Zachowanie 3 latka

[Jaatkaa85]

Napisane przez paula78

ale o czym dyskutować ?
zachowanie twojego dziecka uważam za niepokojące .




I błąd ,nie zastąpisz dziecku kontaktów z innymi dziećmi i socjalizacji.

bzdura! Przekonanie o tym, ze przedszkole jest najwiekszym dobrodziejstwem, zostało chyba wpojone przez euroentuzjastów - taka jest tendencja w Europie i dzieci, aby być normalnymi ludźmi, mają chodzic do przedszkola, dopowiadaja jeszcze "pedagodzy", którzy muszą zgadzać sie z ogólnoswiatowymi trendami. A to głupota.
Ja nie chodziłam do przedszkola, do zerówki - rzadko, jak mi sie zachciało i nigdy nie miałam problemów, ani z tzw socjalizacją (co za obrzydliwe słowo!), ani w kontaktach z rówieśnikami.

[***luna]

Napisane przez Jaatkaa85

bzdura! Przekonanie o tym, ze przedszkole jest najwiekszym dobrodziejstwem, zostało chyba wpojone przez euroentuzjastów - taka jest tendencja w Europie i dzieci, aby być normalnymi ludźmi, mają chodzic do przedszkola, dopowiadaja jeszcze "pedagodzy", którzy muszą zgadzać sie z ogólnoswiatowymi trendami. A to głupota.
Ja nie chodziłam do przedszkola, do zerówki - rzadko, jak mi sie zachciało i nigdy nie miałam problemów, ani z tzw socjalizacją (co za obrzydliwe słowo!), ani w kontaktach z rówieśnikami.

O ile przedszkole nie jest niezbędne to kontakty z rówieśnikami jak najbardziej
Po co? po to by dziecko mogło nauczyć się interakcji z innymi dziećmi, uczyć się tego, ze ludzie są różni, mają inne poglądy, zachowania.


Można wychować szczęśliwego człowieka nie posyłając go do przedszkola a nawet szkoły. Musimy mu jednak zapewnić dobre warunki do rozwoju.
A do tych warunków należą kontakty z dziećmi w podobnym wieku i ludźmi spoza najbliższej rodziny.


Socjalizacja jest potrzebna. Czy nam się to podoba czy nie.
Bywają jednostki niedostosowane społecznie, a jednak szczęśliwe i spełnione a dodatkowo pozytywne (to jednak wynika z wychowania i domu).

[Jaatkaa85]

Napisane przez ***luna

O ile przedszkole nie jest niezbędne to kontakty z rówieśnikami jak najbardziej
Po co? po to by dziecko mogło nauczyć się interakcji z innymi dziećmi, uczyć się tego, ze ludzie są różni, mają inne poglądy, zachowania.


Można wychować szczęśliwego człowieka nie posyłając go do przedszkola a nawet szkoły. Musimy mu jednak zapewnić dobre warunki do rozwoju.
A do tych warunków należą kontakty z dziećmi w podobnym wieku i ludźmi spoza najbliższej rodziny.


Socjalizacja jest potrzebna. Czy nam się to podoba czy nie.
Bywają jednostki niedostosowane społecznie, a jednak szczęśliwe i spełnione a dodatkowo pozytywne (to jednak wynika z wychowania i domu).

Oczywiscie, ze tak, ja pisałam o przedszkolu, a nie o kontaktach z rówiesnikami w ogóle.

[Cream]

Dzieci są różne i nie można generalizować. Wśród tych chodzących do przedszkola zdarzają się odludki, a z kolei te, które spędzają czas w domu bywają niezwykle towarzyskie i nie mają problemów z nawiązywaniem kontaktów.
Natomiast jeśli chodzi o główny problem tego wątku, to tak jak większość uważam, że potrzebny jest kontakt ze specjalistą. Możemy radzić, gdybać, a Ty będziesz się niepotrzebnie denerwować. Trzymam kciuki!

[paula78]

Napisane przez Jaatkaa85

bzdura! Przekonanie o tym, ze przedszkole jest najwiekszym dobrodziejstwem, zostało chyba wpojone przez euroentuzjastów - taka jest tendencja w Europie i dzieci, aby być normalnymi ludźmi, mają chodzic do przedszkola, dopowiadaja jeszcze "pedagodzy", którzy muszą zgadzać sie z ogólnoswiatowymi trendami. A to głupota.
Ja nie chodziłam do przedszkola, do zerówki - rzadko, jak mi sie zachciało i nigdy nie miałam problemów, ani z tzw socjalizacją (co za obrzydliwe słowo!), ani w kontaktach z rówieśnikami.

Jasne a żłobki to samo zło ,prawda?

Jak inaczej zapewnić 3 latkowi kontakt z rówieśnikami?edukacje i opieke na 8 godzin ,kiedy rodzic jest w pracy ?

Przebywanie na placu zabaw z dzieckiem to nie to samo co bycie tam bez mamy.

[Jaatkaa85]

Napisane przez paula78

Jasne a żłobki to samo zło ,prawda?

Jak inaczej zapewnić 3 latkowi kontakt z rówieśnikami?edukacje i opieke na 8 godzin ,kiedy rodzic jest w pracy ?

Przebywanie na placu zabaw z dzieckiem to nie to samo co bycie tam bez mamy.

chyba trochę nadinterpretujesz to, co napisałam.

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez paula78

Jasne a żłobki to samo zło ,prawda?

Jak inaczej zapewnić 3 latkowi kontakt z rówieśnikami?edukacje i opieke na 8 godzin ,kiedy rodzic jest w pracy ?

Przebywanie na placu zabaw z dzieckiem to nie to samo co bycie tam bez mamy.

Dla mnie to troche jest "samo zło" . Albo raczej wyjscie ostateczne.

[tigra81]

Ja tez uważam podobnie jak stokrotka. To wyjście ostateczne, wiadomo nikt nikomu nie zastąpi rówieśników, ale ja też nie chodziłam do przedszkola regularnie i nigdy nie miałam problemy z klimatyzacja w otoczeniu. Wszystko zależy od człowieka i charakteru. Ja jako dziecko byłam bardzo towarzyska, moje już takie nie jest.

[tranqil babe]

Tigra, to co opisujesz jest naprawdę niepokojące, zachowania z opisu wydają się być zachowaniami o cechach autystycznych. Nie chcę Ciebie straszyc ale też polecam udanie sie do dobrego psychologa jak najszybciej w miarę możliwości aby taką diagnozę ew.wykluczyć.

[invisible_01]

tigra81 - od razu zaznaczam, że nie czytałam wszystkich wypowiedzi innych osób, tylko Twoje i przeraziło mnie to, co napisałaś... To, co opisałaś wygląda mi na autyzm. Znalezione na wikipedii (wiem, że beznadziejne źródło dla niektórych):

Zachowania wskazujące na możliwość występowania u dziecka zaburzeń ze spektrum autystycznym Objawy autyzmu wg Leo Kannera:

• autystyczna izolacja
• przymus stałości otoczenia
• niezdolność do interakcji społecznych
• stereotypowe, powtarzające się czynności
• zaburzenia mowy (echolalia, odwracanie zaimków) lub całkowity brak mowy
• łatwość mechanicznego zapamiętywania

Autyzm dziecięcy:

• nie gaworzy, nie wskazuje, nie wykonuje świadomych gestów po pierwszym roku życia
• nie mówi ani jednego słowa w wieku 16 miesięcy
• nie składa słów w pary w wieku 2 lat
• nie reaguje na imię
• traci zdolności językowe lub społeczne

Inne objawy:

• słaby kontakt wzrokowy
• nie potrafi się bawić zabawkami
• nadmiernie porządkuje zabawki lub inne przedmioty
• jest przywiązane do jednej zabawki lub przedmiotu
• nie uśmiecha się
• czasem wydaje się upośledzone słuchowo lub w Zespole Aspergera wyostrzony zmysł słuchu
• urojenia
• omamy

Chyba sama widzisz, że sporo z tych objawów pasuje do Twojej córki... Choćby to, że chce bawić się tylko misiem ("jest przywiązane do jednej zabawki lub przedmiotu"), ale inne też są równie niepokojące... Koniecznie coś z tym zrób!

---------- Dopisano o 13:57 ---------- Poprzedni post napisano o 13:55 ----------

Napisane przez tranqil babe

Tigra, to co opisujesz jest naprawdę niepokojące, zachowania z opisu wydają się być zachowaniami o cechach autystycznych. Nie chcę Ciebie straszyc ale też polecam udanie sie do dobrego psychologa jak najszybciej w miarę możliwości aby taką diagnozę ew.wykluczyć.

Teraz doczytałam, że nie tylko ja o tym pomyślałam.

[tigra81]

Tak czytałam już też na wikipedii. I masz rację, wiele z tych zachowań pasuje i jak już mówiłam oczywiście szukam wsparcia i informacji u lekarzy. Każdy komentuje to w sposób mojego niedociągnięcia wychowawczego i brakiem zainteresowania dzieckiem i jego leczeniem. A tak nie jest. Dziękuję za normalne opinie. Takiego wsparcia oczekiwałam.

[invisible_01]

Napisane przez tigra81

Tak czytałam już też na wikipedii. I masz rację, wiele z tych zachowań pasuje i jak już mówiłam oczywiście szukam wsparcia i informacji u lekarzy. Każdy komentuje to w sposób mojego niedociągnięcia wychowawczego i brakiem zainteresowania dzieckiem i jego leczeniem. A tak nie jest. Dziękuję za normalne opinie. Takiego wsparcia oczekiwałam.

Autyzm nie jest wyleczalny, ale dzięki odpowiedniemu leczeniu można sprawić, żeby ta choroba nie była tak dokuczliwa. Mam jednak nadzieję, że Twoja córka nie jest na to chora. Żeby się upewnić musisz jednak skonsultować się z psychologiem. Powodzenia!

[taszkin]

Napisane przez tigra81

Dziękuję za normalne opinie.

Aha, więc reszta to same nienormalne opinie. Szkoda, bo też starałam się pomóc nie strasząc od razu autyzmem.

[invisible_01]

Napisane przez taszkin

Aha, więc reszta to same nienormalne opinie. Szkoda, bo też starałam się pomóc nie strasząc od razu autyzmem.

No wg mnie wszystkie podane tutaj opinie były normalne... Każda z nas stara się pomóc, niestety na coś takiego ciężko spokojnie zareagować, bo diagnoza aż sama nasuwa się na myśl...

[***luna]

Napisane przez tigra81

Tak czytałam już też na wikipedii. I masz rację, wiele z tych zachowań pasuje i jak już mówiłam oczywiście szukam wsparcia i informacji u lekarzy. Każdy komentuje to w sposób mojego niedociągnięcia wychowawczego i brakiem zainteresowania dzieckiem i jego leczeniem. A tak nie jest. Dziękuję za normalne opinie. Takiego wsparcia oczekiwałam.

Widzisz zazwyczaj specjaliści zaczynają analizę od rodziny i rodziców.

Jeśli twoje dziecko cierpi na autyzm to uwierz mi łatwiej poradzić sobie z zaniedbaniem wychowawczym niż chorobą.
Wikipedia nie jest żadnym narzędziem diagnostycznym.



Diagnozowanie dziecka zaczyna się od wywiadu, a jednym z pierwszych pytań wywiadu jest to czy ciąza była planowana, jak się do ciąży szykowaliście.
Wszystko jest ważne począwszy do przebytych chorób po stres.
Później poród, choroby, kiedy dziecko pierwszy raz wstało, usiadło, czy raczkowało, co jadło, jak reagowało na zmiany.

Kiedy rodzic zauważył to, ze dziecko nie nawiązuje kontaktów z innymi.

Z internetu to zamiast diagnozy otrzymać do dobrego psychologa dziecięcego lub innego specjalisty, który się podejmie diagnozy.

[taszkin]

Napisane przez invisible_01

diagnoza aż sama nasuwa się na myśl...

Tez przeszła mi taka opcja przez myśl, jak i wiele innych, ale zdalam sobie jednocześnie sprawę, że nic o dziecku nie wiem. Czy może przeżywało jakieś stresujące zdarzenia, czy miało bolesne doświadczenia, jaka jest sytuacja rodzinna, czy ma zapewnione poczucie stabilności i bezpieczeństwa, w jakich warunkach dorastało, z jakimi osobami dziecko miało i ma styczność, czy to zmiany nagłe, jak było na początku, jak wyglądał rozwój, niemowlęctwo i tak dalej, dalej. Tak samo nie wiem nic o mamie, jak wychowuje dziecko od urodzenia, jakie warunki do dobrego rozwoju psychicznego mu zapewnia, jak żyją. Znam dzieci zupełnie zdrowe, ale prezentujące różne, bardzo niepokojące zachowania, właśnie przez to, że są poddane choćby długotrwałemu stresowi (niestabilna sytuacja w domu, rozchwianie psychiczne rodzica, niewłaściwe metody wychowawcze itp). O nic takiego tutaj nikogo nie posądzam, ale nie mam podstaw by takie coś wykluczyć, (sam lekarz dokładnie o to wszystko wypyta), dlatego autyzm jak i inne niepokojące diagnozy zostawiłabym w spokoju, dla lekarza, żeby nie straszyć mamy. No, ale mama chyba takiej tezy właśnie oczekiwała . Mimo wszystko cieszę się, że wybiera się do specjalisty i nie uważa już jak w pierwszym poście, że trzeba z tym czekac bo to stresowanie dziecka, albo, ze samo minie.

A z tymi samonasuwającymi się diagnozami w internecie kojarzy mi się moja znajoma, która miała już nerwicę, raka, pasożyty, stan przedzawałowy,depresję, a nawet była w ciąży, bo objawy, które opisywała każdemu się jednoznacznie kojarzyły.

[Jaatkaa85]

Napisane przez invisible_01

No wg mnie wszystkie podane tutaj opinie były normalne... Każda z nas stara się pomóc, niestety na coś takiego ciężko spokojnie zareagować, bo diagnoza aż sama nasuwa się na myśl...

No bo przeciez wszyscy tutaj zgromadzeni, skonczyli medycynę....

[tigra81]

Nie chodzi o medycynę czy diagnozy. Chodzi o wsparcie mam. Po prostu. Doskonale zdaję sobie sprawę, że żadna z Was nie jest w stanie pomóc mi ustalac diagnozę bo od tego są lekarze, poza tym trzeba to zobaczy a w internecie raczej nie jest to możliwe. Dziękuję wszystkim

[invisible_01]

Napisane przez Jaatkaa85

No bo przeciez wszyscy tutaj zgromadzeni, skonczyli medycynę....

Czy ja napisałam: Twoje dziecko ma autyzm? Nie, napisałam jedynie o swoich przypuszczeniach. To chyba dozwolone?

[tigra81]

Oczywiście dozwolone, każdy ma prawo do wyrażania swojego zdania, a ja po to też tutaj pytałam. jutro idziemy do specjalisty.

[Jaatkaa85]

A gdyby ci na forum nie napisali. to bys nie poszła?

[Aniap23]

Napisane przez paula78

I błąd ,nie zastąpisz dziecku kontaktów z innymi dziećmi i socjalizacji.

Napisane przez paula78

Jasne a żłobki to samo zło ,prawda?

Jak inaczej zapewnić 3 latkowi kontakt z rówieśnikami?edukacje i opieke na 8 godzin ,kiedy rodzic jest w pracy ?

Przebywanie na placu zabaw z dzieckiem to nie to samo co bycie tam bez mamy.

Nie każda mama może zapewnić dziecku przedszkole, choćby ze względu na brak miejsc. Jeśli rodzice nie pracują to nikt Ci dziecka nie przyjmie podczas gdy pracujący rodzice nie mają co zrobić ze swoimi rodzicami. Przedszkole jest fajne (sama mam tam dwoje dzieci), fajnie się dzieciaki rozwijają ale to nie znaczy że pod opieką rodziców czy opiekunki będzie im źle i będą się gorzej rozwijać. Mój synek był jakiś czas z opiekunką i bardzo dużo się nauczył, chodzili na plac zabaw i tam poznawał rówieśników, miał tam swojego najlepszego kolegę. Tak więc kontakt z rówieśnikami to nie tylko przedszkole. Poza tym nie każde dziecko w wieku 3 lat się nadaje (z tego co zauważyłam to mała dopiero w tym roku ma 4 latka czyli byłaby teraz nadal w 3-latkach).

Napisane przez tigra81

Oczywiście dozwolone, każdy ma prawo do wyrażania swojego zdania, a ja po to też tutaj pytałam. jutro idziemy do specjalisty.

Daj znać co z córcią, powodzonka

[tigra81]

Napisane przez Jaatkaa85

A gdyby ci na forum nie napisali. to bys nie poszła?

Poszłabym. Forum dla mnie nie jest wyznacznikiem. Żyjemy w świecie realnym, nie wirtualnym, ale po coś te fora są...

[poissonivy]

Napisane przez stokrotka_to_ja

Dla mnie to troche jest "samo zło" . Albo raczej wyjscie ostateczne.

No jasne...
Absolutnie nasz żłobek obala tą opinię, jest rewelacyjny i ciągle powtarzam na tym forum, że to najlepsza decyzja jaką w życiu podjęłam, zamiast zostawić dziecko z nie wiadomo jaką osobą (nie chcę generalizować, ale nianie potrafią być różne, a sama nawet siedząc z nią w domu na pewno Olka nie rozwinęłaby się tak jak w żłobku), a podczas wakacji napatrzę się dosyć na owe nianie na spacerach.

Dla mnie niania to samo zło, rzadko trafi się na osobę kompetentną, która będzie wspomagać rozwój dziecka. W żłobku ma dostosowaną dietę, opiekę logopedy, lekarza, rehabilitanta i cudowne, najwspanialsze Panie na świecie, które moja Ola bardzo lubi, dlatego chętnie tam chodzi, z uśmiechem na twarzy.
Przykład: w domu za Chiny Ludowe nie chciała rysować, w żłobku i owszem rysuje jak szalona.

Napisane przez Jaatkaa85

No bo przeciez wszyscy tutaj zgromadzeni, skonczyli medycynę....

Oj uwierz, że czasami do wydania dobrej diagnozy to i 6 lat medycyny dla niektórych nie wystarczy, znam świetnych lekarzy, ale i takich, którzy nie powinni nazywać się lekarzami.
Poza tym w tym akurat przypadku to chyba jednak o psychologa tu chodzi, a nie lekarza.

[taszkin]

Napisane przez Aniap23

Jeśli rodzice nie pracują to nikt Ci dziecka nie przyjmie podczas gdy pracujący rodzice nie mają co zrobić ze swoimi rodzicami.

Tylko wtrącę się z pytaniem poza dyskusją, naprawdę tak jest? Pytam, bo pani dyrektor, z która rozmawiałam w ubiegłym roku powiedziała, że dokonywanie selekcji do przedszkola na takiej podstawie jest niezgodne z prawem i nie mają prawa odmówić dziecku miejsca w placówce na podstawie braku zatrudnienia rodzica. Powiedziała, że mogę spokojnie wpisać w formularzu, ze nie pracuję zawodowo bo to nie ma żadnego znaczenia przy przyjmowaniu dziecka tylko ewentualnie później w różnych sprawach organizacyjnych mogą brać to pod uwagę.
Dopiero będę zapisywać córkę za kilka dni, dlatego zasiałaś u mnie wątpliwość czy cos sie zmieniło.

[Aniap23]

Napisane przez taszkin

Tylko wtrącę się z pytaniem poza dyskusją, naprawdę tak jest? Pytam, bo pani dyrektor, z która rozmawiałam w ubiegłym roku powiedziała, że dokonywanie selekcji do przedszkola na takiej podstawie jest niezgodne z prawem i nie mają prawa odmówić dziecku miejsca w placówce na podstawie braku zatrudnienia rodzica. Powiedziała, że mogę spokojnie wpisać w formularzu, ze nie pracuję zawodowo bo to nie ma żadnego znaczenia przy przyjmowaniu dziecka tylko ewentualnie później w różnych sprawach organizacyjnych mogą brać to pod uwagę.
Dopiero będę zapisywać córkę za kilka dni, dlatego zasiałaś u mnie wątpliwość czy cos sie zmieniło.

Jeżeli mają dużo miejsc to dziecko przyjmą, jeżeli natomiast jest bardzo dużo dzieci i dla wszystkich nie starczy miejsca to robią selekcję i pierwszeństwo mają dzieci rodziców pracujących lub np samotnych rodziców. Oczywiście nigdzie to nie jest napisane ale nabór odbywa się na jakichś zasadach i każdy ma do niego wgląd (teoretycznie ).
Jeżeli nie pracujesz to możesz się zająć dzieckiem a rodzice pracujący nie, dlatego kwalifikują dzieci rodzin bardziej potrzebujących
Wiem co mówię

[Sosnowa]

Napisane przez taszkin

Tylko wtrącę się z pytaniem poza dyskusją, naprawdę tak jest? Pytam, bo pani dyrektor, z która rozmawiałam w ubiegłym roku powiedziała, że dokonywanie selekcji do przedszkola na takiej podstawie jest niezgodne z prawem i nie mają prawa odmówić dziecku miejsca w placówce na podstawie braku zatrudnienia rodzica. Powiedziała, że mogę spokojnie wpisać w formularzu, ze nie pracuję zawodowo bo to nie ma żadnego znaczenia przy przyjmowaniu dziecka tylko ewentualnie później w różnych sprawach organizacyjnych mogą brać to pod uwagę.
Dopiero będę zapisywać córkę za kilka dni, dlatego zasiałaś u mnie wątpliwość czy cos sie zmieniło.

No niestety, ale zatrudnienie rodzica się liczy tzn. jeśli są miejsca, to nie ma problemu, ale jeśli jest więcej chętnych niż miejsc to biorą różne czynniki - właśnie m.in. to.... niby logiczne kryterium, ale heh.. czasem trudno podjąć pracę jeśli się nie ma co z dzieckiem zrobić... no, ale trudno.
widzę, że jesteśmy z tego samego miasta i pytałam tu w kilku przedszkolach oraz czytałam gdzieś na stronach UM czy innej instytucji za przedszkola publiczne odpowiedzialnej...

[Jaatkaa85]

Dla mnie jest oczywiste, ze pracujący rodzice maja pierwszenstwo i nie widzę w tym nic dziwnego.
Jesli ktos siedzi w domu, to ma się kto jego dzieckiem zajac, a jeśli kto pracuje, to nie.

[tigra81]

Dokładnie, wszystko się zgadza. Jeśli przedszkole ma mało miejsc, to pierwszeństwo maja rodzice pracujący. Ja niestety się właśnie na tym przejechałam. Tylko no właśnie jedno z drugim się kłóci, bo jak taki rodzic ma podjąć pracę skoro nie może oddać dziecka do przedszkola.. Podejrzewam, że jeśli podłoży się odpowiednie dokumenty, np o małych zarobkach i konieczności pójścia do pracy to będą tak samo rozpatrywać sprawę jak dzieci rodziców pracujących. Przynajmniej na moją logikę tak powinno być.

[taszkin]

Napisane przez Jaatkaa85

Dla mnie jest oczywiste, ze pracujący rodzice maja pierwszenstwo i nie widzę w tym nic dziwnego.
Jesli ktos siedzi w domu, to ma się kto jego dzieckiem zajac, a jeśli kto pracuje, to nie.

Tylko wiesz, w momencie składania podania rodzic nie ma zatrudnienia, dziecko jeszcze nie chodzi do przedszkola. Pół roku minie, zanim do przedszkola pójdzie, a rodzic do pracy. Pozostaje mi ściemniać w formularzu? Dla mnie to wcale nie jest logiczne.

Dziękuję Wam za odpowiedzi, bo tylko dzięki temu pójdę osobiście pogadać z dyrektorką, tak to bym wypełniła i mogłabym się właśnie, przejechać.