Mam "prawko", a strasznie boję się jeździć! :(

[pani z herbata]

nie wiem czy w Pl sie instruktor zgodzi ale w Irlandii instruktor moze jezdzic z Toba Twoim samochodem. wiec tak sobie mysle ze jezeli da rade to popros instruktora zeby pojezdzil moze ze 3 razy z Toba zebys oswoila sie ze swoim samochodem. a bedac z kims innym a nie z TZtem moze nie bedzie to takie stresujace i sie przelamiesz w koncu

[gwiazdeczka84]

Napisane przez pani z herbata

nie wiem czy w Pl sie instruktor zgodzi ale w Irlandii instruktor moze jezdzic z Toba Twoim samochodem. wiec tak sobie mysle ze jezeli da rade to popros instruktora zeby pojezdzil moze ze 3 razy z Toba zebys oswoila sie ze swoim samochodem. a bedac z kims innym a nie z TZtem moze nie bedzie to takie stresujace i sie przelamiesz w koncu

Nie jestem pewna, czy to bylo do mnie, ale ja juz skonczylam kurs i mam prawko teraz po prostu ucze sie jezdzic od nowa innym samochodem

[Ika1981]

Witajcie!
Mam dobrą wiadomość dla wszystkiech Pań mających prawko i nie jeżdzących.
Moje prawo jazdy przeleżało 9 lat w szufladzie.
Strasznie bałam się jeździć a im dłużej nie wsiadałam za kółko tym było gorzej. Pogodziłam sie z rolą pasażera i uznałam że tak już zostanie a jeżdzenie autobusami też nie jest takie złe
W firmie mojego narzeczonego jest kilka aut ale ja wymigiwałam sie ciągle tym że są one dla mnie za duże (mam 154cm wzrostu) i że nie dam rady.
Ku mojemu zdziwieniu na ostatnie urodziny dostałam mały zgrabny samochodzik VW Lupo. Moje wymówki straciły sens
Do tego dostałam kilka jazd z "L" a potem z instruktorem moim samochodzikem.
Najpierw strasznie się stawiałam ale zobaczyłam że mam obok siebie profesjonalistę który cierpliwie i spokojnie wszystko łumaczył.
Jeżdzę już kilka tygodni i jest super!!!
Głowa do góry!!!
Ja też myślałam że już nigdy nie będę prowadzić
Pamiętajcie tylko żeby uczył was profesjonalista a nie chłopak, brat czy ojciec bo to zwykle kończy się niepotrzebnymi nerwami. Do obcej osoby ma się dystans i wtedy jest łatwiej!!!
POWODZENIA!

[pani_sylwia]

Ika 1981 to super ,ja też zaczęłam jeździć po wielu latach(17)ale zrobiłam mały błąd -zaczęłam najpierw jeździć z mężem i to była katastrofa bo non stop się darł ,więc się wkurzyłam i zaczęłam jeździć sama i jakoś mi to wychodzi nie najgorzej.
Będzie jeszcze lepiej ,grunt to się nie poddawać

[lilka0685]

Tak czytam i pocieszam się, że może i ja w końcu sie przełamię i zacznę jeździć. Prawo jazdy mam od 6 lat, a jeździłam może z 5 razy i to dawno temu. Po przygodzie jak drasnęłam kołpaka jakiemuś panu więcej nie wsiadłam za kierownicę. Tata, który jechał ze mną zachował sie wspaniale, bo nie krzyczał kiedy ja zalałam się łzami tylko pochwalił że wyhamowałam i sie nic wielkiego nie stało i nawet kazał dojechać do domu. Potem długo tłumaczył mi, że to się zdarza, samochód rzecz nabyta i jego mogę poobdzierać bylebym jeździła, ale uraz został. Potem wyjechałam na studia i tak sie skończyła przygoda. No i teraz mój TŻ namawia mnie żebym znowu spróbowała. Wzięłam już jazdy z instruktorem , ale nadal jestem przerażona bo jeżdżę w dużym mieście a pochodzę z małego i mnie ono przeraża, ale zrobię wszystko żeby tak jak Wy się przełamać i jeździć. Przychodzi mi to z trudem, budzę się w nocy, nie mogę spać, chodzę zestresowana, ale muszę to zrobić, bo już mam dość głupich spojrzeń rodziny, tym bardziej, że chciałabym jeździć. Będę pisać o moich dokonaniach. Póki co przed mną kolejne jazdy "L" i pomoc wyrozumiałego TŻ. Sorki za taki długaśny wpis, ale musiałam się wyżalić. Pozdrowionka dla Was

[iwONKA595]

ja w przeciagu 10 lat siedzialam za kierownica moze ze 30 razy, kocham jezdzic ale troche sie obawialam. az wreszcie dostalam prace gdzie do wyboru bylo albo prawie 2 godz autobusem albo 15min autem no i zadzialalo. kupilam autko i zaczelam od razu jezdzic do pracy. i jest super!!!teraz nie wysiadam prawie z niego nawet do sklepu oddalonego o 5min piechota- jezdze.
i jedyne czego zaluje to ze nie przemoglam sie wczesniej. pamietam jak jezdzilam kiedys do kogos autem to na niczym sie nie moglam skupic bo caly czas myslalam ze nusze wrocic samochodem do domu a teraz luz, zero stresu!!!
dziewczyny szkoda zycia na autobusy, trzeba sie przemoc te pierwsze kilka razy wsiadac i jechac. a musze dodac ze myslalam ze nie nadejdzie taka chwila ze znowu wsiade bo skasowalam auto siostrze i potem sie juz balam jezdzic. ale jakos poszlo.
zycze powodzenia i odwagi! ;-))

[klaudi83]

ja zgadzam sie z tym ze po prostu trzeba sie przemoc i zaczac jezdzic, bo im dluzsze przerwy tym pozniej wiekszy stres, poza tym trening czyni mistrza, trzeba jezdzic jak najwiecej zeby nabrac doswiadczenia i pozbyc sie strachu. poza tym jest cos w tym, ze naprawde zaczyna sie jezdzic jak ma sie wlasne autko. jezdzenia z tata lub chłopakiem tez nie polecam jakos szczegolnie, chyba ze sa to spokojni i cierpliwi ludzie moj tatulek niestety do takich nie nalezy. na poczatku jak z nim jezdzilam to czepial sie wszystkiego, ciagle mial jakies uwagi, jak cos bym zrobila nie tak to od razu krzyk... nie raz konczylo sie łzami albo kłotnia, zjezdzaniem na pobocze i wysiadaniem przeze mnie z auta. zniechecil mnie w jakims stopniu do jezdzenia, sprawil ze stracilam wiare w siebie, mialam momenty ze myslalam ze w zyciu sie nie naucze dobrze jezdzic, ze jakas ofiara ze mnie itp. pzrestrzegam was dziewczyny - nie wolno tak myslec, wszystkiego sie mozna nauczyc, tylko trzeba cwiczyc, poprobowac najpierw na wiejskich malo uczeszczanych drogach, placykach, pozniej w miescie, zawsze mozna wykupic pare lekcji u instruktora, to zaden wstyd. teraz mam sliczne malutkie autko w ktorym jestem zakochana no i prace do ktorej nie chcialoby mi sie chodzic pieszo w jedna strone pol godziny ( wiem wiem jestem leniem) a przez to duza motywacje do jezdzenia i jezdze, czasami jeszcze z tata, jakos go ostatnio troche wytresowalam i jest spokojny wiec dziewczyny nie poddawac sie tylko jezdzic!!

[Brook]

zrobilam prawko rok temu ani razu jeszcze nie pojechalam sama na miasto jezdze jedynie w pobliskiej okolicy gdzie znam na pamiec kto ma pierwszenstwo nie umiem sie przemoc

ewka mnk. a jak z toba przemoglas sie juz?

[isa666]

Ostatni raz zaglądałam tu chyba z rok temu Niestety nic się nie zmieniło, nadal nie jeżdżę
W lutym tego roku jadąc z uczelni z tatą(od prowadził) mieliśmy wypadek, byłam w takim szoku, że powiedziałam, że nigdy więcej nie wsiądę do auta nawet jako pasażer Mimo iż wypadek nie był poważny, ale auto poszło i tak do kasacji a kupiliśmy nowe - Forda Eskorta.
Kiedy zobaczyłam nowe autko postanowiłam, że jednak może to dobry moment żeby się przemóc wreszcie, tymbardziej, że ten samochód ma wspomaganie

1 raz już nim jechałam(jakieś 2 km do koleżanki z tatą na pasażera) i nawet łatwo się go prowadziło, mimo wypadku postanowiłam, że nowym autkiem będę jeździć tylko czekałam aż zrobi się ciepło i sucho na drogach i kiedy już miałam się brać za naukę....całą drogę w mojej okolicy zaczeli remontować Robią u nas nowy asfalt, naprawiają dziury, poszerzają pobocza i remontują mosty na odcinku ponad 20 km I jak mam się uczyć jezdzić jak co kawałek są światła albo ktoś kieruje ruchem, droga zwężona, pobocza rozwalone I tak ma być do 2012 roku Aż całej drogi nie naprawią

Już raz był remont mostu, trwał 2 lata Więc nie zdziwię się jak do tego 2012 będziemy zmuszeni omijać ciągle jakieś roboty drogowe

No i chyba nigdy nie wezmę się za jazdę, bo z 1 strony mój tata nawet jeszcze do końca nie wyczuł tego samochodu, bo jest większy niż nasze stare cinquecento a po 2 ja się boję jezdzić teraz po tej drodze jak nawet pieszo trudno przejść

[archinta]

Napisane przez isa666

Ostatni raz zaglądałam tu chyba z rok temu Niestety nic się nie zmieniło, nadal nie jeżdżę
<font color="Teal">

Widzę ,że nie tylko ja się zabieram za jeżdżenie autem niczym sójka za morze...Prawko mam już prawie 5 lat. Początkowo to nie było jakoś okazji by jeździć , potem mielismy jakoś tak niedostosownae auto dla mnie,że ledwo sięgałam do sprzegła. O poduszkach etc nie chciałam wogóle słyszeć...może to była wymówka. W końcu zaczłą we mnie narastać jakiś strach przed prowadzeniem auta. Na jakiś drogach między wioskami spoko - nie raz jechałam 50km do rodzinki w odwiedziny(zawsze z TŻ z boku), ale po mieście nie mogłam się nigdy odważyć. Tysiące myśli katastroficznych zawzse ogarnia moją głowę jak tylko pomyślę o tym ,żeby prowadzić auto i nie mam tu na myśli trąbienia przez innych kierowców czy wjechanie tam gdzie nie trzeba- to się każdemu przytrafia.Ja od jakiegos pół roku mam takie dni ,że nawet boje się jechać z TŻ- mimoże prowadzi świetnie!!! Czasem jedziemy i mam pełne poczucie komfortu , a czasem siedzę na baczność z pazurami wbitymi w fotel i dre sie by hamował. Masakra jakaś. Dobrze,że tych dni nie jest tak wiele. Z reguły jestem przyjemnym pasażerem Reasumując trochę ta dziwna, irracjonalna bojaźliwość , a troche i praca wymusiły na mnie ,że zapisałam się na pakiet 5 lekcji z instruktorem. Startuję w piątek - trzymajcie kciuki bym to jakoś przeżyła!!!!!!p.s. - w nagrodę poszłam wczoraj do fyzjera

[iwi_83]

ja tez mam prawko o 2002 roku i raczej wiele z niego nie korzystam,tzn z raz w miesiacu jade w trase ok 100 km, albo po miescie do sklepow (ale zawsze obok ktos siedzi), nie wiem jakis taki mam wiekszy komfort psychiczny, ze nie jestem sama i zawsze ktos moze mi pomoc.
ale juz rozgladam sie za autem dla siebie i wtedy juz bede musiala jezdzic , na poczatku bedzie ciezko ale kiedys trzeba sie wziac za siebie

[oliwia2629]

witam
Prawo jazdy mam od około 5 lat, od tego czasu nie jeżdżę i tak jak u większości z Was, na samą myśl prowadzenia auta dostaję dreszczy. Boje się, że zapomniałam już wszystkiego co dotyczy prowadzenia samochodu. Bardzo chciałabym dobrze jeździć, marzenia trzeba realizować, więc..... prawdopodobnie już za kilka dni kupuje własne 4koła. STRASZNIE SIE BOJE ! Na dodatek zdaję sobie sprawę, że ja chyba naprawdę nie potrafię już prowadzić... myślicie, że tak też może być, że wszystko zapomniałam?

[oliwia2629]

A właśnie, jeszcze jedna kwestia BARDZO WAżNA! Za którym podejściem zdałyście egzamin? Bo jak ja napisze tutaj za którym ja razem zdałam to chyba wszyscy tu razem zgodnie stwierdzą, że faktycznie nie powinnam prowadzić
Chyba jestem ostatnią ofermą bo egzamin zdałam za.... 9 podejściem

[archinta]

Napisane przez oliwia2629

A właśnie, jeszcze jedna kwestia BARDZO WAżNA! Za którym podejściem zdałyście egzamin? Bo jak ja napisze tutaj za którym ja razem zdałam to chyba wszyscy tu razem zgodnie stwierdzą, że faktycznie nie powinnam prowadzić
Chyba jestem ostatnią ofermą bo egzamin zdałam za.... 9 podejściem

Wiesz co - to naprawdę nie istotne za którym razem zda się egzamin. Mam koleżankę ,która zdała chyba jakoś za 7 razem. Strasznie sie stresowała na egzaminie i zawsze robiła głupie błędy,a z instruktoorem jeździła bardzo dobrze! Kupiła auto rok temu i śmiga i śmiga Także wszystko przed Tobą

A ja w piątek miałam 1 lekcję przypominającą. Rany- jak w nowym aucie się fajnie jeździ Tylko początkowo mi wyło i jak hamowałam to instruktor leciał na przednią szybę bo pedały są tam na dotyk wręcz
Dzis druga lekacja, tą się bardziej stresuję bo w piątek jeździliśmy tak na luzie po wiochach pod miastem, a dziś to juz miasto mnie czeka 3majcie kciuki!!!!!!!

[azzis]

Ja też mam taki strach przed prowadzeniem auta. Nawet z TŻ'tem to się stresuję, bo on strasznie boi się o to nasze auto i oczywiście zawsze ma jakieś uwagi.
Sama (bez TŻ'ta) jechałam 2 razy. Tak, to zawsze jeżdżę z nim. Jak na początku jeszcze miałam zapał do tego, tak teraz w ogóle mi się nie chce jeździć...
Prawko zdałam 1,5 roku temu, o dziwo za pierwszym razem

[to ja magda]

Ja mam prawko od 10 lat. Zdałąm za czwartym razem. Na początku sporo jeździłam, choc przyznam ze z duszą na ramieniu. Potem nadszedł nam dołek finansowy i przedalismy moje autko. Przez kolejnych prawie 9 lat nie siedziałam za kółkiem (mąż miał samochód służbowy więc unikałam go jak ognia bojąc się że narozrabiam). Od lutego znowu jeżdżę. Początkowo z mężem, ale po kilku wycieczkach pełnych jego uwag i zastrzeżeń wysadziłam go z samochodu i zaczęłam sama. Najpierw trasy w okolicy, dobrze znane, potem coraz dalej. W długi weekend zrobiłam już samodzielną wycieczkę jakieś 80 kim za miasto. Teraz powoli przyzwyczajam sie do naszego rodzinnego vana, żeby w sierpniu być ewentualnym zmiennikiem podczas wyjazdu do Chorwacji.
Został tylko jeden problem - parkowanie. Jeżdże niewielką hondą a do zaparkowania potrzebuję miejsca jak dla tira. A już korzystać z lusterek podczas parkowania kompletnie nie potrafię. Tez tak macie?

[iwi_83]

no dobra- kupilam auto piekna corsa teraz trzeba zaczac jezdzic.... ale sie boje

[wdowa_po_leninie]

skoro boicie się jeździć to po co robiłyście prawko? jestem w ciężkim szoku, że osoba która zdała prawko 5 lat temu od tamtego czasu nie jeździła ani razu.. i nie dziwię się w sumie, że teraz boi się jeździć - po takim czasie to może sporo ważnych rzeczy wylecieć z głowy..

[Brook]

robi sie po to zeby miec prawko i nie wie sie ze sie bedzie balo jezdzic potem
dopiero potem przychodzi strach

[wdowa_po_leninie]

Napisane przez Brook

robi sie po to zeby miec prawko i nie wie sie ze sie bedzie balo jezdzic potem
dopiero potem przychodzi strach

noo, zeby prawko kurzylo sie w szufladzie?:P szkoda pieniedzy na takie cos:P

a to ten strach nie jest od poczatku jazd? mi sie wydawalo ze to na tym polega ;p
no ale co ja moge wiedziec - ja czegos takiego nie mam.. wsiadam i jade, wszystko jest dla ludzi ;>>

[Brook]

no ja sie nie balam robic prawka jezdzilam z intruktorem
potem zdalam prawko i jakos sie balam jezdzic juz sama
za duzo odpowiedzialnosc ,nerwy wieksze:p ale prawko mam wiec jak mam go nie miec a miec to wole to drugie juz:P

[oliwia2629]

Napisane przez wdowa_po_leninie

skoro boicie się jeździć to po co robiłyście prawko? jestem w ciężkim szoku, że osoba która zdała prawko 5 lat temu od tamtego czasu nie jeździła ani razu.. i nie dziwię się w sumie, że teraz boi się jeździć - po takim czasie to może sporo ważnych rzeczy wylecieć z głowy..

Ze mną to troszkę było inaczej- zrobiłam prawko, żeby oczywiście jeździć, być niezależną... terefere... Krótko po tym kiedy już w końcu zdałam (teraz wiem, że tak długo mi to zajęło przez ten mój ciężki stres bo faktycznie zdałam prawko 13stego w piątek kiedy całkowicie olałam sprawę- bo co jak co byłam pewna, że w piątek 13stego na 100% nie zdam, a tu niespodzianka), ale do rzeczy: krótko po tym zginął w wypadku samochodowym mój kuzyn, niewiele starszy ode mnie... no i o samochodzie dla mnie nie było już mowy, potem ja już sama w siebie nie wierzyłam i się bałam... Boje sie do teraz, ale już jutro dostaje kluczki do mojego autka i muszę się w końcu odważyć. Trzymajcie kciuki za mnie

[wdowa_po_leninie]

Napisane przez oliwia2629

Ze mną to troszkę było inaczej- zrobiłam prawko, żeby oczywiście jeździć, być niezależną... terefere... Krótko po tym kiedy już w końcu zdałam (teraz wiem, że tak długo mi to zajęło przez ten mój ciężki stres bo faktycznie zdałam prawko 13stego w piątek kiedy całkowicie olałam sprawę- bo co jak co byłam pewna, że w piątek 13stego na 100% nie zdam, a tu niespodzianka), ale do rzeczy: krótko po tym zginął w wypadku samochodowym mój kuzyn, niewiele starszy ode mnie... no i o samochodzie dla mnie nie było już mowy, potem ja już sama w siebie nie wierzyłam i się bałam... Boje sie do teraz, ale już jutro dostaje kluczki do mojego autka i muszę się w końcu odważyć. Trzymajcie kciuki za mnie

ano, ja rozumiem, niektóre sytuacje sprawiają, że w człowieku rodzi się strach itp
ale nie można z góry podchodzić do tego na nie.. masz prawko, zdałaś - trzeba jeździć jak najwięcej by oswajać się z samochodem i uczyć bezpiecznej jazdy..

powodzenia jutro!! jazda samochodem ma być czymś przyjemnym, więc nie stresuj się

[alexandria89]

Ja też się boję jeździć autem (prawo jazdy zrobiłam w kwietniu) - nerwy mnie biorą czasami straszne, raz autko zgasło mi na przejździe kolejowym... Na szczęście nie jechał pociąg, ale wstydu narobiłam sobie sporego i się zniechęciłam. Nie jestem też pewna siebie na drodze. Co gorsza, nie mam auta, aby jeździć. Dopiero gdy TŻ wróci, mam możliwość przejechania się. Wtedy, po kilkutygodniowej przerwie, jestem już zupełnie mniej pewna siebie. Ale TŻ naciska, żebym jeździła, czasami stoimy na parkingu lub pod domem 15-30 min zanim zdecyduję się wsiąść za kierownicę. I chwali mnie jak mi się uda ładnie przejechać, co również motywuje. Generalnie trzeba się rozkręcić i uwerzyć w siebie. Nikt nie umie jeździć całkiem dobrze po zdaniu na prawko - mnie własciwie nauczyli jeździć Fiatem Punto, a sporo rzeczy trzeba już samemu się 'douczyć'. Nawet doświadczony kierowca początkowo źle czuje się w innym aucie - zawsze trzeba trochę czasu. Czasami mniej, czasami więcej, ale przecież każdy jest inny.

[archinta]

Ech - a moje 2lekcje w tym tygodniu instruktor odwołał ... niby za 1x mi ulżyło, ale potem jak wróciłam do domu to stwierdziłam,że głupia jestem - jak ja się inaczej przekonam do jazdy jak nie będę jeździła
Dopiero w piątek mam. Ech. Mam nadzieje,że mimo ,że od ost jazdy inął tydzień ot jakoś mi to pójdzie w ruchu miejskim.



oliwia2629- jak tam jazda w nowym autku???????

[archinta]

Napisane przez iwi_83

no dobra- kupilam auto piekna corsa teraz trzeba zaczac jezdzic.... ale sie boje

A Tobie jak idzie jazda w nowym nabytku??

Chwalcie się babeczki i zachęcajcie nas do jazdy

[to ja magda]

Napisane przez archinta

A Tobie jak idzie jazda w nowym nabytku??

Chwalcie się babeczki i zachęcajcie nas do jazdy

Zachęcam jak najbardziej. Po pierwsze dlatego, że korzystanie z samochodu daje takie fajne poczucie niezależności, od komunikacji miejskiej, faceta, taksówek itp. Po drugie, jak ostatnio usłyszałam, kobieta za kółkiem wygląda seksownie.
Po trzecie, skoro ja mogłam, to chyba każda z Was da radę.
Moje strachy były jakieś takie iracjonalne. Na przykład bałam się, że gdzieś nagle stanę na krzyżówce i inni mnie staranują lub zatrąbią na śmierć.

[iwi_83]

Napisane przez archinta

A Tobie jak idzie jazda w nowym nabytku??

Chwalcie się babeczki i zachęcajcie nas do jazdy

super!! dzisiaj sama przyjechalam do pracy jestem z siebie dumna
kazdy kiedys zaczynal jezdzic i kazdy jakis tam stres mial, poczatki sa ciezkie ale nie ma co sie poddawac tylko jezdzic i jezdzic a potem sie bedziemy smiac z tego jak sie tym stresowalysmy

[archinta]

to ja magda , iwi_83 - cieszę się waszym szczęściem , no i jednocześnie zazdroszczę

Mam nadzieje ,że w lipcu (tyle sobie daje czasu na opanowanie jazdy ) ja też będę okazywała taką euforię !!!

3majcie kciuki!!!!!!!!!!!

[Ines1985]

Napisane przez iwi_83

super!! dzisiaj sama przyjechalam do pracy jestem z siebie dumna
kazdy kiedys zaczynal jezdzic i kazdy jakis tam stres mial, poczatki sa ciezkie ale nie ma co sie poddawac tylko jezdzic i jezdzic a potem sie bedziemy smiac z tego jak sie tym stresowalysmy

racja

Ja wychodze z podobnego zalozenia jak Wdowa. Jak się już robi to prawko to trzeba jeździć początki mogą być trudne, ale nie można się poddawać.