Problemy w związku na odległość. Pomóżcie!

[coffee]

Napisane przez ameleczka12

On by chciał, bo pytał się o to wielokrotnie, ale ja chcę mieć w życiu coś, skończyć szkołę. Maturę na szczęście mam. Gdybym coś miała, to nawet bym się nad tym nie zastanawiała tylko pojechała do niego.

Dlatego właśnie związki od początku na odległość są trudne. Bo oboje macie głównie własne życie. On ma pracę i jakąś stabilizację, Ty masz szkołę i jakąś stabilizację. Nie da się określić, które jest ważniejsze.

Z jednej strony piszesz, że boisz się, że dla niego pieniądze będą ważniejsze, piszesz, że on boi się odpowiedzialności, ale zastanów się... skoro ma pracę za granicą - może właśnie dlatego chce zostać? Bo wie, że pieniądze są ważne, że bez nich żyć się nie da, że skoro tam ma pracę, to durnym pomysłem jest rzucanie jej i wracanie do miejsca, gdzie jej brak?

Tak samo durnym pomysłem jest rzucanie szkoły i jechanie w ciemno do innego kraju, gdzie jedyną perspektywą jest przysłowiowy zmywak.

Po prostu - rozmijacie się. A i wg mnie po 9 spotkaniach ciężko mówić o jakimś poważnym związku, o prawdziwej i mocnej więzi między dwojgiem ludzi, dla której warto poświęcać swoje dotychczasowe życie i zaczynać wszystko od nowa dla tej drugiej osoby.

[paulinika]

No faktycznie milosc na cale zycie...

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[Andziulek89]

W milosci trzeba umiec isc na kompromis a u was tego nie widze.
Kazde chce czegos innego od zycia,niby sie kochacie ale zadne z was nie jest w stanie porzucic dotychczasowego zycia dla tej drugiej osoby...
Niewiem ile masz tej szkoly jeszcze i za jaki czas moglabys do niego dolaczyc,z drugiej strony widze ze jemu nie bardzo pasuje bycie tutaj-woli zagranica,czekanie tez chyba nie wchodzi w rachube.Poczekaj na to co ma ci do powiedzenia,jesli zrezygnuje z ciebie to taki zwiazek nie ma sensu i lepiej szukac kogos na miejscu

[showup093]

Z tego co tu pisze w Twoim związku nie układa się najlepiej. Problemy bowiem w relacji dwojga ludzi nie są na porządku dziennym.

Być może nie jestem ekspertem w sprawach damsko męskich, natomiast radzę Ci niezwłocznie zerwać ze swoim chłopakiem. On nie jest Ciebie wart. A Ty niepotrzebnie się dusisz.

Nie jest powiedziane, że spotkasz kogoś lepszego na swojej drodze, ale bycie z kimś to przeżytek.

[ameleczka12]

Napisane przez coffee

Dlatego właśnie związki od początku na odległość są trudne. Bo oboje macie głównie własne życie. On ma pracę i jakąś stabilizację, Ty masz szkołę i jakąś stabilizację. Nie da się określić, które jest ważniejsze.

Z jednej strony piszesz, że boisz się, że dla niego pieniądze będą ważniejsze, piszesz, że on boi się odpowiedzialności, ale zastanów się... skoro ma pracę za granicą - może właśnie dlatego chce zostać? Bo wie, że pieniądze są ważne, że bez nich żyć się nie da, że skoro tam ma pracę, to durnym pomysłem jest rzucanie jej i wracanie do miejsca, gdzie jej brak?

Tak samo durnym pomysłem jest rzucanie szkoły i jechanie w ciemno do innego kraju, gdzie jedyną perspektywą jest przysłowiowy zmywak.

Po prostu - rozmijacie się. A i wg mnie po 9 spotkaniach ciężko mówić o jakimś poważnym związku, o prawdziwej i mocnej więzi między dwojgiem ludzi, dla której warto poświęcać swoje dotychczasowe życie i zaczynać wszystko od nowa dla tej drugiej osoby.

Z jednej strony masz rację z tą pracą i pieniędzmi, że właśnie dlatego może chce zostać, ale z drugiej on jest taki że teraz jest poza kontrolą, może sobie na wszystko pozwolić, nikt mu nie marudzi, nie musi się nikogo słuchać, może imprezować i jarać tyle ile mu się podoba i wiem, że głównie z tych powodów chce zostać, chociaż się nie przyzna...

---------- Dopisano o 01:40 ---------- Poprzedni post napisano o 01:32 ----------

Napisane przez Andziulek89

W milosci trzeba umiec isc na kompromis a u was tego nie widze.
Kazde chce czegos innego od zycia,niby sie kochacie ale zadne z was nie jest w stanie porzucic dotychczasowego zycia dla tej drugiej osoby...
Niewiem ile masz tej szkoly jeszcze i za jaki czas moglabys do niego dolaczyc,z drugiej strony widze ze jemu nie bardzo pasuje bycie tutaj-woli zagranica,czekanie tez chyba nie wchodzi w rachube.Poczekaj na to co ma ci do powiedzenia,jesli zrezygnuje z ciebie to taki zwiazek nie ma sensu i lepiej szukac kogos na miejscu

Mam dwa lata szkoły. Pożyjemy, zobaczymy. Ale aż mnie nosi. Nie mogę się doczekać już...

[green way]

To nie "zimny prysznic" tylko życie może teraz tego nie dostrzegasz, ale dzisiejsze Twoje wybory mogą zaważyć na całej Twojej przyszłości, a potem już nie ma odwrotu, bo nie da się zresetować przeszłości. Dlatego emocje, to najgorszy ze wszystkich doradców, bo jak już opadną (prędzej czy później, ale to stanie się na pewno), to często zastanawiamy się jak mogłam coś takiego zrobic? Skoro już teraz widzisz problemy nie do przeskoczenia (Twoja szkoła, jego praca), to nawet jak zrobicie coś wbrew sobie, żeby jednak być razem, to i tak obije się to na Was rykoszetem, bo to co poświęcicie bardzo szybko może stać się powodem kłótni, niesnasek,.wzajemnych urazów i pretensji. Najlepszym doradcą jest trzymanie się wytyczonych planów i czas. Żadna szkoła nie trwa wiecznie, a pracę zawsze można zmienić, jeżeli życie pokaże, że to będzie dla Was dobra decyzja. Myślenie w kategorii "my" to podstawa, jeżeli chxe się być w dojrzałym i solidnym związku. Nie ma osobnych interesów, tylko jest jeden wspólny cel bycia razem. A taka rozłąka to bardzo dobry sprawdzian Waszych uczuć i wzajemnej więzi. Jeżeli wytrzymacie tą próbę, to znaczy, że warto było czekać i że to jest prawdziwa miłość, a nie chwilowe zauroczenie. Na razie nie możesz tego stwierdzić, bo nie masz do tego żadnej solidnej podstawy. Na razie tak Ci się tylko wydaje, że to ten jeden, jedyny, ale uwierz mi, za każdym razem, kiedy człowiek się zakochuje, to tylko tak właśnie myśli. Ale jedno jest pewne: prawdziwa miłość nie wywołuje cierpienia, niepewności, poświęcenia i nie wymaga, żebyś zrezygnowała z czegoś dla drugiej osoby, czyli nie jest egoistyczna i niszcząca Twoje ja. Prawdziwa miłość dodaje skrzydeł i pozwala nam robić rzeczy o których wydawało nam się, że nie potrafimy, nie damy rady. Taka miłość nas wzmacia, ale przede wszystkim nie ocenia i nie krytykuje, tylko po prostu pozwala nam być sobą i dobrze się z tym czuć. Trzeba nauczyć się rozpoznawać swoje uczucia i sprawdzać jacy ludzie są naprawdę, a nie przyjmować każego bezkrytycznie i wierzyć we wszystko co nam opowiada o sobie. To wymaga dużo pracy nad sobą, ale na peno się opłaci w życiu. Doskonale Cię rozumiem i Twoje wahania, bo sama byłam w podobnej sytuacji i dla miłości zrezygnowałam ze szkoły, wyjechałam na drugi koniec Polski i nie myślałam zupełnie o przyszłości. Wydawało mi się, że wystarczy kochać żeby wszystko się ułożyło samo. I co? Ślub, rozwód, ponowne zejście się po 16 latach i znowu klapa. Bo po prostu, same chęci nie wystarczą, a poza tym po tylu latach, kiedy popatrzyłam na niego oczami dojrzałej kobiety, to z całą pewnością mogłam już stwierdzić, że to nie to, czego naprawdę chcę od życia. I tyle, koniec bajki, bez happy endu, dałam jemu prawo do szukania swojego szczęścia i sobie do ułożenia swojego życia z człowiekiem, którego zapragnę. I dopiero wtedy ktoś taki się znalazł, i kiedy codziennie budzę się koło niego to jestem pewna, że to jest TEN facet. ale zanim go poznałam, to skończyłam studia, ułożyłam swoje życie zawodowe i osobiste. On pojawił się jako pełnoprawny partner w moim życiu, a nie jako zaniennik czegoś czy zapychacz istniejącej pustki. Jestem z nim bo chcę, a nie dlatego, że coś mnie do tego zmusza. Dlatego zastanów się dobrze, czego Ty chcesz w tej chwili i czy taki związek teraz da Ci prawdziwe szczęście. I czy jest coś czego mogłabyś żałować gdybyś właśnie teraz podjęła takue, a nie inne, ważne decyzje. Bo wszystko ma swoje miejsce i czas, i nie warto przyspieszać przyszłości, ona i tak nadejdzie, ale lepiej być na nią przygotowanym i sterować samemu swoim życiem, niż dać się ponieść prądowi i powolić, żeby inni kierowali naszym życiem. Życzę Ci roztropnych decyzji i pozdrawiam serdecznie

[ameleczka12]

Napisane przez green way

To nie "zimny prysznic" tylko życie może teraz tego nie dostrzegasz, ale dzisiejsze Twoje wybory mogą zaważyć na całej Twojej przyszłości, a potem już nie ma odwrotu, bo nie da się zresetować przeszłości. Dlatego emocje, to najgorszy ze wszystkich doradców, bo jak już opadną (prędzej czy później, ale to stanie się na pewno), to często zastanawiamy się jak mogłam coś takiego zrobic? Skoro już teraz widzisz problemy nie do przeskoczenia (Twoja szkoła, jego praca), to nawet jak zrobicie coś wbrew sobie, żeby jednak być razem, to i tak obije się to na Was rykoszetem, bo to co poświęcicie bardzo szybko może stać się powodem kłótni, niesnasek,.wzajemnych urazów i pretensji. Najlepszym doradcą jest trzymanie się wytyczonych planów i czas. Żadna szkoła nie trwa wiecznie, a pracę zawsze można zmienić, jeżeli życie pokaże, że to będzie dla Was dobra decyzja. Myślenie w kategorii "my" to podstawa, jeżeli chxe się być w dojrzałym i solidnym związku. Nie ma osobnych interesów, tylko jest jeden wspólny cel bycia razem. A taka rozłąka to bardzo dobry sprawdzian Waszych uczuć i wzajemnej więzi. Jeżeli wytrzymacie tą próbę, to znaczy, że warto było czekać i że to jest prawdziwa miłość, a nie chwilowe zauroczenie. Na razie nie możesz tego stwierdzić, bo nie masz do tego żadnej solidnej podstawy. Na razie tak Ci się tylko wydaje, że to ten jeden, jedyny, ale uwierz mi, za każdym razem, kiedy człowiek się zakochuje, to tylko tak właśnie myśli. Ale jedno jest pewne: prawdziwa miłość nie wywołuje cierpienia, niepewności, poświęcenia i nie wymaga, żebyś zrezygnowała z czegoś dla drugiej osoby, czyli nie jest egoistyczna i niszcząca Twoje ja. Prawdziwa miłość dodaje skrzydeł i pozwala nam robić rzeczy o których wydawało nam się, że nie potrafimy, nie damy rady. Taka miłość nas wzmacia, ale przede wszystkim nie ocenia i nie krytykuje, tylko po prostu pozwala nam być sobą i dobrze się z tym czuć. Trzeba nauczyć się rozpoznawać swoje uczucia i sprawdzać jacy ludzie są naprawdę, a nie przyjmować każego bezkrytycznie i wierzyć we wszystko co nam opowiada o sobie. To wymaga dużo pracy nad sobą, ale na peno się opłaci w życiu. Doskonale Cię rozumiem i Twoje wahania, bo sama byłam w podobnej sytuacji i dla miłości zrezygnowałam ze szkoły, wyjechałam na drugi koniec Polski i nie myślałam zupełnie o przyszłości. Wydawało mi się, że wystarczy kochać żeby wszystko się ułożyło samo. I co? Ślub, rozwód, ponowne zejście się po 16 latach i znowu klapa. Bo po prostu, same chęci nie wystarczą, a poza tym po tylu latach, kiedy popatrzyłam na niego oczami dojrzałej kobiety, to z całą pewnością mogłam już stwierdzić, że to nie to, czego naprawdę chcę od życia. I tyle, koniec bajki, bez happy endu, dałam jemu prawo do szukania swojego szczęścia i sobie do ułożenia swojego życia z człowiekiem, którego zapragnę. I dopiero wtedy ktoś taki się znalazł, i kiedy codziennie budzę się koło niego to jestem pewna, że to jest TEN facet. ale zanim go poznałam, to skończyłam studia, ułożyłam swoje życie zawodowe i osobiste. On pojawił się jako pełnoprawny partner w moim życiu, a nie jako zaniennik czegoś czy zapychacz istniejącej pustki. Jestem z nim bo chcę, a nie dlatego, że coś mnie do tego zmusza. Dlatego zastanów się dobrze, czego Ty chcesz w tej chwili i czy taki związek teraz da Ci prawdziwe szczęście. I czy jest coś czego mogłabyś żałować gdybyś właśnie teraz podjęła takue, a nie inne, ważne decyzje. Bo wszystko ma swoje miejsce i czas, i nie warto przyspieszać przyszłości, ona i tak nadejdzie, ale lepiej być na nią przygotowanym i sterować samemu swoim życiem, niż dać się ponieść prądowi i powolić, żeby inni kierowali naszym życiem. Życzę Ci roztropnych decyzji i pozdrawiam serdecznie

BARDZO, BARDZO DZIĘKUJĘ ZA TE SŁOWA!!! Również pozdrawiam.

[jamming]

Jestem w podobnej sytuacji. Tylko że mój jest w Polsce. Ale zaraz jak pojechał do pracy (drugi koniec Polski) napisał, że weźmie kolejne zlecenie (praca wyjazdowa). A o naszym związku napisał że nie wie co czuje

[201803290936]

Napisane przez jamming

Jestem w podobnej sytuacji. Tylko że mój jest w Polsce. Ale zaraz jak pojechał do pracy (drugi koniec Polski) napisał, że weźmie kolejne zlecenie (praca wyjazdowa). A o naszym związku napisał że nie wie co czuje

Nie wie co czuje = chce zerwać, ale czeka, aż Ty to zrobisz.

[ameleczka12]

Napisane przez jamming

Jestem w podobnej sytuacji. Tylko że mój jest w Polsce. Ale zaraz jak pojechał do pracy (drugi koniec Polski) napisał, że weźmie kolejne zlecenie (praca wyjazdowa). A o naszym związku napisał że nie wie co czuje

Chociaż masz na tyle dobrze, że jest w Polsce. Nie wiem czy masz taką możliwość, ale zawsze możesz wpaść i z nim poważnie porozmawiać, a ja niestety nie
Ja mam przed sobą jeszcze dwa tygodnie męki, a może nawet i trzy. Rozmawiałam ze swoim w niedziele i mówił, że wszystko ok między nami gdyby nie zmiana decyzji. A teraz się do mnie nie odzywa, nie wiem czemu i o co mu chodzi...

[jamming]

Napisane przez ameleczka12

Chociaż masz na tyle dobrze, że jest w Polsce. Nie wiem czy masz taką możliwość, ale zawsze możesz wpaść i z nim poważnie porozmawiać, a ja niestety nie
Ja mam przed sobą jeszcze dwa tygodnie męki, a może nawet i trzy. Rozmawiałam ze swoim w niedziele i mówił, że wszystko ok między nami gdyby nie zmiana decyzji. A teraz się do mnie nie odzywa, nie wiem czemu i o co mu chodzi...

Niby mam taką możliwość, ale nie mogę tam jechać bo on robi na budowie. Proponowałam mu że przyjadę na długi weekend, wynajme gdzieś hostel i zobazcymy sie chociaż po jego pracy na chwile ale NIE.

[ameleczka12]

Napisane przez jamming

Niby mam taką możliwość, ale nie mogę tam jechać bo on robi na budowie. Proponowałam mu że przyjadę na długi weekend, wynajme gdzieś hostel i zobazcymy sie chociaż po jego pracy na chwile ale NIE.

To coś jest nie tak skoro powiedział, że nie. Pytałaś o powód? Może chcę sobie coś przemyśleć, odpocząć. Długo jesteście razem? To uczucie między Wami jest głębokie? Może z jego strony coś się wypaliło...

[ameleczka12]

Rozmawiałam dzisiaj bardzo długo ze swoim chłopakiem na temat naszego związku, jego decyzji i wszystkiego. Na spokojnie, bez kłótni, krzyków.
Niestety on wybrał pracę. Chce być ze mną, tęskni, kocha mnie, ale zależy mu na tym żeby tam zostać. Uważa, że jak wróci do kraju, do szkoły to mu się tu nie uda. Możecie pomyśleć, że mówi tak tylko żeby mnie pocieszyć itp., ale wiem, słyszę to w jego głosie, sam też mówi, że nie jest to dla niego łatwe, jest mu bardzo ciężko. Pewnie usłyszę też, że jakby kochał, to by był ze mną. On kocha, tylko nie wie jeszcze co w życiu jest ważne. Wraca we wrześniu, mamy się spotkać, porozmawiać i... pożegnać.
Siedzę, ryczę od rana, trzęsę się, krzyczę w poduszkę, serce mam w kawałkach, nie chcę mi się żyć...
To jest mój trzeci związek, ale pierwszy raz coś takiego przechodzę, aż boli mnie całe ciało. Ciężko to opisać co się dzieje ze mną.
Już teraz wiem, że za szybko się nie pozbieram, o ile w ogóle kiedykolwiek.
Napiszecie, że skoro to był trzeci związek i po tamtych się pozbierałam, to po tym też, a ja wiem że nie. To pierwszy raz tak boli, tak bardzo. Nie potrafię się chociaż na minutę uspokoić, nie płakać, nie myśleć przez chwilę. Siedzę, patrzę w ścianę i ryczę. Nie wiem co mam zrobić ze sobą. Straciłam kogoś, kto dawał mi tyle szczęścia, mimo jego głupich zachowań, chęci do życia, zawsze w tych chwilach kiedy byliśmy razem, a osobno jeszcze więcej.
Chciałabym o nas powalczyć. Ja bym jeszcze wytrzymała, ale on nie daje rady być z kimś na odległość. Powiedział mi, że może kiedyś do siebie wrócimy. Z jednej strony miło coś takiego usłyszeć, z drugiej strony wiem, że nie mogę w to wierzyć i żyć taką nadzieją bo będzie tylko gorzej. Chociaż znam taki związek, teraz już małżeństwo, które przeszło bardzo podobną sytuację do naszej, wręcz identyczną. Różnie w życiu bywa...
Jest ze mną mega źle ;(

[green way]

Kiedyś przeczytałam mądrą opinię psychologa na temat stresu: stres to jest stan naturalny, w sytuacji zagrożenia, pojawia się, kiedy trzeba ratować siebie przed czychającym niebezpieczeństwem. I to jest normalne i bardzo dobre dla nas, bo w stanie stresu mobilizujemy wszystkie siły do walki. I tak trzeba go wykorzystywać. Jeżeli stres pojawia się w innych okolicznościach, to nie jest normalne i zwykle oznacza nerwicę. Nie jestem specjalistą, ale niejedno w życiu przeszłam i widzę w Twoich emocjonalnych reakcjach, strachu przed rozstaniem, czarnowidztwie i pewności, że już nic dobrego Cię w życiu nie spotka silną nerwicę połączoną ze stanami depresyjnymi. W tym stanie na pewno nie powinnaś ani podejmować wiążących, ostatecznych decyzji, ani też nie możesz być do końca pewna swoich uczuć do tego faceta. Wmawiasz sobie, że on Cię kocha, nawet wówczas, kiedy wszystkie fakty temu przeczą. Myślę, że powinnaś trochę zluzować, zastopować ten stan fiksacji, w który notabene sama się wkręciłaś i jak najszybciej udać się do psychologa po to, żeby uzyskać obiektywną opinię o tym, co właśnie przeżywasz. To ważne, bo jak dalej będziesz brnąć w to bagno, to zupełnie pogubisz się w swoim życiu. Nie licz na pomoc tego faceta, bo on już dokonał wyboru i najwyraźniej nie ma zamiaru poświęcać się ani dla Ciebie, ani dla Waszej wspólnej przyszłości. A dlaczego? Bo on niewątpliwie najbardziej i na pierwszym miejscu kocha tylko siebie. Nie jest w stanie żyć w związku na odległość? No pewnie, bo jest pieprzonym egoistą, który żyje dla własnej przyjemności i ma gdzieś to, co Ty czujesz. A że mówi inaczej i karmi Cię głodnymi kawałkami, których Ty chwytasz się jak tonący brzytwy... A co ma Ci powiedzieć? Że jest niedojrzałym, słabym facetem, który zawrócił Ci w głowie po to, żeby jemu było dobrze, a jak przyszły problemy i trzeba byłoby podjąć męską decyzję, to chowa głowę w piasek i udaje, że nie ma problemu? No to się zapewne nie mieści w jego światopoglądzie, który jest zbyt ciasny i prymitywny na to, żeby otworzyć się na drugą osobę, być dla niej oparciem i dzielić z nią życie nie tylko na dobre, ale i na złe. Przykro mi, że cierpisz, ale mam wrażenie, że Ty bardziej kochasz swoje wyobrażenie o tym człowieku, niż jego samego. Tak więc to Twoje złudzenia kreują Twoją opinię na jego temat, a to, że kurczowo się ich trzymasz tylko potęguje ból, który praktycznie sama sobie zadajesz. A dlaczego się ich trzymasz? Bo nie ma żadnych realnych podstaw do tego, żeby uważać Wasz "związek" za szczęśliwy, solidny i udany, ale Ty tego bardzo pragniesz, więc Twoje silne pragnienia stworzyły Ci iluzję rzeczywistości, równoległy doskonały dla Ciebie świat, który tak naprawdę istniej tylko w Twojej głowie. Wiem, że pragniesz miłości, akceptacji i bycia szczęśliwą, bo też która z nas tego nie pragnie. Ale musisz zrozumieć jedno, że nikt nie da Ci miłości i nie stworzy Ci raju na ziemi, jeżeli Ty sama nie pokochasz siebie i nie będziesz chciała jak najlepiwj przede wszystkim dla siebie. Nie ma znaczenia w ilu związkach byłaś czy będziesz, bo jeżeli one się zakończą, to oznacza, że nie były to osoby odppwiednie dla Ciebie. Dlatego nie trzymaj się tak kurczowo tego, co Ci się akurat trafiło, jeżeli to nie daje Ci zadowolenia i spełnienia tylko idź dalej i szukaj swojego szczęścia. Nie pozwól się nikomu zatrzymać, ani zbić z tropu, nie słuchaj opinii innych, a tylko głosu swojego serca i walcz, bo to walka o Twoje życie i szczęście! Wiem, że jest Ci teraz ciężko, ale to minie i kiedyś możesz jeszcze podziękować losowi za to, że Cię uchronił przed życiową pomyłką. Ale teraz weź się w garść, idź do specjalisty i po prostu wyrzuć z siebie to co Cię boli i uwiera, a zobaczysz, że życie jest piękne i że może mieć dla Ciebie wiele cudnych niespodzianek

[Andziulek89]

Wiec wiesz co wybral...
Przykro mi bardzo ale widocznie tak musialo byc.
Milosc nie jest az tak silna jak myslalas.Kochasz bardziej....mocniej...
Musisz sie z tym uporac-nie ty pierwsza i nie ostatnia.
Wiem jak to boli ale musisz dac rade.Poczatki sa najgorsze.Trzymaj sie cieplo i powodzenia zycze

[201803290936]

Napisane przez Andziulek89

Wiec wiesz co wybral...
Przykro mi bardzo ale widocznie tak musialo byc.
Milosc nie jest az tak silna jak myslalas.Kochasz bardziej....mocniej...
Musisz sie z tym uporac-nie ty pierwsza i nie ostatnia.
Wiem jak to boli ale musisz dac rade.Poczatki sa najgorsze.Trzymaj sie cieplo i powodzenia zycze

Jaka miłość? Gościowi przeszło zauroczenie i tyle. Szczególnie, że nie pracuje pewnie na bezludnej wyspie, a w miejscu, gdzie są inni, fajni ludzie, w tym kobiety.

[ameleczka12]

Napisane przez Doris1981

Jaka miłość? Gościowi przeszło zauroczenie i tyle. Szczególnie, że nie pracuje pewnie na bezludnej wyspie, a w miejscu, gdzie są inni, fajni ludzie, w tym kobiety.

No dokładnie, w tym kobiety niestety... Przyznał się mi do tego, że całował się z jakąś.

[magica]

Napisane przez ameleczka12

No dokładnie, w tym kobiety niestety... Przyznał się mi do tego, że całował się z jakąś.

Czytałam ten wątek dziś i od początku czułam, że chodzi o kobietę. Z dala od swojej dziewczyny, z którą związek był od początku na odległość, nietrudno o to. Bo tam miał szansę poznać kobietę w normalnych warunkach, spotykać się, obcować na codzień. To zawsze jest atrakcyjniejsze niż telefon i skype. Moja przyjaciółka miała bardzo podobną sytuację. Na pocieszenie napiszę Ci, że po roku znalazła faceta, sto razy fajniejszego i niedługo się z nim hajta A po tamtym cierpiała, że hoho, tez to była wielka miłość. Ale na szczęście emocje i uczucia mają to do siebie, że są zmienne i nietrwałe. Podniesiesz się z tego, kochana

[Andziulek89]

No ja mowilam tez ze moze tam znalazl inna ...i ze to nie milosc w takim razie ze mu nie zalezy na tobie.
Trudno lepiej ze teraz to wyszlo niz pozniej Nie przejmuj sie i tym bardziej zapomnij o nim i olej gnojka bo nie jest wart niczego a tym bardziej twojego zainteresowania

[ameleczka12]

Napisane przez magica

Czytałam ten wątek dziś i od początku czułam, że chodzi o kobietę. Z dala od swojej dziewczyny, z którą związek był od początku na odległość, nietrudno o to. Bo tam miał szansę poznać kobietę w normalnych warunkach, spotykać się, obcować na codzień. To zawsze jest atrakcyjniejsze niż telefon i skype. Moja przyjaciółka miała bardzo podobną sytuację. Na pocieszenie napiszę Ci, że po roku znalazła faceta, sto razy fajniejszego i niedługo się z nim hajta A po tamtym cierpiała, że hoho, tez to była wielka miłość. Ale na szczęście emocje i uczucia mają to do siebie, że są zmienne i nietrwałe. Podniesiesz się z tego, kochana

Dziękuję za pocieszenie chociaż jest cholernie ciężko.
Dobrze, że są ze mną przyjaciele, chyba dzięki nim jeszcze jakoś się trzymam.

---------- Dopisano o 22:26 ---------- Poprzedni post napisano o 22:15 ----------

Napisane przez Andziulek89

No ja mowilam tez ze moze tam znalazl inna ...i ze to nie milosc w takim razie ze mu nie zalezy na tobie.
Trudno lepiej ze teraz to wyszlo niz pozniej Nie przejmuj sie i tym bardziej zapomnij o nim i olej gnojka bo nie jest wart niczego a tym bardziej twojego zainteresowania

Tylko po co on mi pisze, że mnie kocha i będzie zawsze kochał, że przeprasza, że żałuje itp.?
Jak mi o tym powiedział wyszłam na miasto, do ludzi, a on nagle zazdrość, że wyszłam, że się bawię, że ja też mogę i to go boli... Od razu "kocham Cię", że nie może żyć, że mu źle przez to co zrobił, a już byłam w bardzo dobrym nastroju i jakoś się nie przejęłam.
Zastanawiam się jeszcze nad tym dlaczego ja jestem taka głupia i jestem w stanie mu to wybaczyć i dalej go kocham...

[liselotta]

Napisane przez ameleczka12

Dziękuję za pocieszenie chociaż jest cholernie ciężko.
Dobrze, że są ze mną przyjaciele, chyba dzięki nim jeszcze jakoś się trzymam.

---------- Dopisano o 22:26 ---------- Poprzedni post napisano o 22:15 ----------



Tylko po co on mi pisze, że mnie kocha i będzie zawsze kochał, że przeprasza, że żałuje itp.?
Jak mi o tym powiedział wyszłam na miasto, do ludzi, a on nagle zazdrość, że wyszłam, że się bawię, że ja też mogę i to go boli... Od razu "kocham Cię", że nie może żyć, że mu źle przez to co zrobił, a już byłam w bardzo dobrym nastroju i jakoś się nie przejęłam.
Zastanawiam się jeszcze nad tym dlaczego ja jestem taka głupia i jestem w stanie mu to wybaczyć i dalej go kocham...

daj sobie z nim spokój. wypisz wymaluj moja sytuacja sprzed 9 lat.... są lepsi i bliżej, uwierz mi.

[skazana_na_bluesa]

widocznie zżerają go wyrzuty sumienia.