Gdy rodzice się zdradzają...

[giganciara]

Ostatnio dużo słyszę od moich znajomych, że ich rodzice mieli lub mają kochanków... W dodatku parę osób pomaga w ukrywaniu zdrady przed drugim rodzicem, albo zupełnie się tym nie przejmuje i uważa to za normalne... W sumie może to nie nasza sprawa, co robią nasi rodzice, są w końcu dorośli i świadomi konsekwencji, ale nie wiem czy umiałabym spokojnie patrzeć jak moja mama czy tata robi coś takiego...

A wy co o tym myślcie? Może jakieś doświadczenia?

[Guni]

Jejq nie wyobrazam sobie aby moi rodzice sie zdradzali. z pewnoscia nigdy tego nie zrobia na szczescie!

[eweska]

Ja tez sobie tego nie moge wyobrazic. A jak by juz doszlo do zdrady (ale wiem ze na pewno tak nie bedzie) to nie wiem jak bym sie zachowala
Nigdy sie nad tym nie zastanawialam.

[bemolka]

wujek zdradza, albo zdradzal ciotke. przez dlugo czas wieczieli wszyscy prócz niej. jakos sie dowiedziala i zaczelo sie ciotki szpiegowanie gdzie kiedy do której wujek siedzi. dodam ze kuzynki o niczym nie wiedzą
czy nadal zdradza nie wiem, przestalo mnie to "interesowac"

[lain]

nic mi nie wiadomo zeby moi rodzice sie zdradzali. z reszta prowadza bogate zycie seksualne, wiec moze nie trzeba im dodatkowych wrazen
za to mama mojej kolezanki byla zdradzana przez wiele lat i wybaczyla, a matka kolegi zdradzila meza z ksiedzem i sie rozwiedli

[olcik87]

Lol, a skad Ty wiesz, jakie rodzice prowadzą życie seksualne? podglądasz?

[lain]

Napisane przez olcik87

Lol, a skad Ty wiesz, jakie rodzice prowadzą życie seksualne? podglądasz?

nie
ale z szuflady wysypuja sie prezerwatywy (nie jedna paczka a caly hurtowy pakiecik) systematycznie dokupywane nio i czasem mi sie zdaje, ze cos tam slychac, bo pokoj maja obok mojego

[tygrysiatko18]

Nie moge powiedziec zeby to po mnie splynelo jak po kaczce, bo miedzy innymi przez zdrade rozpadla sie moja rodzina, ale szczerze mowiac nieobchodzilo mnie czemu to zrobili, poznalem oboje (kochanka Mamy i kochanke Taty) i mimo ze oboje sie staraja byc fajni i w ogole to nietrawie ich kompletnie. NIe wtracalem sie tez w to co sie dzialo i nie namawialem rodzicow zeby wrocili do siebie bo to i tak juz nie mialo by sensu a wkoncu oboje maja prawo ukladac sobie zycie.


Aha dziewczyny nigdy nie mowcie nigdy. Tez mi sie kiedys zdawalo ze mojej rodziny takie motywy nie moga dotknac, a jednak! oczywiscie nie zycze wam tego, co to to nie oby w waszych rodzinach ukladalo sie jak najlepiej

[monyczkaaa]

Ostatnio wokół mnie coraz wiecej jest zdrad. Najgorsze jest to, że zdrada staje się być czymś "normalnym" o czym mówi się otwarcie

Na szczęście w śród mojej najbliższej rodzinynie słyszałam, aby ktoś kogoś zdrzadzał. Za to, wsród znajomych zdarza mi się często o tym słyszeć.

[Rosario]

Napisane przez monyczkaaa

Ostatnio wokół mnie coraz wiecej jest zdrad. Najgorsze jest to, że zdrada staje się być czymś "normalnym" o czym mówi się otwarcie

Na szczęście w śród mojej najbliższej rodzinynie słyszałam, aby ktoś kogoś zdrzadzał. Za to, wsród znajomych zdarza mi się często o tym słyszeć.

Własnie wokół mnie tez wiele zdrad.Wszyscy o tym normalnie mówią.
Bardzo sie z tego powodu dziwie.Najgorsze jest to ...jesli ktoś ma dzieci.
Zostawia je ...a jesli cos sie nie uda z kochanką.Wraca do żony

[monyczkaaa]

Zapomniałam dodać, że niedawno słyszałam historię (autentyczną) jak panna młoda podczas przyjęcia weselnego zdradziła swojego męża ze świadkiem

[Rosario]

Napisane przez monyczkaaa

Zapomniałam dodać, że niedawno słyszałam historię (autentyczną) jak panna młoda podczas przyjęcia weselnego zdradziła swojego męża ze świadkiem

dobre

[Kobieta_słonecznik]

A jak ja bym była pewna, że mama zdradza tatę, albo tata mamę, to bym od razu wykapowała !!!!! A coooo !!! I na pewno bym nie kryła żadnej ze stron.... lojalność ponad wszystko i nie potrafiła bym okłamywać w takiej sprawie żadnego z rodziców

[Taverney]

Miałam fajną, kochającą się rodzinę. Wspólne śniadania w niedzielę, wygłupy, wypady z psem za miasto, wakacje w górach. Nie było idealnie, ale w sam raz żeby poczuć się jak w kochającym domu.
Stopniowo oddalał się ojciec, najpierw jakiś wyjazd z kumplami, potem osobno wakacje, osobny pokój, tajemnicze telefony i liściki miłosne, godziny przy komputerze, niechęć, izolacja.
Tak, wiedzieliśmy, że zdradza, że robi to nadal.
Ja też myślałam jak Wy, że w mojej rodzinie to niemożliwe, a jednak...
Wszyscy wiedzą, ja, brat, mama, cała dalsza rodzina. A ojciec? Idzie w zaparte, jak każdy tchórzliwy facet. Wypiera się w żywe oczy, mimo, iż wiemy jaka jest prawda, mamy też dowody. Wyjeżdża na każde wolne dni, wyłącza telefon... a potem wraca jak gdyby nigdy nic i znów ta izolacja od rodziny... cała atmosfera prysła jak bańka. Nie ma wspólnych wypadów i śniadań, jest milczące mijanie się w kuchni...
Mama cierpi, ale należy do osób, które się nie skarżą. Namawiam ją na rozwód, ale to trudne po 25 latach małżeństwa. Jestem z nią, choć obawiam się że za wiele nie mogę pomóc. Czasem słyszę, jak płacze.
Ja i mój brat wkurzeni do granic wielokrotnie próbowaliśmy wyjaśnić sytuację, szczerze z nim porozmawiać, żeby się opamiętał, albo wypierd***ł (przepraszam), ale to nic nie daje. Sytuacja patowa, ja już nerwicy dostaje, nienawidzę tego piekła w domu, chcę z tąd uciec...
Jest po prostu bardzo ciężko, a swoich rodziców to ja po prostu nie rozumiem? Co się stało z naszą rodziną?

[Darien]

A ja uważam, że nie ma potrzeby tego demonizować To, jak rodzice układają sobie pożycie, to ich sprawa. Nigdy nie przyszłoby mi do głowy donosić jednemu na drugie, choć odkąd pamiętam wiem o wielu rzeczach Oboje mogą być pewni, że nie powiem, bo i po co siać zamęt? Tak jest o.k. I może nie uwierzycie ale są całkiem fajnym małżeństwem z 30letnim stażem! Jakby robili afery o każdy skok w bok, pewnie dawno byliby po rozwodzie.

[aniess]

Może ja opowiem moją długą, nudną historię

Mieszkaliśmy we czwórkę- mama, tata, ja, brat. Od kilku lat mieszkaliśmy w nowym miejscu- w nowym dużym domu, tata otworzył własną firmę, wszystko było wręcz sielankowe. Bo o czym więcej marzyć?
Rodzice organizowali grilla przed domem na dworze. Były przyjaciółki mamy z pracy, w tym Kryśka- ta najlepsza przyjaciółka. Mi, 10-letniemu dziecku od razu się nie spodobała No ale skoro przyjaciółka mamy to ok. Przyjeżdżała częściej i częściej i częściej. Dziwnie komentowała nasz dom i rodzinę, teksty typu: "czemu tu taki bałagan Anka (moja mama)?" "Ja bym wannę w innym miejscu ulokowała" "A dlaczego Agnieszka (ja) ma czerwony pokój? Przecież to paskudny kolor". Mamę zaczęła denerwować, sytuacja stała się napięta. Wtedy to tata coraz rzadziej bywał w domu. Tu niby na delegacje wyjechał, tu niby zasiedział się w pracy i wrócił o 3. W końcu wszystko stało się jasne. Tata zdradzał mamę z najlepszą przyjaciółką mojej mamy. Ja, oczywiście nie wierzyłam, mała córeczka swojego tatusia. Mama miała bardzo głęboką depresję, oddaliłam się od taty, jedyne co widziałam to ojca, który nie wraca do domu i matkę, która nie jest w stanie nawet podnieść ręki po herbatę. Oczywiście wniosek był jeden- tata skrzywdził mamę. Nadal nie wierzyłam w zdradę, aż mama pewnego dnia nie wsadziła mnie w samochód i zawiozła pod JEJ blok i pokazała tam samochód taty. Tata rano wrócił do domu i powiedział, że był w Lublinie na delegacji. Wtedy moja cała moja wiara w "tatusia" legła w gruzach. Szybki rozwód, wyjazd na drugi koniec Polski, tata został z bratem w tym dużym, smutnym już wtedy domu. My zaczęłyśmy nowe życie Teraz, znów mieszkam z tatą i.... jego żoną Kryśką. Mam od kilku lat okazję oglądać sprawę od tej drugiej strony. Jedyny wniosek jaki mi się nasuwa to trzeba zawsze zrozumieć obie strony. Będąc małą dziewczynką nie rozumiałam wielu rzeczy, widziałam tylko zdradzającego ojca i cierpiącą matkę. Teraz widzę, że małżeństwo moich rodziców już od jakiegoś czasu było "na włosku" z wielu, wielu innych powodów niż Kryśka. Poznałam ją, na swój sposób się zaprzyjażniłyśmy i teraz dopiero jestem szczęśliwa, bo wiem dlaczego tak się stało, w końcu nie mam do nikogo żalu. jedyne co mnie smuci, to to, że Mamusia jest tak daleko

[giganciara]

Zdarzyło mi się "uchronić" mojego tatę przed zdradą. Jest przystojny mimo swojego wieku, dlatego wielu kobietom się podoba. Pamiętam, że pare lat temu pojawiała się w naszym domu młoda sąsiadka, a to wpadła na kawę, a to, żeby jej coś naprawił, a to ciekł jej kran... I tak dalej. Zawsze ubrana w dekolty, spódniczki, umalowana, wyperfumowana. Wykorzystywałą sytuację, że moja mama ciągle pracowała na noc i coraz częściej nachodziła tatę. A on? Zawsze służył pomocą. Pamiętam jak dzwoniła do niego w nocy i prosiła, żeby do niej przyszedł bo jest sama i cośtam jej się stało w domu i nie może sobie poradzić... (wiedziałam czym to grozi) Wstałam z łóżka podeszłam do niego i powiedziałam mu, że nie pozwolę, żeby skrzywdził mamę, bo wiem do czego to prowadzi. Zaczęłam z nim rozmawiać, przegadaliśmy parę godzin. Po tym kazał sąsiadce nie pokazywać się w naszym domu.

Może czasem gdy widzimy, że zaczyna się coś dziać możemy po porstu zapobiec przyszłym wydarzeniomzanim będzie za późno??

[Sanderek]

Nie wiem jakbym przyjeła taką informację. Mam nadzieję, że to nigdy się nie zdarzy. Ale wydaje mi się, że jak ktoś decyduje się na taki krok jest tego świadom, i wie jak są tego konsekwencje (oczywiście, jeśli zdrada wyjdzie na jaw). Wg mnie osoby, które zdadzają, mają chyba do tego jakieś powody, no chyba że ktoś robi to "dla sportu". Nic nie dzieje, się bez przyczyny.
Ale jest też druga strona, bywają osoby, które poprostu prowokują. Idą "po trupach", zdobywaja kolejne "ofiary" tylko dla własnej satysfakcji i dla czystego seksu.
Giganciara uważam, że Twoje zachowanie wobec ojca i sąsiadki, było jak najbardziej dojrzałe. Gratuluje takie postawy.

[Lukrecja_Borgia]

Dzisiaj nie ma już takiej presji, żeby przeżyć całe życie z jednym partnerem. Kiedyś rozwody były pewnego rodzaju wstydem, dziś są normą . Czasem mam wrażenie, że wszyscy się rozwodzą A skoro panuje taka swoboda obyczajów, to ludzie specjalnie się nie krępują, łatwiej o skoki w bok. Nikomu nie grozi publiczne napiętnowanie. Rozwody zdarzały się rzadko w pokoleniu np. naszych dziadków, teraz to nikogo nie dziwi. Dziś chyba dziwi właśnie monogamia i wieloletnie związki.

[Aeterna]

Napisane przez Darien

A ja uważam, że nie ma potrzeby tego demonizować To, jak rodzice układają sobie pożycie, to ich sprawa. Nigdy nie przyszłoby mi do głowy donosić jednemu na drugie, choć odkąd pamiętam wiem o wielu rzeczach Oboje mogą być pewni, że nie powiem, bo i po co siać zamęt? Tak jest o.k. I może nie uwierzycie ale są całkiem fajnym małżeństwem z 30letnim stażem! Jakby robili afery o każdy skok w bok, pewnie dawno byliby po rozwodzie.

.
Zdrada zawsze boli - to trudna, mniejsza lub większa - rewolucja w rodzinie.

Ale - życie moich rodziców - nie jest moim.
Sama nie wiem, jaka ja będę za 20 - 30 lat.
Na pewno nie będę tkwić w błędzie, jeśli go popełnię.
Będę super matką (naprawdę - i wiem o tym, choć można sobie inaczej wnioskować czytając moje wypowiedzi na innym wątku), jeśli będę - ale nie bedę męczyć się w złym układzie, jeśli taki się okaże - by scalić rodzinę.
Też mam tylko jedno życie - chcę je przeżyć dobrze - a błędów mogę nie umieć uniknąć.

Skoro do zdrady dochodzi - mimo wszystko - coś jest nie tak.
Czasami - dzieje się z głupoty. Fakt.

Ale to nie moje życie (choć dla mnie ważne) - ja już jestem dorosła, mam swoje własne.

Takie sprawy muszą rozwiązywać rodzice - między sobą.
Też widziałąm w życiu niejedno.
I - tyle zdrad jest dookoła mnie - ale - ludzie funkcjonują razem (najczęściej). Najdziwniejsze, że większość jest z tych osób, których bym nie podejrzewała.

[tootsie]

nie miałam bezpośredniego kontaktu ze zdrada ale miała go najblizsza mi osoba wszystko było cacy do pewnego dnia kiedy tato wyprowadził się do innej kobiety...Długo zastanawiałam sie co mogło byc przyczyną i doszłam do wniosku że relacje jakie sa między rodzicami to najczęściej rzeczy o których wiedzą tylko oni sami.Pozory stwarzane przez rodziców że wszystko jest ok odsuwaja wszelkie podejrzenia zdrady Zapewne chcą uchronić dzieci przed cierpieniem.Nie chce nikogo oceniać:ani zdradzających, ani zdradzanych bo często czynniki prowadzące do zdrady maja bardzo skomplikowane podłoże o których nie mamy bladego pojecia...

[sweetes_things]

Naszczescie niebyłam w takiej sytuacji.Bardzo kocham swoich rodziców i niezniosłabym faktu,że któryś komuś robi takie świństwo..co pewnie prowadziłoby do rozwodu i do rozwalenia rodziny Czasem dorośli zachowują sie jak dzieci !! ;/

[Sanderek]

Napisane przez Aeterna

.
Zdrada zawsze boli - to trudna, mniejsza lub większa - rewolucja w rodzinie.

Ale - życie moich rodziców - nie jest moim.
Sama nie wiem, jaka ja będę za 20 - 30 lat.
Na pewno nie będę tkwić w błędzie, jeśli go popełnię.
Będę super matką (naprawdę - i wiem o tym, choć można sobie inaczej wnioskować czytając moje wypowiedzi na innym wątku), jeśli będę - ale nie bedę męczyć się w złym układzie, jeśli taki się okaże - by scalić rodzinę.
Też mam tylko jedno życie - chcę je przeżyć dobrze - a błędów mogę nie umieć uniknąć.

Skoro do zdrady dochodzi - mimo wszystko - coś jest nie tak.
Czasami - dzieje się z głupoty. Fakt.

Ale to nie moje życie (choć dla mnie ważne) - ja już jestem dorosła, mam swoje własne.

Takie sprawy muszą rozwiązywać rodzice - między sobą.
Też widziałąm w życiu niejedno.
I - tyle zdrad jest dookoła mnie - ale - ludzie funkcjonują razem (najczęściej). Najdziwniejsze, że większość jest z tych osób, których bym nie podejrzewała.

Święte słowa . Każdy ma swoje życie, i układa je tak, aby było mu dobrze. W 100% zgadzam się z tym, że jeśli w związku jest coś nie tak, nie ma miłości (bo może poprostu wygasła), nie warto męczyc się w takim związku. Tak jak napisałaś "by scalic rodzinę". Wszyscy zasługujemy na szczęście.

[giganciara]

W mojej rodinie to chyba jedynie mi rodzice jeszcze są razem i są szczęśliwi. Przeraża mnie ta perspektywa. Tak, [rawda, że każdy ma prawo do szcześcia ale nie kosztem innych... Moja ciotka znalazła sobie kochanka i nie miała oporów, by przyprowadzić ich do wspólnego domu. Ze swoim mężem miała czwórke nastoletnich dzieci. Wujek był dla nich dobry, rozpieszczał ich, dawał pieniądze. Cały dom był na jego utrzymaniu, podatki, rachunki, jedzenie, dzieci no i ona - ubrana w najdroższe ciuchy, co drugi dzień u fryzjera, nie pracowała. Sielanka się skończyła, kiedy wujek zachorował. Dostał wymówienie z pracy, musiał szybko znaleźć zajęcie, zeby utrzymac rodzinę... Urządził w garażu koło domu zakład mechaniczny, (wcześniej pracował jako mechanik) nie zarejestrowany, a mimo to dzięki niskim cenom miał wielu klientów, włożył w niego dużo pracy. Właśnie wtedy ciotka znalazła sobie kochanka, kiedy poczuła, że brakuje pieniędzy. Nie wachała się, przyprowadziła go do domu, przedstawiła dzieciom i od tego dnia zaczęła nastawiać ich przeciwko ojcu... Mówiła: "Wasz ojciec mnie bije jak nie widzicie, wraca z tego swojego garazu i wyżywa się na mnie"... W dniu jego imienin napił się z sąsiadem i przyszedł do domu dosyć pijany. Wezwała policje, że niby ją uderzył. Nic takiego nie miało miejsca. Wujek wracając z komendy wstąpił do nas, do mamy, opowiadał co się dzieje przez łzy. Kiedy wrócił do domu, okazało się, że jego żona kazała mu zamknąć ten niezarejestrowany zakład, bo poda go na policję. Co miał zrobić. Trzeba było żyć z renty i dorywczych prac. Wszystko szło na dzieci życie. Dawał jej wszystkie pieniądze, a gdy chciał podejść do lodówki to został ostro skarcony, że mu nie wolno, bo to nie jego. Spał w pokoju, a obok ciotka ze swoim nowym towarzyszem zabawiali się bez żądnego skrępowania.Przyszedł czas na rozwód. Wujek na rozprawie orzekł, że chce tylko dobra dzieci, wystarczy mu (w całym wielkim domu) tylkoj jeden pokój, dostęp do kuchni i łazienki. Tak się też stało. Uległ wszystkim warunkom dla dobra tych dzieciaków, zanim je wydano. Miał płacić rachunki w domu i dostał wysokie alimenty. Nie wiem, czy bał się przeciwstawić? Teraz mieszka w domu, gdzie wszyscy nim pomiatają. Sam nie ma nawet na lekarstwa, musi dorabiać, co też przy jego chorobie sprawia trudności.

Co to za życie?

[seemore]

Oj a ja wam zazdroszczę. U mnie mógłby ktoś zdradzić, może wreszcie by się rozwiedli : / tylko że ja nie mam szczęśliwej rodziny więc nie mam czego żałować

[Luba]

Napisane przez giganciara

W mojej rodinie to chyba jedynie mi rodzice jeszcze są razem i są szczęśliwi. Przeraża mnie ta perspektywa. Tak, [rawda, że każdy ma prawo do szcześcia ale nie kosztem innych... Moja ciotka znalazła sobie kochanka i nie miała oporów, by przyprowadzić ich do wspólnego domu. Ze swoim mężem miała czwórke nastoletnich dzieci. Wujek był dla nich dobry, rozpieszczał ich, dawał pieniądze. Cały dom był na jego utrzymaniu, podatki, rachunki, jedzenie, dzieci no i ona - ubrana w najdroższe ciuchy, co drugi dzień u fryzjera, nie pracowała. Sielanka się skończyła, kiedy wujek zachorował. Dostał wymówienie z pracy, musiał szybko znaleźć zajęcie, zeby utrzymac rodzinę... Urządził w garażu koło domu zakład mechaniczny, (wcześniej pracował jako mechanik) nie zarejestrowany, a mimo to dzięki niskim cenom miał wielu klientów, włożył w niego dużo pracy. Właśnie wtedy ciotka znalazła sobie kochanka, kiedy poczuła, że brakuje pieniędzy. Nie wachała się, przyprowadziła go do domu, przedstawiła dzieciom i od tego dnia zaczęła nastawiać ich przeciwko ojcu... Mówiła: "Wasz ojciec mnie bije jak nie widzicie, wraca z tego swojego garazu i wyżywa się na mnie"... W dniu jego imienin napił się z sąsiadem i przyszedł do domu dosyć pijany. Wezwała policje, że niby ją uderzył. Nic takiego nie miało miejsca. Wujek wracając z komendy wstąpił do nas, do mamy, opowiadał co się dzieje przez łzy. Kiedy wrócił do domu, okazało się, że jego żona kazała mu zamknąć ten niezarejestrowany zakład, bo poda go na policję. Co miał zrobić. Trzeba było żyć z renty i dorywczych prac. Wszystko szło na dzieci życie. Dawał jej wszystkie pieniądze, a gdy chciał podejść do lodówki to został ostro skarcony, że mu nie wolno, bo to nie jego. Spał w pokoju, a obok ciotka ze swoim nowym towarzyszem zabawiali się bez żądnego skrępowania.Przyszedł czas na rozwód. Wujek na rozprawie orzekł, że chce tylko dobra dzieci, wystarczy mu (w całym wielkim domu) tylkoj jeden pokój, dostęp do kuchni i łazienki. Tak się też stało. Uległ wszystkim warunkom dla dobra tych dzieciaków, zanim je wydano. Miał płacić rachunki w domu i dostał wysokie alimenty. Nie wiem, czy bał się przeciwstawić? Teraz mieszka w domu, gdzie wszyscy nim pomiatają. Sam nie ma nawet na lekarstwa, musi dorabiać, co też przy jego chorobie sprawia trudności.

Co to za życie?

Wybacz, ze to pisze, wcale nie chce Cie urazic, ale Twoja wypowiedz w tej sprawie jest troche niedojrzala. Nigdy nie jest tak, ze jedna strona jest tylko dobra a druga zla. Szczegolnie w malzenstwie, gdzie nikt nie zna calej prawdy procz malzonkow. Nie wiemy co sie miedzy nimi dzieje posrod czterech scian domu. Mysle, ze Ty znasz sprawe z relacji wujka a nie ze strony tej "zlej" ciotki, nie chce jej bronic, bo tez nie znam sytuacji, ale powtarzam, nigdy nie jest winna tylko jedna strona. Spojrz co napisala aniess, dopiero po latach zrozumiala, co sie dzialo z jej rodzina i ze nie wszystko bylo wina ojca i jego kobiety. Moze nigdy nie dowiesz sie jak bylo naprawde miedzy wujkiem a jego zona, ale nie oceniaj jej tak surowo wysluchawszy tylko jednej ze stron. A wiadomo, ze wujek rozmawiajac z Wami nie bedzie sie sam oczernial tylko wrecz przeciwnie wiec nie mozna jego slow przyjmowac calkiem bezktytycznie.

A co do Twojego podstwowego pytania, to wlasciwie moge sie wypowiedziec i jako corka i jako zona. Nie wiem czy moi rodzice sie zdradzali, bo tego nigdy nie mozna byc pewnym. Ale teraz kiedy jestem sama mezatka (i to juz od 12 lat) moge powiedziec, ze niczego nie wykluczam. Nie donosilabym na zadnego z rodzicow temu drugiemu, to ich zycie i ich wybory. Sa dorosli i nie do mnie nalezy pilnowanie ich i zapobieganie zdradom, bo nawet jesli raz mi sie uda czemus zapobiec to skad wiadomo, ze za drugim razem bede na miejsc i tez mi sie to uda? Jesli sami nie widza, ze jakas znajomosc moze prowadzic do zdrady to niestety cos jest nie w porzadku.
Moje malzenstwo jest bardzo udane, jestesmy szczesliwi, mamy dwoje dzieci, nigdy nie zdradzilam meza i mam nadzieje, ze on mnie tez nie zdradzil ale to wcale nie oznacza, ze zawsze tak bedzie. Mam te swiadomosc, ze cos zlego moze sie wydarzyc, bo czlowiek jest tylko czlowiekiem i nigdy nie mowie nigdy. Nie mozna mowic, ze "mnie sie to nigdy nie przydarzy", czy "moi rodzice zawsze beda razem" albo "gdyby moi rodzice sie zdradzali to bym o tym wiedziala". Niestety zycie plata niespodzianki i mam tylko nadzieje, ze i mnie i Wam dostana sie tylko te dobre niespodzianki.

[Atram]

a ja bym chciała żeby oni się zdradzali. może to głupie.. ale całe dzieciństwo i potem.. to były jedne wielkie poejrzenia ... podejrzenia ojca że mama go zdradza, przekleństwa, wyzwiska, kłótnie.. przez kilka lat.. życie było piekłem.
moja mama nie zdaradzała taty, jego zarzuty były bezpodstawne.. ale on był chorobliwie zazdrosny i zniszczył naszą rodzinę
wiem że nei zdradzała.. skąd? byłam z nia blisko związana.. wiedziałam praktycznie wszystko

ale potem mama umarła i tata sie uspokoił. może to głupie co napiszę.. ale przynajmniej teraz ma spokój

wydaje mi się ze od zdrady duzo gorsza jest zazdrośc, nieufnośc i bezpodstawne oskarżenia

[jowisia]

Taverney... przeczytalam Twoja smutna historie

Moja tez jest smutna, i tez bardzo boli.
Ja nigdy nie mialam "kochajacej, fajnej rodziny", bo moi rodzice odkad pamietam toczyli ze soba wojne. Wiecznie zyli ze soba - przeciw sobie, bez siebie, a jednak ze soba, na przeciw. Odkad pamietam, wiecznie byly klotnie, nienawisc, dogryzanie sobie, wytykanie. A jednak zyja ze soba, choc tak naprawde sie nienawidza.
Ojca na swoj sposob kocham, mimo, ze wobec mojej matki jest wielkim s****ysynem. Wiem, ze kocha tez mnie, bo doswiadczylam tej milosci i zrozumialam, ze mimo, iz nie kocha juz dawno mojej matki, uczucie ojcowskie jest zupelnie inne.

Dopiero, kiedy zaczelam dorastac, moja mama poczula, ze moze opowiedziec mi historie i bol swojego zycia. O wszystkich zdradach, o kochankach, o glupich nadziejach, ze on sie zmieni.. Tak samo, jak moja siostra, nigdy nie rozumialysmy, dlaczego sie z nim nie rozwiodla.
Po pierwszym dziecku zaczely sie wybryki mojego ojca, kochanki, 'delegacje', wypady 'z kolegami' na wycieczki, niewracanie na noc.. Potem byl jakis moment, ze bylo miedzy nimi lepiej, moj ojciec mowil, ze sie zmieni, moja mama znow zaszla w ciaze, znow bylo to samo. Trzecie dziecko (ja) powstalo nieco z przypadku. Mama ciagle odpowiada mi w ten sposob, ze czasem sie mezczyznie ulega dla swietego spokoju.. I to wcale nie jest tak, jakby sie moglo wydawac, ze jest zastraszona, nie majaca poczucia wlasnej wartosci kobieta. Jest przebojowa, zywiolowa, posiada wlasna firme, sama na siebie zarabia, jest zaradna i konkretna. A jednak... to wszystko nie jest takie proste, jak wam sie wydaje.
To wcale nie jest tak, ze rozwod kiedys byl zakazem, dzis juz jest norma. Do decyzji o rozwodzie podchodzi jeszcze wiele, wiele innych czynnikow. Na poczatku, po pierwszym dziecku, rodzice mojej mamy za wszelka cene nie chcieli dopuscic do rozwodu (bo co sobie ludzie pomysla), byli lekarzami na wysokim stanowisku, znani i szanowani w swojej miejscowosci. Przy trojce dzieci, sad i adwokat powiedzieli mojej mamie, ze nie widza mozliwosci rozwodu, ze wzgledu na dobro maloletnich dzieci, ktorych moja mama sama nie utrzyma. Zreszta wnioskow o rozwod bylo lacznie cztery, z czego jeden za mojego zycia, i dobrze go pamietam. Za kazdym razem ojciec szalal, plakal, prosil o wybaczenie, mowil, ze on sie zmieni, ze nas kocha, ze nie chce tracic rodziny... Bylo ciezko. Matka chyba wciaz miala nadzieje, ze ten gnoj pomimo 30 lat wspolnego zycia, w ktorym tylko ja krzywdzil - moze jeszcze sie zmieni. Inna sprawa byl podzial majatku, bardzo skomplikowany, bo wszystko co posiadamy, dom i cala jego zawartosc jest wlasnoscia matki i jej rodzicow, powiedziala wiec, ze skoro ona sie meczyla przez 30 lat, to teraz tak latwo nie zrezygnuje i nie odda mu polowy. Za nic na swiecie. Ze ten dom wybudowali jej rodzice ciezka praca i oszczednosciami zycia.

Zapytalam jej kiedys, czego szuka. Odpowiedziala mi, ze ZEMSTY. Tlumaczylam jej, ze nawet wtedy nie bedzie szczesliwa, na co ona mi, ze i tak nigdy nie byla i juz nigdy nie bedzie, wiec co jej zostaje to wlasnie poczucie odegrania sie
Realizuje sie w zyciu zawodowym, jest znana, szanowana, podziwiana, ma wspaniale dzieci i wnuki, ale dazy do tego, zeby zemsicic sie na nim. I "jezeli ktos ma sie wyprowadzic z tego domu, to on". Ona sie nie podda. Ona sie nie da wypedziec. Nigdy nie rozumialam, dlaczego patrzy na rozwod z orzeczeniem oczywistym jego winy, jako przegrana walke. Dla mnie, bylaby wygrana, choc moze ma racje mowiac, ze jeszcze jestem za mloda, zeby to zrozumiec..?

Wiem tylko, ze przez cale swoje zycie przechodzi pieklo. Mozna by pomyslec - na swoje wlasne zyczenie, ale zycie z boku i perspektywy wyglada zazwyczaj duzo prosciej, niz jak sie siedzi w samym srodku.

Wczoraj w nocy znow do mnie dzwonila na skypie. Ze ojciec wlasnie wrocil 'z wycieczki w gorach' i dowiedziala sie, ze pojechal tam z jakas baba. Ze widziala u niego w bagazniku prezerwaytywy, dwa lezaki, czekoladki, koniak.. Ze ona sie jeszcze dowie, kto to (..cale zycie sledztwo..). Ze go nienawidzi. Ze potrafi zejsc z jednej d***y i wejsc na druga. Ze ktos jej mowil, ze on ma podobno z nia dziecko gdzies. Ze cale zycie niesie ciezki krzyz, choc nie wie za co.

Z punktu widzenia dziecka, nawet juz doroslego, to jest bardzo ciezka sprawa. Widziec, jak czlowiek sie meczy (w imie dzieci, zeby mialy pelna rodzine - choc co to za rodzina). Jak przechodzi pieklo. Jak nie zyje juz - bo zyciem tego nie mozna nazwac - a wlasciwie tylko sie zatruwa, gnije, i kurczy. Jak powtarza - nie spapraj sobie zycia w ten sam sposob, bo ja nie pamietam kiedy bylam szczesliwa. I juz nie bede

[Grześ]

Przepraszam ze odkopuje stary temat.
Moji rodzice maja problemy. Sa ze soba juz okolo 20 lat. Dokladnie to mojej matce cos odbilo, zaczela klamac, sypiac poza domem z "kolega" z pracy, zamiast na wyjezdzie z pracy, byla z tym gosciem na wakacjach w Egipcie. Moj ojciec za wszelka cene chce urzymac malzenstwo, prosi mnie aby przemowil jej do rozsadku. Ona jednak juz nawet powiedziala ze chce sprzedac czesc dzialki i bedzie sie meblowac razem ze swoim...Mala siostra pewnie pojdzie z matka bo raczej ja wybierze a zadko opieka powierzana jest ojcom. Wydaje mi sie ze robi to ewidentnie dla zycia w luksusach. Jest przyszly jest zamoznym lekarzem a nam niby niczego nie brakuje ale pieniedzy nie wydajemy na kolacje w resteuracjach czy drogich wyjsciach. Cale zycie ojciec oszczedzal aby wybudowac dom na starosc.
Nie wiem jak temu zaradzic. Ona mi tego wszytskiego nie powiedziala, dowiedzialem sie od ojca i dziadkow. Co jej powiedziec ? Wszyscy chodza znerwicowanii, polowa rodziny nie spi po nocach. Prosze o pomoc.

[sine.ira]

Napisane przez giganciara

Ostatnio dużo słyszę od moich znajomych, że ich rodzice mieli lub mają kochanków... W dodatku parę osób pomaga w ukrywaniu zdrady przed drugim rodzicem, albo zupełnie się tym nie przejmuje i uważa to za normalne... W sumie może to nie nasza sprawa, co robią nasi rodzice, są w końcu dorośli i świadomi konsekwencji, ale nie wiem czy umiałabym spokojnie patrzeć jak moja mama czy tata robi coś takiego...

A wy co o tym myślcie? Może jakieś doświadczenia?

Czysta patologia. Ciekawe co za ludzie wyrosną z takich rodzin. Żenada
Boże, w jakich czasach my żyjemy...