "protestantyzm", tylko jest dużo różnych jego opcji.

No i tak - jeśli facet ma się okazać nieodpowiednim d..., to się okaże, nieważne, czy jest chłopakiem, czy mężem.

[hattivatti]

Hermiona83, no jak już ktoś miesza do rozmowy Jezusa i z całym przekonaniem tłumaczy, co On by zrobił, jednocześnie nadając całości ton "my protestanci vs. wy katolicy", to już nie jest dyskusja o prywatnych poglądach. Ale tak, zdaję sobie sprawę z tego, że odłamów protestantyzmu jest mnóstwo i pewnie wiele zależy też od lidera danej wspólnoty. Napisałam jedynie o tym, jak tę kwestię tłumaczyli mi znajomi.

[Overcooked]

Napisane przez hattivatti

Libeth, nie.

No to czego konkretnie w tym seksie żałujesz i czemu akurat wspólny seks uważasz za błąd którego nie chcesz powtórzyć, a nie inne czynności jak np. wspólne wyjazdy na wakacje, wspólne mieszkanie, wspólne odwiedzanie rodziny tej "niewłaściwej" osoby?

Jakie konkretne korzyści w porównaniu do poprzedniej sytuacji daje powstrzymywanie się od seksu skoro teraz przyznajesz że celibat wcale nie zapobiega "kopnięciu w tyłek"?

[hattivatti]

Uważam to za błąd, bo:
a) było to niezgodne z wyznawanymi przeze mnie wartościami, więc postępowałam wbrew sobie,
b) i tak nie uchroniło mnie to przed kopnięciem w tyłek, więc gdybym się na seks nie zdecydowała, mogłabym przeżyć swój pierwszy raz z kimś, kto bardziej na to zasługiwał i został moim mężem.

[Overcooked]

Napisane przez hattivatti

Uważam to za błąd, bo:
a) było to niezgodne z wyznawanymi przeze mnie wartościami, więc postępowałam wbrew sobie,
b) i tak nie uchroniło mnie to przed kopnięciem w tyłek, więc gdybym się na seks nie zdecydowała, mogłabym przeżyć swój pierwszy raz z kimś, kto bardziej na to zasługiwał i został moim mężem.

Gdybyś napisała sam punkt a to spoko, twoje zabawki . Ale w punkcie b) serio nie widzisz obrzydliwości w konstrukcie "zasługiwania" na seks? Robienia z naturalnej fizjologicznej potrzeby i czegoś przyjemnego jakieś nagrody za dobre sprawowanie? Niemal chłodne handlowanie - jestem na coś coś gotowa fizycznie i psychiczne, mam ochotę, mam warunki - ale facet nie zasłużył podpisaniem umowy więc będę powstrzymywać się 3 lata aż to zrobi.

[hattivatti]

Nie wiem, jakim cudem wyciągnęłaś z mojej wypowiedzi właśnie takie wnioski. Nie, tutaj nie chodzi o transakcję handlową. Chodzi o przeżycie swojego pierwszego razu z mężczyzną, z którym chcesz być już na zawsze, z którym pragniesz założyć rodzinę i który tak bardzo pragnie tego samego z Tobą, że złożył wcześniej przysięgę przed Bogiem. Wyrzekanie się wcześniejszych kontaktów seksualnych dla tej jednej jedynej osoby posiada wartość samą w sobie.

[this_witch]

Napisane przez hattivatti

Nie wiem, jakim cudem wyciągnęłaś z mojej wypowiedzi właśnie takie wnioski. Nie, tutaj nie chodzi o transakcję handlową. Chodzi o przeżycie swojego pierwszego razu z mężczyzną, z którym chcesz być już na zawsze, z którym pragniesz założyć rodzinę i który tak bardzo pragnie tego samego z Tobą, że złożył wcześniej przysięgę przed Bogiem. Wyrzekanie się wcześniejszych kontaktów seksualnych dla tej jednej jedynej osoby posiada wartość samą w sobie.

Wartość dla mnie kojarzy się z jakimś zyskiem, a jaki z tego zysk, że ktoś się nie uprawiał seksu? Wręcz przeciwnie, jest to pewna strata, rezygnacja z miłej i przyjemnie części życia, w końcu nie wiesz czy tego swojego męża poznasz dziś czy za 10 lat.
Źle mi się kojarzy takie wartościowanie ludzi poprzez ich doświadczenia seksualne...

Sent from my SM-G996B using Tapatalk

[hattivatti]

Dla Ciebie wartość kojarzy się z zyskiem, a dla mnie z cnotą (rozumianą jako efekt pracy nad sobą, a nie dziewictwem, bo zaraz ktoś gotów byłby się do tego odnieść).

I tak, dla mnie umiejętność powstrzymania się od przyjemności w imię wyższego dobra jest pożądaną cechą charakteru u partnera. I o ile nie jestem na tyle naiwna, by wierzyć, iż wstrzemięźliwość seksualna jest tutaj jakimkolwiek gwarantem, o tyle przypuszczam, że klientami agencji towarzyskich nie są żonaci katolicy, którzy wierzą i praktykują (a więc mam tu na myśli takich, którzy rzeczywiście stosują się do zasad swojej religii i uznają seks tylko z żoną).

[Overcooked]

Napisane przez hattivatti

Nie wiem, jakim cudem wyciągnęłaś z mojej wypowiedzi właśnie takie wnioski. Nie, tutaj nie chodzi o transakcję handlową. Chodzi o przeżycie swojego pierwszego razu z mężczyzną, z którym chcesz być już na zawsze, z którym pragniesz założyć rodzinę i który tak bardzo pragnie tego samego z Tobą, że złożył wcześniej przysięgę przed Bogiem. Wyrzekanie się wcześniejszych kontaktów seksualnych dla tej jednej jedynej osoby posiada wartość samą w sobie.

No nie, wartość może posiadać dla ciebie lub dla tego potencjalnego męża jeśli ma identyczne poglądy, a nie "samą w sobie". Dla mnie "wyrzekanie się" z czegoś co samemu chciałoby się robić nie dla siebie z powodów wewnętrznych - ale jak piszesz dla drugiej "jednej jedynej osoby" żeby dostąpiła zaszczytu mimo że nie ma gwarancji że kiedykolwiek się taką spotka w swoim życiu - nie jest w żadnym stopniu pozytywną wartością.

Już nie mówiąc podporządkowanie kilkunastu lat życia kiedy ma się świadomość śmierci w wypadkach/chorobach i "unieważnień kościelnych" małżeństw też jakoś nie przekonuje mnie do "wartości" takiego wymuszonego celibatu skoro to całkowicie naturalne że życie toczy się inaczej niż scenariusz zakłada.

A już wisienka na torcie to że pisząc o "wartości samej w sobie" z automatu tworzysz antagonizm gdzie inni nie są "wartościowi" pod tym względem. Nie da się mieć ciastka i zjeść ciastka.


edit no tak wierzący to nie zgrzeszy xdxdxdxd a statystyki najbardziej hardkorowych porno z regionów najbardziej konserwatywnych to tak z przypadku całkiem, gdzie tam katolika będzie pociągać ktoś inny niż żona xd już nie mówiąc gdzie tam ksiądz - jak nic wierzący i super praktykujący katolik będzie np. pedofilem, no praktycznie niewykonalne

[this_witch]

Napisane przez hattivatti

I tak, dla mnie umiejętność powstrzymania się od przyjemności w imię wyższego dobra jest pożądaną cechą charakteru u partnera. I o ile nie jestem na tyle naiwna, by wierzyć, iż wstrzemięźliwość seksualna jest tutaj jakimkolwiek gwarantem, o tyle przypuszczam, że klientami agencji towarzyskich nie są żonaci katolicy, którzy wierzą i praktykują (a więc mam tu na myśli takich, którzy rzeczywiście stosują się do zasad swojej religii i uznają seks tylko z żoną).

Sugerujesz, że osoby niewierzące nie mają zasad moralnych i nie powstrzymają się przed zdradą? Ja np nie zdradzam kiedy jestem w związku, bo jak kogoś kocham to nie chcę go skrzywdzić i po prostu preferuje monogamiczne związki, a nie dlatego że to "grzech".

Sent from my SM-G996B using Tapatalk

[NocnaWiedma]

Napisane przez hattivatti

I tak, dla mnie umiejętność powstrzymania się od przyjemności w imię wyższego dobra jest pożądaną cechą charakteru u partnera. I o ile nie jestem na tyle naiwna, by wierzyć, iż wstrzemięźliwość seksualna jest tutaj jakimkolwiek gwarantem, o tyle przypuszczam, że klientami agencji towarzyskich nie są żonaci katolicy, którzy wierzą i praktykują (a więc mam tu na myśli takich, którzy rzeczywiście stosują się do zasad swojej religii i uznają seks tylko z żoną).

Ja jednak podejrzewała bym bardziej o korzystanie z tego typu usług żonatych katolików. Wydaje mi się, że ktoś kto by kneblował swoje potrzeby, w końcu gdzieś musiał by je jednak zrealizować.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[hattivatti]

Overcooked, masz strasznie irytujący, agresywny styl wypowiedzi, a w dodatku dopowiadasz sobie rzeczy, których nigdzie nie napisałam.

Powtórzę się: tak, dla mnie wstrzemięźliwość jest wartością, ale oceniam tutaj cechę, a nie ludzi. I myślę, że umiejętność odmówienia sobie seksu w imię dobra drugiej osoby (kiedy np. kobieta jest w połogu) jest czymś pozytywnym, a bardzo trudno wykształcić taką cechę u kogoś, kto przez lata podchodził do sprawy na zasadzie "Jak żona mi nie da, to zjem na mieście".

Nigdzie przy tym nie napisałam, że wierzący nie zgrzeszy i zgrzeszyć nie może. Na pewno jednak inaczej będzie oceniał ten grzech z moralnego punktu widzenia (o ile rzeczywiście wierzy, a nie tylko chodzi co niedzielę do kościoła, bo co sąsiedzi powiedzą).

[Gravitsappa]

Napisane przez hattivatti

Nigdzie przy tym nie napisałam, że wierzący nie zgrzeszy i zgrzeszyć nie może. Na pewno jednak inaczej będzie oceniał ten grzech z moralnego punktu widzenia (o ile rzeczywiście wierzy, a nie tylko chodzi co niedzielę do kościoła, bo co sąsiedzi powiedzą).

No ale co za różnica, jak oceni? To coś zmienia, że po każdym razie u prostytutki będzie się bił w piersi, bo o ja biedny grzeszny?

[Overcooked]

Napisane przez hattivatti

Overcooked, masz strasznie irytujący, agresywny styl wypowiedzi, a w dodatku dopowiadasz sobie rzeczy, których nigdzie nie napisałam.

Powtórzę się: tak, dla mnie wstrzemięźliwość jest wartością, ale oceniam tutaj cechę, a nie ludzi. I myślę, że umiejętność odmówienia sobie seksu w imię dobra drugiej osoby (kiedy np. kobieta jest w połogu) jest czymś pozytywnym, a bardzo trudno wykształcić taką cechę u kogoś, kto przez lata podchodził do sprawy na zasadzie "Jak żona mi nie da, to zjem na mieście".

Nigdzie przy tym nie napisałam, że wierzący nie zgrzeszy i zgrzeszyć nie może. Na pewno jednak inaczej będzie oceniał ten grzech z moralnego punktu widzenia (o ile rzeczywiście wierzy, a nie tylko chodzi co niedzielę do kościoła, bo co sąsiedzi powiedzą).

Ale jakie powstrzymywanie się w imię dobra kobiety w połogu? Przecież ty mówisz o ćwiczeniu celibatu przez lata w imię połechtania ego osoby która sobie spokojnie żyje nie wiedząc nawet o twoim istnieniu a będzie przyszłym małżonkiem który nawet o to ciebie nie prosił "Ocenianie cechy a nie osoby" to pusty frazes, kalka z "oceniam grzech a nie grzesznika" - ewidentnie oceniasz osobę bo oceniasz istotny fragment jej życia a nie "cechę" typu "wolę ogórkową od pomidorowej", oceniasz "wartość" jeszcze dopisując wielkie słowa jak "samą w sobie" oraz przedstawiając innych jako karykatury - to że ktoś nie uznaje celibatu za wartość nie oznacza że sobie latami wyznaje zasadę zdradzania z czym ty w ogóle do ludzi wychodzisz

[this_witch]

Napisane przez hattivatti

Overcooked, masz strasznie irytujący, agresywny styl wypowiedzi, a w dodatku dopowiadasz sobie rzeczy, których nigdzie nie napisałam.



Powtórzę się: tak, dla mnie wstrzemięźliwość jest wartością, ale oceniam tutaj cechę, a nie ludzi. I myślę, że umiejętność odmówienia sobie seksu w imię dobra drugiej osoby (kiedy np. kobieta jest w połogu) jest czymś pozytywnym, a bardzo trudno wykształcić taką cechę u kogoś, kto przez lata podchodził do sprawy na zasadzie "Jak żona mi nie da, to zjem na mieście".



Nigdzie przy tym nie napisałam, że wierzący nie zgrzeszy i zgrzeszyć nie może. Na pewno jednak inaczej będzie oceniał ten grzech z moralnego punktu widzenia (o ile rzeczywiście wierzy, a nie tylko chodzi co niedzielę do kościoła, bo co sąsiedzi powiedzą).

Tylko, że błędnie zakładasz, że ktoś niewierzący nie będzie czuł moralnych oporów przed zdradą. Nie rozumiem połączenia między seksem przedmałżeńskim, a wstrzemięźliwością kiedy zachodzi taka potrzeba (np w połogu) to są zupełnie inne sytuacje, nieczekanie do ślubu nie przekłada się automatycznie na zupełnie luźne podejście do seksu i przyzwolenie na krzywdzenie partnera zdradą.

Sent from my SM-G996B using Tapatalk

[chacaos]

Napisane przez hattivatti

I o ile nie jestem na tyle naiwna, by wierzyć, iż wstrzemięźliwość seksualna jest tutaj jakimkolwiek gwarantem, o tyle przypuszczam, że klientami agencji towarzyskich nie są żonaci katolicy, którzy wierzą i praktykują (a więc mam tu na myśli takich, którzy rzeczywiście stosują się do zasad swojej religii i uznają seks tylko z żoną).

Nie łudź się.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Zesp%C...y_i_ladacznicy

Napisane przez hattivatti

I myślę, że umiejętność odmówienia sobie seksu w imię dobra drugiej osoby (kiedy np. kobieta jest w połogu) jest czymś pozytywnym, a bardzo trudno wykształcić taką cechę u kogoś, kto przez lata podchodził do sprawy na zasadzie "Jak żona mi nie da, to zjem na mieście".

Ale uprawianie seksu/wstrzemięźliwość to nie jest żadna cecha osobowościowa. Można mieć w życiu okresy ogromnej aktywności seksualnej przeplatane długimi ,,postami'', można mieć bardzo często ochotę na seks w jednych warunkach i zero ochoty w innych (jak np. właśnie połóg, gdzie na mężczyznę spada często dużo nowych obowiązków), można zdradzić w jednym związku, a nie zdradzać w kolejnych, można rozumieć, że partnerka obecnie nie będzie uprawiać seksu i rozładować napięcie samemu zamiast szukać innej. Ludzie to nie nakręcane zabawki, pojedyncza akcja nie determinuje wszystkich kolejnych - facet, który miał kilka partnerek nie jest skazany na ciągłe szukanie nowych wrażeń, a facet, który czekał do ślubu niekoniecznie musi okazać się takim ekstremalnym monogamistą, za jakiego się uważał.

Bardzo chciałabym się dowiedzieć, jaką wartość ludzie widzą w odmawianiu sobie czegoś tak wpisanego w ich naturę jak seks (,,wartość sama w sobie'' mnie nie przekonuje), szczególnie gdy robi się to dla jakiegoś przyszłego nieznanego jeszcze partnera, a nie konkretnej osoby. Niestety Twoje argumenty nie mają żadnego podparcia we współczesnej wiedzy o seksuologii człowieka, tylko opierają się na jakimś ,,wydaje mi się'' i ,,kojarzy mi się''.

[this_witch]

Swoją drogą, to smutne, że wychodzi na to, że katolików przed zdradą powstrzymuje egoistyczny strach o życie po śmierci, a nie np empatia wobec drugiej osoby. Ja uważam, że jak najbardziej można być wiernym i lojalnym bez bata nad sobą.

Sent from my SM-G996B using Tapatalk

[chacaos]

Napisane przez this_witch

Nie rozumiem połączenia między seksem przedmałżeńskim, a wstrzemięźliwością kiedy zachodzi taka potrzeba (np w połogu) to są zupełnie inne sytuacje, nieczekanie do ślubu nie przekłada się automatycznie na zupełnie luźne podejście do seksu i przyzwolenie na krzywdzenie partnera zdradą.

Osoba, z którą tworzy się wieloletni oparty na uczuciach związek, z którą ma się wspólne życie, z którą przeszło się przez gorsze i lepsze momenty to zupełnie inna liga niż jakieś bajania o idealnym, nieskalanym partnerze, dla którego się popełnia te wszystkie wyrzeczenia. No ale jak ktoś chce, to może nadmuchiwać swój balon z oczekiwaniami, których prawie nikt nie będzie w stanie spełnić i przekonywać samą siebie, że jest w tym jakiś sens, podczas gdy inni zaryzykują i będą wchodzić w szczęśliwe relacje i zakładać rodziny bez poświęceń tego kalibru.

[tinkerver2]

No kurde bo ja mam teraz dylemat.
Ja nie czekałam do ślubu i byłam dość aktywna seksualnie. Mój facet PRAWIE do ślubu doczekał. Prawie, bo uprawialiśmy seks z tydzień po poznaniu się, ale koniec końców byłam jego pierwszą partnerką i wzięliśmy ślub xd
No i teraz tak: czy mój mąż był wartościowy, bo zachował "wianek" dla mnie? Czy ja jestem bezwartościowa, bo nie trzymałam dla niego dziewictwa? Czy to grzech, skoro na koniec wzięliśmy ślub? Dlaczego nie czuje się wyróżniona i wyjątkowa, skoro ktoś dla mnie nie stukał innych lasek?

Wysłane z mojego moto g(8) power przy użyciu Tapatalka

[f4dc90dff2e2b615c19266a8122ebdaa1aaf3285_639bb50290b9a]

Napisane przez chacaos

Osoba, z którą tworzy się wieloletni oparty na uczuciach związek, z którą ma się wspólne życie, z którą przeszło się przez gorsze i lepsze momenty to zupełnie inna liga niż jakieś bajania o idealnym, nieskalanym partnerze, dla którego się popełnia te wszystkie wyrzeczenia. No ale jak ktoś chce, to może nadmuchiwać swój balon z oczekiwaniami, których prawie nikt nie będzie w stanie spełnić i przekonywać samą siebie, że jest w tym jakiś sens, podczas gdy inni zaryzykują i będą wchodzić w szczęśliwe relacje i zakładać rodziny bez poświęceń tego kalibru.

Czyli wychodzi na to że nie ma szczęśliwych związków dwójki katolików? Wszyscy udają? Ja pomimo tego że za katoliczkę się nie uważam to również myślę że oceny w tym wątku idą za daleko. Nie wiem skąd w niektórych takie wewnętrzne przyzwolenie na to aby oceniać czyjś styl życia i cudze wybory. Analogicznie gdyby katoliczka zaczęła prawić morały na temat tego jaka to singielka będzie nieszczęśliwa na starość bez dziecka i męża to głosów oburzenia i krytyki nie dałoby się zliczyć. Gdy katolik mówi o swoich poglądach dziwnym trafem można się o nich wypowiadać bardzo krytycznie a nawet oceniać w imię jakiejś dziwnej troski o obcych ludzi dokładnie tych samych którym mówi się wprost "wara od mojego życia". Dla mnie jest to rodzaj hipokryzji.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[this_witch]

[1=f4dc90dff2e2b615c19266a 8122ebdaa1aaf3285_639bb50 290b9a;89115936]Czyli wychodzi na to że nie ma szczęśliwych związków dwójki katolików? Wszyscy udają? Ja pomimo tego że za katoliczkę się nie uważam to również myślę że oceny w tym wątku idą za daleko. Nie wiem skąd w niektórych takie wewnętrzne przyzwolenie na to aby oceniać czyjś styl życia i cudze wybory. Analogicznie gdyby katoliczka zaczęła prawić morały na temat tego jaka to singielka będzie nieszczęśliwa na starość bez dziecka i męża to głosów oburzenia i krytyki nie dałoby się zliczyć. Gdy katolik mówi o swoich poglądach dziwnym trafem można się o nich wypowiadać bardzo krytycznie a nawet oceniać w imię jakiejś dziwnej troski o obcych ludzi dokładnie tych samych którym mówi się wprost "wara od mojego życia". Dla mnie jest to rodzaj hipokryzji.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]

Ja odbieram ten wątek (ostatnie posty) zupełnie odwrotnie, to hativatti patrzy na ludzi z góry, z przekonaniem, że tylko praktykujący katolicy są w stanie wytrwać w związku bez zdrad. Moim zdaniem to zależy od tego kto jakim jest człowiekiem, a nie w co wierzy i jakie ma doświadczenia seksualne w przeszłości.

Sent from my SM-G996B using Tapatalk