Studia psychologia :)

[amandaa1394]

Hej
Dzisiaj właśnie zakończyłam moje matury. Moim jedynym pomysłem na życie było pójście na psychologię, teraz jednak ogarniają mną wątpliwości. Dodam że zdawałam wos i geog rozsz. Ciekawa jestem co myślicie na temat psychologii w dzisiejszych czasach a może jakieś inne pomysły na studia?

[neia]

A na jakie uczelnie planowałaś się wybrać ze zdanym jedynie wosem i geografią?

[201605300922]

Napisane przez amandaa1394

Hej
Dzisiaj właśnie zakończyłam moje matury. Moim jedynym pomysłem na życie było pójście na psychologię, teraz jednak ogarniają mną wątpliwości. Dodam że zdawałam wos i geog rozsz. Ciekawa jestem co myślicie na temat psychologii w dzisiejszych czasach a może jakieś inne pomysły na studia?

A czemu chcesz iść właśnie na psychologię? Jakie cechy Twojego charakteru Cię do tego skłaniają? Co chciałabyś robić po studiach i jaki masz pomysł na siebie w trakcie nich?

Powiem z mojej perspektywy, osoby, która zawsze chciała iść na psychologię ale kwestie finansowe (między innymi) ją przed tym powstrzymały. Widzę po mojej mamie, psychologu z ponad 20letnim stażem pracy, po pierwsze jak wycieńczająca psychicznie jest to praca. Owszem, praca lekarza (bo ją wybrałam) jest co najmniej w tym samym stopniu obciążająca, ale - przynosi wymierniejsze efekty chociażby. Moja mama sama ma poczucie, że w sytuacji, gdy nawet dziewczynom z anoreksją, po próbach samobójczych czy z zaburzeniami osobowości jest w stanie poświęcić co najwyżej dwie godziny raz na dwa tygodnie, to po prostu nie ma prawa to im pomóc tak, jak powinno (pracuje w PPP). Ponadto, zamiast skupić się w tej sytuacji wyłącznie na sprawach swoich podopiecznych, połowę czasu pracy zajmują jej kwestie typowo oświatowe - bzdurne rady pedagogiczne, pisanie opinii, orzeczeń (wokół których robione są takie cyrki, jakby były to co najmniej rozprawy doktorskie). A że pieniędzy z tego nie ma za ciekawych, to już nawet pominę - zarobki takie, jak nauczyciela, ale bez ,,dwumiesięcznych wakacji" jak to ładnie media określają. Jedynymi w miarę opłacalnymi ścieżkami kariery po psychologii to praca w agencjach reklamowych, korporacjach i jako ,,trenerzy" - a dla mnie to akurat najgorsze możliwe drogi. Natomiast by robić coś - wg mnie - sensownego, czyli pracować jako psycholog kliniczny, w policji, w oświacie trzeba mieć po prostu albo plecy, albo niesamowite szczęście. Na 5 przyjętych pracownic w ciągu ostatnich kilku lat w PPP gdzie pracuje moja mama praktycznie wszystkie miały mniejsze lub większe ,,zaplecze". Natomiast rynku dla prywatnych gabinetów może poza bardzo dużymi miastami - nie ma. W Polsce to jest dalej wstyd iść z dzieckiem do psychologa, choćby w celu zdiagnozowania dysleksji. Dorośli też rzadko się na to decydują, bo dla wielu psycholog i psychiatra to dokładnie to samo, a oni ,,żółtych papierów nie chcą". Wiadomo, że pewnie z upływem lat to się zacznie zmieniać. Ale i tak nigdy nie będzie tak, by rynek wchłonął wszystkich ,,wyprodukowanych" psychologów, zwłaszcza odkąd psychologię można robić w trybie zaocznym czy w prywatnych szkółkach.

Jeśli chodzi o karierę naukową i pozostanie na uczelni - trzeba wziąć poprawkę na to, że masa osób idzie na te studia z takim zamiarem, a i tak nawet osoby, które mają świetne wyniki nie mają gwarancji, że się na nią załapią. Była dziewczyna mojego brata po psychologii sprzedawała ubezpieczenia, pracowała na stacji benzynowej - i dopiero po dłuższym czasie dostała się na studia doktoranckie. Trzeba być nie tylko bystrym i zdolnym, ale też w jakiś sposób się wyróżniać, a ponadto od początku udzielać się choćby w kołach naukowych i robić to z sercem, a nie ,,bo zostanę na uczelni".

[201604250949]

Wszystkie moje znajome ktore poszły na psychologie teraz tego zalują.
Jedne w ogole w polowie studiow zrezygnowaly bo stwierdzily, ze to nie ma sensu a drugie i tak nie mają po tym pracy.
Tam zeby isc i cos osiągnac trzeba serio tego chciec i sie tym interesowac bo tak to tylko strata czasu.
Jakos jak ktos nie wie gdzie isc to zawsze mowi, ze idzie na psychologie bez sensu
W życiu bym na to nie poszla.

[regretsareuseless]

https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=580528 tutaj masz wątek o psychologii i psychologach
Sama studiuję psychologię i jeśli już w momencie rozpoczęcia studiów wiesz, co chcesz robić i coś w tym kierunku robisz, interesujesz się tym, robisz dodatkowe kursy, szkolenia, staże, czy nawet wolontariat, to masz spore szanse na znalezienie pracy. Wiadomo, że jeśli ktoś nie robi nic i tylko czeka na skończenie tych 5 lat i papierek, to studia są bez sensu ale teraz jest tak chyba z większością studiów.
W życiu nie słyszałam, żeby ktoś nie wiedział co chce ze sobą zrobić i poszedł na psychologię, trochę za wysokie progi jak na totalnie przypadkowych studentów

[pffe]

Napisane przez regretsareuseless

https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=580528 tutaj masz wątek o psychologii i psychologach
Sama studiuję psychologię i jeśli już w momencie rozpoczęcia studiów wiesz, co chcesz robić i coś w tym kierunku robisz, interesujesz się tym, robisz dodatkowe kursy, szkolenia, staże, czy nawet wolontariat, to masz spore szanse na znalezienie pracy. Wiadomo, że jeśli ktoś nie robi nic i tylko czeka na skończenie tych 5 lat i papierek, to studia są bez sensu ale teraz jest tak chyba z większością studiów.
W życiu nie słyszałam, żeby ktoś nie wiedział co chce ze sobą zrobić i poszedł na psychologię, trochę za wysokie progi jak na totalnie przypadkowych studentów

za wysokie progi? tak się większość bez żadnego "ale" dostaje i właśnie większość "bo nie wiedziałam/wiedziałem gdzie iść".
mało się trafia ludzi z pasją na psychologii.

---------- Dopisano o 08:59 ---------- Poprzedni post napisano o 08:57 ----------

Napisane przez _alison

Wszystkie moje znajome ktore poszły na psychologie teraz tego zalują.
Jedne w ogole w polowie studiow zrezygnowaly bo stwierdzily, ze to nie ma sensu a drugie i tak nie mają po tym pracy.
Tam zeby isc i cos osiągnac trzeba serio tego chciec i sie tym interesowac bo tak to tylko strata czasu.
Jakos jak ktos nie wie gdzie isc to zawsze mowi, ze idzie na psychologie bez sensu
W życiu bym na to nie poszla.

siostra mojego TŻ też żałuje a właśnie kończy drugi rok, zmienia kierunek od października. stwierdziła, że nie wie gdzie iść więc poszła na psychologię i teraz poznała ludzi na innych kierunkach, poopowiadali jej co mają na jakich przedmiotach i stwierdziła, że zamienia kierunek.

[regretsareuseless]

Napisane przez pffe

za wysokie progi? tak się większość bez żadnego "ale" dostaje i właśnie większość "bo nie wiedziałam/wiedziałem gdzie iść".
mało się trafia ludzi z pasją na psychologii.

---------- Dopisano o 08:59 ---------- Poprzedni post napisano o 08:57 ----------


siostra mojego TŻ też żałuje a właśnie kończy drugi rok, zmienia kierunek od października. stwierdziła, że nie wie gdzie iść więc poszła na psychologię i teraz poznała ludzi na innych kierunkach, poopowiadali jej co mają na jakich przedmiotach i stwierdziła, że zamienia kierunek.

Mówiłam o moim kierunku, gdzie większość osób wie co chce robić, było kilka osób które okazało się, że same nie wiedziały po co tu przyszły i powoli się wykruszyły. O progach mówiłam na uczelniach państwowych, bo jest sporo uczelni prywatnych, które od razu przyjmują wszystkich ale z tego co wiem, na UW w tamtym roku próg był około 85 punktów, nie wiem czy tak bez żadnego "ale" można się dostać

[amandaa1394]

Napisane przez _alison

Wszystkie moje znajome ktore poszły na psychologie teraz tego zalują.
Jedne w ogole w polowie studiow zrezygnowaly bo stwierdzily, ze to nie ma sensu a drugie i tak nie mają po tym pracy.
Tam zeby isc i cos osiągnac trzeba serio tego chciec i sie tym interesowac bo tak to tylko strata czasu.
Jakos jak ktos nie wie gdzie isc to zawsze mowi, ze idzie na psychologie bez sensu
W życiu bym na to nie poszla.

nie to ze nie mam pomysłu i idę na psychologię, interesuję się tym kierunkiem dlatego chciałam pójść

[wild_horse]

Napisane przez amandaa1394

nie to ze nie mam pomysłu i idę na psychologię, interesuję się tym kierunkiem dlatego chciałam pójść

Wiesz co, ja tez przez dluuugi dlugi czas chcialam isc na psycholigie. Niedawno zrezygnowalam - troche mi zal, bo psychologia jest dla mnie bardzo ciekawa. Coz... Tak jak dziewczyny pisaly, ciezko z praca. Jesli chodzi o mnie, to chcialam pracowac albo z policja (a wiadomo, jak niskimi srodkami dysponuje u nas ta sluzba), albo jako psycholog sportu. No i, co rowniez zostalo powiedziane, ntrzeba juz cos robic na studiach (nie tylko na psychologii, ale na wiekszosci kierunkow), chociazby jakis wolontariat.

[madz88]

Napisane przez pffe

za wysokie progi? tak się większość bez żadnego "ale" dostaje i właśnie większość "bo nie wiedziałam/wiedziałem gdzie iść".
mało się trafia ludzi z pasją na psychologii.

Zależy też o jakiej uczelni mówimy. Bo na najlepsze wydziały psychologii w Polsce na uczelniach państwowych są wysokie progi.

A autorkę tematu zapraszam do tematu psychologii i psycholodzy, link podany wyżej.

[201604250949]

Napisane przez amandaa1394

nie to ze nie mam pomysłu i idę na psychologię, interesuję się tym kierunkiem dlatego chciałam pójść

ale skoro mówisz, ze to Twój jedyny pomysł na życie a teraz jednak i tak ogarniają Cię wątpliwości to lepiej może poszukać coś innego?
Ja w połowie LO tez miałam chwile taki głupi pomysł, żeby na to iść ale w ostateczności się otrząsnęłam i znalazłam to co mnie faktycznie interesuje
Psychologów jest jak psów więc z pracą możne być naprawdę ciężko.

[wild_horse]

Napisane przez _alison

ale skoro mówisz, ze to Twój jedyny pomysł na życie a teraz jednak i tak ogarniają Cię wątpliwości to lepiej może poszukać coś innego?
Ja w połowie LO tez miałam chwile taki głupi pomysł, żeby na to iść ale w ostateczności się otrząsnęłam i znalazłam to co mnie faktycznie interesuje
Psychologów jest jak psów więc z pracą możne być naprawdę ciężko.

Dlaczego wg Ciebie to głupi pomysł? To, że krucho z pracą nie oznacza, że to bezsensowny kierunek i że nikt nie powinien na niego iść .

Nie podoba mi się to ostatnie porównanie

[201604250949]

Napisane przez wild_horse

Dlaczego wg Ciebie to głupi pomysł? To, że krucho z pracą nie oznacza, że to bezsensowny kierunek i że nikt nie powinien na niego iść .

Nie podoba mi się to ostatnie porównanie

Nie musi Ci się podobać, mowie tylko jak jest.
Nie mówię tez, ze nie każdy tylko nie takie osoby jak autorka wątku która nie jest jeszcze dobrze pewna czego chce.
Rozumiem ludzi którzy od zawsze o tym marzą, wtedy ma to jakiś sens.
U mnie po humanie większość bab na to poszła bo w sumie nie wiedziały gdzie isc i teraz tylko słyszę jak im źle itp
no ale.. dziewczyna w końcu i tak zrobi co chce, jak jej nie wyjdzie trudno, czasem przecież ktoś potrzebuje więcej czasu by wiedzieć co chce robić w życiu

[wild_horse]

Napisane przez _alison

Nie musi Ci się podobać, mowie tylko jak jest.
Nie mówię tez, ze nie każdy tylko nie takie osoby jak autorka wątku która nie jest jeszcze dobrze pewna czego chce.
Rozumiem ludzi którzy od zawsze o tym marzą, wtedy ma to jakiś sens.
U mnie po humanie większość bab na to poszła bo w sumie nie wiedziały gdzie isc i teraz tylko słyszę jak im źle itp
no ale.. dziewczyna w końcu i tak zrobi co chce, jak jej nie wyjdzie trudno, czasem przecież ktoś potrzebuje więcej czasu by wiedzieć co chce robić w życiu

Nie chodziło mi o treść porównanie i o to, o one znaczy. Chodziło mi o użyte słowa.

O każdym kierunku słyszy się że nie ma sensu, gdy nie idzie się na niego w 100% przekonanym, nie tylko psychologia tak ma

Pozostaje jeszcze pytanie, czy Autorka dostanie się na psychologię na państwową uczelnię, bo to dość oblegany kierunek.

[201604250949]

Napisane przez wild_horse

Nie chodziło mi o treść porównanie i o to, o one znaczy. Chodziło mi o użyte słowa.

O każdym kierunku słyszy się że nie ma sensu, gdy nie idzie się na niego w 100% przekonanym, nie tylko psychologia tak ma

Chodzi mi o to, że zazwyczaj każdy a raczej każda jak nie wie gdzie iść to idzie na psychologie, nie rozumiem tego
A najbardziej mnie rozwala jak ktoś uważna, ze to najłatwiejszy kierunek

Napisane przez wild_horse

Pozostaje jeszcze pytanie, czy Autorka dostanie się na psychologię na państwową uczelnię, bo to dość oblegany kierunek.

to to już w ogolę

[wild_horse]

Napisane przez _alison

Chodzi mi o to, że zazwyczaj każdy a raczej każda jak nie wie gdzie iść to idzie na psychologie, nie rozumiem tego

Powiem Ci, że jeszcze nie spotkałam się, żeby ktoś mówił: "Nie wiem gdzie iść, więc pójdę na psychologię", częściej słyszę: "Nie wiem gdzie iść, więc pójdę na polibudę"

Napisane przez _alison

A najbardziej mnie rozwala jak ktoś uważna, ze to najłatwiejszy kierunek

Nauczyłam się już, że pewnych rzeczy nie warto komentować, oraz że z pewnymi ludźmi nie warto rozmawiać na pewne tematy

[201703061232]

Ponoć pracy po niczym nie ma. Ludzie psycholog to nie tylko terapeuta, po psychologii jest przede wszystkim mnóstwo możliwości: hr, pr, doradztwo, trenerstwo, coaching, marketing, reklama, służby mundurowe, transport, diagnoza, badanie i tworzenie wizerunku i potencjalnych klientów danych firm, teraz z PL raczkuje ale psychologia miejsca i środowiskowa, neuromarketing i jeszcze wiele innych.

[201604250949]

Napisane przez wild_horse

Powiem Ci, że jeszcze nie spotkałam się, żeby ktoś mówił: "Nie wiem gdzie iść, więc pójdę na psychologię", częściej słyszę: "Nie wiem gdzie iść, więc pójdę na polibudę"

Ja za przykład mialam prawie calą klase i inne podobne a wiesz po humanistycznym to raczej nikt na polibude sie nie wybieral
Chyba tylko ja wybrałam kierunek który z hum ma niewiele wspolnego

Napisane przez wild_horse

Nauczyłam się już, że pewnych rzeczy nie warto komentować, oraz że z pewnymi ludźmi nie warto rozmawiać na pewne tematy

fakt

[wild_horse]

Napisane przez _alison

Chyba tylko ja wybrałam kierunek który z hum ma niewiele wspolnego

A jaki kierunek wybrałaś?

---------- Dopisano o 15:07 ---------- Poprzedni post napisano o 15:05 ----------

Napisane przez zbecka

Ponoć pracy po niczym nie ma. Ludzie psycholog to nie tylko terapeuta, po psychologii jest przede wszystkim mnóstwo możliwości: hr, pr, doradztwo, trenerstwo, coaching, marketing, reklama, służby mundurowe, transport, diagnoza, badanie i tworzenie wizerunku i potencjalnych klientów danych firm, teraz z PL raczkuje ale psychologia miejsca i środowiskowa, neuromarketing i jeszcze wiele innych.

Wiadomo, ładnie to wszystko wygląda... Ale nie zmienia to jednak faktu, że o pracę trudno, bo ludzi z wspomnianych przez Ciebie branży zatrudniają duże korporacje w dużych miastach, no i takowy "przemysł" jest u nas jeszcze lichutko rozwinięty.

[viva91]

Napisane przez pffe

za wysokie progi? tak się większość bez żadnego "ale" dostaje i właśnie większość "bo nie wiedziałam/wiedziałem gdzie iść".
mało się trafia ludzi z pasją na psychologii.

na większości publicznych uczelni na psychologię są wysokie progi. w 2010 psychologia po przeliczeniu była najbardziej obleganym kierunkiem z najwyższymi progami w całym Wrocławiu, biorąc pod uwagę wszystkie uczelnie w tym mieście. a Wrocław to nie Pcim Dolny.
także ludzie z przypadku może i na tym kierunku są, jednak maturę zdaną mieli przyzwoicie.
z lektury Wizażu wiem, że dość łatwo można załapać się na psychologię w Lublinie, jednak nie wiem o którą uczelnie chodzi i czy to nadal aktualne.

[201604250949]

Napisane przez wild_horse

A jaki kierunek wybrałaś?

ogolnie komputerowy, nie chce tu dokladnie pisac

[eyeonfire]

Napisane przez regretsareuseless

https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=580528 tutaj masz wątek o psychologii i psychologach
Sama studiuję psychologię i jeśli już w momencie rozpoczęcia studiów wiesz, co chcesz robić i coś w tym kierunku robisz, interesujesz się tym, robisz dodatkowe kursy, szkolenia, staże, czy nawet wolontariat, to masz spore szanse na znalezienie pracy. Wiadomo, że jeśli ktoś nie robi nic i tylko czeka na skończenie tych 5 lat i papierek, to studia są bez sensu ale teraz jest tak chyba z większością studiów.
W życiu nie słyszałam, żeby ktoś nie wiedział co chce ze sobą zrobić i poszedł na psychologię, trochę za wysokie progi jak na totalnie przypadkowych studentów

Całkowicie się zgadzam

Napisane przez wild_horse

Powiem Ci, że jeszcze nie spotkałam się, żeby ktoś mówił: "Nie wiem gdzie iść, więc pójdę na psychologię", częściej słyszę: "Nie wiem gdzie iść, więc pójdę na polibudę"

Dokładnie tak. Kiedyś myślę, że częstsze było "Nie wiem gdzie iść, może psychologia", ale teraz na każdym kroku się słyszy właśnie o tych błędnych decyzjach i ludzie już przestają w ten sposób traktować psychologie, każdy mówi o ciężkim znalezieniu pracy.
I w ten sposób też coraz częściej słysze "pójde na polibudę", albo " na zarządzanie"... Chociaz na ekonomicznych kierunkach też teraz zrobiło się "tłoczno".

Autorko, musisz przemyśleć na spokojnie w czym się widzisz w życiu, co da Ci szczęście. Bo jeśli coś da Ci satysfakcje i radość, to znacznie łatwiej będzie Ci pokonać różne przeciwności. Ja od podstawówki marze o psychologii i się na nią wybieram, ale wiem, że gdyby nie to, jak bardzo tego chce i wiem, że będę zdeterminowana, to pewnie bym się bała. Rzeczywiście, trzeba tam bardzo dużo wkładu pracy własnej, dodatkowych wolontariatów, kursów, najważniejsze: nabywania doświadczenia, co nie jest takie proste jak jesteś osobą "świeżą". Zresztą, tak naprawdę, żeby coś odnieść, na większości kierunków należałoby się postarać, wykazać jakąś samo inicjatywę, żeby po prostu wyrabiać sobie ścieżki i przyszłe możliwości.
Teraz studia są czymś normalnym, masa osób studiuje i z reguły nie wiele samo studiowanie zapewnia. Trzeba chcieć i trochę się przyłożyć.

Więc życzę Ci powodzenia w dokonywaniu wyborów

[wild_horse]

Napisane przez eyeonfire

I w ten sposób też coraz częściej słysze "pójde na polibudę", albo " na zarządzanie"... Chociaz na ekonomicznych kierunkach też teraz zrobiło się "tłoczno".

Tak jak mówiłam, ja najczęściej słyszę właśnie o polibudzie. Skończyłam LO o profilu matematyczno-informatycznym i ode mnie jakieś 4/5 klasy idzie na politechnikę .

A co do zarządzania, no właśnie: jeszcze kilka lat temu było głośno, że jest zapotrzebowanie na ludzi po tym kierunku. Ale rynek też już powoli zaczyna się przesycać, a zainteresowanie zarządzaniem jakoś nie maleje .

Czytając i słuchając różne opinie (nie tylko studentów, ale też ludzi "znających się" na tym) można wywnioskować, ze może faktycznie ta politechnika to dzisiaj najprostsze (ehm, ehm.. znaczy.. najkorzystniejsze ) rozwiązanie, bo jednak wciąż utrzymuje się zapotrzebowanie na inżynierów i nie zanosi się na to, żeby w ciągu najbliższych lat miało ono zmaleć. Jednak wiadomo, politechnika nie jest (na szczęście! ) nie jest dla wszystkich - dostać się na niektóre kierunki nie jest ciężko, ale już utrzymać się na uczelni - o wiele trudniej .

[regretsareuseless]

Autorko, a co chciałabyś robić po psychologii? W jakiej dziedzinie się odnajdujesz?

[Flai]

Dla mnie dobrym psychologiem może być tylko ten, który ma silne zdrowie i szczęśliwe życie w kochającej rodzinie, tu liczą się predyspozycje psychiczne, a nie wiedza. Tylko wtedy można otworzyć gabinet i być naprawdę dobrym w tym co się robi, a co za tym idzie: mieć pacjentów i przyzwoite zarobki. Ja sama interesuję się psychologią, kręci mnie to ale jednak muszę zrezygnować: mam problemy z nawiązywaniem kontaktów między ludzkich, jestem raczej osobą smutną i zamkniętą w sobie. Po prostu się nie nadaję i wolę pozostawić to jako hobby.

[eyeonfire]

Napisane przez wild_horse

Tak jak mówiłam, ja najczęściej słyszę właśnie o polibudzie. Skończyłam LO o profilu matematyczno-informatycznym i ode mnie jakieś 4/5 klasy idzie na politechnikę .

A co do zarządzania, no właśnie: jeszcze kilka lat temu było głośno, że jest zapotrzebowanie na ludzi po tym kierunku. Ale rynek też już powoli zaczyna się przesycać, a zainteresowanie zarządzaniem jakoś nie maleje .

Czytając i słuchając różne opinie (nie tylko studentów, ale też ludzi "znających się" na tym) można wywnioskować, ze może faktycznie ta politechnika to dzisiaj najprostsze (ehm, ehm.. znaczy.. najkorzystniejsze ) rozwiązanie, bo jednak wciąż utrzymuje się zapotrzebowanie na inżynierów i nie zanosi się na to, żeby w ciągu najbliższych lat miało ono zmaleć. Jednak wiadomo, politechnika nie jest (na szczęście! ) nie jest dla wszystkich - dostać się na niektóre kierunki nie jest ciężko, ale już utrzymać się na uczelni - o wiele trudniej .

Dokładnie. U mnie w mieście był wielki boom na ekonomie, zarządzanie, gospodarkę itd. i teraz co chwila słyszę, że tam się wybierają, a już jest przesyt. Zwłaszcza, że nie każdy też tam nadaje.

No, ciężko się utrzymać, trzeba już popracować, ale to bardzo dobrze

Napisane przez Flai

Dla mnie dobrym psychologiem może być tylko ten, który ma silne zdrowie i szczęśliwe życie w kochającej rodzinie, tu liczą się predyspozycje psychiczne, a nie wiedza. Tylko wtedy można otworzyć gabinet i być naprawdę dobrym w tym co się robi, a co za tym idzie: mieć pacjentów i przyzwoite zarobki. Ja sama interesuję się psychologią, kręci mnie to ale jednak muszę zrezygnować: mam problemy z nawiązywaniem kontaktów między ludzkich, jestem raczej osobą smutną i zamkniętą w sobie. Po prostu się nie nadaję i wolę pozostawić to jako hobby.

Silne zdrowie - to na pewno i zdolność nawiązywania kontaktów też, jak najbardziej.
Ale niekoniecznie super szczęśliwe życie, nie każdy decyduje czy będzie wysłane różami czy nie, ważne żeby się jakoś z tego wygrzebać.
A kto wie, może niezbyt przyjemne doświadczenia pomogą zrozumieć innych? tylko najważniejsze, żeby nie utożsamiać potem pacjentów z samym sobą i ze swoimi problemami, z tego co słyszałam i mi mówiono.
Poza tym tak jak ktoś tu napisał, po psychologii można pójść w kierunku różnych specjalizacji, niekoniecznie terapii

[regretsareuseless]

Napisane przez eyeonfire

Dokładnie. U mnie w mieście był wielki boom na ekonomie, zarządzanie, gospodarkę itd. i teraz co chwila słyszę, że tam się wybierają, a już jest przesyt. Zwłaszcza, że nie każdy też tam nadaje.

No, ciężko się utrzymać, trzeba już popracować, ale to bardzo dobrze



Silne zdrowie - to na pewno i zdolność nawiązywania kontaktów też, jak najbardziej.
Ale niekoniecznie super szczęśliwe życie, nie każdy decyduje czy będzie wysłane różami czy nie, ważne żeby się jakoś z tego wygrzebać.
A kto wie, może niezbyt przyjemne doświadczenia pomogą zrozumieć innych? tylko najważniejsze, żeby nie utożsamiać potem pacjentów z samym sobą i ze swoimi problemami, z tego co słyszałam i mi mówiono.
Poza tym tak jak ktoś tu napisał, po psychologii można pójść w kierunku różnych specjalizacji, niekoniecznie terapii

Dokładnie, dlatego sporo osób, które są alkoholikami/narkomanami, mają jakiekolwiek uzależnienia często dobrze sprawdzają się w terapii osób właśnie z takimi problemami. Dodatkowo konkretna wiedza, bo terapia nie opiera się tylko na zdrowym rozsądku, istnieje sporo technik terapeutycznych, które trzeba wyćwiczyć, nie mówiąc o własnej terapii i superwizowaniu swojej pracy

[neia]

A na moje pytanie nikt mi nie odpowie... a pytałam poważnie...
To może teraz troche głosniej - AUTORKO PYTANIA HOP HOP: na jaką uczelnie chcesz się wybrać ze zdanym jedynie wosem/geografią? Jedyną uczelnią z psycho, na którą można się dostać bez rozszerzeń z pol/ang, jest z tego co wiem tylko UŚ.

[RoSa202]

Napisane przez neia

A na moje pytanie nikt mi nie odpowie... a pytałam poważnie...
To może teraz troche głosniej - AUTORKO PYTANIA HOP HOP: na jaką uczelnie chcesz się wybrać ze zdanym jedynie wosem/geografią? Jedyną uczelnią z psycho, na którą można się dostać bez rozszerzeń z pol/ang, jest z tego co wiem tylko UŚ.

Bzdura Na UG można dostać się na psychologię bez zdawania matury z rozszerzonego polskiego czy angielskiego Zresztą na UW też

Sama wybieram się na psychologię. Od dłuższego czasu wiem że chcę to robić. Tak jak ktoś już pisał psycholog to nie tylko terapeuta, można robić sporo rzeczy po tych studiach, nie tylko w pl. Poza tym jeśli ktoś jest naprawdę dobry w tym co robi, robi to z pasją, poświęca siebie to myślę że prace znajdzie Nie można usiąść na pupie, 5 lat nic nie robić a potem oczekiwać że znajdziemy pracę. To oczywiste i nie tylko jeśli chodzi o psychologię
Autorko na jaką uczelnie się wybierasz? Dzienne/zaoczne ?

[orange_sky]

Napisane przez RoSa202

Tak jak ktoś już pisał psycholog to nie tylko terapeuta, można robić sporo rzeczy po tych studiach, nie tylko w pl.

tak, z tym, że pracując za granicą trzeba bardzo dobrze znać język (i jego lokalne niuanse) i kulturę/mentalność. Przykładowo, to, co dla Niemca jest prawie patologicznym marudzeniem, dla Polaków jest często normą i zupełnie inaczej się to traktuje Dotyczy to oczywiście nie tylko psychoterapii, ale badań naukowych czy innych działalności również.